Heey,
Zoals sommige misschien wel weten ben ik erg suïcidaal. Dit jaar ben ik al zo'n 5x opgenomen geweest. Ik ben vaker in de instellingen dan dat ik thuis zit. En naar al die tijd is het nog geen haar beter geworden.
Elke keer doe ik alsof ik me weer super voel. Zodat ik meer vrijheid krijg en dan kan ik verder kan werken aan mijn plannen. Ik wil gewoon dood. Er is voor mij geen andere weg dan de dood. Ik snap niet waarom ik maar niet dood ga. Me hele lichaam is een ramp. Littekens bij me polsen, littekens bij me keel, littekens op me borst. En daarbinnen is het niet beter. Me lever is ooit extreem vergiftigd geweest. Ik heb 4 metalen plaatjes bij me knie. En 2 van die bouten. Het ziekenhuis weet meteen wie ik ben als ik eenmaal binnen stap. Niet gek als ik daar zowat elke week wel kom.
Waarom lukt het niet? Waarom gaan mensen die het niet eens willen, die nog volop genieten van het leven er wel uit en ik niet? Waarom mag iemand die elke dag naar school gaat en huilend terug komt niet dood?
Wat is er dan wat mij tegenhoudt? Liefde? Nee, niemand mag me. Me ouders zie ik niet, vrienden heb ik niet. Angst? Nee naar alles wat ik al heb geprobeerd zelfs het ene waarvan mensen zeggen je gaat ervoor en het is voorbij, of vallen. Plezier / blijheid? Nee. Ik voel me zo slecht. Ik zit op een kamer met 2 camera's die me dag en nacht in de gaten houden.
Ik ben echt helemaal gestoord. I know. Zoveel plannen maar geen 1 die lukt. Gister heb ik iets gemaakt. Iets wat me kan helpen. Maar me niet dood. Ik wordt er alleen erg ziek van.
Wat de behandelaren tot nu toe weten wat ik heb:
Paniekstoornis, angststoornis, schizofrenie, persoonlijkheidsstoornis, zware depressie, hersenletsel. ( waardoor ik niet goed dingen onthoudt, en sommige dingen minder snel op pikt.), stress, verschillende psychoses (hallucinaties en verwardheid).
Verder heb ik dus wel een psycholoog en psychiater. En nog een paar verplegers en andere behandelaren.
Ik weet gewoon niet wat ik hier nog te doen hebt? Beter gezegd: "Wanneer stopt het?"
^
Future
Bladzijde 1 / 2
Hey!
Ik weet niet wat je van plan bent jezelf aan te doen met die inwendige bloedingen en dat wil ik denk ik ook niet weten. Ik wil ook niet degene zijn die het verkeerde zegt waardoor je een verkeerde keuze maakt, maar ik denk dat ik gewoon wil zeggen: ik denk dat je nog een heel leven voor je hebt, ik begrijp natuurlijk niet goed hoe jij je voelt en weet ook niet wat je allemaal hebt meegemaakt, maar ik weet wel dat je nog een toekomst hebt en dat er mensen zijn die van je houden en je nodig hebben ( neem bijvoorbeeld de mensen op dit forum ). Het stopt dus niet, dat weet ik ook wel, maar het wordt beter, sowieso, probeer er alleen open voor te staan.
Groetjes, Anoniempje
Ik weet niet wat je van plan bent jezelf aan te doen met die inwendige bloedingen en dat wil ik denk ik ook niet weten. Ik wil ook niet degene zijn die het verkeerde zegt waardoor je een verkeerde keuze maakt, maar ik denk dat ik gewoon wil zeggen: ik denk dat je nog een heel leven voor je hebt, ik begrijp natuurlijk niet goed hoe jij je voelt en weet ook niet wat je allemaal hebt meegemaakt, maar ik weet wel dat je nog een toekomst hebt en dat er mensen zijn die van je houden en je nodig hebben ( neem bijvoorbeeld de mensen op dit forum ). Het stopt dus niet, dat weet ik ook wel, maar het wordt beter, sowieso, probeer er alleen open voor te staan.
Groetjes, Anoniempje
Sad story..
Ik kan niks doen en heb geen advies. Naar weet dat ik aan je denk(en andere leden ook denk ik)
Ik kan niks doen en heb geen advies. Naar weet dat ik aan je denk(en andere leden ook denk ik)
Heey,
Ten eerste bedankt beiden voor het reageren.
