De Kindertelefoon.nl

Hey EenLevendWezen,

Wat vervelend dat je je leeg voelt vanbinnen en je het idee hebt dat je druk niet aankan.
Gelukkig heb je twee leerlingen waar je mee om kan gaan! Het maakt toch niet uit als hun ouder zijn, het is juist fijn als zij je vrienden zijn.

Weet je ook waarom je bij hun makkelijker aansluiting kan vinden? Zelf heb ik dit toen ik wat jonger was ook gehad, omdat ik het idee dat oudere mensen mij wel begrijpen of in ieder geval normaal deden. En met jongere kinderen kon je gewoon lekker spelen en die accepteerde je gewoon. Ik had het idee dat mensen van mijn leeftijd dat veel minder hadden en je niet zo goed begrepen ofzo. Dat ik op een ander level zat dan zij.

Het is misschien wel lastig omdat je niet echt aansluiting hebt in je klas, klopt dat? Misschien zou je dit eens met je mentor kunnen bespreken en dan kijken wat je zou kunnen doen of wat zou helpen. Het lijkt me voor jou fijn om wat meer aansluiting te hebben, ook met mensen van je eigen leeftijd.

Verder kan je in dit topic heel veel alternatieven vinden voor zelfbeschadiging. Ik zou dat eens doorkijken en dan voor jezelf op een lijstje zetten wat je zou kunnen doen als alternatief. Als je dan de neiging hebt kun je dat lijstje pakken en je op een andere manier uiten.

Je zou ook op het moment dat je de drang hebt de plek dik inpakken, met bijvoorbeeld elastiekjes of papier zoiets en dan kun je wel soort snijden, maar dan beschadig je jezelf niet. Want ik denk niet dat dat is wat je echt wil, maar op dat moment wil je de pijn anders voelen.

Je kan je ook onder de mensen mengen, want vaak als er iemand bij is doe je het wat minder snel.

Ik zou je echt aanraden om erover te praten. Dat je je leeg voelt en iets wilt voelen en dat je het lastig vind dat je niet echt omgang hebt met leeftijdsgenoten. Snijden is misschien een tijdelijke oplossing, maar het gaat je uiteindelijk niet verder helpen. Zoek iemand die je vertrouwt of bespreek dit eventueel met je huisarts. Maar blijf er niet alleen mee rondlopen!

Sterkte

Simply Me

Hoi Simply Me, dankje voor je reactie en tips. Ik heb ook het gevoel dat oudere kinderen mij beter begrijpen. En met het snijden vindt ik het ook lastig om erover te praten en daarom heb ik het ook nog tegen niemand gezegd. Ik weet ook helemaal niet hoe ik het tegen mijn ouders moet vertellen, dat is eigenlijk een van de  personen tegen wie ik het laatste dat zou zeggen. 

Hey EenLevendWezen,

Dat kan ik me helemaal voorstellen, ik vind het ook moeilijk om over dat soort dingen met mijn ouders te praten.

Misschien kan je dit eerst met je huisarts bespreken en dan samen met je huisarts tegen je ouders vertellen?

Of iets van een vertrouwenspersoon op school, dan heb je al geoefend met praten en kan je daar je verhaal kwijt. Die persoon kan met je meedenken wat je zou kunnen doen en hoe je dit zou kunnen bespreken met bijvoorbeeld je ouders

Groetjes

Simply Me

Hoi Simply Me, ik heb niet echt een vaste huisarts. Maar ik zou wel is kunnen kijken bij vertrouwenspersonen op school. Alleen ik ben weer zo een iemand die dat niet durft en dan helemaal rood wordt. En als klasgenoten gaan vragen wat er is ofs dan wordt ik al helemaal rood.

Ja ik doe ook aan zelfbeschadeging en ben ook zwaar depri, en ga ook met ouderen om ik ben al langer depri en vragen zijn welkom

Hey,

@EenLevendWezen ik snap dat het vervelend is dat je dan rood word. Nou maakt dat bij de vertrouwenspersoon denk ik niet zoveel uit. Heb je daar al contact mee opgenomen of ga je dat nog doen of heb je iemand anders waarmee je gaat praten? Weet je eigenlijk ook waarom je rood wordt?

@GevoeligeJongen wat naar dat je al langer depri bent en aan zelfbeschadiging doet. Heb je misschien wat aan de tips die ik in de eerste reactie aan EenLevendWezen heb gegeven? Of zijn er dingen die jou afleiding geven. Heb je ook mensen die je steun kunnen geven en waar je je verhaal kwijt kan? Dat is erg belangrijk en zal je heel erg helpen!

Groetjes,

Simply Me

Nee durf me verhaal niet kwijt wat me helpt is afsluiting en op me tele muziek luisteren maar zit er dan wel ongeveer 19 uur op of 18 uur per dag maar ik weet ook niet bij wie ik het kwijt kan
 

En krijg veel haat op Social media soms opeens 30 of 40 haat berichten op een post maar soms ook goede berichten maar die zie ik denk ik niet 

Hey GevoeligeJongen,

Vervelend om te horen van jouw situatie, naar ook dat je je zo depri voelt.

Is het misschien een idee dat je zelf een topic aanmaakt? Dan kan je specifieke reacties ontvangen op jouw eigen verhaal. Ik zag dat je 4 topics hebt en die gaan ook over jouw gevoelens en depri. Misschien dat je ook over je haatreacties en dat je je verhaal niet kwijt kunt een topic aan maken. Zo dat je daarbij misschien ook wel geholpen word!

Groetjes,

Simply Me

hey, het klinkt voor mij erg herkenbaar ik ben 15 en ik voel me vaak niet prettig bij mensen van mijn eigen leeftijd. Ik ga nu een beetje om met mensen van 21/22 jaar dit voelt voor mij als een groot verschil in leeftijd (zij hebben allemaal een eigen huis gekocht en drinken samen rustig een wijntje) dus dat maakt het soms lastig. de gesprekken die ik niet kan hebben met mensen van mijn eigen leeftijd kan ik wil hebben met oudere mensen, het vult elkaar dus goed aan 

heel naar dat je je jezelf snijd ik heb hier ook veel mee getruggeld, maar echt ik wil dat je snapt dat je er echt van af moet. ik heb nu littekens die niet meer weg zullen gaan en dat zorgt er gewoon voor dat wanneer ik mee word gevraagd naar een strandvakantie ik gelijk in paniek raak omdat ik gewoon niet meer me goed voel in mijn lichaam, het is veel makkelijker om te stoppen als je gelijk er iets aan gaat doen dus please vertel het iemand die je vertrouwt!