Hey,
- Inderdaad “Age is just a number”. Ik snap wat je bedoelt, maar je moet met een relatie ervan uitgaan dat je voor altijd bij mekaar blijft, anders is het minder leuk.
- Ikzelf ben van mening dat jij hier een goede insteek op hebt. Ookal is dat de zaak van die jongen en niet jouw zaak. Misschien moet je het hem laten regelen aangezien het zijn zaken zijn
- Ik vind dat je je niet van anderen de les moet laten lezen. Ikzelf heb verkering met een andere leuk jongen en misschien gaan anderen ons ook wel raar aankijken als ze ‘t weten, maar ja. Daar moet je je ook van af kunnen zetten.
Hopelijk heb ik een goede zaak gedaan met het helpen wat betreft jouw zorgen.
JustAMathBoy
ik zou het persoonlijk niet doen maar als jij weet dat hij de ware is moet je er zeker voor gaan. Maar zoals je al zei heeft hij geen serieuze relatie en stel hij gaat met jou verder denk je dat dat dan wel opeens serieus is? Ik betwijfel dat want hij is wel op een ander niveau en andere leeftijd denk hier echt goed over na oke? Want het is zeker zo dat mensen hier hun woordje over klaar hebben liggen. Ik ben ook een meisje van 15 en zit ook in 3VWO en ik zou persoonlijk best een beetje raar opkijken. (sorry, maar ik probeer zo eerlijk mogelijk advies te geven) Waarschijnlijk ga je toch niet met hem trouwen dus gewoon lekker laten gaan denk ik? Ik vind persoonlijk ook oudere jongens aantrekkelijk uit de 4e of 5e wat vind jij bijvoorbeeld van die boys?
Laat je nog even een reactie achter?
xxx
Aan de hand van je eigen woorden vertel ik je waarom ik persoonlijk het geen goed idee vindt
- Hij is een brugger van 12 jaar (wordt wel over een paar dagen 13) en doet kader. Ik zit in de derde, ben 15 jaar en doe vwo. Kunnen een brugger en een 3de-jaars wel? Ik snap dat waarschijnlijk veel mensen nou gaan zeggen “age is just a number”, maar in de puberteit speelt je leeftijd toch wel een beetje een belangrijke rol, aangezien je met leeftijdsverschillen allebei weer andere behoeftes hebt. Ook zal ik denk ik wel een beetje raar aangekeken worden als ik er met een brugger vandoor ga… het leeftijdsverschil vindt ik interessant. Niet groot. Maar wel interessant. Hij is 12, wordt 13. Hij staat echt nog aan het begin van de puberteit. Hoe je het ook wendt of keert, dan blijft het nog een kind. Daarom is het interessant dat je, als 15-jarige, daar dan op valt. Verder is kader/vwo ook wel een contrast. Ik zeg niet dat dat een probleem is, maar je bent dan vaak wel heel verschillend in denken en handelen, als dat al niet met leeftijd het geval was.
- Dan is er ook nog het probleem dat hij op dit moment een vriendin heeft. Ik heb het er al vaker met hem over gehad. Bijvoorbeeld als we gingen afspreken, dan vroeg ik of zijn vriendin er wel vanaf wist dat we gingen afspreken en dan antwoordde hij met “ja”. Ook had hij dus fiks met me terwijl hij een vriendin heeft, wat je ook niet kan maken. Ook daar heb ik hem meerdere keren op aangesproken en dan zei hij dat zijn vriendin ook gewoon andere jongens fikst en zo. Ik denk dat dat wel waar is, ze hebben nou niet echt bepaald een serieuze relatie. Maar alsnog vind ik dat het minimaal een paar dagen uit moet zijn tussen hij en zijn vriendin voordat hij met mij verkering neemt. Want anders maakt hij het uit en gaat hij er gelijk vandoor met mij. Dan moet zijn vriendin zich toch ingeruild voelen? En daar wil ik me niet schuldig voor voelen dus zal ik het er daar eerst maar met hem over hebben. Een argument om mijn vorige punt van "het is nog een kind" te versterken. Het is een 12-jarig jochie met een 'vriendin'. Allebei fixen ze andere mensen. Dat zegt je vooral iets over hoe serieus hij relaties neemt, en daar kan hij niks aan doen, hij is zich er gewoon nog niet van bewust dat het een serieuze zaak is.
- We hebben ook nog een nummer 3… Hij heeft namelijk een zus en daar heb ik ooit bij in de klas gezeten. We waren een soort van vriendinnen, maar niet zo close hoor. Ik ben 1 keer op haar kinderfeestje geweest en heb 1 keer met haar afgesproken. Dat was het… Maar alsnog lijkt het me misschien wel raar voor haar als ik met haar broertje heb. Dus dan ben ik bang dat zij, en anders wel haar vriendinnen, me heel raar aan gaan kijken. Hier zou ik me dan weer minder zorgen over maken, en dit zou normaal gesproken ook niet uit hoeven maken, tenzij zijn zus net zoals mij denkt en echt in een deuk ligt.
De 3 bovenstaande punten weerhouden me er dus een beetje van om met hem verkering te nemen. Maar vooral nummer 1 zit me dwars. Wat vinden jullie? Kunnen een brugger en een 3de-jaars samen? Zou je dat niet een heel klein beetje apart vinden?