Ik wou dit weekend het allemaal eindigen. Maar helaas zijn de "ouders" erachter gekomen dat ik iets heb gekocht. Dus me kamer is overhoop gehaald om het te vinden wat gelukkig niet is gelukt. Ik vertelde ook dat ik het niet had.
Helaas loopt het allemaal helemaal verkeerd. Nu moet ik eerst maandag naar de psycholoog en daarna heb ik gesprek met filiaalmanager. Over mijn gezondheid. En dat kan betekenen dat ik me werk kwijt raak. En dus school en dan is alles echt kt.
Ene voordeel die ik kan noemen als ik me baan kwijt raak. Is dat ik me weer kan laten opname.. voor de 6e keer zucht
. En ik kan me plan sneller uitvoeren jeej
.
Nou ja. Om de weekend niet verder te verpesten voor jullie stop ik nu maar weer. Nog een fijn weekend!
^
Future
tekst aangepast door de kindertelefoon i.v.m. forumregel 9
Ten eerste bedankt beiden voor het reageren.
Ik wou dit weekend het allemaal eindigen. Maar helaas zijn de "ouders" erachter gekomen dat ik iets heb gekocht. Dus me kamer is overhoop gehaald om het te vinden wat gelukkig niet is gelukt. Ik vertelde ook dat ik het niet had.
Helaas loopt het allemaal helemaal verkeerd. Nu moet ik eerst maandag naar de psycholoog en daarna heb ik gesprek met filiaalmanager. Over mijn gezondheid. En dat kan betekenen dat ik me werk kwijt raak. En dus school en dan is alles echt kt.
Ene voordeel die ik kan noemen als ik me baan kwijt raak. Is dat ik me weer kan laten opname.. voor de 6e keer zucht
. En ik kan me plan sneller uitvoeren jeej. Nou ja. Om de weekend niet verder te verpesten voor jullie stop ik nu maar weer. Nog een fijn weekend!
^
Future
tekst aangepast door de kindertelefoon i.v.m. forumregel 9
Wat ben je van plan?
Heey Femkevg,
Dat kan ik helaas niet melden omdat dat volgens de Kindertelefoon blijkbaar valt onder choquerende teksten.
^
Future
Dat kan ik helaas niet melden omdat dat volgens de Kindertelefoon blijkbaar valt onder choquerende teksten.
^
Future
@ Kindertelefoon,
Ik Heb de mail gelezen. Dat was inderdaad niet heel slim. Sorry daarvoor! Ik ga erop letten in me volgende berichten!
^
Future
Ik Heb de mail gelezen. Dat was inderdaad niet heel slim. Sorry daarvoor! Ik ga erop letten in me volgende berichten!
^
Future
Hoi Future,
Ik kan mij voorstellen dat jij graag duidelijkheid wilt hebben over wat je wel en niet kan zeggen.
bij forumregel 9 staat:
forumregel 9. Plaats geen illegale, schadelijke en/of choquerende content of links in je bericht op het forum
Het geven van of vragen om tips bij bijvoorbeeld zelfdoding, anorexia, illegale activiteiten of zelfbeschadiging is daarom ook niet toegestaan. Aankondigingen van zelfdoding worden verwijderd. Topics over deze onderwerpen zijn wel toegestaan.
Wat voor de één choquerend kan overkomen kan voor de ander niet worden gezien als choquerend en daarom wordt er dus naar elk bericht los gekeken. Het stuk wat wij hebben weg gehaald ging over een aankondiging. Ook vinden wij het belangrijk dat je vraag duidelijk overkomt en dat er daarom soms choquerende details worden weg gehaald.
Hopelijk heb je zo antwoord gekregen op je vraag. Het is nooit erg om over een beslissing te vragen, wij zullen ook altijd zo goed mogelijk informeren via een e-mail wanneer wij iets doen op het forum.
Groeten,
Sjoerd van de Kindertelefoon
Ik kan mij voorstellen dat jij graag duidelijkheid wilt hebben over wat je wel en niet kan zeggen.
bij forumregel 9 staat:
forumregel 9. Plaats geen illegale, schadelijke en/of choquerende content of links in je bericht op het forum
Het geven van of vragen om tips bij bijvoorbeeld zelfdoding, anorexia, illegale activiteiten of zelfbeschadiging is daarom ook niet toegestaan. Aankondigingen van zelfdoding worden verwijderd. Topics over deze onderwerpen zijn wel toegestaan.
