Hoi allemaal!

Sorry dat het zo een lang verhaal is, Ik bedank me alvast dat jullie het lezen!

Ik ben geboren als jongen (ben 14) en zit dus in een jongenslichaam, maar ik voel me helemaal geen jongen. Ik heb me ook nog nooit echt jongensachtig gedragen zover ik me kan herinneren. Ik voel me fijner als meisje(deze realisatie heb ik ongeveer 4 jaar geleden gehad).In de loop der tijd heb ik ook mijn zusjes of moeders kleding aan gehad en heb me er heel fijn in gevoeld. Ik schaam me sinds 1 jaar ook om op de jongenswc op school te gaan en vandaag bij bvg(kunst) moesten we mensen houdingen tekenen. Ik heb dus geprobeerd die er zo neutraal mogelijk te maken en ik denk dat het me redelijk is gelukt(ik kan ook veel beter tekenen dan ze op school weten maar ik schaam me ervoor omdat bijna alle jongens uit de klas er heel slecht in zijn en ik wil niet dat het opvalt), bij het inleveren moesten we ze naar jongens- en meisjes lichaam sorteren en ik moest ze bij de jongens in stoppen. Ik vond dit zooo erg en schaamde me zo veel van binnen. Thuis had ik hierdoor een mental breakdown en wou gewoon niet meer leven.(dat is me helaas niet gelukt…)Ik ben dus waarschijnlijk trans meisje. Ik heb het laatst ook mijn ouders verteld maar hun lijken het niet serieus te nemen. Hoe meer ik de verhalen van andere mtf(male to female) lees hoe meer ik er mezelf erin herken. Zo heb ik gezien dat heel veel mtf mensen douchen haten of niet graag in het openbaar zijn voor hun transitie. Dit zijn alleen maar een paar voorbeelden van de dingen die ik al sinds jaren heb.

Mijn ouders zeggen dat ik dat nu nog niet hoef te weten, dat ik er te jong voor ben (ik ben 14) maar veel transgenders ontdekken het op deze leeftijd. Ik weet gewoon niet meer verder, eigenlijk wil ik nog best verder leven(als meisje!!!) maar op het moment vind ik het leven niet meer waard. Wat zouden jullie doen in deze situatie of wat is jullie advies