Hoi allemaal,
Ik ben nu 16 jaar en ben er bijna zeker van dat ik homo ben, ik heb nog altijd wel lichte interesse in meiden, maar ik heb nog nooit gevoeld voor een meisje wat ik voor sommige jongens voel.
Ik wil graag beginnen met hoe ik er begon te twijfelen aan mijn geaardheid.
Toen ik ongeveer 12/13 jaar was kwam er een jongen bij ons logeren. Hij sliep op mijn kamer samen met mij. Ik weet niet meer precies hoe het is gekomen, maar s'avonds heb ik toen mijn eerste seksuele ervaring met een jongen gehad. Ik vond het echt prettig, het voelde alsof ik dit altijd al gewild had.
Een paar weken/maand later kwan dezelfde jongen opnieuw langs, toen hadden we elkaar weer gedaan. Het contact is onderhand verwaterd, ik voel ook verder geen liefde voor deze jongen. Ik heb dit ooit tegen één persoon verteld, maar heb het toen uiteindelijk weggezet als een grapje.
Maar sinds die tweede keer heb ik niets meer gedaan, behalve iets erg korts met een andere jongen. Na de tweede ervaring begon mijn realisatie dat ik op jongens viel, maar ik wilde het een soortvan zelf niet accepteren, vond gewoon niet dat ik later met iemand van hetzelfde geslacht door het leven kon gaan.
Ik kijk daarnaast ook wel liever homoseksuele porno, daar word ik simpelweg meer opgewonden van, wat mijn idee over mijn geaardheid eigenlijk meer deed bevestigen.
Ik werd er vorig jaar zekerder van toen ik voor het eerst echt verliefd werd, op een jongen. Het was iets wat ik nooit eerder heb gevoeld, de drang om deze persoon graag te zien, iets wat ik nog nooit voor een meisje gevoeld had, het maakte mij erg gelukkig wanneer ik bij deze jongen was (niet 1 op 1, meer in groepsverband). Ik vind sinds kort ook een andere jongen leuk. Deze beiden jongens weten dat (natuurlijk) niet, omdat ik het natuurlijk erg ongemakkelijk vind om even tegen ze te zeggen dat ik verliefd op ze ben. ?
Maar ik ben er natuurlijk nog niet voor uitgekomen omdat ik het lange tijd nog niet zeker wist. Maar nu ik het eigenlijk zeker weet, zit het er wel aan te komen. Mijn ouders zijn zeer tolerant, dus daar maak ik mij helemaal geen zorgen over. Ik heb ook een kleine groep goede vrienden waar ik het ook wel aan kan vertellen en (dat hoop ik) geaccepteerd word. Maar ik zit ook in een voetbalteam, daar ga je natuurlijk niet voor uit de kast komen, dat zal het erg ongemakkelijk maken op bepaalde momenten.
Voordat ik verder ga, als je tot hier hebt gelezen, dan wil ik je heel erg bedanken dat je interesse in mijn verhaald hebt. ❤
Ik ben niet iemand die zich als een meisje kleed/gedraagt. Ga ook vooral om met jongens. Ben ook fanatiek gamer en, zoals ik al had geschreven, sinds mijn 10e voetballer. Ik zie ook echt niemand die dit van mij zal verwachten, waardoor het voor mij nog extra spannend is om er voor uit te komen.
Ik wil dus niet alleen mijn verhaal kwijt, maar tegelijkertijd ook om hulp vragen hoe ik er het beste voor kan uitkomen. Want voor altijd verbergen gaat ook niet lukken, daar word ik ook niet gelukkig van.
Ik hoor graag wat je er (graag mensen die serieus reageren) van vindt. Ik hoop dat ik je wat heb kunnen informeren over mijn tijd van twijfels aan mijn seksualiteit.
Als jij zelf ook twijfelt, hoor ik graag van je, misschien kan ik je zelf ook helpen met jouw twijfels.
Mijn verhaal
A
A
Hoi plottwist
Ik ben zelf ook homo alleen nog niet uit de kast bij iemand. ( bij een vriend een soort van, was er bijna toen afgehaakt, die zal nu wel vermoedens hebben.)
Als ik jouw was zou ik gewoon erg veel ervaringen bekijken en lezen van mensen, kijk bijvoorbeeld op YouTube of blogs.
En als je het verteld, maak er geen bigdeal van, wees gewoon straight to the point en doe niet als of het heel moeilijk is. Om het te vertellen misschien wel maar homosexualitiet is niet raar of vies, eigenlijk zou je het niet eens te hoeven vertellen maar gewoon met een jongen thuiskomen, al snap ik ook dat dit misschien lastig is, ik zou het zelf namelijk ook best eng vinden.
Kies een moment uit die jij goed vindt, je hoeft ook niet je ouders bij elkaar te roepen, vertel het gewoon wanneer jij denk dat het goed is.
Groetjes, 360popescope.
