Hoii,
Vandaag is besloten dat mijn ouders het volgende week door midden van een gesprek met mn meester erbij te weten komen over het snijden. Ik ben sinds vandaag echt superzenuwachtig en mijn ouders blijven steeds vragen waar dat gesprek voor is enz. Maar dat kan ik niet vertellen, wil ik niet vertellen. Ben bang dat t de komende dagen (was vandaag al) erger word. Weet iemand wat ik kan doen?
Groetjes!
Zenuwachtig
A
A
Hey,
Ik snap dat je daar hartstikke zenuwachtig over bent, het is ook heel moeilijk!
Als je nog niet wil vertellen aan je ouders waar het gesprek over gaat dan is dat volledig jouw keuze, het is al hartstikke goed dat je het tenminste aan ze gaat vertellen met jouw meester erbij.
Ik zou gewoon altijd eerlijk tegen je ouders zeggen dat je het gewoon nog liever niet wil vertellen en dat ze dat tijdens het gesprek wel zullen horen.
En ik zal ook proberen je echt aan dingen af te leiden zodat je er misschien minder aan denkt, ook al weet ik dat dat heel moeilijk is, ik snij mezelf namelijk ook. Ik ben niet zo goed in het geven van advies, omdat ik zelf ook eigenlijk advies nodig heb over een beetje hetzelfde soort probleem als jij nu beschrijft. Dus ik hoop dat iemand anders nog wat beter advies kan geven, maar ik dacht: ik probeer het gewoon. Verder echt nog heel veel succes! Ik weet ook zeker dat je waarschijnlijk uiteindelijk heel erg gestrest bent op dat moment, maar als je ouders een beetje goed reageren ben je daarna opgelucht geloof mij maar! En als ze boos reageren is er altijd nog je meester die je kan steunen!
Ik snap dat je daar hartstikke zenuwachtig over bent, het is ook heel moeilijk!
Als je nog niet wil vertellen aan je ouders waar het gesprek over gaat dan is dat volledig jouw keuze, het is al hartstikke goed dat je het tenminste aan ze gaat vertellen met jouw meester erbij.
Ik zou gewoon altijd eerlijk tegen je ouders zeggen dat je het gewoon nog liever niet wil vertellen en dat ze dat tijdens het gesprek wel zullen horen.
En ik zal ook proberen je echt aan dingen af te leiden zodat je er misschien minder aan denkt, ook al weet ik dat dat heel moeilijk is, ik snij mezelf namelijk ook. Ik ben niet zo goed in het geven van advies, omdat ik zelf ook eigenlijk advies nodig heb over een beetje hetzelfde soort probleem als jij nu beschrijft. Dus ik hoop dat iemand anders nog wat beter advies kan geven, maar ik dacht: ik probeer het gewoon. Verder echt nog heel veel succes! Ik weet ook zeker dat je waarschijnlijk uiteindelijk heel erg gestrest bent op dat moment, maar als je ouders een beetje goed reageren ben je daarna opgelucht geloof mij maar! En als ze boos reageren is er altijd nog je meester die je kan steunen!
A
Hoezo het wordt erger? Je bent het zelfs he die het doet. Daar moet je maar eens over nadenken. Je doet het allemaal jezelf aan. En voor wat?
A
Hey,
@ random person
Dankje! Vind t zelf ook fijn dat ik niet alleen ben. Had ik echt nooit gedurfd. Ergens ook wel weer fijn dat ik t ga vertellen, het had uiteindelijk ook gemoeten. Als ik je kan helpen, laat het maar weten!
@shiffer
Ik krijg meer drang als ik een probleem heb, vastloop op zenuwachtig ben. En ik weet dat ik het zelf in de hand heb maar zo simpel is dat niet. Ik moet dan dat rotgevoel kwijt, snap je.
Groetjes!
@ random person
Dankje! Vind t zelf ook fijn dat ik niet alleen ben. Had ik echt nooit gedurfd. Ergens ook wel weer fijn dat ik t ga vertellen, het had uiteindelijk ook gemoeten. Als ik je kan helpen, laat het maar weten!
