Hi turandordt,

Allereerst gecondoleerd met het verlies van je ex. Das best wel heavy om zoiets mee te moeten maken.

Kon je je er een beetje op voorbereiden (goeie eerste vraag M&M’s, hoe kun je je daar nou op voorbereiden?) of kwam het heel plotseling? Is het nog maar pas geleden gebeurd?

Ik zit niet echt goed in mijn vragen geloof ik. Alsof het minder erg is als het al wat langer geleden is. Sorry, ik praat wel eens vaker tegen mezelf.

Ik had alles hierboven natuurlijk ook weg kunnen halen en dan helemaal iets nieuws kunnen schrijven, maar ik laat het staan, om maar aan te geven dat ik het ook geen makkelijk onderwerp vind. Maar ik wil het niet uit de weg gaan.

Natuurlijk ben jij er ook nog mee bezig. Zij zit nog in jouw hoofd. Is misschien nog een deel van jou, of hoe je dat ook wilt zeggen.

Weet je huidige vriendin ervan of is het (nog) te moeilijk voor jou om er met haar over te praten. Kennen jullie elkaar al wat langer of nog maar net?

Uit ervaring kan ik zeggen dat het op kan luchten om dingen, waar je mee zit, te delen met iemand anders. Erover praten alleen al, kan helpen. Misschien is er niet gelijk een oplossing in de zin van, ok we hebben het er even over en nu we dat gedaan hebben is het opgelost ofzo. Alleen al dat anderen het weten is belangrijk. Aan de ene kant om jou beter te kunnen begrijpen en aan de andere kant om je er bij te kunnen helpen.

Het zijn vaak niet de makkelijkste onderwerpen, maar als je elkaar eenmaal vertrouwt en deze dingen kunt delen, wordt het voor jou vast makkelijker om er mee om te gaan.

Het zal daarna nog best lang kunnen duren voordat je het echt een plekje hebt kunnen geven. Mensen die dat zelf niet mee gemaakt hebben snappen dat niet altijd, dus houd daar rekening mee. Ze kunnen soms na een paar weken verbaasd zijn dat je er nog mee rondloopt. Dat is niet omdat ze het slecht bedoelen, maar meer omdat ze niet weten hoe het is. Dus, praat erover en probeer het uitleggen. Ook dat het op een gegeven moment wel beter gaat, maar dat je soms toch momenten hebt dat het verdriet plotseling weer daar is.

Dat kan zijn door een bepaalde herinnering, een gebeurtenis, haar verjaardagsdag of sterfdag en meer van die dingen.

Oké, ik ga het ff teruglezen om te kijken of het een beetje een leesbaar verhaal is geworden.

Ok, het moet maar zo. Abel (van taarten van Abel) zou zeggen “niks meer aan doen”. In dit geval is dat ook vooral omdat ik niet echt nog weet wat ik zou kunnen toevoegen.

Ik hoop dat je er iets aan hebt en er verder mee kunt.

Als je vragen of opmerkingen hebt lees ik ze hier wel en dan kijken we wel verder.

Sterkte :)

Groetjes,
M&M’s