Skip to main content

Heyy,

Ik heb nu sinds een maand of negen een vriend. We hebben elkaar online leren kennen en omdat ik nog onder de 15 ben is dat best bijzonder. Tenminste, dat vonden mijn ouders. In 2021 heb ik een naaktfoto gestuurd van mijn bovenkant (ik ben een meisje) omdat hij dit vroeg, lang verhaal. Mijn ouders zijn daar achter gekomen een paar weken daarna en daarom moest ik ons contact verbreken. Toen ongeveer een jaar later was ik in zijn stad en hebben we elkaar voor het eerst in RL gezien. We wonen niet mega ver uit elkaar, het is te fietsen, maar dan ben je wel 2u minimaal/ongeveer onderweg, dus dat maakt het lastig. Toen hebben we een paar keer achter de rug van mijn ouders afgesproken. Eerst met een van m'n vrienden erbij om zeker te zijn dat het veilig was, dit hebben we 2x gedaan en de 3e keer ging ik zonder vriendin/vrienden, ookal wisten ze wel dat ik met hem ging afspreken en dat ik wat van me zou laten horen. Ook dit ging allemaal goed. Toen heb ik dit later aan mijn ouders verteld omdat we graag wilde afspreken, na heel wat lastige gesprekken mocht dit en nu zijn we heel erg close. We appen nogsteeds elke dag en zien elkaar minimaal 1x per week tenzij het niet gaat door school en vakanties etc. In September 2022 kwam hij dus naar mijn stad toe. Nu is het nogsteeds aan en ik vind hem echt mega leuk, hij mij ook gelukkig en alles gaat goed. Alleen zit ik met een soort vraag, iets wat ik niet helemaal snap. (bijna) altijd als ik met hem ben word ik heel erg druk, vooral de laatste keer bij mij thuis. Ik wil altijd het liefst zo dichtbij mogelijk hem zitten, het liefst tegen hem aan, soms kijk ik hem uit het niets aan en besef ik me hoe blij en gelukkig ik ben en dan moet ik nog meer glimlachen. Ik lach ook altijd heel veel met hem, maar hierdoor kan ik ook lastiger serieuze gesprekken met hem houden. Voor nu is dat niet erg, maar later word het misschien lastig. Ik krijg een soort suiker/energie aanval eigenlijk. Hij is 16 trouwens en hij vind het leuk en schattig, maar ik kan me er ook wel bij voorstellen dat het op en geven moment irritant word… Komt jullie mijn gedrag misschien bekend voor? Of hebben jullie ideeën of tips? Misschien ben ik heel erg verliefd, maar dan zou het toch niet zo zijn dat ik nu nogsteeds zo ben. Misschien omdat we elkaar niet extreem vaak zien sinds het nog best recent is. Alvast heel erg bedankt!

ik snap helemaal hoe je je voelt! ik denk dat ik misschien ook wel zo ben, maar ik vind wat je beschrijft niet heel erg klinken als een probleem. Ik denk dat het met de tijd minder wordt.  ik denk dat je zo doet omdat je heel verliefd op hem bent, en omdat je het heel leuk vindt om hem te zien. niks mis mee! succes!


Reageer