@shiffer
Ik krijg meer drang als ik een probleem heb, vastloop op zenuwachtig ben. En ik weet dat ik het zelf in de hand heb maar zo simpel is dat niet. Ik moet dan dat rotgevoel kwijt, snap je.
Groetjes!
A
Hey,
Ja je bent zeker niet alleen hoor, maak je maar geen zorgen! En ik snap dat je het ook wel fijn vind dat je het gaat vertellen, want het kan inderdaad echt opluchten. Ik heb zelf het probleem dat ik met een leraar op dinsdag ga praten over mijn paniekaanvallen, dat ik mezelf snij weten mijn ouders al, van de paniekaanvallen weet alleen mijn leraar. Hij steunt me heel erg, en ik weet dat hij me ook wel gaat vertellen dat ik het aan mijn ouders moet vertellen. En dan kom ik dus in dezelfde situatie waarin jij nu zit. Mijn ouders zijn erachter komen van het snijden omdat ze het mailtje hadden gelezen waarin ik mijn leraar had gestuurd dat het slecht met mij ging en ik mezelf snij. Het heeft me echt geholpen. Ik hoop dat het snel weer beter met je gaat en heel veel succes met het gesprek volgende week!
Groetjes.
Ja je bent zeker niet alleen hoor, maak je maar geen zorgen! En ik snap dat je het ook wel fijn vind dat je het gaat vertellen, want het kan inderdaad echt opluchten. Ik heb zelf het probleem dat ik met een leraar op dinsdag ga praten over mijn paniekaanvallen, dat ik mezelf snij weten mijn ouders al, van de paniekaanvallen weet alleen mijn leraar. Hij steunt me heel erg, en ik weet dat hij me ook wel gaat vertellen dat ik het aan mijn ouders moet vertellen. En dan kom ik dus in dezelfde situatie waarin jij nu zit. Mijn ouders zijn erachter komen van het snijden omdat ze het mailtje hadden gelezen waarin ik mijn leraar had gestuurd dat het slecht met mij ging en ik mezelf snij. Het heeft me echt geholpen. Ik hoop dat het snel weer beter met je gaat en heel veel succes met het gesprek volgende week!
Groetjes.
A
Hey air,
Ik snap heel goed dat je zenuwachtig bent! Ik heb wel een tip voor je. Na het gesprek tussen je meester en ouders, is het handig om zelf ook nog met je ouders erover te praten. Bij mij heeft mijn moeder het ook via toen nog mijn mentor gehoord. Toen ze thuis kwam was ze best overstuur en geschrokken. Nadat we er toen samen over gepraat hebben, werd het rustiger. Ik hoop dat je ouders begrip voor je hebben en het komt vast en zeker goed!
Jij kunt dit wel!
Liefs
Ik snap heel goed dat je zenuwachtig bent! Ik heb wel een tip voor je. Na het gesprek tussen je meester en ouders, is het handig om zelf ook nog met je ouders erover te praten. Bij mij heeft mijn moeder het ook via toen nog mijn mentor gehoord. Toen ze thuis kwam was ze best overstuur en geschrokken. Nadat we er toen samen over gepraat hebben, werd het rustiger. Ik hoop dat je ouders begrip voor je hebben en het komt vast en zeker goed!
Jij kunt dit wel!
Liefs
A
Hoi air
Een paar maanden geleden ging ik door precies hetzelfde als jij. Ik wou het echt niet en voelde me gedwongen. Maar toen het gesprek bezig was, viel het hartstikke mee. Misschien geloof je dat nu niet, maar het is echt niet eng. En aan het einde was ik heel erg opgelucht. Mijn ouders letten meer op mij en beseften hoe zwaar ik het had. Hun reactie was ook niet heel extreem, en dat vond ik wel fijn.
Ik weet niet of jij het fijn zult vinden als je ouders van te voren er iets vanaf zouden weten. Ik weet nog wel dat ik het echt niet fijn vond, maar dat kwam ook doordat mijn volleybaltrainer sneeën op mijn arm had gezien en mijn ouders had gebeld. Toen wouden mijn ouders de dag voor het gesprek al helemaal weten wat er aan de hand was.