Ik ben zelf ook homo alleen nog niet uit de kast bij iemand. ( bij een vriend een soort van, was er bijna toen afgehaakt, die zal nu wel vermoedens hebben.)
Als ik jouw was zou ik gewoon erg veel ervaringen bekijken en lezen van mensen, kijk bijvoorbeeld op YouTube of blogs.
En als je het verteld, maak er geen bigdeal van, wees gewoon straight to the point en doe niet als of het heel moeilijk is. Om het te vertellen misschien wel maar homosexualitiet is niet raar of vies, eigenlijk zou je het niet eens te hoeven vertellen maar gewoon met een jongen thuiskomen, al snap ik ook dat dit misschien lastig is, ik zou het zelf namelijk ook best eng vinden.
Kies een moment uit die jij goed vindt, je hoeft ook niet je ouders bij elkaar te roepen, vertel het gewoon wanneer jij denk dat het goed is.
Groetjes, 360popescope.
A
@popescope
Ten eerste, bedankt voor het lezen en reageren. ? Ik wil er ook helemaal niks groots van maken, ben alleen nog niet zeker over dat juiste moment, maar met jouw tips moet dat een stuk beter lukken.
Ten eerste, bedankt voor het lezen en reageren. ? Ik wil er ook helemaal niks groots van maken, ben alleen nog niet zeker over dat juiste moment, maar met jouw tips moet dat een stuk beter lukken.
A
Hi PlotTwist,
weet je, wat je schrijft herken ik voor een deel wel en het mooiste stukje vind ik het volgende:
- begin quote
“Ik werd er vorig jaar zekerder van toen ik voor het eerst echt verliefd werd, op een jongen. Het was iets wat ik nooit eerder heb gevoeld, de drang om deze persoon graag te zien, iets wat ik nog nooit voor een meisje gevoeld had, het maakte mij erg gelukkig wanneer ik bij deze jongen was (niet 1 op 1, meer in groepsverband). Ik vind sinds kort ook een andere jongen leuk.”
- einde quote
Het moment dat je er achter komt hoe diep je gevoelens voor jongens zijn en dan vooral voor die ene nog specialere jongen, dat je bij hem wilt zijn, hem wilt voelen, aanraken en ruiken, horen ademen, die gevoelens zijn zo mooi en herkenbaar.
Zelf heb ik die gevoelens al best lang voor jongens. Ik ben nu 15 jaar en de jongste helft van een één-eiige-tweeling en we zijn allebei gay. Mijn twin en ik weten al lang dat we op jongens vallen. Als mama vroeger vroeg met wie we later verkering wilden, zeiden we altijd “met een jongen”. We speelden meestal ook met jongens en van meisjes waren we, zeker toen we een jaar of 12 waren een beetje bang, omdat die allemaal dingen van ons wilden, die we niet zagen zitten. Meisjes wilden kusjes van ons en verkering en meer van die in onze ogen rare dingen.
Toen we nog iets ouder werden wilden ze ook aan ons zitten en daar waren we echt “doodsbenauwd” voor en als ze op een feestje met ons wilden schuren (tegen elkaar dansen) en misschien wel kussen, dan werden we soort van panisch. Dus, onze relatie met meisjes is lang een beetje vreemd geweest.
De laatste tijd gaat dat beter, want we zijn 2 jaar geleden officieel uit de kast gekomen. Voor ons was het niet zo’n ding, maar we hadden het, een paar maanden nadat onze oudere broer uit de kast was gekomen ook gezegd. Maar eigenlijk voelden we ons niet in de kast zitten daarvoor, maar ok. Toen was het soort van officieel dus, maar we hebben het op school niet aan de hele klas ofzo verteld. Alleen aan een aantal vrienden en familie, maar zo langzamerhand weet iedereen het wel zo’n beetje of niet haha. Who cares. Als iemand het vraagt, zeggen we dat het zo is. Zelf vinden we dat er niet zo’n heisa van gemaakt moet worden.
Vaak zijn mensen verbaasd dat we op jongens vallen. “Dat had ik nooit gedacht”, zeggen ze dan. Ik weet nooit of je dat dan als compliment moet opvatten of juist niet. Raar gedoe allemaal. Een big deal maken van iets dat volgens ons volkomen normaal is. Maar ja, wij weten ook niet beter thuis, want een jaar of 6 geleden “kregen we een soort van pleegbroer”, hij was 15 (net als wij nu zijn) en hij kon niet langer thuis wonen, omdat hij daar uit de kast was gekomen en zijn ouders dat niet trokken. Papa en mama kenden zijn ouders en boden aan om hem in eerste instantie voor een tijdje in huis te nemen, maar hij is nog steeds bij ons. Het is niet officieel een pleegbroer, maar eigenlijk is ie gewoon een broer voor ons geworden. Hij heeft al weer een hele tijd contact met zijn ouders, het begin was moeilijk, nu is er een soort acceptatie. Het gaat wel goed, maar ook die dingen kunnen voorkomen voor als je uit de kast komt. Kortom we zijn wel een beetje oververtegenwoordigd met gays thuis. We hebben ook nog een jonger broertje en de oudste thuis is onze zus van 17 (bijna 18) en die zijn allebei hetero en dan onze “pleegbroer” van 21. Sorry, ik praat teveel over mezelf.