Wat voor de één choquerend kan overkomen kan voor de ander niet worden gezien als choquerend en daarom wordt er dus naar elk bericht los gekeken. Het stuk wat wij hebben weg gehaald ging over een aankondiging. Ook vinden wij het belangrijk dat je vraag duidelijk overkomt en dat er daarom soms choquerende details worden weg gehaald.
Hopelijk heb je zo antwoord gekregen op je vraag. Het is nooit erg om over een beslissing te vragen, wij zullen ook altijd zo goed mogelijk informeren via een e-mail wanneer wij iets doen op het forum.
Groeten,
Sjoerd van de Kindertelefoon
Heey Sjoerd van de Kindertelefoon,
Bedankt voor de duidelijke uitleg! Ik ga hier meer op letten zodat het niet nog een keer gebeurd!
^
Future
Bedankt voor de duidelijke uitleg! Ik ga hier meer op letten zodat het niet nog een keer gebeurd!
^
Future
Hey!
Ik snap niet zo goed waarom je hier nou zou luchtig over doet, maar goed... Misschien zou je deze keer ( als je je baan verliest en wordt opgenomen ) kunnen proberen nog even te wachten en andere mensen toestaan je te laten helpen. Ik durf te wedden dat er een heleboel mensen zijn die je graag zouden zien leven en je dus graag zouden willen helpen, als jij dat toelaat.
Ook vraag ik me af waarom je je plan sneller kunt uitvoeren, ik zou toch zeggen dat je nu strenger in de gaten wordt gehouden? En waarom schrijf je ouders tussen haakjes?
Groetjes, Anoniempje
Ik snap niet zo goed waarom je hier nou zou luchtig over doet, maar goed... Misschien zou je deze keer ( als je je baan verliest en wordt opgenomen ) kunnen proberen nog even te wachten en andere mensen toestaan je te laten helpen. Ik durf te wedden dat er een heleboel mensen zijn die je graag zouden zien leven en je dus graag zouden willen helpen, als jij dat toelaat.
Ook vraag ik me af waarom je je plan sneller kunt uitvoeren, ik zou toch zeggen dat je nu strenger in de gaten wordt gehouden? En waarom schrijf je ouders tussen haakjes?
Groetjes, Anoniempje
Heey anoniem06,
Wat bedoel je met zo luchtig over doen? Bedoel je het gene dat ik het niet erg vind om me baan en alles wat daarbij komt kijken te verliezen?
Misschien dat het zo overkomt. En waarschijnlijk is het ook zo. Ik bedoel ik heb het helemaal gehad. Dus wat maakt het leven me nog uit?
Ik wil best de mensen die me hulp bieden nog een kans geven. Maar ik ben bang dat het gewoon weer eens niks wordt.
Ja ik wordt nu inderdaad strenger in de gaten gehouden. Om de 2 uur komt er iemand kijken. Wat ik het doel niet van snap want de camera's staan gewoon aan?
Maar ik bedoel als ik opgenomen wordt, dan kan mijn plan sneller worden uitgevoerd. Omdat bij de opnames er geen camera's zijn of wat dan ook op de kamer dus. Dan heb ik 's nachts de tijd.
Ik woon niet thuis meer. Omdat me ouders me niet meer thuis willen hebben en omdat het niet veilig zou zijn voor mij. Dus ik woon in een apart huis met pleegouders die zo zijn getraind om jongeren als ik te helpen. Zodat het toch als een soort thuis voelt. Daarom: "ouders".
^
Future
Wat bedoel je met zo luchtig over doen? Bedoel je het gene dat ik het niet erg vind om me baan en alles wat daarbij komt kijken te verliezen?
Misschien dat het zo overkomt. En waarschijnlijk is het ook zo. Ik bedoel ik heb het helemaal gehad. Dus wat maakt het leven me nog uit?
Ik wil best de mensen die me hulp bieden nog een kans geven. Maar ik ben bang dat het gewoon weer eens niks wordt.
Ja ik wordt nu inderdaad strenger in de gaten gehouden. Om de 2 uur komt er iemand kijken. Wat ik het doel niet van snap want de camera's staan gewoon aan?
Maar ik bedoel als ik opgenomen wordt, dan kan mijn plan sneller worden uitgevoerd. Omdat bij de opnames er geen camera's zijn of wat dan ook op de kamer dus. Dan heb ik 's nachts de tijd.
Ik woon niet thuis meer. Omdat me ouders me niet meer thuis willen hebben en omdat het niet veilig zou zijn voor mij. Dus ik woon in een apart huis met pleegouders die zo zijn getraind om jongeren als ik te helpen. Zodat het toch als een soort thuis voelt. Daarom: "ouders".
