Vraag

Schuld Om Kapot Iets

  • 28 March 2019
  • 3 reacties
  • 185 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Toen ik 7 was (of 6) heb ik tijdens een van mijn vader zijn woedeuitbarstingen iets kapot laten vallen. Toen kreeg ik de beschuldiging dat ik het deed om hem gewoon nog bozer te maken. Sinds dat incident krijg ik voor allerlei kapotte dingen de schuld, en dus ook voor een stuk gereedschap in de schuur. Ik verdenk mijn moeder wel eens, maar die houdt wijselijk haar mond.

Voor de duidelijkheid: ik kom hooguit een keer in de week in de schuur. En zelfs dan ben ik er hooguit twee minuten. Ik weet niet eens wat er precies kapot is (ze willen het niet zeggen).

Mijn vader zijn tactiek om mij te laten "bekennen" is zich groot en dreigend opstellen en vervolgens gewoon heel hard schreeuwen. Vaak is het na een paar klappen voorbij (voor dan) en gaat hij verder met wat hij dan ook maar aan het doen is. Later volgen de echte consequenties zoals iets van mij kapot maken of afpakken.

Op zich kan slaan me niet echt wat schelen, maar het spullen kapot maken of afpakken vind ik erg naar. Ik doe intussen alsof ik nergens meer echt waarde aan hecht. Hij maakt dan ook minder kapot (denkt dat hij me daarmee niet meer kwetst).

Tegenwoordig loop ik erg op mijn tenen. Want als er weer iets kapot is weet ik al wat er gaat komen.

Is dit normaal gedrag? Ik heb er nog nooit iemand anders over gehoord, maar het klinkt niet normaal of zo.

Sorry voor dit lange verhaal, maar ik moest het even kwijt.

3 reacties

Hey!

Nee, dit is echt niet 'normaal'. Je vader mag je echt niet pijn doen of spullen van jouw kapot maken, dat is pure mishandeling. Daarnaast zijn de bedreigingen en de agressiviteit ook echt niet oké.

Je hebt ooit per ongeluk iets kapot gemaakt. Dat kan gebeuren. Deze reactie is totaal onaanvaardbaar, het is ook al erg lang geleden en eigenlijk iets wat juist al vergeten had moeten zijn...

Weet je moeder dat je vader je slaat?
Zou je het aandurven om hier eens over te spreken met iemand die je vertrouwt, zoals je mentor, een schoolpsycholoog,...
Je zou ook kunnen beginnen met het aan een vriend(in) of familielid te vertellen als je je daar beter bij voelt.

Het slaan kan je niet echt iets schelen zeg je, toch is het echt niet oké dat dit gebeurt. Het zou mooi zijn als je vader zijn agressie kan leren in toom houden en er toezicht voor jullie komt, zoals ene maatschappelijk werker.

Een goede eerste stap is ook om eens contact op te nemen met Veilig Thuis, dat is een organisatie die heel veel weet over huiselijk geweld en je goede tips kan geven over wie je kan contacteren en hoe je hulp kan vragen hieromtrent.

Ik hoop echt dat je het aandurft om hier met iemand over te praten, hetzij online of in het echt.
Als het je lukt om het te vertellen aan iemand zal er hulp komen en zal het voor jou veel aangenamer zijn!
Je kunt ook altijd chatten of bellen met de KinderTelefoon.

Heel veel succes, ik geloof in je!
Groetjes
Lot
Klinkt super cliché, maar ik voel me dan zo'n aansteller. Er zijn mensen de het dagelijks veel erger hebben dan ik en dan kom ik aanzetten met "weleens geslagen worden". Er is wel een goede vriend die dit weet. Samen hebben we afgesproken dar we er alleen mensen bij gaan halen als het echt uit de hand loopt.
Tuurlijk zijn er mensen die het moeilijker hebben dan jij, maar zeg eens eerlijk, ga jij die mensen helpen met jezelf tekort te doen?
Nee. Gewoon echt niet.
Iedereen verdient hulp, of het nu iets groot of klein is. Er zijn genoeg mensen die er voor gekozen hebben om anderen helpen (bv. (school)psycholoog) als job te doen, en zij zullen je met plezier helpen.
Ik snap zeker hoe je je voelt hoor, maar ik wil echt niet dat je jezelf naar de achtergrond verplaatst omdat er anderen zijn die hun eigen problemen hebben.

Daarnaast denk ik dat jouw probleem niet zo klein is hoor... je wordt geslagen door je papa en dat is echt niet oké, het is niet 'maar' slaan...

Het is al heel goed dat je het een vriend verteld hebt, maar met zwijgen zal er niets opgelost raken.
Er moet daarom niet vanalles gebeuren hé, maar het zou toch wel erg mooi zijn moest er iemand jullie een beetje ondersteunen en moest je vader zijn agressie wat onder controle leren te houden.

Echt waar, geloof me. Het is zo belangrijk om hulp te zoeken!
Als het je niet bevalt kun je er nog mee stoppen, maar probeer het alleszins.

Groetjes
Lot

Reageer