Hoiii
Uhm hoe zeg ik dit. Ik ben laatst begonnen met sh… Ik weet dat ik het echt niet moet doen maar mn vader laat me voelen alsof ik niks ben, en ik moet ondertussen ook nog mensen helpen die er last van hebben (wat ik wel graag doe). Soms in de avond ga ik lezen, maar dan denk ik ondertussen na enz en dan ga ik me voelen alsof ik niks waard ben. En ga ik doen. Ik heb inmiddels mesje doorgespoeld maar doe soms met zakmes. Die verder in kamer ligt en ik minder makkelijk kan pakken. Ik ben ook laatste tijd meer op kamer en contact met ouders word minder omdat ik gwn met vrienden wil appen. Vroeger hadden ik en mn ouders nooit ruzie enz dus ja. Het is ook vooral vader die me dit laat voelen. Heeft iemand tips??
Alvast heel erg bedankt
Doeiii
