Skip to main content
Heyhoi,



Een paar maanden geleden begon ik mezelf te beschadigen. Ik voelde me echt niet goed en deed het vooral daarom. Het was niet echt handig om hiermee te beginnen aangezien ik een dwangstoornis heb. Al snel schakelde dit beschadigen dus ook om in mezelf dwangmatig verwonden(omdat ik denk dat als ik mezelf beschadig de volgende dag beter gaat worden). Ik moet mezelf van mezelf nu elke dag beschadigen en als ik het niet doe word ik helemaal gek.



Ik wil stoppen, maar het lukt me niet. Heeft iemand misschien tips?



Groetjes,

Sad.fl
Hey misschien kan je een elastiekje om je pols doen en elke keer als je jezelf wil snijden daar aan trekken





Groetjes,

vlindertje
Hoi vlindertje,



Bedankt voor je reactie. Ik heb de tip met het elastiekje al vaak geprobeerd, het doet bij mij alleen nooit echt pijn ofzo. Naast dat maakt dat mijn dwang om mezelf te beschadigen ook niet echt minder, ik moet mezelf echt verwonden op die momenten. Toch bedankt voor het reageren.



Groetjes,

Sad.fl
hii

misschien moet je iets hebben wat je kapot kan trekken dus misschien een touwtje of elastiekje
Hallo Sad.fl,

ik heb echt geen ervaring met dwangstoornissen, dus misschien slaat mijn advies nergens op maar misschien dat je het een therapeut kan vertellen of je ouders of iemand die je in vertrouwen kan nemen? Of misschien (nogmaals sorry als dit nergens op slaat) kan je jezelf een ander soort gedrag aanpraten waardoor de volgende dag beter zou worden, misschien iets positiefs (een douche nemen, veel fruit eten) of als het negatief moet zijn dan misschien een hele enge horrorfilm kijken, elke dag een stukje waardoor je heel bang wordt (ik gebruik dit als alternatief voor snijden dus vandaar), of jezelf iets niet geven zoals chocola ofzo terwijl je dat zo lekker vindt... dus het zelfbeschadigen vervangen door iets waar je geen littekens aan over houdt.

hoop dat dit helpt en nogmaals sorry als het nergens op slaat, succes nog en zorg goed voor jezelf



kweenie
Hoi,



Zelf heb ik ervaring met zowel een dwangstoornis als zelfbeschadiging, maar niet in jouw combinatie. Rot dat jezelf beschadigen nu een dwanghandeling is, maar in principe werkt het hetzelfde als alle andere handelingen.



Als je er vanaf wil, moet je stoppen het te doen. Dat klinkt heel suf, maar zo werkt het wel. Heb je therapie (gehad) voor je dwang? Mij is geleerd dat het vervelende gevoel wat dan komt, ook weer zakt. Het wordt eerst alleen maar erger en erger, tot het bij zijn hoogtepunt is. Daarna neemt het af. Je moet leren het vervelende gevoel te verdragen en dan ervaren dat er niks ergs gebeurt.



Probeer jezelf dus niet te beschadigen. Daag jezelf uit. Probeer het eerst zo lang mogelijk uit te stellen, om te wennen aan dat gevoel. Push jezelf iedere keer wat verder en uiteindelijk stop je er dan mee. Dit zou je ook eerst kunnen oefenen met andere dwanghandelingen.



Het lijkt me alleen niet verstandig om dit alleen aan te gaan. Heb je een therapeut? Weten mensen van je dwang af? Het lijkt me heel moeilijk hier alleen mee om te moeten gaan. Als je geen hulp hebt, denk je dat je het aan iemand durft te vertellen? Je hoeft niet meteen over het zelfbeschadigen te beginnen, maar gewoon over je dwang. Als je al wel een therapeut hebt, raad ik je aan die wel op de hoogte te brengen van het zelfbeschadigen. Dan kan hij/zij je zo snel mogelijk er vanaf helpen.