Ik zou eerlijk gezegd nog niks tegen je ouders zeggen als je dat eng vind. Ik weet wel bijna zeker dat ze erop door zullen vragen omdat ze heel bezorgd zullen zijn. Als ik jou was, zou ik daar dus mee wachten. Maar dat is aan jou.
Veel succes! Alles komt goed.
Groeten,
meisje zonder stem
Een paar maanden geleden ging ik door precies hetzelfde als jij. Ik wou het echt niet en voelde me gedwongen. Maar toen het gesprek bezig was, viel het hartstikke mee. Misschien geloof je dat nu niet, maar het is echt niet eng. En aan het einde was ik heel erg opgelucht. Mijn ouders letten meer op mij en beseften hoe zwaar ik het had. Hun reactie was ook niet heel extreem, en dat vond ik wel fijn.
Ik weet niet of jij het fijn zult vinden als je ouders van te voren er iets vanaf zouden weten. Ik weet nog wel dat ik het echt niet fijn vond, maar dat kwam ook doordat mijn volleybaltrainer sneeën op mijn arm had gezien en mijn ouders had gebeld. Toen wouden mijn ouders de dag voor het gesprek al helemaal weten wat er aan de hand was.
Ik zou eerlijk gezegd nog niks tegen je ouders zeggen als je dat eng vind. Ik weet wel bijna zeker dat ze erop door zullen vragen omdat ze heel bezorgd zullen zijn. Als ik jou was, zou ik daar dus mee wachten. Maar dat is aan jou.
Veel succes! Alles komt goed.
Groeten,
meisje zonder stem
A
Ik kan echt niet meer
A
Hey allemaal,
Ontzettend bedankt voor julkie reacties. Ik kom er net achter dat de rest van mn berjcht niet geplaatst was, vandaar dat ik ff opnieuw begin. Maarja; ik kan echt niet meer. Ik zie echt geen uitweg meer, ik schaam me, voel me schuldig enz. Ik verdien dit niet. Ik ben op, ontzettend moe. Het is een soort van ding waar je inkomt en steeds verder inzakt, en er niet snel meer uitkomen. Als jullie snappen wat ik bedoel (:
Maar nee ik wil niet meer. Ik wil zo ontzettend graag weg. Ik word bang voor mezelf, ik ben bang dat ik mezelf iets ga aandoen als t zo doorgaat. Hoewel ik echt wel n angst heb voor de dood worden de gedachtens hierover steeds positiever.
Groetjes
Ontzettend bedankt voor julkie reacties. Ik kom er net achter dat de rest van mn berjcht niet geplaatst was, vandaar dat ik ff opnieuw begin. Maarja; ik kan echt niet meer. Ik zie echt geen uitweg meer, ik schaam me, voel me schuldig enz. Ik verdien dit niet. Ik ben op, ontzettend moe. Het is een soort van ding waar je inkomt en steeds verder inzakt, en er niet snel meer uitkomen. Als jullie snappen wat ik bedoel (:
Maar nee ik wil niet meer. Ik wil zo ontzettend graag weg. Ik word bang voor mezelf, ik ben bang dat ik mezelf iets ga aandoen als t zo doorgaat. Hoewel ik echt wel n angst heb voor de dood worden de gedachtens hierover steeds positiever.
Groetjes
A
Heyy,
Sorry sorry sorry voor de late reactie!
Ik snap heel goed wat je bedoelt en ik snap dat dat heel zwaar is.
Ik heb soms exact hetzelfde als jij nu beschrijft, voor mij lijkt de dood ook steeds positiever en ik denk altijd: Ik ga toch ooit dood, waarom doe ik het nu niet gewoon? Wat heb ik er aan om eerst nog te studeren en daarna te werken als niemand er toch wat aan heeft? Als ik nu zelfmoord pleeg, dan mist over 100 jaar waarschijnlijk niemand mij meer, want iedereen die ik dan persoonlijk ken is dan ook al dood. Hele zware gedachtes en ik hoop dat het tot nu toe nog niet verkeerd bij jou is afgelopen! Ik zeg echt niet dat je zwak bent als je zelfmoord pleegt, je bent juist zo sterk geweest dat je nu opeens inzakt en dat is zo zwaar.