Ik las dat je ouders best tolerant zijn en dat je geen problemen verwacht als je uit de kast komt. Nu je er voor jezelf wel zo’n beetje uit bent, zou ik zeggen, vertel het thuis. Dan is de geheimzinnigheid, voor zover die er is, weg. Dan heb je iig thuis iemand die je kunt vertellen, dat je verliefd bent of net een leuke jongen zag fietsen of hebt gezien in de supermarkt. Das echt fijn als je daar gewoon over kunt praten.
Ik heb altijd mijn twin en hij mij en wij hebben er altijd samen al over kunnen praten en ook met onze oudere broer en pleegbroer. Die weten precies wat we bedoelen en met onze zus en jongere broertje is het contact op prima. We zijn best hecht. Papa en mama zijn top.
Je moet zelf ff kijken hoe en wanneer je het vertelt. Het kan face to face, dat hebben wij gedaan, nou ja, het was er al uit voordat we het in de gaten hadden. Je kunt ook een briefje schrijven en bv. neerleggen op het kussen van je moeder, vlak voordat je naar school gaat. Dan vindt ze het als je op school zit en kan ze het rustig lezen en dan weet ze het al als je weer thuis komt. Sommige jongens en meisjes vinden dat prettig. Je kunt ook een filmpje van yt laten zien van een jongen die uit de kast komt en dan snappen ze het ook wel en zo heeft iedereen zijn eigen manier van uit de kast te komen. Er is geen goede of slechte manier, jouw manier is de beste, wat dat ook is.
Ok, dus dan heb je het thuis verteld en dan wat? Ik denk dat je best met je ouders of anderen die je het verteld hebt, afspreekt of je het zelf aan andere familieleden wilt vertellen of dat je het goed vindt of liever hebt dat je ouders dat doen. Jij mag het zeggen en denk ook even na wat je het liefst zou willen. Wil je dat ze het actief gaan vertellen, dus naar kennissen gaan en dan zeggen “PlotTwist valt op jongens” of alleen het bevestigen als die kennissen het zelf vragen, omdat ze het via via gehoord hebben.
Papa en mama hadden voor onze broer en ons een feestje gegeven met opa’s en oma’s en nog wat familie en wat kennissen en vrienden van ons. Dat was wel leuk.
Zelfde op school. Wij hebben alleen een paar goede vrienden het verteld en niet de hele klas. Op een gegeven moment weten ze het toch en dan kun je het bevestigen, maar het is jouw keuze, hoe je het doet en wie je het vertelt. Ik kan me voorstellen dat er jongens en meisjes zijn die het liever gelijk aan de hele klas vertellen. Allebei goed. Jouw keus.
Btw ken je die tv-serie “Uit de kast” met Arie Boomsma, das wel een coole serie, dan volgt hij jongens en meisjes die een beetje hulp van hem krijgen bij het uit de kast komen.
Je kunt de afleveringen kijken via:
https://www.npo.nl/uit-de-kast/POMS_S_KRO_123939
Mijn favoriete aflevering is die met Niek (ik vond hem gelijk leuk toen ik hem zag) zie https://www.npo.nl/uit-de-kast/18-07-2012/KRO_1545483
Maar er zijn genoeg leuke afleveringen. Die met Timo is echt ook zo mooi https://www.npo.nl/uit-de-kast/07-10-2014/KN_1662152. Misschien heb je er iets aan. Onze pleegbroer had het ons verteld van die afleveringen en toen hadden we ze allemaal gekeken. Btw Niek gaat het ook aan zijn team vertellen bij korfbal, ja das geen voetbal, maar ok. Ik ga je wel vertellen dat mijn twin en ik het niet altijd droog hebben gehouden als we een aflevering keken. Zeker niet bij Niek, hij is zo schattig, maar ok, oordeel zelf maar, als het je iets lijkt.
Wat ik soms moeilijk vind in die afleveringen, zijn de stiltes die soms vallen nadat een jongen verteld heeft dat hij op jongens valt. Dan ontstaat er vaak zo’n ongemakkelijke situatie. Niemand weet wat die moet doen en dan zit ik te kijken en rollen de tranen over mijn wangen en dan roep ik “kom aan, geef die jongen een knuffel. Dat is wat die nu nodig heeft. Geen ongemakkelijke woorden, maar een knuffel, snappen jullie dat dan niet?”
Gelukkig had mama dat wel door en het eerste wat ze deed, was ons knuffelen en dat voelde zo goed. En toen met zijn allen huilen, ja dat hoort er ook wel een beetje bij, maar hoeft niet. Kan bij jou anders zijn natuurlijk. Maar het waren bij ons tranen van ontlading en geluk enzo, niks negatiefs.