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen. Je stelt een verkapte vraag. Het verkapte eraan is is dat je eigenlijk zelf al telkens redenen opnoemt, vaak in vraag-vorm, waarom het geen goed idee is en waarom het gedoemd te mislukken is. Het enige waarvoor wij hier zijn is om je te zeggen dat je eigen gedachtes kloppen en dat het inderdaad geen goed idee is. Ik denk persoonlijk, als ik je zo inschat op dit verhaal, dat je meer behoefte hebt aan een serieuzer en vooral ouder iemand (ouder dan 12, niet meteen overdrijven met 23 ofzo lmao) en dat gun ik je ook
- Anoniempje_2005
Hoi JustAMathBoy, Blue14, you_are_amazing en Angovis,
Heel erg bedankt voor jullie antwoord. Eerlijk gezegd heb ik ongeveer een week rondgelopen met het idee van “hoe zou het zijn als ik iets met hem zou hebben”. Ik merkte dat ik mezelf eigenlijk een beetje verbood om met hem een relatie aan te gaan, maar doordat ik met dat idee rondliep kwam ik er achter dat ik het stiekem wel heel graag wilde en dat ik mezelf alleen maar aanpraatte dat ik niet genoeg voor hem voelde, zodat ik om die drie redenen die ik hierboven heb opgenoemd niet met hem zou krijgen.
Ik ben er dus meer open voor gaan staan en zo kwam ik er achter dat ik het wel super graag wilde. Vervolgens hoorde ik ook pas van hem dat het uit is gegaan met zijn (inmiddels ex) aangezien hij hoorde dat zij alleen met hem verkering had om te kunnen zeggen dat ze een relatie heeft. Daardoor heeft hij het uitgemaakt, omdat hij zo geen relatie wilde legde hij me uit.
Intussen heeft hij me vandaag verkering gevraagd en ik heb "ja" gezegd. Nu begin ik dus toch wel een beetje te twijfelen of ik de goede keuze heb gemaakt nadat ik deze reacties las. Alsnog heel erg bedankt voor de vooral eerlijke reacties.
- Anoniempje_2005
Een burger met een 3e klasser kan prima. Ik zit in de 4e en ik heb met iemand uit de 2e dus dat komt op hetzelfde neer. Je miet miss wel denken over aan wie je het wilt vertellen want sommige mensen gaan waarschijnlijk raar doen.
Hoi JustAMathBoy, Blue14, you_are_amazing, Angovis en J8j8,
Korte update: het is uit. We hebben maar een maand en 9 dagen gehad en toen heb ik het al uit gemaakt. In real life, tijdens het afspreken, was hij echt het perfecte vriendje! Hij gaf me 15 seconde lang durende skateboardlessen waarbij hij me vasthield voor als ik zou vallen, hij plukte een bloem voor me waarna hij door zijn knieën ging en de bloem aan me gaf, hij deed vaak heel beschermend en kocht wel eens Ice Tea Green voor me aangezien hij wist dat dat mijn lievelingsdrinken is. Helaas ging het via SnapChat er iets anders aan toe… Hij appte me steeds minder uit zichzelf en soms reageerde hij zelfs niet als IK hem appte. Het werd steeds minder, waardoor ik het gevoel kreeg dat het voor hem allemaal niet zoveel betekende. Als ik vroeg om af te spreken kreeg ik een smoesje voorgeschoteld, wat me al gelijk wakker schudde. Dit ging niet de goede kant op… Nou ben ik zo'n overthinker, je kent het wel, dus voelde ik me er vaak sad door. Natuurlijk had ik wel door dat dat niet de bedoeling is van een relatie, dus besloot ik het maar uit te maken. Daar heb ik 3 weken over gedaan, aangezien ik hem nog steeds heel leuk vond en dus steeds naar ook maar de kleinste reden zocht om het niet uit te maken. Uiteindelijk heb ik de moed toch bij elkaar kunnen schrapen en heb het (in real life) uitgemaakt. Zijn reactie daarop was eerst “wacht, is dit een grapje of ben je serieus?” Zijn gezicht verschoot wel van blij naar geschokt, wat ik eigenlijk niet had verwacht omdat ik had gedacht dat het hem niet zoveel zou boeien. Dus wel een beetje… Nadat het uit ging hebben we nog gewoon contact gehouden en praatte we elke dag. Hij zei dat hij me miste en weer terug in een relatie met me wilde. Alles wat er fout was gegaan in onze relatie hadden we helemaal uitgepraat waarna hij met de opmerking kwam “wat als we een nieuwe relatie starten en onze fouten verbeteren?” Toen trapte ik er in… Ik kreeg weer hoop dat ik weer terug bij hem zou komen en dat het dit keer beter zou gaan. Hij vroeg om die week af te spreken, wat we dus wilde gaan doen, maar toen werd het (zoals gewoonlijk) op het laatste moment door hem afgezegd. “Hij mocht niet.” Ja, die heb ik vaker gehoord… En dat was het moment dat ik mijn ogen opende: ik was weer in zijn praatjes getrapt. En er zou helemaal niks gaan veranderen, ook al zei hij dat. Zelfs al voor we uberhaupt gingen afspreken ging het al weer zoals eerst: het werd op het laatste moment afgezegd. Geen verandering dus, toen al niet… Nou dat gaat dus echt niks meer worden dacht ik toen. En dat was eigenlijk een beetje het einde van ons contact.
- Anoniempje_2005
Jammer dat het zo gelopen is, wel goed dat je het zelf inzag en het uit hebt gemaakt. Dat hij zo is ligt denk ik niet aan het leeftijdsverschil (waar dit topic over gaat) maar eerder aan zijn persoonlijkheid.
