Vraag
Schuld Om Kapot Iets
Toen ik 7 was (of 6) heb ik tijdens een van mijn vader zijn woedeuitbarstingen iets kapot laten vallen. Toen kreeg ik de beschuldiging dat ik het deed om hem gewoon nog bozer te maken. Sinds dat incident krijg ik voor allerlei kapotte dingen de schuld, en dus ook voor een stuk gereedschap in de schuur. Ik verdenk mijn moeder wel eens, maar die houdt wijselijk haar mond.
Voor de duidelijkheid: ik kom hooguit een keer in de week in de schuur. En zelfs dan ben ik er hooguit twee minuten. Ik weet niet eens wat er precies kapot is (ze willen het niet zeggen).
Mijn vader zijn tactiek om mij te laten "bekennen" is zich groot en dreigend opstellen en vervolgens gewoon heel hard schreeuwen. Vaak is het na een paar klappen voorbij (voor dan) en gaat hij verder met wat hij dan ook maar aan het doen is. Later volgen de echte consequenties zoals iets van mij kapot maken of afpakken.
Op zich kan slaan me niet echt wat schelen, maar het spullen kapot maken of afpakken vind ik erg naar. Ik doe intussen alsof ik nergens meer echt waarde aan hecht. Hij maakt dan ook minder kapot (denkt dat hij me daarmee niet meer kwetst).
Tegenwoordig loop ik erg op mijn tenen. Want als er weer iets kapot is weet ik al wat er gaat komen.
Is dit normaal gedrag? Ik heb er nog nooit iemand anders over gehoord, maar het klinkt niet normaal of zo.
Sorry voor dit lange verhaal, maar ik moest het even kwijt.
Voor de duidelijkheid: ik kom hooguit een keer in de week in de schuur. En zelfs dan ben ik er hooguit twee minuten. Ik weet niet eens wat er precies kapot is (ze willen het niet zeggen).
Mijn vader zijn tactiek om mij te laten "bekennen" is zich groot en dreigend opstellen en vervolgens gewoon heel hard schreeuwen. Vaak is het na een paar klappen voorbij (voor dan) en gaat hij verder met wat hij dan ook maar aan het doen is. Later volgen de echte consequenties zoals iets van mij kapot maken of afpakken.
Op zich kan slaan me niet echt wat schelen, maar het spullen kapot maken of afpakken vind ik erg naar. Ik doe intussen alsof ik nergens meer echt waarde aan hecht. Hij maakt dan ook minder kapot (denkt dat hij me daarmee niet meer kwetst).
Tegenwoordig loop ik erg op mijn tenen. Want als er weer iets kapot is weet ik al wat er gaat komen.
Is dit normaal gedrag? Ik heb er nog nooit iemand anders over gehoord, maar het klinkt niet normaal of zo.
Sorry voor dit lange verhaal, maar ik moest het even kwijt.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.