Hi, drie dingen en ze gaan alledrie waarschijnlijk heel lang en ingewikkeld worden, maar ik heb jullie hulp nodig dus please lees deze post🥺
- Sinds de kerstvakantie voelt het soort van awkward tussen ‘eerste persoon’ en mij (‘eerste persoon’ is tot ongeveer 4,5 maand geleden mijn crush geweest). In de kerstvakantie had ik namelijk afgesproken met haar en had ze het afgezegd en hadden we een nieuwe afspraak gemaakt en had ze het wéér afgezegd waardoor ik best wel geïrriteerd was geraakt en dat liet ik haar ook wel een beetje merken waardoor het nu dus kinda awkward is tussen haar en mij. In het begin daarvan deed ik best wel kortaf en vroeg ik telkens of ze dan dít weekend wel kon afspreken (wat dan nooit het geval bleek te zijn) en reageerde daarna niet zo heel erg op haar antwoord (meestal las ik het zelfs alleen maar en verder niks). Na een paar weken zei ik sorry voor mijn overdreven reactie en voor het kortaf doen en zo en hier reageerde zij weer niet zo heel erg op. Ergens daarna vroeg ik of ze van plan was voortaan alleen nog maar met 'ja’, 'nee', ‘yup’ of ‘nope’ te reageren (om het bericht iets zachter te maken had ik er dan wel weer een ‘
’ achter gezet) en antwoordde zij van ‘weet ik veel ik heb nogal veel aan mn hoofd op t moment’ en antwoordde ik daarop van ‘right, sorry, ik had het niet moeten zeggen’. Vandaag op de gang kwam ik haar tegen en zwaaide ik twijfelend naar haar en ik weet zeker dat ze me gezien heeft maar ze reageerde niet echt en ik weet niet of dat is omdat ze me negeerde of omdat ze gewoon met haar gedachten ergens anders was en dus niet bewust registreerde dat ze me zag. Door dit alles voel ik me nu behoorlijk rot (natuurlijk, het is hoogstwaarschijnlijk mijn eigen schuld dat het tot dit punt gekomen is. Ik kan me ook gewoon nooit wérkelijk normaal gedragen bij haar) en weet ik gewoon niet wat ik moet doen en hoe ik dit alles moet aanpakken. Ik heb er geen hoop voor dat ik ooit écht normaal bij haar zal kunnen doen, maar zoals het nu is kan het ook gewoon niet blijven. Hoe het nu is is gewoon náár. Dus wat denken jullie dat ik moet doen?
- Dit is misschien iets meer een ‘ik moet het gewoon kwijt’ but we’ll see dus ehh; sinds ongeveer 4,5 maand vind ik een jongen (‘tweede persoon’) uit mijn klas leuk en vrij snel nadat ik geconcludeerd had dat ik hem leuk vond had ik contact met hem gelegd via Whatsapp. Niet om te vertellen dat ik hem leuk vond, maar om hem te leren kennen aangezien ik het te eng vond om hem op school te benaderen. Hij en ik raakten be-app-vriend en ik ontdekte dat hij en ik echt enórm veel in common hebben. Niet alleen onze hobby's en dat soort dingen, maar ook in hoe we zíjn, hoe we bewegen en hoe we reageren op bepaalde dingen. Ik heb echt nog nooit iemand ontmoet die zó similar is als ik. Na twee weken vroeg ik hem om af te spreken en achteraf gezien had ik het echt niet goed aangepakt/mijn woorden niet goed geformuleerd
♀️ Anyway, hij nam toen meteen aan dat ik met de vraag om af te spreken had bedoeld om op date te gaan en hij zei daarom dat hij me een leuk persoon vond en dat hij graag app-vrienden met me bleef maar dat hij me niet op dezelfde manier zag als ik hem. Aangenomen dat ik hem leuk vond. Ik bekende dat ik hem inderdaad leuk vond, maar dat ik het afspreken niet als op date gaan had bedoeld etcetera. Dit hele confession gebeuren was voor mij veel te snel gebeurd. Ik was er op dat moment nog totaal niet klaar voor om te vertellen dat ik hem leuk vond. Maar ja. ‘Tweede persoon’ en ik gingen gelukkig wel door met contact hebben over app en later in een vakantie vroeg ik nogmaals om af te spreken en reageerde hij daar erg twijfelend op en liet ik het toen maar weer los. Niet lang geleden heb ik echter een groepje waarvan hij één was bij mij thuis uitgenodigd en toen ging hij wel op de uitnodiging in. Sindsdien heb ik ook op school contact met hem en kan ik daar vrij normaal met hem omgaan. (Met de andere mensen van dat groepje ga ik nu trouwens ook vaker om
). ‘Tweede persoon’ is niet verliefd op me en ik heb zo mijn twijfels of dat ook ooit gaat gebeuren, maar desalniettemin heeft mijn beste vriendin gezegd dat ze eerlijk gezegd dacht dat er best wel een kans bestaat dat hij, nadat hij zichzelf eenmaal weer een beetje op de rails heeft gekregen (‘tweede persoon’ is enorm onzeker, al laat hij dat niet bewust aan anderen merken) ook verliefd zal worden op mij. Zoals ik al zei heb ik daar mijn twijfels over (al is het beter gezegd dat ik er niet over dúrf na te denken), maar het lukt me niet 100% om de hoop die ik door de woorden van die beste vriendin heb gekregen tegen te houden
- Sinds een week, hooguit sinds twee weken, heeft een nieuw iemand (dit keer weer een meisje, laten we haar maar ‘derde persoon’ noemen) ook mijn aandacht weten te trekken en it's making me só confused. Ik vind namelijk zeker weten ‘tweede persoon’ ook nog steeds leuk, dus ik snap het echt niet. Of eigenlijk wel, maar ik heb geen idee of dit slechts een korte flow zal blijken te zijn of dat ik ‘derde persoon’ wérkelijk leuk vind zeg maar. Wat dit alles nóg ingewikkelder maakt is 1. dat ik het een beetje awkward vind dat deze nieuwe persoon een klasgenoot/andere vriendin is van een vriendin van me uit een andere klas, en 2. dat deze nieuwe persoon in tegenstelling tot mijn vorige vrouwelijke crush een hetero meid is… Of ik ‘derde persoon’ nu leuk vind of niet zal uiteindelijk dus geen ene moer uitmaken! Argh. Überhaupt contact met haar leggen heeft geen enkele zin. Ik weet niet eens zeker of ik dat traject wel voor een 3de keer wil doorlopen! Dus ja, wat is jullie mening hierover?
Als je het tot nu toe hebt volgehouden en je ook nog eens gereageerd hebt op deze post, thank you so much!🥺
