Hey, ik ben een 12 jarig meisje dat al best wel vroeg in de puberteit zat.. Ik werd ongesteld op mijn 9e dus dat was wel een beetje raar voor mij omdat andere meisjes dat nog niet waren voelde me ik daardoor heel anders. Ik dacht bij mezelf wat als ze er ineens achter zouden komen? zou ik dan nog meer gepest worden? ga ik dan nooit meer vriendinnetjes krijgen omdat ik anders ben? gelukkig kon ik mijn beste vriendin daarin vertrouwen! Bleek zij met het zelfde te zitten dus hoefde me daar geen zorgen over maken.
Rond mijn 10e maakte mijn moeder een opmerking over mijn lichaam, '’krijg jij nou borsten?'’ Ik schrok daar best wel van want vrouwen hadden dat toch alleen? Gelukkig had mijn moeder mij uitgelegd dat dat normaal was en kreeg ik mijn eerste topje!! Ik voelde me echt een meisje. Gelukkig op school maakte niemand er een opmerking over.. Tot in groep 8, ze werden steeds groter en groter dat ik daar best zware rugklachten door had. Ik begon toen al onzeker over mezelf te worden want meisjes in mijn klas hadden dat nog niet. En er werden hele nare opmerkingen gemaakt zoals als ik te laat kwam zeiden ze '’oh kreeg je je mega bh niet aan omdat je groottiet bent'’ of '’daar is ze weer mee haar voor kamelen bulten'’. Door die opmerkingen begon ik heel erg onzeker te worden en probeerde mijn borsten zo klein mogelijk te laten lijken.. doe ik nog steeds. Ik droeg weer smalle topjes en weide kleren. maar de opmerkingen stopte niet.. Ook sociale media was niet de place to be voor mij. Ik werd veel geseksualiseerd of ermee verveeld.. Het ging niet alleen om mijn borsten maar ook om mijn uiterlijk. Omdat ik niet het slankste meisje was was dat ook erg moeilijk voor mij want ik was toen nog best klein en had overgewicht.
Ik werd er zo erg getriggerd door dat ik eetstoornissen erdoor kreeg. Ik begon minder te eten en te leven op kauwgom en water. Ik had zelfs dagen of weken dat ik niks at. Dat gaat nu nog steeds door.. Ik begon meer make up te dragen want ik voelde me niet goed genoeg zonder een mascara.. Daardoor kreeg ik ook nare opmerkingen puur omdat ik iets anders op mijn gezicht heb dan jullie, ik voelde mezelf gewoon niet meer door alles. Ik was helemaal kapot ik wou niet meer naar school en huilde elke dag omdat ik niet '’goed genoeg'’ was.
Nu dat ik een beetje ben veranderd met stijl word ik ook gepest op de middelbaar.. Ik probeer zo weinig mogelijk erop te reageren maar het doet me alsnog pijn want ik kan mezelf gewoon niet meer zijn.. Ik heb laatste tijd meer gewicht erbij gekregen waarbij ik niet blij ben en mijn borsten worden groter en groter.. Ik heb nu een C/D en ik ben 1,50 dus dat is best wel groot..
Niet alleen door andere leerlingen word ik geseksualiseerd maar ook door docenten.. Omdat ik een strakker shirtje aan had mocht ik de klas niet in omdat ik grote borsten had dus ik moest thuis een trui halen terwijl het best warm was.. Stel dat ene meisje naast me dat super slank was en nog geeneens borsten heeft zou je haar toch ook niet de klas uitrekken als ze zelfde aanhad als ik.'’ Die docent begon helemaal raar te doen terwijl ze me ook nog eens belachelijk zat te maken om mijn lichaam.. En dit is niet de 1ste x dat het gebeurd.. op de basisschool gingen ze al zeiken omdat ze mijn bh lijn zagen like waar slaat dat op?? En dan heb ik het lichaam van mijn moeder dus ook nog eens grote billen vol met stretchmarks waar ik super onzeker over ben..
Ik wil gewoon het lichaam van een normaal 12 jarig meisje niet met alles en nog wat erop. Ik krijg steeds meer gewicht en dus ook stretch marks.. Ik ben zo onzeker over ze dat ik mijn lichaam geeneens wil laten zien voor iets of nog wat. Er worden er steeds meer,, ik heb de op mijn bovenbenen, heupen, borsten, armen en billen.. Ik wil er gewoon zo graag van af want wat moet ik ermee??????
Daarnaast door al het gepest en domme opmerkingen ben ik aardig depressief geworden.. Ook door thuis ruzie en familie dingen.. Ik ben begonnen met snijden. Ik kon er oprecht al mijn verdriet in kwijt en hielp er gewoon mee.. Ik ben nou een paar dagen clean waarop ik best trots ben.. Mijn ouders waren zo boos ik durf nog steeds niks meer te zeggen. Ik voel me terug getrokken in alles en nog wat en op school zagen ze de krassen op mijn benen.. Sindsdien worden er opmerkingen over gemaakt en zelfs kleine pesterijen. Ik wil het langzaam afronden want ik heb al best veel gepraat over mezelf. Dankjewel voor het lezen
Een deel van de tekst is verwijderd omdat deze in strijd was met forumregel (10. Plaats geen illegale, schadelijke, triggerende en/of choquerende (seksuele) inhoud of links op het forum. & 16. Houd de tekst van je bericht leesbaar.)