Ik hoop dat je hier iets aan hebt,

Gr. Pin
Heyy,



Bedankt voor jullie reactie!!



Koolmeesje,

Dat is eigenlijk hetzelfde verhaal een beetje als bij de reactie van vlindertje, het maakt mijn dwang niet minder. Toch heel erg bedankt voor het reageren!



Kweenie,

Ik zou het mijn therapeut kunnen vertellen ja, maar dat vind ik nogal eng. Mezelf een ander gedrag aanpraten kan ik wel gaan proberen.



Je reactie slaat wel echt ergens op, ik kan er echt iets mee! Bedankt🙂



Pin,

Ja, op dit moment krijg ik therapie voor meerdere problemen, waaronder de dwangstoornis. Ik ga proberen te stoppen.



Het klinkt helemaal niet suf, eerder heel erg logisch.



Ja, ik heb een therapeut en ze weet van mijn dwang af, alleen niet dat het heftiger is dan dat ik aangeef. Ik ga proberen mijn therapeut over het zelfbeschadigen in te lichten. Ik vind het alleen heel moeilijk om hier zelf over te beginnen...



Heb jij of heeft iemand anders misschien nog tips hoe ik een soort van hints kan geven aan mijn therapeut, zodat ze er zelf naar gaat vragen?



Heel erg bedankt! Ik heb er zeker wat aan🙂



Groetjes,

Sad.fl
Hoi,



Fijn om te horen dat je een therapeut hebt. Kun je een beetje opschieten met je therapeut?



Je wil je therapeut wel vertellen van je zelfbeschadiging, maar dat vind je erg lastig en je weet niet goed hoe je het moet vertellen. Dat snap ik wel. Zijn er vastigheden in jullie gesprekken. Dingen die ze altijd aan het begin doet of vraagt? Of op het eind, tussendoor? Iets waar je van op aan kan, dat zal gebeuren? Bijvoorbeeld dat ze begint met ''hoe gaat het?'' of afsluit met ''is er nog iets wat je kwijt wil?'' Dan kun je daar op inhaken.



Ik weet verder ook niet waar je jezelf snijdt, maar als dit bijvoorbeeld op je arm(en) is, kun je je mouwen opstropen, zodat ze het ziet. Dat lijkt mij een hele directe hint.



Je kan ook een briefje schrijven en die aan het begin duidelijk op tafel leggen (als daar een tafel is). Dan vraagt zij waarschijnlijk wel wat het is. Je kan daar wat uitleg in zetten of steekwoorden voor jezelf. Dan kun je het haar laten lezen of gebruiken voor jezelf om het haar uit te leggen.



Je kan haar ook een mailtje sturen, waarin je het ofwel al uitlegt, of je alvast vertelt dat je iets wil zeggen de volgende keer, maar dat je dit lastig vindt. Daar komt ze dan denk ik wel op terug.



Verder vind ik het lastig om iets te bedenken, omdat ik je therapeut niet echt ken en ook niet kan voorspellen wat ze gaat zeggen.



Ik hoop dat dit nuttig is,

Gr. Pin
Hoi pin,



Ik heb wel een goed band met mijn therapeut, ik durf alleen niet altijd eerlijk tegen haar te zijn.



Mijn therapeut vraagt meestal aan het begin hoe het gaat en ze rond vaak af met of ik nog vragen heb of nog iets wil zeggen.



Dankjewel voor de tips, ik kan er zeker wat mee.



Groetjes,

Sad.fl
Hoi,



Fijn dat je er iets mee kan :)



Je durft niet altijd eerlijk te zijn. Weet je waarom dat is? Schaam je je bijvoorbeeld? Weet dat je therapeut geheimhoudingsplicht heeft en helemaal niks te gek is. Ze heeft vast al een hoop gehoord en meegemaakt.



