De Kindertelefoon.nl

Hoi,



Ik vind het heel erg heftig om te horen dat het pesten jou zo naar heeft laten voelen, dat je nu zelfs liever dood wil! Dat vind ik echt heel kwalijk van de pesters!



Ik vraag mij af of er iemand in jouw omgeving is die af weet van het pesten. Heb je dit ooit met iemand gedeeld? Als je dat niet hebt gedaan, lijkt mij dat een goede eerste stap. Sowieso denk ik dat het heel erg kan opluchten om er met iemand over te spreken. Daarnaast denk ik dat het goed is om het te delen, zodat dat persoon je kan helpen om de pesters aan te pakken.



Je bent gepest op je oude school en in je oude woonplaats, maar nu ook in je nieuwe woonplaats. Dat is super stom! Dan denk je alles achter je te kunnen laten en begint alles gewoon weer opnieuw. Heb je al een paar nieuwe vrienden kunnen maken? Weten zij van het pesten? Misschien is het dan een goed idee om hen in te lichten en hen te vragen of ze je willen helpen. Samen sta je altijd sterker :)



Pleeg alsjeblieft geen zelfmoord vanwege het pesten! Wat weten deze pesters nu over jou? Helemaal niets! Dus als ze je uitschelden als wat dan ook, doe je er het best aan ze niet te geloven. Zij kennen jou niet. Ze hebben het recht niet om deze dingen over jou te zeggen. Ze halen het zomaar uit het niets en projecteren het op jou, terwijl je dat niet verdient.



Waarom ze dan steeds precies jou moeten hebben, dat weet ik ook niet. Het volgende wat ik ga zeggen, is op geen enkele manier rot of naar bedoeld. Je hoeft hier dan ook niet op te reageren als je dat niet wil.

Er zat op de basisschool een meisje in mijn klas wat werd gepest. Iedere keer moesten ze precies haar hebben. Ze ging naar dezelfde middelbare school als ik en zat ook bij mij in de klas. Daar was ze wederom het slachtoffer van geintjes en lichte pesterijen. Wat ik bij haar heb zien gebeuren, is dat het pesten haar heeft beschadigd (hier kwam ik helaas te laat achter, maar dat is een ander verhaal). Zij had een muur om haar heen gebouwd. Als je aardig deed, stootte ze je af, omdat ze bang was dat je haar pijn ging doen. Als zij contact maakte, was dit onhandig en onzeker, waardoor veel mensen liever naar andere mensen trokken. Het pesten had haar sociaal onhandig gemaakt.



Ik zeg niet dat dit bij jou ook van toepassing is, maar het kan zijn, dat je beschadigd bent door het pesten en dat je daarom als een ''makkelijk slachtoffer'' wordt gezien. En dat is stom, maar daar kun je ook vanaf komen. Door met iemand te praten, kun je leren je muren af te breken en voor jezelf op te komen. Het helpt sommige mensen ook om op een zelfverdedigingssport te gaan. Dat verschilt per persoon.



Nogmaals, dit hoeft dus niet voor jou te gelden. Voel je vrij dit te negeren of om boos op me te worden.



Ik hoop dat je het aandurft om het met iemand te delen. Denk hierbij aan vrienden, een leraar, je mentor, een vertrouwenspersoon, je ouders of andere familie. Zij willen je echt helpen, maar dit kunnen ze niet doen als ze niet weten wat er aan de hand is!



Gr. Pin

---

Hey @Pin ,



Ik durf niet echt met iemand erover te praten.. Ik had wel een beste vriendin waar ik alles bij kwijt kon maar door die verhuizing is dat een stuk lastiger en zij was wel de enigste die ik vertrouwde (nu nog steeds hoor) maar ik wil niet dat andere het te weten komen want stel ze geloven me niet of ze doen er niks aan of ze gaan aan de pesters hun kant staan of lachen me uit? En aangezien het vorige week eigenlijk erger werd ben ik al meer dan 5 dagen 'ziek'ik durf gewoon niet naar school... plus sinds het weekend snij ik mezelf (geen diepe sneeën) en moet dat dus gaan bedekken want wat als ze het zien dat ik zoiets heb gedaan? Word het dan erger? Misschien minder? Dat weet ik dus niet.



P.S. Wel bedankt voor je tips!



Groetjess L

---

Hoi,



Sorry voor mijn late reactie, ik was erg druk!



maar ik wil niet dat andere het te weten komen want stel ze geloven me niet of ze doen er niks aan of ze gaan aan de pesters hun kant staan of lachen me uit?Ik snap dat je hier bang voor bent, maar dit zal echt niet gebeuren! Je hebt jezelf gesneden, je denkt aan zelfmoord, als iemand je in deze situatie niet serieus neemt, vraag ik mij af wat er met diegene mis is. Als je naar je mentor of een vertrouwenspersoon zou gaan, moeten zij jou serieus nemen!



Hoe is je band met je ouders? Durf je het hen te vertellen?



Is het anders een idee om in de vakantie af te spreken met je vriendin en om het dan te vertellen? Dan zien jullie elkaar face-to-face.



Wat stom dat je een week thuis bent gebleven door deze pesters. Zij moeten echt stoppen!



Gr. Pin

---

hey, ik vind het vreselijk dat ik je zo hoor. Ik heb een vriendin die ook op het punt stond om op te geven maar die is geholpen door haar vriendinnen. En misschien is het een goed plan dat je het vertelt aan een leraar ofzo die je vertrouwd.



PS: Wij staan altijd bij elke situatie voor je klaar!!

---

Hey @Pin



Sorry dat ik niet had terug gereageerd maar moest effe in de vakantie tot rust komen.





En de band is best slecht tussen mij en m'n ouders, ik durf het dus niet te zeggen tegen hun.

Waarom denk je? Nou omdat ik niet weet of ik het dan wel wil vertellen en dan aan wie.

Want als ik het tegen m'n vader zou zeggen dan zou hij zeggen dat ik alleen maar aandacht zoek en dat ik mezelf niet zo moet aanstellen.

Aan m'n moeder zou ik het ook niet durven te vertellen want ik weet zeker dat ze het dan met m'n stiefvader erover gaat hebben en ze vertelt het dan sowieso tegen m'n vader of tegen de rest van de familie.

Tegen m'n vriendin zou ik het wel durven zeggen maar omdat ze nu meer dan een uur van mij woont denk ik dat nu onze vriendschap verwater.

En ik ben iemand die iemand niet snel vertrouw, bij mij kan het wel een jaar of 2 duren voordat ik diegene kan vertrouwen dus m'n vriendin die ik hier heb durf ik helemaal niks te zeggen want stel ze wilt daarna niet meer met me omgaan dan heb ik niemand meer.....



Groetjess L

---

Hoi,



Goed dat je je vakantie hebt gebruikt om even lekker tot rust te komen!



Je durft het niet te zeggen tegen je ouders en eigenlijk ook niet tegen anderen, omdat je moeite hebt om ze te vertrouwen.



Ik zou alsnog proberen om het tegen je vriendin te zeggen. De enige manier om te voorkomen dat een vriendschap verwatert, is door er tijd en energie in te steken. Als jij nu stopt met het delen van deze dingen, zal zij daar ook mee stoppen en juist daarom zal de vriendschap dan verwateren. Daar ben je dus deels ook zelf bij.



Waarom denk je dat je vrienden in je nieuwe woonplaats niet meer met je om zouden willen gaan als ze van het pesten horen? Jij bent toch nog steeds hetzelfde en ze zijn met jou vrienden.



Durf je je mentor te mailen?



Gr. Pin

---