^
Future
Hey Future!
Wat bedoel je met zo luchtig over doen? Bedoel je het gene dat ik het niet erg vind om me baan en alles wat daarbij komt kijken te verliezen?
Ja, dat bedoel ik, maar misschien is het ook wel dom van me dat ik het niet begrijp. Als ik last heb van zelfmoordgedachten is het namelijk zo dat ik niet dood wil, maar dat het het beste lijkt.
Je kunt het toch een kans geven? Of je nu een paar maanden langer of korter leeft...
Je kunt altijd nog met de camera's knoeien.
Oké, dat vind ik nou onlogisch, bij je pleeggezin wordt je strenger in de gaten gehouden dan bij je opnames.
Groetjes, Anoniempje
Ja, dat bedoel ik, maar misschien is het ook wel dom van me dat ik het niet begrijp. Als ik last heb van zelfmoordgedachten is het namelijk zo dat ik niet dood wil, maar dat het het beste lijkt.
Ik wil best de mensen die me hulp bieden nog een kans geven. Maar ik ben bang dat het gewoon weer eens niks wordt.
Je kunt het toch een kans geven? Of je nu een paar maanden langer of korter leeft...
Ja ik wordt nu inderdaad strenger in de gaten gehouden. Om de 2 uur komt er iemand kijken. Wat ik het doel niet van snap want de camera's staan gewoon aan?
Je kunt altijd nog met de camera's knoeien.
Maar ik bedoel als ik opgenomen wordt, dan kan mijn plan sneller worden uitgevoerd. Omdat bij de opnames er geen camera's zijn of wat dan ook op de kamer dus. Dan heb ik 's nachts de tijd.
Oké, dat vind ik nou onlogisch, bij je pleeggezin wordt je strenger in de gaten gehouden dan bij je opnames.
Groetjes, Anoniempje
Hoi Future,
Waarom lukt het niet? Waarom gaan mensen die het niet eens willen, die nog volop genieten van het leven er wel uit en ik niet? Waarom mag iemand die elke dag naar school gaat en huilend terug komt niet dood? Begrijp me niet verkeerd. Ik ben zelf ook suïcidaal en heb ook meerdere pogingen om m'n naam staan. Wat ik denk, is dat er ergens nog iets in je is wat niet dood wil. Zo zie ik het in ieder geval voor mezelf. Als ik écht dood had gewild, dan was ik wel dood geweest. Dan plan je alles zó, dat er gewoon geen mogelijkheid is om te overleven. En zelfs terwijl ik dit schrijf, weet ik dat ik écht dood wil, maar ik voel ook een soort angst die me waarschijnlijk tegenhoudt.
Een andere optie is juist dat je het in paniek hebt gedaan en er daarom niet stil bij hebt gestaan.
Dat iets wat je kan tegenhouden, kan ook simpelweg je menselijkheid zijn. Het zit in de natuur van de mens om te willen leven, dus hoe overtuigd je ook bent van dood willen, je lichaam (en verstand) zullen altijd tegenstribbelen.
Gister heb ik iets gemaakt. Iets wat me kan helpen. Maar me niet dood. Ik wordt er alleen erg ziek van. Ik raad je aan dat weg te gooien.
En dat kan betekenen dat ik me werk kwijt raak. En dus school en dan is alles echt kt. Dat is tegenstrijdig en dat weet ik, omdat ik dat zelf ook heb. Ik neem aan dat school/werk een van de weinige (of misschien wel enige) dingen is die nog ok zijn in je leven? En dan willen ze dat óók nog van je afnemen. Echter zou je er anders waarschijnlijk een eind aan maken, dus dan heb je ook geen school/werk meer... Tegenstrijdig, maar zó begrijpbaar.
Ene voordeel die ik kan noemen als ik me baan kwijt raak. Is dat ik me weer kan laten opname.. voor de 6e keer zucht. En ik kan me plan sneller uitvoeren jeej. Ehm, dat klinkt niet zo goed.
Oké, dat vind ik nou onlogisch, bij je pleeggezin wordt je strenger in de gaten gehouden dan bij je opnames. Daar ben ik het mee eens... Misschien is het daarom wel goed om opgenomen te worden.