Mijn twin en ik zijn best wel gevoelige jongens. We zijn wel stoer in de dingen die we doen, zoals sporten enzo, maar wel gevoelig. Hij laat het alleen wat minder merken als ik. Maar vooral als we samen zijn komt het er bij hem uit. Mijn lieve twinbroertje, ik houd zoveel van hem.
Wat is er nog meer te vertellen – alsof je na deze waterval van woorden nog zin hebt om meer van mij te lezen – idk , ff teruglezen wat je zelf nog geschreven hebt.
Oh ja, twijfel hebben we eigenlijk niet gehad.
Af en toe wat rommelen met andere jongens hebben we wel gedaan en met sommige was het éénmalig en met anderen hebben we nog steeds contact, niet met allemaal nog steeds seks, want sommige vallen op meisjes en zijn dat station van experimenteren gepasseerd. Dat gebeurt ook.
Met bloot hebben we nooit moeite gehad, want we gaan al van kleins af aan naar het naaktstrand en ja, dan waren we wel meer geïnteresseerd in jongens natuurlijk. Meisjes waren ook wel bloot, maar dat hadden we niet echt in de gaten en we waren er ook niet in geïnteresseerd. Meisjes wel in ons op een gegeven moment en dat snapten we niet echt. Het voelde wel ongemakkelijk.
Wat te doen als er mensen raar gaan reageren, bijv. als ze grapjes maken die niet leuk zijn, zoals bij het douchen na gym “ik ga niet bukken als jij in de buurt loopt ofzo” dan zeggen wij zoiets als “haal het nou maar niet in je hoofd dat we op je vallen, want wij hebben smaak” of van die dingen. Het is een beetje vreemd voor ons om van die onaardige dingen tegen iemand te zeggen, maar het is soort van ons wapen om iemand op zijn nummer te zetten, als ze zulke onaardige dingen over ons zeggen. Gelukkig komt het niet zo vaak voor dat het nodig is. We hebben goede vrienden die voor ons opkomen, dus dat helpt wel. Soms doet het toch pijn. Ze weten niet hoe het ons raakt als iemand die dingen tegen ons zegt. We proberen ons niet te verlagen naar hun niveau, maar laten ons ook niet op onze kop zitten. Soms is het ook gewoon beter om zelf de verstandigste te zijn en de confrontatie te vermijden, wat niet wil zeggen dat je alles maar moet pikken. Je kunt ook bijv. een trainer ofzo vertellen en die met de “pesters” laten praten.
Maar hé, wij zijn proud2begay en we mogen er zijn :)
Het is sws ook raar dat sommigen denken dat als je gay bent, dat je dan op alle jongens valt. Hoe dom ben je dan, als je hetero bent als jongen, val je toch ook niet op alle meisjes?
Wat een verhaal zeg. Kon het niet wat korter. Idk, vast wel, maar daar ben ik niet zo goed in, blijkt elke keer weer.
Ik hoop toch dat er iets tussen staat, waar je wat aan hebt.
Groetjes,
M&M’s
weet je, wat je schrijft herken ik voor een deel wel en het mooiste stukje vind ik het volgende:
- begin quote
“Ik werd er vorig jaar zekerder van toen ik voor het eerst echt verliefd werd, op een jongen. Het was iets wat ik nooit eerder heb gevoeld, de drang om deze persoon graag te zien, iets wat ik nog nooit voor een meisje gevoeld had, het maakte mij erg gelukkig wanneer ik bij deze jongen was (niet 1 op 1, meer in groepsverband). Ik vind sinds kort ook een andere jongen leuk.”
- einde quote
Het moment dat je er achter komt hoe diep je gevoelens voor jongens zijn en dan vooral voor die ene nog specialere jongen, dat je bij hem wilt zijn, hem wilt voelen, aanraken en ruiken, horen ademen, die gevoelens zijn zo mooi en herkenbaar.
Zelf heb ik die gevoelens al best lang voor jongens. Ik ben nu 15 jaar en de jongste helft van een één-eiige-tweeling en we zijn allebei gay. Mijn twin en ik weten al lang dat we op jongens vallen. Als mama vroeger vroeg met wie we later verkering wilden, zeiden we altijd “met een jongen”. We speelden meestal ook met jongens en van meisjes waren we, zeker toen we een jaar of 12 waren een beetje bang, omdat die allemaal dingen van ons wilden, die we niet zagen zitten. Meisjes wilden kusjes van ons en verkering en meer van die in onze ogen rare dingen.
Toen we nog iets ouder werden wilden ze ook aan ons zitten en daar waren we echt “doodsbenauwd” voor en als ze op een feestje met ons wilden schuren (tegen elkaar dansen) en misschien wel kussen, dan werden we soort van panisch. Dus, onze relatie met meisjes is lang een beetje vreemd geweest.