Gr. Pin
Hoi Pin,



Ik durf niet eerlijk te zijn omdat ik me vooral voor mezelf en mijn problemen schaam. Ik heb ook veel moeite met het vertrouwen van mensen.

Ik weet dat ze geheimhoudingsplicht heeft, maar toch merk ik dat ze meestal wel iets teveel aan mijn ouders verteld waardoor het me toch weerhoud iets lastigs te zeggen.



Groetjes,

Sad.fl
Hoi,



Ik weet dat mijn psycholoog mij altijd vroeg, voor ze met (een van) mijn ouders ging praten, of er iets was wat ze niet mocht vertellen. Verder gaf ik dat zelf ook aan, als ik haar iets had verteld, dat mijn ouders het niet mochten weten.



In principe heeft je psycholoog natuurlijk geheimhoudingsplicht, maar bij jongeren worden de ouders vaak betrokken bij de behandeling. Zij hebben zelf het recht, wanneer hun kind jonger dan 18 is, om op de hoogte gehouden te worden van belangrijke zaken binnen die behandeling. Dus wanneer er een soort "relatie" ontstaat waarin je psycholoog dingen deelt en open is over de gesprekken, gaat ze er denk ik ook vanuit dat jij hiermee akkoord bent.



Ik denk dat je dus het beste aan kan geven, dat je dit niet fijn vindt en dat het je ervan weerhoudt om open en eerlijk te zijn. Geheimhoudingsplicht is er juist, zodat je open en eerlijk kan zijn tegen je behandelaar.



Probeer dit ook aan te geven, nadat je iets specifieks hebt verteld waarvan je niet wil dat ze het deelt. Dat maakt het duidelijker dat dat tussen jullie moet blijven.



Gr. Pin
Heyy,



Ik heb best wel goed nieuws! Het is me gelukt om te stoppen met snijden als dwanghandeling! Ik heb mezelf nu al bijna 3 weken niet meer beschadigd.. Ik begin er wel weer steeds meer aan te denken om mezelf te beschadigen, maar het is geen dwanghandeling meer en dat is al super fijn!



Voor de rest voel ik me nogsteeds super slecht en ben ik nogsteeds niet eerlijk geweest tegen mijn therapeute, maar dat komt hopelijk ooit nog wel.



Heel erg bedankt voor jullie hulp! 🙂



Groetjes,

Sad.fl
Hey,



Wauw, super knap dat het geen dwanghandeling meer is? Hoe heb je dit gedaan? Ik denk dat het goed is om daar bij stil te staan, zodat je dit opnieuw kan toepassen, mocht je ooit terugvallen. Hiermee bedoel ik niet dat dat per se gaat gebeuren, maar het lijkt me gewoon handig om het achter de hand te hebben.



Je hebt die niet tegen je therapeut verteld. Je hebt het dus zelf gedaan? Alleen? Wauw, knap! Weet je therapeut wel dat je jezelf beschadigt / hebt beschadigd?



Ik hoop dat deze stijgende lijn zich ook voortzet op andere gebieden 🙂 Leuk dat je even een update geeft!



Gr. Pin
Ben je niet meer teruggevallen en hoe ben je gestopt dat vind ik fijn om te weten
Hoi Pin en ik hou me liever anoniem,



Pin,

Mijn therapeut weet niet dat ik mezelf beschadig. Ik wil het haar wel vertellen, maar mijn angst en schaamte houden me erg tegen...



Ik hou me liever anoniem,

Je wilt weten of ik ben teruggevallen en hoe ik gestopt ben, daar wil ik wel antwoord op geven.



Ik beschadig mezelf nogsteeds regelmatig.. Wel een stuk minder heftig en ik doe het niet meer elke dag. Bij mij was het een tijdje dat ik mezelf elke dag moest beschadigen, heb jij dat ook?