Ik wil best de mensen die me hulp bieden nog een kans geven. Maar ik ben bang dat het gewoon weer eens niks wordt. Je kan duidelijke afspraken proberen te maken. Je kan vragen of er wat anders geprobeerd kan worden, omdat je weet dat wat al is geprobeerd, niet helpt.
Je kunt het toch een kans geven? Of je nu een paar maanden langer of korter leeft... True. Als je niks te verliezen hebt, waarom zou je hulp dan niet proberen?
Gr. Pin
Een andere optie is juist dat je het in paniek hebt gedaan en er daarom niet stil bij hebt gestaan.
Dat iets wat je kan tegenhouden, kan ook simpelweg je menselijkheid zijn. Het zit in de natuur van de mens om te willen leven, dus hoe overtuigd je ook bent van dood willen, je lichaam (en verstand) zullen altijd tegenstribbelen.
. En ik kan me plan sneller uitvoeren jeej. Gr. Pin
hey,
sorry dat ik beetje laat reageer(ben meestal in het weekend offline dusja...)
ik heb even alles al doorgelezen en ga proberen te helpen
Elke keer doe ik alsof ik me weer super voel. Zodat ik meer vrijheid krijg en dan kan ik verder kan werken aan mijn plannen. Ik wil gewoon dood.
misschien een idee om niet te zeggen dat je je al goed voelt waardoor ze je kunnen blijven helpen, waardoor je later niet meer dood wil. nu wijs je de hulp eigenlijk af en daardoor blijf je bij het gevoel dat je dood wilt en misschien al blijf je daar langer en ben je eerlijk tegen ze dat het dan wel echt effect op je heb
dat kan meerdere oorzaken hebben, je bent heel sterk en je lichaam kan dus tegen veel schade(ook al zou ik er wel echt mee stoppen!) of iets in je lichaam, wil wel echt doorgaan met leven en blijft vechten, probeer dat ene stukje dan te vergroten
ja het leven is dan misschien wel "oneerlijk", ook al ben ik wel blij dat je nog ademt en leeft.
het laatste beetje hoop dat er misschien nog in je zit dat wil blijven leven? en daarnaast ik mag je, ik ken je niet maar je helpt me wel enorm op t forum
misschien als ik dit zo allemaal hoor zijn die camera's wel echt nodig
nee je bent niet gestoord, je bent niet raar, of iets.
je hebt veel problemen en je weet niet wat je moet doen en ziet maar een uitweg. dat is enorm vervelend.
ben je dit al vergeten want zo niet graag even doen.....
oke dat is redelijk veel maar ik weet dat je met veel hulp en inzet, hier van af kan komen(de meeste tenminste), ga daarvoor zet dat anders als doel, van alle negatiefe dingen afkomen
ik hoop dat je hier een klein beetje aan heb
sorry dat ik beetje laat reageer(ben meestal in het weekend offline dusja...)
ik heb even alles al doorgelezen en ga proberen te helpen
misschien een idee om niet te zeggen dat je je al goed voelt waardoor ze je kunnen blijven helpen, waardoor je later niet meer dood wil. nu wijs je de hulp eigenlijk af en daardoor blijf je bij het gevoel dat je dood wilt en misschien al blijf je daar langer en ben je eerlijk tegen ze dat het dan wel echt effect op je heb
Er is voor mij geen andere weg dan de dood. Ik snap niet waarom ik maar niet dood ga. Me hele lichaam is een ramp. Littekens bij me polsen, littekens bij me keel, littekens op me borst. En daarbinnen is het niet beter. Me lever is ooit extreem vergiftigd geweest. Ik heb 4 metalen plaatjes bij me knie. En 2 van die bouten. Het ziekenhuis weet meteen wie ik ben als ik eenmaal binnen stap. Niet gek als ik daar zowat elke week wel kom.
dat kan meerdere oorzaken hebben, je bent heel sterk en je lichaam kan dus tegen veel schade(ook al zou ik er wel echt mee stoppen!) of iets in je lichaam, wil wel echt doorgaan met leven en blijft vechten, probeer dat ene stukje dan te vergroten
Waarom lukt het niet? Waarom gaan mensen die het niet eens willen, die nog volop genieten van het leven er wel uit en ik niet? Waarom mag iemand die elke dag naar school gaat en huilend terug komt niet dood?
ja het leven is dan misschien wel "oneerlijk", ook al ben ik wel blij dat je nog ademt en leeft.
