Hey, Ik ben eerlijk gezegd best dun alleen rondom mijn dijen heb ik wat meer vet.
Ik heb de jongste kind met 4 oudere zussen allemaal uit huis (ik ben 14) en mijn moeder wou altijd wel dat ik dun bleef en je zeurt altijd dat zij zelf niet meer dun is maar vroeger super dun was en heel veel sporten.
Ik sport zelf ook heel veel; ik doe tennis, ik jog en ik zit in een hoge dans opleiding waar ik 12 uur per week dans. Ik ben daardoor best wel moe als ik thuis ben dus ben ik met modellen gestopt en met school doe ik ook best wel mn best waar door ik mijn werk snel af heb. Ik lees graag en dat doe ik in mijn vrije tijd maar mijn moeder word dan vaak boos dat ik te lui bezig ben (terwijl het enige wat zij doet is elke ochtend yoga)
Ik eet wat ik moet eten maar de laatste tijd (ook door qaurantaine) eet ik wat meer snacks, niet al te veel maar wel wat meer. Door al dat dansen krijg ik ook spieren bij mijn benen en vroeger gaf iedereen me altijd complimenten dat ze ook zulke dunne benen als mij willen hebben maar ik merk dat dat de laatste tijd stopt. Ik word daar best onzeker van en ik moet minimaal 2 keer per dag huilen daarom als ik huil en gestrest ben troost ik mijzelf met eten en dan komt mijn moeder weer naar beneden met een speech dat dit echt niet kan. Ik ga dan vaak weer terug naar mijn kamer om daar wat harder te huilen.
Ik voel me altijd super schuldig als ik iets eet ook als het gaat om een appel. Ik kwam daarnet ook weer naar de woonkamer omdat mijn vader mij riep dat ik weer een doos met 9 koekjes at in 1 dag, ik had het in 2 dagen gegeten en ik heb ook niet alles opgegeten want ik voelde me heel erg schuldig maar ik vertelde dat mijn vader niet aangezien ik het gewoon vernederend vond. Mijn moeder die naast heb om de bank zit ging toen alles opnoemen wat ik die dag gegeten had (Paprika, Pasta, Nachos en Koekjes).
Ik probeer het met hun erover te hebben maar dan leggen ze uit dat ik gewoon echt iets met mijn voeding moet doen maar ik stress eet gewoon. Met mijn zussen heb ik precies hetzelfde en hun denken soms ook dat ik gewoon om aandacht vraag.
Mijn moeder zegt dat ik een ontploft varken word gaat er allemaal grapjes op maken en als ik boos word daarover gaat ze mij uitlachen en zegt dat ik boos wordt om de hormonen en neemt mij gewoon niet serieus.
