Jij hebt als kind ook gewoon recht op privacy (Verdrag voor de rechten van het kind: artikel 16 (privacy)). Ik denk dat de enige oplossing is, dat jullie met z'n drieën hier een serieus gesprek over voeren. Genoeg redenen waarom ze dit gewoon met rust moet laten dus bereid je een beetje voor zodat je haar tijdens het gesprek met je argumenten kan bestoken (om vervolgens te alom gevreesde “omdat ik het zeg” te horen te krijgen aan het eind van het gesprek ) Maar goed als je het niet probeert, gebeurt er ook niks.

Het is wel erg positief dat je vader aan jouw kant staat, die zal echt even z'n best voor jou moeten doen.

Je kan gewoon uitleggen dat je niets te verbergen hebt maar dat je wel vrijheid wilt/nodig hebt. Dat je op deze manier belangrijke moderne ontwikkeling mist. Dat je straks op x-jarige leeftijd ‘losgelaten’ wordt in de digitale wereld en dat je dan een gigantische (kennis)achterstand hebt. (alles lekker overdrijven).

Ook kun je de vergelijking maken met dagboeken. Je moeder had er vast nog wel een. Zou zij het OK hebben gevonden als haar ouders daarin zaten te snuffelen, nee natuurlijk niet. Dat is gewoon heel persoonlijk en privé.

Generation Z is sws beter met telefoons dan je ouders. Leg gwn uit dat je de gevaren van het internet snapt en echt niet gek bent. Ga anders zelfs inhoudelijk op deze onderwerpen in zodat je laat zien dat je verstandig genoeg bent om dit zelf te kunnen regelen. Som gewoon eens op, bijv; ‘ik ga me echt niet uitkleden voor de camera, ik ga echt niet zomaar afspraakjes maken met “jongens” die ik niet ken zonder dat jullie dat weten, ik weet hoe ik oplichting kan herkennen (beter dan jullie ((volgens mij zijn ‘ouderen’ vatbaarder voor scams/phishing/etc. dan jongeren)), ik kan met internetpesters dealen (en anders kom ik naar jullie), ik weet dat alles wat ik op internet zet daar voor altijd blijft dus denk goed na wat ik erop zet, ik let op mijn privacy (privé-accounts), ik deel geen persoonlijke gegevens etc, etc.

Zo laat je zien dat je de ‘gevaren’ kent en snapt en dat je daar prima mee om kunt gaan.

Voor de rest is het gewoon een kwestie van vertrouwen. Als ze je niet vertrouwt, heb of jij wat gedaan wat dat veroorzaakt, of ze is geen overbezorgd ofzo. Als ik het zo lees, denk ik dat tweede.

Kinderen hebben recht op hun privacy (dus ik snap sws niet dat zulke apps nog bestaan wat het is gwn pure spyware).  Het contact tussen jou en de vrienden is gewoon privé. Het zou toch ook niet kloppen als ze bij elk gesprek tussen jullie wilt zijn. Dat gwn niet gezond. Waarom is digitaal contact dan anders dan fysiek contact. Ze hoeft jou niet af te luisteren, zowel irl als digitaal.

Ik kan er trouwens ook echt niet bij dat je je telefoon niet mag gebruiken voor school. Het is toch alleen maar goed om beter te leren, informatie op te zoeken (ook een belangrijke vaardigheid die onmisbaar is later), etc. Waarom zou je je kind verbieden om z'n telefoon te gebruiken voor school?????

Hoop dat je hier iets aan hebt. Ik hoop dat je moeder niet te koppig is en gewoon naar jou en je pa luistert want ze echt verkeerd bezig. Google dit ook maar eens, iedere gedragswetenschapper en pedagoog zegt dat het verkeerd is om kinderen te bespieden.

Als ze nou nog steeds zo moeilijk doet kun je dit misschien eens met je mentor (of iemand van school) bespreken. Misschien kunnen die eens met je moeder praten. Of kaart dit eens aan voorafgaand aan een gesprek. Als geef jij aan dat je het hier tijdens dat gesprek even over wilt hebben kan je mentor misschien een goed woordje voor je doen.

Ik hoop dat dit een beetje helpt, heel lastig allemaal. Maar kom op voor je rechten!

Suc6 ermee.

Groetjess