Hi,
ik ben 171cm en ik weeg 42,9 kilo, Ik heb anorexia. ik slik laxeermiddel en ik eet rond de 200 calorieën per dag. De laatste tijd val ik steeds zowat flauw.
ik weet niet wat ik moet doen want ik ben bang dat me ouders me naar het ziekenhuis sturen.
heeft iemand tips?
(dyslexia)
Hallo Fee :)
Ik denk dat je met een psycholoog moet praten en moet proberen langzaam op te bouwen met eten. Je kunt ook naar een kliniek gaan speciaal voor eetstoornis patienten maar misschien zorgen dat je thuis kunt slapen als je dat liever hebt.
-Dr8gon99
hey
dit kan je even bekijken en je kan er ook chatten
Ach nee, dat moet je echt niet doen hoor. Waarschijnlijk ben je gewoon mooi. Bedenk bij jezelf: waarom dor ik dit? Als het andwoord is: omdat ik dunner wil zijn: ik denk niet dat jij dik bent hoor. Vraag er anders naar bij een vriendin ofzo. Je hoeft niet je hele verhaal te vertellen, maar vraag gw heel luchtig: vind je mij dik?
Ik hoop dat je er wat aan hebt, en veel suc6
Hey,
Je gewicht is al best laag. Je kan het beste professionele hulp inschakelen. Vertel het als eerste aan je ouders, hoe moeilijk dat ook is. Zij zullen je steunen en helpen je door deze moeilijke periode. Je kan afspraken met je ouders maken over je eten, en naar een dokter gaan. Misschien word je opgenomen, maar dat is dan het beste voor je. Als je flauwvalt betekend het dat je écht hulp moet zoeken. Zoek hulp en veel succes!
+1
je moet echt hulp gaan zoeken, voordat het verder gaat dan alleen bijna flauwvallen. ga naar een specialist of praat erover met een vertrouwenspersoon
ik hoop echt dat je hulp gaat zoeken en heel veel succes!
Hi Fee,
Ik ben een ex anorexia patient. Ik ben twee keer opgenomen in een ziekenhuis en snap het helemaal dat jij dat niet wilt. Misschien een stom vraag (vond ik trouwens ook) , maar als je moest kiezen tussen dood gaan of het overleven, wat zou je dan kiezen? Ik begrijp het als je niet kan kiezen het is een moeilijk vraag.
Uiteindelijk is het niet meer jou’n keuze om wel of niet naar een ziekenhuis te gaan of kliniek. Je ouders hebben ook niets meer te zeggen. Iedereen focust alleen op het eten en dat is heel lastig voor je. Probeer zelf iets voor je zelf toe doen. Vertel is een keertje tegen je gedachtes dat ze verschrikkelijk dom zijn en jij de wijze bent! Laat het niet andersom gebeuren :(.
Hoe ik mij zelf help geholpen is ik heb mijn gedachtes een naam gegeven namelijk ‘’foody’’ ik ging haar helpen om lieve dingen tegen haar te zeggen en haar te helpen eten. stapje voor stapje. Ik voelde toen meer liefde in plaats van haat tussen mijn gedachtes. foody had zelf anorexia dus hielp ik haar. Ik heb een tekening van foody gemaakt. Ze zag er niet eng uit maar juist schattig en lief. Ik hou heel veel van katten dus was het een katje met een donut waar zij in zat. Weetje wat ik maak wel een foto van die tekening ik heb hem gelukkig nog steeds! (:
Nu gaat het stukke beter met mij. Natuurlijk ben ik niet volledig hersteld maar ja dat is niemand na zo’n heftige levenservaring. Ik vertrouw je!! en dat moet jij ook doen. Ik geef oprecht om je ook al ken ik je niet x.
Groetjes: Kitycatty
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
