Heel vaak of veel huilen zou niet meteen een paniek aanval zijn. Ik ben zelf ook een regelmatige huiler die paniek aanvallen heeft meegemaakt en het is een stuk paniekeriger zou ik zeggen. Als ik er eentje heb huil ik erg veel, kan ik bijna niet ademen, zit ik simpel weg in blinde paniek en dan kan ik niet meer nadenken, ik heb dan geen inzicht meer in mijn situatie waardoor drukte alles veel erger maakt. Het is een soort van alsof je stikt door je problemen en je weet niet hoe en waarom. Gewoon huilen kan dit ook allemaal hebben maar ik zou zeggen dat het veel simpeler is om te huilen. Je kan ook veel sneller opstaan en doorgaan nadat je hebt gehuild maar met een paniekaanval kan dat voor mij m'n hele dag een paniek gevoel laten mee dragen. 

Probeer naar een rustige en stille omgeving te gaan als je op een plek bent met veel mensen of de plek waar je bent de paniekaanval heeft veroorzaakt. Wat in al zei, als je omgeving druk is ga jij je ook veel meer druk maken dan nodig is.

Probeer te ademen. Ook weer heel lastig op zo'n moment maar gewoon een paar tellen inademen door de neus en uit door de mond kan vaak hetgene zijn dat helpt. 

En probeer iemand te zoeken die je kan helpen. Misschien vrienden of familie. Op school kan je ook altijd een docent op zoeken. Die kunnen je vaker helpen met de eerste twee stappen omdat hun op dat moment geen paniekaanval hebben en alles veel beter kunnen inschatten. Plus alleen een paniek aanval hebben maakt het voor mij altijd veel erger. 

Een paniekaanval is erg vermoeiend en eng. Probeer dan ook daarna alles rustig aan te nemen. Blijf goed ademen en eet wat voordat je weer andere dingen gaat doen. 

Dit werkte allemaal voor mij. Ik hoop dat je hier iets aan had.