Ik vind het moeilijk om te verwerken/niet meer eraan te denken met wat met mij gebeurd is online, sorry dat dit weer over mijn vorige topic gaat.
Ik probeer altijd naar muziek te luisteren, muziek die ik associeer met wat VOOR dit gebeurde. Ik teken soms dan ook.
Ik heb geen therapie meer maar wel een begeleider, zij helpt mij soms maar ik wil het niet aan haar vertellen… ben bang dat ik WEER naar therapie moet en dan moet ik weer het hele verhaal uitleggen. Mijn ouders zullen dan ook boos worden.
Heeft iemand nog tips voor mij om dit te verwerken? Of het een beetje minder zwaar te maken? Weet niet hoe ik het moet uitleggen.