Wat voor mij hielp is afleiding zoeken.. Het klinkt heel standaard en dat is het ook wel een beetje, maar het werkt wel echt als je echt wilt stoppen met jezelf beschadigen. Ik ga bijvoorbeeld nu als ik me heel slecht voel hele verdrietige muziek luisteren, beneden op de bank zitten, mijn gevoel van me af schrijven of nadenken over hoe lelijk de littekens me zullen staan.



Is dit voldoende? Als je nog vragen hebt mag je die natuurlijk stellen🙂



Groetjes,

Sad.fl
Heel fijn dat het al beter gaat, ik vind dat echt enorm knap!

Als je nog meer tips voor afleiding zoekt kun je hier eens kijken! Het is een erg lange lijst, maar bevat mogelijk wel tips die je nog verder kunnen helpen.



Overigens is een therapeut er voor opgeleid om met mensen die aan automutilatie doen om te gaan en hoef je je er daar helemaal niet voor de schamen!



Groetjes

Lot
Hoi lot,



Bedankt voor de lijst, ik denk dat ik er wel iets aan ga hebben🙂



Weer even een update... 😣



Het gaat weer slechter... De dwang om mezelf te beschadigen is er nog niet maar ik begin mezelf wel weer meer en heftiger te beschadigen.. Ik had toen ik begon met beschadigen met mezelf afgesproken dat ik mezelf alleen maar op één plek mocht beschadigen, maar ik begin nu ook op andere plekken.. Super stom van mezelf. Normaal zit ik niet zo met het beschadigen enzo maar gisteravond heb ik mezelf weer beschadigd en het is niet bij één kras gebleven... Het erge van alles is dat ik morgen een klassenactiviteit heb waarbij we allemaal gaan zwemmen... Ik ben zo ontzettend bang dat mensen het te weten gaan komen... 😩



Ik ben vandaag wel wat eerlijker geweest tegen mijn therapeut... Ze was heel trots op me! Het was niet heel heftig wat ik verteld heb, maar ik zie vooruitgang 🙂



Groetjes,

Sad.fl
Hey,



De klassenactiviteit was vandaag. Hoe ging het?



Jammer dat je jezelf hebt gesneden, maar die dingen gebeuren soms. Gelukkig heb je nu de lijst van @xLotx 😉 Ik hoop dat daar iets tussen zit wat je kan helpen.



Probeer in ieder geval niet boos te worden op jezelf. Het is niet erg dat je bent teruggevallen. Dat hoort erbij. Wees nu juist lief voor jezelf en pak het stoppen weer op!



Gr. Pin
Ik snap dat je het stom vindt van jezelf dat het niet bij één plek is gebleven, maar zelfbeschadiging is niet iets wat op één dag zonder moeite kan gestopt worden.



Je hebt met jezelf afgesproken enkel op één plek te beschadigen. Het feit dat je die afspraak met jezelf hebt gemaakt is al iets heel goed, wees niet boos op jezelf om wat gebeurd is, maar probeer opnieuw met positive vibes om die afspraak te volbrengen.

Ook het feit dat je wat opener bent geweest bij je therapeut is al een sprong vooruit.

Het gaat in stapjes, en dat is niet altijd simpel, maar als ik het zo zie maak je al ontzettend grote stappen vooruit, en daar mag je alleen maar trots op zijn!



Groetjes

Lot
Hoii Pin en Lot,



Pin,

Uhm ja de klassenactiviteit... Ik denk dat niemand het heeft gezien. Wel een paar paniekaanvallen gehad en een zeurende mentor yeahss.



Lot,

Net toevallig weer de mist in gegaan😔... Nu de hele tijd bezig met in de spiegel kijken naar hoe lelijk het is wat ik net heb gedaan.

Ik ga weer opnieuw proberen te beginnen. Ik denk wel dat de mooie lijst er bij gaat helpen!🙂



Bedankt voor jullie positiviteit! Ik heb echt zeker iets aan jullie reacties😊



Groetjes,

Sad.fl

Reageer