Hey,
Ik begin maar even bij het begin, zodat het een beetje te volgen is. Ik heb nu dus al bijna 2 jaar last van een eetstoornis, maar pas een paar maanden geleden begon ik in te zien dat het zo echt niet verder kon en heb ik hulp ingeschakeld. Het probleem is alleen dat ik al die tijd voordat ik inzag dat er iets mis was ik al mijn gedachten en gevoelens over eten op een vriendin van mij af reageerde. Van hoeveel calorieën er in etenswaren zitten tot aan hoeveel laxeerpillen ik per dag slikte, ik vertelde haar alles. Ik ben me later ook gaan snijden als een soort van “straf” omdat ik vond dat ik te veel had gegeten, waardoor ik dus een soort van beeld had geschetst over eten.
Ik ben nu al een paar maanden in behandeling en intussen heb ik ingezien dat ik helemaal niet goed bezig was. Ik was gewoon ziek. Het probleem is nu alleen dat ik me zorgen begin te maken over mijn vriendin. Ze heeft mij al die tijd aan moeten horen over eten, en heeft het al die tijd geheim gehouden. Ook merk ik steeds meer dingen op bij haar, die ik ook had aan het begin van mijn eetstoornis. Maar op dit moment kan ik overal wel wat in zien terwijl het meestal gewoon onschuldig is.
Ik wil niet aan de bel trekken terwijl er niks aan de hand is aan haar vertrouwen daarmee beschadigen, maar ik begin me nu wel echt zorgen te maken. Ik weet hoe het is om helemaal opgesloten te raken in jezelf en ik gun haar dat echt niet!
heeft iemand nog tips?