De laatste tijd gaat dat beter, want we zijn 2 jaar geleden officieel uit de kast gekomen. Voor ons was het niet zo’n ding, maar we hadden het, een paar maanden nadat onze oudere broer uit de kast was gekomen ook gezegd. Maar eigenlijk voelden we ons niet in de kast zitten daarvoor, maar ok. Toen was het soort van officieel dus, maar we hebben het op school niet aan de hele klas ofzo verteld. Alleen aan een aantal vrienden en familie, maar zo langzamerhand weet iedereen het wel zo’n beetje of niet haha. Who cares. Als iemand het vraagt, zeggen we dat het zo is. Zelf vinden we dat er niet zo’n heisa van gemaakt moet worden.
Vaak zijn mensen verbaasd dat we op jongens vallen. “Dat had ik nooit gedacht”, zeggen ze dan. Ik weet nooit of je dat dan als compliment moet opvatten of juist niet. Raar gedoe allemaal. Een big deal maken van iets dat volgens ons volkomen normaal is. Maar ja, wij weten ook niet beter thuis, want een jaar of 6 geleden “kregen we een soort van pleegbroer”, hij was 15 (net als wij nu zijn) en hij kon niet langer thuis wonen, omdat hij daar uit de kast was gekomen en zijn ouders dat niet trokken. Papa en mama kenden zijn ouders en boden aan om hem in eerste instantie voor een tijdje in huis te nemen, maar hij is nog steeds bij ons. Het is niet officieel een pleegbroer, maar eigenlijk is ie gewoon een broer voor ons geworden. Hij heeft al weer een hele tijd contact met zijn ouders, het begin was moeilijk, nu is er een soort acceptatie. Het gaat wel goed, maar ook die dingen kunnen voorkomen voor als je uit de kast komt. Kortom we zijn wel een beetje oververtegenwoordigd met gays thuis. We hebben ook nog een jonger broertje en de oudste thuis is onze zus van 17 (bijna 18) en die zijn allebei hetero en dan onze “pleegbroer” van 21. Sorry, ik praat teveel over mezelf.
Ik las dat je ouders best tolerant zijn en dat je geen problemen verwacht als je uit de kast komt. Nu je er voor jezelf wel zo’n beetje uit bent, zou ik zeggen, vertel het thuis. Dan is de geheimzinnigheid, voor zover die er is, weg. Dan heb je iig thuis iemand die je kunt vertellen, dat je verliefd bent of net een leuke jongen zag fietsen of hebt gezien in de supermarkt. Das echt fijn als je daar gewoon over kunt praten.
Ik heb altijd mijn twin en hij mij en wij hebben er altijd samen al over kunnen praten en ook met onze oudere broer en pleegbroer. Die weten precies wat we bedoelen en met onze zus en jongere broertje is het contact op prima. We zijn best hecht. Papa en mama zijn top.
Je moet zelf ff kijken hoe en wanneer je het vertelt. Het kan face to face, dat hebben wij gedaan, nou ja, het was er al uit voordat we het in de gaten hadden. Je kunt ook een briefje schrijven en bv. neerleggen op het kussen van je moeder, vlak voordat je naar school gaat. Dan vindt ze het als je op school zit en kan ze het rustig lezen en dan weet ze het al als je weer thuis komt. Sommige jongens en meisjes vinden dat prettig. Je kunt ook een filmpje van yt laten zien van een jongen die uit de kast komt en dan snappen ze het ook wel en zo heeft iedereen zijn eigen manier van uit de kast te komen. Er is geen goede of slechte manier, jouw manier is de beste, wat dat ook is.
Ok, dus dan heb je het thuis verteld en dan wat? Ik denk dat je best met je ouders of anderen die je het verteld hebt, afspreekt of je het zelf aan andere familieleden wilt vertellen of dat je het goed vindt of liever hebt dat je ouders dat doen. Jij mag het zeggen en denk ook even na wat je het liefst zou willen. Wil je dat ze het actief gaan vertellen, dus naar kennissen gaan en dan zeggen “PlotTwist valt op jongens” of alleen het bevestigen als die kennissen het zelf vragen, omdat ze het via via gehoord hebben.
Papa en mama hadden voor onze broer en ons een feestje gegeven met opa’s en oma’s en nog wat familie en wat kennissen en vrienden van ons. Dat was wel leuk.
Zelfde op school. Wij hebben alleen een paar goede vrienden het verteld en niet de hele klas. Op een gegeven moment weten ze het toch en dan kun je het bevestigen, maar het is jouw keuze, hoe je het doet en wie je het vertelt. Ik kan me voorstellen dat er jongens en meisjes zijn die het liever gelijk aan de hele klas vertellen. Allebei goed. Jouw keus.
Btw ken je die tv-serie “Uit de kast” met Arie Boomsma, das wel een coole serie, dan volgt hij jongens en meisjes die een beetje hulp van hem krijgen bij het uit de kast komen.
