Ik vind mijn beste vriend weer leuk, maar mijn gevoelens zijn verwarrend en ik weet niet precies wat ik nu eigenlijk wil met hem. We zijn op dit moment na anderhalf jaar eindelijk goed bevriend/close en alles gaat goed. Ik wil niet dat dat verandert. Maar tegelijkertijd ben ik op de een of andere manier niet helemaal tevreden met hoe dingen zijn nu en wil ik dat er iets verandert. Wat ik wil dat er dan verandert, weet ik niet precies. Ik denk dat ik wil dat we meer zijn dan vrienden. Één probleempje daarbij; hij ziet me als just a close friend. Dat was in ieder geval het geval toen ik hem er een maand geleden naar vroeg. En zelfs als hij me (nu) als meer ziet dan een close friend, zou ik niet precies weten hoe onze relatie er dan uit zou moeten zien en of het heel anders zou zijn dan nu. Ik ben aseksueel, after all. Ik voel geen seksuele aantrekkingskracht.
En toch is mijn verlangen naar verandering, naar meer dan vrienden (hoe dat er ook uit zal zien) zijn, groter dan het verlangen om alles te laten zoals het is.
Moet ik riskeren dat onze vriendschap weer ongemakkelijk word als ik hem vertel over deze gevoelens en struggle van me of is het toch beter om alles te laten zoals het nu is, en af te wachten of er misschien per ongeluk dingen vanzelf veranderen perhaps?