Ik hoop echt dat het weer iets beter met je gaat en anders dat dat nog gaat gebeuren. Ik gun het echt niemand om zich zo te voelen, maar helaas voelen een stuk meer mensen zich op deze manier. Sommigen halen het net en sommigen net niet. Erg sneu voor de mensen die het net niet hebben gehaald, misschien ben ik over een tijdje wel zelf zo iemand...
Heb je trouwens het gesprek afgelopen week gehad? En zo ja, hoe ging het?
Heel veel sterkte en succes!!
Groetjes.
Sorry sorry sorry voor de late reactie!
Ik snap heel goed wat je bedoelt en ik snap dat dat heel zwaar is.
Ik heb soms exact hetzelfde als jij nu beschrijft, voor mij lijkt de dood ook steeds positiever en ik denk altijd: Ik ga toch ooit dood, waarom doe ik het nu niet gewoon? Wat heb ik er aan om eerst nog te studeren en daarna te werken als niemand er toch wat aan heeft? Als ik nu zelfmoord pleeg, dan mist over 100 jaar waarschijnlijk niemand mij meer, want iedereen die ik dan persoonlijk ken is dan ook al dood. Hele zware gedachtes en ik hoop dat het tot nu toe nog niet verkeerd bij jou is afgelopen! Ik zeg echt niet dat je zwak bent als je zelfmoord pleegt, je bent juist zo sterk geweest dat je nu opeens inzakt en dat is zo zwaar.
Ik hoop echt dat het weer iets beter met je gaat en anders dat dat nog gaat gebeuren. Ik gun het echt niemand om zich zo te voelen, maar helaas voelen een stuk meer mensen zich op deze manier. Sommigen halen het net en sommigen net niet. Erg sneu voor de mensen die het net niet hebben gehaald, misschien ben ik over een tijdje wel zelf zo iemand...
Heb je trouwens het gesprek afgelopen week gehad? En zo ja, hoe ging het?
Heel veel sterkte en succes!!
Groetjes.
A
hey,
dankjewle voor jullie reacties
gesprek ging in principe goed,maar nu thuis niet mega. er is ineens besloten dat ik bij mn vader ga wonen (had eerder week week) en mn moeder was de hele tijd aan t huilen. mn vader valt mee, dus ergens ook wel fijn dat k daar nu ben. maar t lijkt de hele tijd hierover te gaan. kan er echt niet tegen dat het ene moment ze de hele tijd tegen me zeggend at ze trots op me zijn enz en intussen boos zijn en met elkaar de hele tijd over mij hebben enz. okok willen ze de hele tijd pratenpratenpraten maar ik hat praten en als ik dat niet wil dan worden ze boos en zeggen dat ik ook nooit wil praten enz. volwassenen, ze denken soms dan ook dat ze alles zijn. word er knettergek van. t probleem is dat k nu me nog rot voel hierdoor.
@random persoon,
hou je sterk!!! jij kunt ook bij die mensen horen die het Wel halen, dat kun je dat weet ik zeker
groetjes
dankjewle voor jullie reacties
gesprek ging in principe goed,maar nu thuis niet mega. er is ineens besloten dat ik bij mn vader ga wonen (had eerder week week) en mn moeder was de hele tijd aan t huilen. mn vader valt mee, dus ergens ook wel fijn dat k daar nu ben. maar t lijkt de hele tijd hierover te gaan. kan er echt niet tegen dat het ene moment ze de hele tijd tegen me zeggend at ze trots op me zijn enz en intussen boos zijn en met elkaar de hele tijd over mij hebben enz. okok willen ze de hele tijd pratenpratenpraten maar ik hat praten en als ik dat niet wil dan worden ze boos en zeggen dat ik ook nooit wil praten enz. volwassenen, ze denken soms dan ook dat ze alles zijn. word er knettergek van. t probleem is dat k nu me nog rot voel hierdoor.