Je kunt de afleveringen kijken via:
https://www.npo.nl/uit-de-kast/POMS_S_KRO_123939
Mijn favoriete aflevering is die met Niek (ik vond hem gelijk leuk toen ik hem zag) zie https://www.npo.nl/uit-de-kast/18-07-2012/KRO_1545483
Maar er zijn genoeg leuke afleveringen. Die met Timo is echt ook zo mooi https://www.npo.nl/uit-de-kast/07-10-2014/KN_1662152. Misschien heb je er iets aan. Onze pleegbroer had het ons verteld van die afleveringen en toen hadden we ze allemaal gekeken. Btw Niek gaat het ook aan zijn team vertellen bij korfbal, ja das geen voetbal, maar ok. Ik ga je wel vertellen dat mijn twin en ik het niet altijd droog hebben gehouden als we een aflevering keken. Zeker niet bij Niek, hij is zo schattig, maar ok, oordeel zelf maar, als het je iets lijkt.
Wat ik soms moeilijk vind in die afleveringen, zijn de stiltes die soms vallen nadat een jongen verteld heeft dat hij op jongens valt. Dan ontstaat er vaak zo’n ongemakkelijke situatie. Niemand weet wat die moet doen en dan zit ik te kijken en rollen de tranen over mijn wangen en dan roep ik “kom aan, geef die jongen een knuffel. Dat is wat die nu nodig heeft. Geen ongemakkelijke woorden, maar een knuffel, snappen jullie dat dan niet?”
Gelukkig had mama dat wel door en het eerste wat ze deed, was ons knuffelen en dat voelde zo goed. En toen met zijn allen huilen, ja dat hoort er ook wel een beetje bij, maar hoeft niet. Kan bij jou anders zijn natuurlijk. Maar het waren bij ons tranen van ontlading en geluk enzo, niks negatiefs.
Mijn twin en ik zijn best wel gevoelige jongens. We zijn wel stoer in de dingen die we doen, zoals sporten enzo, maar wel gevoelig. Hij laat het alleen wat minder merken als ik. Maar vooral als we samen zijn komt het er bij hem uit. Mijn lieve twinbroertje, ik houd zoveel van hem.
Wat is er nog meer te vertellen – alsof je na deze waterval van woorden nog zin hebt om meer van mij te lezen – idk , ff teruglezen wat je zelf nog geschreven hebt.
Oh ja, twijfel hebben we eigenlijk niet gehad.
Af en toe wat rommelen met andere jongens hebben we wel gedaan en met sommige was het éénmalig en met anderen hebben we nog steeds contact, niet met allemaal nog steeds seks, want sommige vallen op meisjes en zijn dat station van experimenteren gepasseerd. Dat gebeurt ook.
Met bloot hebben we nooit moeite gehad, want we gaan al van kleins af aan naar het naaktstrand en ja, dan waren we wel meer geïnteresseerd in jongens natuurlijk. Meisjes waren ook wel bloot, maar dat hadden we niet echt in de gaten en we waren er ook niet in geïnteresseerd. Meisjes wel in ons op een gegeven moment en dat snapten we niet echt. Het voelde wel ongemakkelijk.
Wat te doen als er mensen raar gaan reageren, bijv. als ze grapjes maken die niet leuk zijn, zoals bij het douchen na gym “ik ga niet bukken als jij in de buurt loopt ofzo” dan zeggen wij zoiets als “haal het nou maar niet in je hoofd dat we op je vallen, want wij hebben smaak” of van die dingen. Het is een beetje vreemd voor ons om van die onaardige dingen tegen iemand te zeggen, maar het is soort van ons wapen om iemand op zijn nummer te zetten, als ze zulke onaardige dingen over ons zeggen. Gelukkig komt het niet zo vaak voor dat het nodig is. We hebben goede vrienden die voor ons opkomen, dus dat helpt wel. Soms doet het toch pijn. Ze weten niet hoe het ons raakt als iemand die dingen tegen ons zegt. We proberen ons niet te verlagen naar hun niveau, maar laten ons ook niet op onze kop zitten. Soms is het ook gewoon beter om zelf de verstandigste te zijn en de confrontatie te vermijden, wat niet wil zeggen dat je alles maar moet pikken. Je kunt ook bijv. een trainer ofzo vertellen en die met de “pesters” laten praten.
Maar hé, wij zijn proud2begay en we mogen er zijn :)
Het is sws ook raar dat sommigen denken dat als je gay bent, dat je dan op alle jongens valt. Hoe dom ben je dan, als je hetero bent als jongen, val je toch ook niet op alle meisjes?
Wat een verhaal zeg. Kon het niet wat korter. Idk, vast wel, maar daar ben ik niet zo goed in, blijkt elke keer weer.
Ik hoop toch dat er iets tussen staat, waar je wat aan hebt.
Groetjes,
M&M’s
A
Hoi!
Zelf heb ik hier totaal geen ervaring mee, maar ik zal toch wat dingen proberen te schrijven waar je hopelijk wat aan hebt.