Wat is er dan wat mij tegenhoudt? Liefde? Nee, niemand mag me.
het laatste beetje hoop dat er misschien nog in je zit dat wil blijven leven? en daarnaast ik mag je, ik ken je niet maar je helpt me wel enorm op t forum
Plezier / blijheid? Nee. Ik voel me zo slecht. Ik zit op een kamer met 2 camera's die me dag en nacht in de gaten houden.
misschien als ik dit zo allemaal hoor zijn die camera's wel echt nodig
Ik ben echt helemaal gestoord.
nee je bent niet gestoord, je bent niet raar, of iets.
je hebt veel problemen en je weet niet wat je moet doen en ziet maar een uitweg. dat is enorm vervelend.
. Gister heb ik iets gemaakt. Iets wat me kan helpen. Maar me niet dood. Ik wordt er alleen erg ziek van.
ben je dit al vergeten want zo niet graag even doen.....
Wat de behandelaren tot nu toe weten wat ik heb:
Paniekstoornis, angststoornis, schizofrenie, persoonlijkheidsstoornis, zware depressie, hersenletsel. ( waardoor ik niet goed dingen onthoudt, en sommige dingen minder snel op pikt.), stress, verschillende psychoses (hallucinaties en verwardheid).
oke dat is redelijk veel maar ik weet dat je met veel hulp en inzet, hier van af kan komen(de meeste tenminste), ga daarvoor zet dat anders als doel, van alle negatiefe dingen afkomen
ik hoop dat je hier een klein beetje aan heb
Heey,
Thnx voor de reacties.
@Anoniem06
Nou ja, momenteel heb ik ook geen keus om nog langer te moeten wachten. Nu alles steeds verder lijkt te mislukken. Eerst school, dan werk, nu me verplegers. Het lijkt net alsof er iemand me tegen houdt. Ik ben niet gelovig, maar het lijkt elke keer net als ik op dat punt sta om mezelf te kunnen doden dat er iets gebeurd waardoor het niet door kan gaan.
Dat is wel een slim idee, maar dat lijkt me erg onverstandig, Omdat ze als ze eenmaal door hebben dat de camera's uit staan of geen beeld meer weergeven, dan komen ze sws checken. Dus daar schiet ik niet veel mee op. Daarnaast zijn het van die ronden camera's waardoor je er toch niks overheen kan plakken ofzo. En ze hangen te hoog. Als ik op me bureaustoel sta dan komt er al iemand naar boven gerend om te kijken wat ik aan het doen ben..
@ Pin,
Dat kan ik echt niet doen. Het is te waardevol voor mij. Het is letterlijk mijn laatste stap die ik zou moeten nemen. Het laatste wat ik nog nooit heb geprobeerd. Als dit mislukt dan is er dus nog 1 andere keus, en ik weet dat die minder erg is, maar dit is zoveel makkelijker. Ik kan het niet.. Nu nog niet.
Ja school is vreselijk, maar het is mijn enige weg als ik ooit nog een toekomst wil hebben. En werk. Dat betekent echt alles voor mij. Dat is dan waarschijnlijk ook het enige waarom ik nog wil leven.
Waarom zou je wachten op de dood als je hem nu al in handbereik hebt? Waarom zou je nog langer wachten op hoop die er niet is? Waarom zal je nog maanden verder willen leven terwijl je elke dag stukje voor stukje verder kapot gaat? Waarom verder leven als je elke dag wordt bedreigt en gepest? Wat heeft dat voor zin dan?
@ Ronald2001,
Ja, dat kan ik wel doen, maar als ik mezelf echt laat zien. Hoe ik me nu echt voel, wie ik nu echt ben. Dan zit ik weer voor maanden opgesloten, niet even naar buiten kunnen, niet kunnen werken, niet naar school, 0,0% vrijheid? Weer een jaar weggegooid. Ik ga niet weer 1 jaar opname in en uit. Ik doe dit al 2 jaar, ik wil 2019 in gaan zonder opgenomen te zitten. Elke vakantie op school, of op het werk op een kamer zitten. Elke dag van school en werk worden opgehaald met het busje van de instelling. Nooit kunnen afspreken met mensen omdat niemand naar de instelling wilt komen. Nooit iets leuks doen, omdat het niet veilig is voor mij. Nope ik hou me masker wel op. Ookal weet iedereen langzamerhand wel dat Future in elkaar stort. Nee hoor ik voel me prima!
I know. Zoals ik al zei. Gestoord iemand. Maar ik weet dat het nodig is. En het is vervelend, maar zonder die camera's was ik nu al dood geweest I think..
