Hey, mijn naam is zembla en ik ben 16 jaar oud. Ik ben 7 kilo afgevallen. Ik ben altijd al onzeker geweest over hoe ik eruit zie. Ik vergelijk mezelf met iedereen. Nu ik mijn nieuwe opleiding gestart ben moet ik al om 5 voor 7 mijn huis uit en ben ik meestal pas rond half 6 thuis. Ik stopte met ontbijten omdat ik geen tijd had en eerst was het nog best lastig omdat ik later wel honger kreeg maar hoe vaker ik het deed, hoe meer ik er gewend aan raakte. Toen besloot ik om ook geen lunch te eten. Als ik geen ontbijt nodig had, had ik ook geen lunch nodig. Dit doe ik nu al een tijdje. Na 1 week was ik al 1,5 kilo afgevallen en was ik enthousiast. Ik werd verslaafd aan de cijfers die steeds lager gingen. Totdat ik 1 dag opeens ging eten. Zoveel als ik wou. Na 2 dagen was ik de 2 kilo weer aangekomen die ik verloren was in 1 week. Ik was zo boos op mezelf. Ik eet nogsteeds geen eten overdag totdat avondeten langs komt. Ik kan niet stoppen met eten in de avond anders gaan mijn ouders verdacht raken. De laatste paar dagen merk ik dat ik zoveel avond eten eet. Ik heb de hele dag niks gegeten en dan kom ik thuis en prop ik mezelf helemaal vol met avond eten. Ik haat het. Ik haat het zo erg dat ik het niet meer fijn vind om beneden te zitten omdat daar eten is. Ik haat het zo erg dat ik het niet meer leuk vind om thuis te zijn omdat ik daar in de verleiding kan komen om te eten. Ik denk niet dat ik kan stoppen. Kan iemand mij alsjeblieft tips geven over hoe ik mezelf kan stoppen van zoveel eten in de avond? Ik wil nog 6 kilo afvallen.
Ik snap dat zoiets erg verslavend kan zijn, maar realiseer je alsjeblieft dat dit niet gezond is. Je lichaam heeft voedingsstoffen nodig om te overleven. Je valt zo snel af omdat je lichaam aanspraak gaat maken op alle beetjes reserve die opgeslagen liggen in je lichaam. Je lichaam heeft iets nodig om energie vandaan te halen. Het kan dus ook heel goed zijn dat je spiermassa drastisch gaat afnemen omdat je lichaam dit gaat verbranden. Dit moet je echt niet willen. Van dit alles wordt je alleen maar heel slap en moe enz. Als je jong bent is dit extra gevaarlijk omdat je lichaam ook brandstof nodig heeft om zich te ontwikkelen en door te groeien. Als je lichaam niet genoeg voedingstoffen binnenkrijgt, heb je straks een enorme groeiachterstand die je mogelijk niet mee in gaat halen. Zo bereik je dus nooit je potentiële lengte en je vormen.
Lees je alsjeblieft een beetje in op internet, zodat je zelf ook begrijpt dat zo'n eetstoornis echt serieus gevaarlijk is.
Dus zoek alsjeblieft hulp hiervoor. Je bent echt niet de enige met eetproblemen, dus schaam je er vooral niet voor. Praat erover met vriendinnen, je ouders, iemand op school maar misschien nog wel het beste met je huisarts, een diëtist(e) of psychiater. Zij kunnen jou helpen om je lichaam weer te herstellen en om weer een gezond eetpatroon op te bouwen.
Bewust bezig zijn met je lichaam is op zich niet erg, zolang je er maar niet in doorslaat. Denk je niet dat het veel fijner is om het vanuit een gezondere kant te benaderen; Gezond eten (dus wel eten, genoeg eten, maar je kan natuurlijk wel lekker gezond doen. Daar is niks mis mee) en lekker bewegen/sporten. Dat is toch veel fijner dan jezelf uithongeren, dit mentale gevecht aangaan met jezelf en je lichaam hiermee stuk te maken met alle lange termijn gevolgen van dien.
Laat dit alsjeblieft even op je inzinken en probeer je situatie te verbeteren. Dit is voor velen erg lastig om dit alleen te doen, dus vraag alsjeblieft om hulp bij de mensen die er voor mensen zoals jou zijn. Daar wordt je zelf ook veel gelukkiger (en gezonder) van. Maar je het vooral niet voor mij doen, maar voor jezelf.
Suc6 ermee,
Groetjess
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