Je weet nogal zeker dat je op jongens valt. Ik val ook op jongens, denk ik, dus dat hebben we al gemeen. Ik ben een meisje, en om een of andere reden moet je dan niet uit de kast komen als je op jongens valt. Dit vind ik zelf heel gek, want als meisjes op jongens vallen, waarom wordt er dan zo moeilijk gedaan als jongens op jongens vallen?
Nou ja, snap je wat ik bedoel? Het is iets waar ik mee zit.
Yes, je ouders gaan waarschijnlijk goed reageren, dat is goed. Steun van thuis uit is altijd handig. Dat vriendengroepje gaat je vast ook accepteren. Je bent homo, altijd al geweest, en vanaf het moment dat jij het vertelt, weten zij het, maar is er in principe niets veranderd.
Ik zie persoonlijk niet in wat er op de voetbal zou zijn dat je moeilijk uit de kast kunt komen daar? Wedden dat er nog andere jongens in je ploeg zitten die gay zijn? Ik ken bijna niets van voetbal (11 spelers, dat was het) maar volgens mij kun je daar prima uit de kast komen. Jij kunt dan ook een voorbeeld zijn voor andere jongens daar die het misschien ook niet durven.
Als er iemand moeilijk doet, of een stomme opmerking maakt, denk dan eens terug aan de reactie van @M en Ms hierboven, die vond ik schitterend:
"Wat te doen als er mensen raar gaan reageren, bijv. als ze grapjes maken die niet leuk zijn, zoals bij het douchen na gym “ik ga niet bukken als jij in de buurt loopt ofzo” dan zeggen wij zoiets als “haal het nou maar niet in je hoofd dat we op je vallen, want wij hebben smaak” of van die dingen. "
Groetjes
x
Zelf heb ik hier totaal geen ervaring mee, maar ik zal toch wat dingen proberen te schrijven waar je hopelijk wat aan hebt.
Je weet nogal zeker dat je op jongens valt. Ik val ook op jongens, denk ik, dus dat hebben we al gemeen. Ik ben een meisje, en om een of andere reden moet je dan niet uit de kast komen als je op jongens valt. Dit vind ik zelf heel gek, want als meisjes op jongens vallen, waarom wordt er dan zo moeilijk gedaan als jongens op jongens vallen?
Nou ja, snap je wat ik bedoel? Het is iets waar ik mee zit.
Yes, je ouders gaan waarschijnlijk goed reageren, dat is goed. Steun van thuis uit is altijd handig. Dat vriendengroepje gaat je vast ook accepteren. Je bent homo, altijd al geweest, en vanaf het moment dat jij het vertelt, weten zij het, maar is er in principe niets veranderd.
Ik zie persoonlijk niet in wat er op de voetbal zou zijn dat je moeilijk uit de kast kunt komen daar? Wedden dat er nog andere jongens in je ploeg zitten die gay zijn? Ik ken bijna niets van voetbal (11 spelers, dat was het) maar volgens mij kun je daar prima uit de kast komen. Jij kunt dan ook een voorbeeld zijn voor andere jongens daar die het misschien ook niet durven.
Als er iemand moeilijk doet, of een stomme opmerking maakt, denk dan eens terug aan de reactie van @M en Ms hierboven, die vond ik schitterend:
"Wat te doen als er mensen raar gaan reageren, bijv. als ze grapjes maken die niet leuk zijn, zoals bij het douchen na gym “ik ga niet bukken als jij in de buurt loopt ofzo” dan zeggen wij zoiets als “haal het nou maar niet in je hoofd dat we op je vallen, want wij hebben smaak” of van die dingen. "
Groetjes
x
A
@M en Ms
Dankjewel voor dit verhaal, heb ik veel aan. ? Geen probleem dat het zo lang is, dat is juist fijn.
Dankjewel voor dit verhaal, heb ik veel aan. ? Geen probleem dat het zo lang is, dat is juist fijn.
A
@100Divergent11
Bedankt voor de reactie ?
Bedankt voor de reactie ?
A
Hi PlotTwist,
Hoe is het nu, any news?
Al iets wijzer geworden of heb je al een plannetje of zelfs al iets ondernomen?
Ik lees het graag, maar kijk maar.
Ik heb nog een linkje, misschien had je deze zelf al gevonden, maar toch.
Dit is het verhaal van Daan, hij zit ook op voetbal en ik dacht misschien heb je er iets aan, omdat je ook op voetbal zit, maar ik snap wel dat iedereen als persoon en elke situatie weer anders is, kijk maar of het goed afloopt, het ziet er aan het begin niet zo goed uit, maar ok
https://www.npo.nl/uit-de-kast/11-07-2012/KRO_1545473
Btw hoe heeft Max (als in Verstappen Formule 1, één van jouw interesses, nou ja eigenlijk twee, want Max is ook nog een jongen 🙂 ) het vandaag gedaan ;)
Groetjes,
M&M’s
Hoe is het nu, any news?
