Skip to main content

Hoi iedereen,

Ik ben 3 jaar lang gepest. Dat was vanaf groep 5-8 in groep 7 en 8 lieten de meiden mij keer op keer vallen. Ik had geen zelfvertrouwen meer, en iedereen zei (zelfs mijn ouders en de leerkrachten) dat ik me aanstelde. Toen kwam ik in de 1e (ik zit nogsteeds in de 1e, ik ben nu 13). Ik was goed bevriend met een meisje alleen ik kwam er achter dat ze alles wat ik haar vertelt had doorvertelde. Ik ging mezelf pijn doen. Ik zette krassen op mijn armen. Ik kwam erachter dat ik in een depressie zit. Ik vertelde het mijn ouders alleen die geloven het niet. Ik zak areeds verder in mijn depressie en nogsteeds geloven ze het niet. En de kans is ook groot dat ik ook nog een trauma aan alles heb over gehouden😔. Ik zit er best mee dat ik niet geholpen kan worden omdat mijn ouders het niet geloven. (Ik heb het gisteren nog geprobeert te vertellen, maar ze geloven het nogsteeds niet😢)

 

Wat moet ik doen😔😢

Hey Maria123

 

Je werd vroeger gepest, en hebt daar erg nare gevoelens aan overgehouden. Je hebt al dapper geprobeerd om hier met je ouders en school over te praten, maar deze lijken je niet serieus te nemen. Wat vervelend :confused:

 

Als je ouders je niet de weg naar hulp lijken te zullen bieden, zou school dat kunnen doen. Je zou naar de schoolpsycholoog of een leerlingenbegeleider toe kunnen. Deze horen je serieus te nemen, ook als de docenten dat niet doen. 

 

Je zou voor hulp evenwel naar de huisarts kunnen. Echter lijkt school me eenvoudiger, zeker als je ouders je niet serieus lijken te nemen. Denk je eens naar bv. de schoolpsycholoog toe te durven? Als dat niets wordt, kan je nog steeds naar de huisarts. 

 

Je lijkt echt diep te zitten. Het snijden bijvoorbeeld. Denk je daar alvast mee aan de slag te durven gaan? Je zou bijvoorbeeld dit topic met alternatieven voor de zelfbeschadiging kunnen doornemen. Wie weet kom je wel wat tegen dat je kan weerhouden van het krassen. Je hebt namelijk al genoeg pijn geleden; jezelf extra pijnigen is niet de oplossing. 

 

Gr. Kenshin


Heyy! Super naar dat je je zo voelt en geen steun krijgt van je ouders. Wat ik zou doen is naar je mentor of een vertrouwspersoon op school gaan en erover praten. Ik weet zeker dat zij niet vinden dat je je aanstelt en kunnen ook contact opnemen met je ouders. Ik denk dat als een volwassenen van school het aan je ouders vertelt ze het wat serieuzer zullen nemen. xx


Hey , ik snap volkomen wat je bedoelt. Mijn verhaal is eigenlijk grotensdeels hetzelfde. Tip ga op school praten met een vertrouwenspersoon of maatschappelijk werker. Erover praten helpt, durf je gevoelens te uiten ook al geloven je ouders of anderen je niet. Probeer een altenatief te vinden voor het snijden, achteraf zul je spijt krijgen van je beslissing om ermee te beginnen. Maar onthoud je bent niet alleen, er zullen atlijd mensen voor je zijn. Accepteer dat je het verleden niet kan veranderen, alleen de toekomst en die bepaal je nu zelf. Je kunt het!!


vraag god om hulp bij hem is alles mogelijk 

ik beloof je vraag hem om hulp en je word gered 

bid dat de duffel geen kracht meer over je mag hebben .

 

sukses en beter schap


Reageer