Nope nog lang niet vergeten. Zoals ik al bij Pin zei het is te waardevol. Het is mijn laatste stap. Alleen ik kan het niet gebruiken momenteel helaas. Omdat school en de verplegers weten wat ik heb. En als ik dus ziek wordt. Dan linken ze dat meteen aan dat product en dan brengen ze me naar de O zo fantastische ziekenhuis en dan doen ze wat en alles is in 1 klap vernietigd. Dag perfect plan, Dag laatste stap, Dag maanden van plannen
.
Grappig gezegd heb ik dat al als doel, maar dan zonder de nodige hulp van anderen. Als ik dood ben, dan ben ik van alles af. Niet dat ik dat meer merk. Ik merk waarschijnlijk niks meer. Ik weet niet of het beter wordt of niet, maar dat is het mooie van deze avontuur. Alleen zou het fijn zijn als ik de laatste stap eindelijk is door kom en dan kan het beginnen!
^
Future
Thnx voor de reacties.
Je kunt het toch een kans geven? Of je nu een paar maanden langer of korter leeft...
Nou ja, momenteel heb ik ook geen keus om nog langer te moeten wachten. Nu alles steeds verder lijkt te mislukken. Eerst school, dan werk, nu me verplegers. Het lijkt net alsof er iemand me tegen houdt. Ik ben niet gelovig, maar het lijkt elke keer net als ik op dat punt sta om mezelf te kunnen doden dat er iets gebeurd waardoor het niet door kan gaan.
Je kunt altijd nog met de camera's knoeien.
Dat is wel een slim idee, maar dat lijkt me erg onverstandig, Omdat ze als ze eenmaal door hebben dat de camera's uit staan of geen beeld meer weergeven, dan komen ze sws checken. Dus daar schiet ik niet veel mee op. Daarnaast zijn het van die ronden camera's waardoor je er toch niks overheen kan plakken ofzo. En ze hangen te hoog. Als ik op me bureaustoel sta dan komt er al iemand naar boven gerend om te kijken wat ik aan het doen ben..
@ Pin,
Ik raad je aan dat weg te gooien.
Dat kan ik echt niet doen. Het is te waardevol voor mij. Het is letterlijk mijn laatste stap die ik zou moeten nemen. Het laatste wat ik nog nooit heb geprobeerd. Als dit mislukt dan is er dus nog 1 andere keus, en ik weet dat die minder erg is, maar dit is zoveel makkelijker. Ik kan het niet.. Nu nog niet.
Ik neem aan dat school/werk een van de weinige (of misschien wel enige) dingen is die nog ok zijn in je leven?
Ja school is vreselijk, maar het is mijn enige weg als ik ooit nog een toekomst wil hebben. En werk. Dat betekent echt alles voor mij. Dat is dan waarschijnlijk ook het enige waarom ik nog wil leven.
True. Als je niks te verliezen hebt, waarom zou je hulp dan niet proberen?
Waarom zou je wachten op de dood als je hem nu al in handbereik hebt? Waarom zou je nog langer wachten op hoop die er niet is? Waarom zal je nog maanden verder willen leven terwijl je elke dag stukje voor stukje verder kapot gaat? Waarom verder leven als je elke dag wordt bedreigt en gepest? Wat heeft dat voor zin dan?
@ Ronald2001,
misschien een idee om niet te zeggen dat je je al goed voelt waardoor ze je kunnen blijven helpen, waardoor je later niet meer dood wil. nu wijs je de hulp eigenlijk af en daardoor blijf je bij het gevoel dat je dood wilt en misschien al blijf je daar langer en ben je eerlijk tegen ze dat het dan wel echt effect op je hebt.
Ja, dat kan ik wel doen, maar als ik mezelf echt laat zien. Hoe ik me nu echt voel, wie ik nu echt ben. Dan zit ik weer voor maanden opgesloten, niet even naar buiten kunnen, niet kunnen werken, niet naar school, 0,0% vrijheid? Weer een jaar weggegooid. Ik ga niet weer 1 jaar opname in en uit. Ik doe dit al 2 jaar, ik wil 2019 in gaan zonder opgenomen te zitten. Elke vakantie op school, of op het werk op een kamer zitten. Elke dag van school en werk worden opgehaald met het busje van de instelling. Nooit kunnen afspreken met mensen omdat niemand naar de instelling wilt komen. Nooit iets leuks doen, omdat het niet veilig is voor mij. Nope ik hou me masker wel op. Ookal weet iedereen langzamerhand wel dat Future in elkaar stort. Nee hoor ik voel me prima!
misschien als ik dit zo allemaal hoor zijn die camera's wel echt nodig
I know. Zoals ik al zei. Gestoord iemand. Maar ik weet dat het nodig is. En het is vervelend, maar zonder die camera's was ik nu al dood geweest I think..
ben je dit al vergeten want zo niet graag even doen.....