@random persoon,
hou je sterk!!! jij kunt ook bij die mensen horen die het Wel halen, dat kun je dat weet ik zeker
groetjes
A
Heyy,
Fijn dat het gesprek goed ging, wel jammer dat het nu thuis niet zo goed gaat.
Gelukkig dat je het niet zo erg vind dat je alleen maar bij je vader woont, wel sneu voor je moeder, maar als ik het zo begrijp hebben je ouders dat besloten en niet jij, dus dat is dan ook niet jouw fout.
Wat vervelend dat ze boos worden als jij niet wil praten, ik zou er wel een keer over praten, maar je moet natuurlijk zelf bepalen wanneer en of je dat wel wilt. Ik zou aangeven dat je met ze erover gaat praten als jij daar behoefte aan hebt en je kan ook bijvoorbeeld zeggen dat je even wat meer tijd voor jezelf nodig hebt om na te denken.
Wat balen dat je je hierdoor rot voelt, ik hoop echt dat het weer snel wat beter met je gaat!
En bedankt, ik hoop inderdaad dat ik ook bij die mensen zou horen, alhoewel het nu echt heel slecht gaat.
Dit is niet om stoer over te komen, maar ik ga morgen denk ik school skippen.
Dan blijf ik maar een keer na, maar ik heb echt geen motivatie om te gaan.
Normaal heb ik er wel zin in, maar nu wil ik gewoon even niet.
Ik blijf toch altijd lang op school dus als ik na moet blijven, maakt het niet heel veel uit.
Groetjes.
Fijn dat het gesprek goed ging, wel jammer dat het nu thuis niet zo goed gaat.
Gelukkig dat je het niet zo erg vind dat je alleen maar bij je vader woont, wel sneu voor je moeder, maar als ik het zo begrijp hebben je ouders dat besloten en niet jij, dus dat is dan ook niet jouw fout.
Wat vervelend dat ze boos worden als jij niet wil praten, ik zou er wel een keer over praten, maar je moet natuurlijk zelf bepalen wanneer en of je dat wel wilt. Ik zou aangeven dat je met ze erover gaat praten als jij daar behoefte aan hebt en je kan ook bijvoorbeeld zeggen dat je even wat meer tijd voor jezelf nodig hebt om na te denken.
Wat balen dat je je hierdoor rot voelt, ik hoop echt dat het weer snel wat beter met je gaat!
En bedankt, ik hoop inderdaad dat ik ook bij die mensen zou horen, alhoewel het nu echt heel slecht gaat.
Dit is niet om stoer over te komen, maar ik ga morgen denk ik school skippen.
Dan blijf ik maar een keer na, maar ik heb echt geen motivatie om te gaan.
Normaal heb ik er wel zin in, maar nu wil ik gewoon even niet.
Ik blijf toch altijd lang op school dus als ik na moet blijven, maakt het niet heel veel uit.
Groetjes.
A
Ik vind het knap dat je het tegen je ouders durft te zeggen wel naar dat ze zo reageren ik heb mezelf ook gesneden en ik heb het aan een vriendin gezegd en die is naar mijn mentor gegaan die een gesprek met mij heeft gehad. Na dat gesprek heeft hij mn moeder gebeld en toen ik thuis kwam heb ik heel even met mn moeder gepraat. (ik haat praten ook.) (;. Gelukkig heeft mn moeder het er nooit meer over maar dat heeft ze wel geprobeerd maar dan reageer ik niet en ga ik naar mijn kamer. Maar ik praat wel veel met een vriendin. Het is ook wel beter om over je problemen te praten (ook al is dat niet altijd leuk). Misschien als je niet met je ouders wilt praten kan je met een vertrouwens persoon praten op school of met een goeie vriend/vriendin. Of met de kindertelefoon. STAY STRONG
xx
xx
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