Al iets wijzer geworden of heb je al een plannetje of zelfs al iets ondernomen?
Ik lees het graag, maar kijk maar.
Ik heb nog een linkje, misschien had je deze zelf al gevonden, maar toch.
Dit is het verhaal van Daan, hij zit ook op voetbal en ik dacht misschien heb je er iets aan, omdat je ook op voetbal zit, maar ik snap wel dat iedereen als persoon en elke situatie weer anders is, kijk maar of het goed afloopt, het ziet er aan het begin niet zo goed uit, maar ok
https://www.npo.nl/uit-de-kast/11-07-2012/KRO_1545473
Btw hoe heeft Max (als in Verstappen Formule 1, één van jouw interesses, nou ja eigenlijk twee, want Max is ook nog een jongen 🙂 ) het vandaag gedaan ;)
Groetjes,
M&M’s
A
@M en Ms
Eigenlijk weinig nieuws te melden, heb wel zitten nadenken over wanneer ik er voor uit wil komen, ik zal wel een reactie plaatsen onder deze topic als wat nieuws te melden is.
En wat de F1 betreft, beetje saaie race... Maar was wel een leuk seizoen om naar te kijken. ?
Groetjes ?
Eigenlijk weinig nieuws te melden, heb wel zitten nadenken over wanneer ik er voor uit wil komen, ik zal wel een reactie plaatsen onder deze topic als wat nieuws te melden is.
En wat de F1 betreft, beetje saaie race... Maar was wel een leuk seizoen om naar te kijken. ?
Groetjes ?
A
Hi PlotTwist,
bedankt voor je reactie :)
We zien het wel als het zo ver is of als je nog vragen hebt.
Groetjes,
M&M's
bedankt voor je reactie :)
We zien het wel als het zo ver is of als je nog vragen hebt.
Groetjes,
M&M's
A
Hierbij even een update ?
Ben vandaag voor mijn vriendengroepje er bijna helemaal voor uit, heb het nog niet direct gezegd, maar ze weten het onderhand al wel. Ik verwachtte (en hoopte) al wel dat ze het zouden accepteren, en dat is ook het geval. Dus dat vind ik al een grote opluchting. Ik zal het waatschijnlijk nog wel een keer echt duidelijk maken, maar ik ben al blij dat ze het weten en accepteren. Nu nog mijn ouders, die zullen het wel accepteren, maar dat vind ik toch wel echt spannend. Ik ga het hun ergens in de komende weken wel vertellen, ik zal dan wel weer een update plaatsen.
Groetjes ?
Ben vandaag voor mijn vriendengroepje er bijna helemaal voor uit, heb het nog niet direct gezegd, maar ze weten het onderhand al wel. Ik verwachtte (en hoopte) al wel dat ze het zouden accepteren, en dat is ook het geval. Dus dat vind ik al een grote opluchting. Ik zal het waatschijnlijk nog wel een keer echt duidelijk maken, maar ik ben al blij dat ze het weten en accepteren. Nu nog mijn ouders, die zullen het wel accepteren, maar dat vind ik toch wel echt spannend. Ik ga het hun ergens in de komende weken wel vertellen, ik zal dan wel weer een update plaatsen.
Groetjes ?
A
Yes, je vrienden hebben dus goed gereageerd 😃 Blij dat te horen. Inderdaad een grote opluchting.
Je vermoedt dat je ouders het wel zullen accepteren, dus dat zit ook goed. Succes!
Groetjes
x
Je vermoedt dat je ouders het wel zullen accepteren, dus dat zit ook goed. Succes!
Groetjes
x
A
Tijdje gelden dat ik hier iets heb gereageerd, dit zal ook mijn laatste update zijn op deze topic,
Ik ben vandaag uit de kast gekomen voor mijn ouders, het ging vrij gemakkelijk (wel een beetje zenuwachtig). Ik had het met mijn moeder ergens over en toen zei ze dat het natuurlijk niet erg zou zijn als ik ooit met een jongen zou krijgen. Toen dacht ik, dit is het moment, en toen ben ik er voor uit gekomen. Ze reageerde heel leuk (en mijn vader even later ook). Zoals ik al zei ging het veel gemakkelijker dan ik had verwacht.
Groetjess ?
Ik ben vandaag uit de kast gekomen voor mijn ouders, het ging vrij gemakkelijk (wel een beetje zenuwachtig). Ik had het met mijn moeder ergens over en toen zei ze dat het natuurlijk niet erg zou zijn als ik ooit met een jongen zou krijgen. Toen dacht ik, dit is het moment, en toen ben ik er voor uit gekomen. Ze reageerde heel leuk (en mijn vader even later ook). Zoals ik al zei ging het veel gemakkelijker dan ik had verwacht.
Groetjess ?
A
Supergoed! Echt knap van je dat je het gezegd hebt! Je ouders hadden het niet erg gevonden, maar het blijft nog steeds een beetje spannend 🙂
Goed gedaan!
Goed gedaan!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
