Zoals je waarschijnlijk zelf ook wel weet, is jezelf uithongeren erg ongezond. Je lichaam heeft voedingsstoffen nodig. Een gebrek hieraan kan niet alleen op korte termijn risico's hebben maar ook zeker op de lange termijn nog gevolgen hebben zoals groeiachterstanden etc.

Eetstoornissen zijn vaak lastig om in je eentje aan te pakken. Het lijkt me daarom verstandig als je dit met, in ieder geval, je ouders maar misschien ook wel professionals deelt (te beginnen bij je huisarts denk ik). Zij kunnen je hiermee helpen. Je kunt het beter nu aanpakken voordat het nog erger wordt. Het gaat meestal ook niet vanzelf over dus zoek alsjeblieft de juiste hulp. Daar zal je jezelf over een tijdje dankbaar voor zijn.

Suc6 ermee.

Groetjess

Eetstoornissen zijn zeker niet iets om te onderschatten. Ik dacht dat de awareness rond eetstoornissen afgelopen jaren flink was gestegen maar als ik dit zo hoor begin ik daar toch behoorlijk aan te twijfelen. Heel vervelend dat niemand je serieus neemt. Wel goed dat je het wel verteld hebt. Sommigen met hetzelfde probleem kunnen of willen hier niet over praten, dan wordt het heel lastig om aan te komen.

Er is ongetwijfeld een ander vertrouwenspersoon op school die wel naar je luistert. Daar zijn ze immers voor aangesteld. Misschien kan hij/zij ook met je ouders in gesprek zodat zij ook in gaan zien dat het misschien niet zo onschuldig is als ze denken.

Je kunt hiermee ook naar de huisarts. Die kan je misschien al helpen of verwijst je misschien door naar een specialist. Ook voor de huisarts geldt, deze kan ook in gesprek met je ouders praten.

Goed dat je actie wil ondernemen. Met zo'n instelling gaat het je sws lukken om weer een gezond te gaan eten.

Suc6 ermee.

Groetjess