Hoi, ik ben een jongen van 16 jaar. Ik heb best lang getwijfeld om mijn verhaal hier te delen, maar ik doe het toch maar. Op het moment zit in een relatie van 3 maanden met mijn vriendin. We spreken alleen bijna nooit af. En we hebben het hier al heel vaak over gehad en daardoor volgt er altijd een kleine ruzie. Eigenlijk dankzij mij omdat ik steeds een beetje blijf doorzeuren, omdat we nooit afspreken maarja.
Mijn vriendin heeft het best wel druk altijd, alleen gaf zij ook aan dat ze moeite had met afspreken. En dat ze de reden hierachter niet echt weet, naja misschien weet ze het wel maar kan of wilt ze het niet tegen mij vertellen. Dit is de eerste keer dat ik een vriendin heb, dus ik weet niet echt wat normaal is in relaties. Maar ik vind het persoonlijk best wel gek dat je je eigen vriendje bijna nooit wilt zien. Ze maakt bijna nooit tijd voor mij vrij. Ik denk dat ik haar op het moment om de 2 weken zie, dat vind ik eigenlijk best wel weinig. Maar dan probeer ik ook zoveel mogelijk te genieten natuurlijk.
Ik wil echt het allerbeste voor haar en ik ben echt kapot verliefd op haar. Ik heb meerdere brieven geschreven, bloemen en cadeaus voor haar gekocht. Ik doe en voel dingen voor haar wat ik nog nooit eerder heb gehad (en ik heb best wat meiden leuk gevonden). Ook heb ik echt al mijn tijd voor haar over, ook al heb ik belangrijke dingen te doen. Haar vriendinnen weten ook niet waarom ze mij bijna nooit wilt zien. Ik hoorde laatst dat vrienden uit onze gezamenlijke vriendengroep vinden dat wij een toxic relatie hebben. En dat ik er altijd voor haar ben en zij bijna nooit voor mij. En dat zij hun zorgen maakte over mij hoe ik mij voelde. Ik heb haar hierin verdedigd en dat hun zich niet met onze relatie moeten bemoeien. Toen ik dit hoorde deed het mij best veel pijn en ben ik ook gaan nadenken. Alleen wil ik haar echt niet kwijt, zeker niet! Ik wacht liever dan dat onze relatie stopt.
Een paar dagen terug zei ze dat ze mentaal niet helemaal lekker ging. Het duurde ook best een tijdje voor dat ik deze info uit haar kreeg. Die avond was het erg onduidelijk en reageerde ze amper. Ik maakte mij erg zorgen en vroeg hoe het nou echt met haar ging. De volgende ochtend reageerde ze alleen met ‘goeiemorgenn’. Ze skipte mijn vraag dus!
De volgende dag bleef zij thuis omdat ze zich mentaal niet helemaal goed voelde, maar mn vraag was nog steeds niet beantwoord en ik heb me echt de hele dag zorgen om haar gemaakt. Later die avond gaf ze wel wat meer duidelijkheid. De volgende dag was ze nog steeds niet op school.
Ik had een tussenuur dus ik had het idee om even naar haar toe te gaan. Ik wilde haar favoriete snacks halen en een bosje bloemen. Maar toen ik zei dat ik even langs wilde komen kreeg ik een reactie dat ik zeker niet mocht langskomen. Ik snap oprecht niet wat ik verkeerd doe, ik wil echt het beste voor haar. Ik hoop zelf gewoon dat het binnenkort anders wordt.
Op tiktok en van mensen uit mn buurt zie ik relaties waar ik best wel jaloers op ben. Ik wil dat ook, maar zo is het nu niet. Dit was eigenlijk puur om mn hoofd even leeg te maken. Ik ben waarschijnlijk wat dingen vergeten of heb ik dingen teveel gezegd. Maar het zou fijn zijn als mensen hun mening hierover willen geven en/of misschien tips hebben voor mij.
Dankjewel alvast, fijne dag verder!