Nope nog lang niet vergeten. Zoals ik al bij Pin zei het is te waardevol. Het is mijn laatste stap. Alleen ik kan het niet gebruiken momenteel helaas. Omdat school en de verplegers weten wat ik heb. En als ik dus ziek wordt. Dan linken ze dat meteen aan dat product en dan brengen ze me naar de O zo fantastische ziekenhuis en dan doen ze wat en alles is in 1 klap vernietigd. Dag perfect plan, Dag laatste stap, Dag maanden van plannen
. oke dat is redelijk veel maar ik weet dat je met veel hulp en inzet, hier van af kan komen(de meeste tenminste), ga daarvoor zet dat anders als doel, van alle negatiefe dingen afkomen.
Grappig gezegd heb ik dat al als doel, maar dan zonder de nodige hulp van anderen. Als ik dood ben, dan ben ik van alles af. Niet dat ik dat meer merk. Ik merk waarschijnlijk niks meer. Ik weet niet of het beter wordt of niet, maar dat is het mooie van deze avontuur. Alleen zou het fijn zijn als ik de laatste stap eindelijk is door kom en dan kan het beginnen!
^
Future
Hey!
Liever een jaar weggegooid dan een leven weggegooid.
Ik weet dat het moeilijk is, maar soms moet je hulp aanvaarden, soms kun je het gewoon niet alleen.
Dat van de camera was geen suggestie, maar een reden dat ze ook komen checken, ook al heb je camera's. Even voor de duidelijkheid: ik wil niet dat je zelfmoord pleegt, dat je doodgaat. Zoals Ronald eerder ook al heeft gezegd ben ik aan jullie gehecht geraakt ook al ken ik jullie niet.
Groetjes, Anoniempje
misschien een idee om niet te zeggen dat je je al goed voelt waardoor ze je kunnen blijven helpen, waardoor je later niet meer dood wil. nu wijs je de hulp eigenlijk af en daardoor blijf je bij het gevoel dat je dood wilt en misschien al blijf je daar langer en ben je eerlijk tegen ze dat het dan wel echt effect op je hebt.Ja, dat kan ik wel doen, maar als ik mezelf echt laat zien. Hoe ik me nu echt voel, wie ik nu echt ben. Dan zit ik weer voor maanden opgesloten, niet even naar buiten kunnen, niet kunnen werken, niet naar school, 0,0% vrijheid? Weer een jaar weggegooid. Ik ga niet weer 1 jaar opname in en uit. Ik doe dit al 2 jaar, ik wil 2019 in gaan zonder opgenomen te zitten. Elke vakantie op school, of op het werk op een kamer zitten. Elke dag van school en werk worden opgehaald met het busje van de instelling. Nooit kunnen afspreken met mensen omdat niemand naar de instelling wilt komen. Nooit iets leuks doen, omdat het niet veilig is voor mij. Nope ik hou me masker wel op. Ookal weet iedereen langzamerhand wel dat Future in elkaar stort. Nee hoor ik voel me prima!
Liever een jaar weggegooid dan een leven weggegooid.
oke dat is redelijk veel maar ik weet dat je met veel hulp en inzet, hier van af kan komen(de meeste tenminste), ga daarvoor zet dat anders als doel, van alle negatiefe dingen afkomen.Grappig gezegd heb ik dat al als doel, maar dan zonder de nodige hulp van anderen. Als ik dood ben, dan ben ik van alles af. Niet dat ik dat meer merk. Ik merk waarschijnlijk niks
Ik weet dat het moeilijk is, maar soms moet je hulp aanvaarden, soms kun je het gewoon niet alleen.
Je kunt het toch een kans geven? Of je nu een paar maanden langer of korter leeft...Nou ja, momenteel heb ik ook geen keus om nog langer te moeten wachten. Nu alles steeds verder lijkt te mislukken. Eerst school, dan werk, nu me verplegers. Het lijkt net alsof er iemand me tegen houdt. Ik ben niet gelovig, maar het lijkt elke keer net als ik op dat punt sta om mezelf te kunnen doden dat er iets gebeurd waardoor het niet door kan gaan.
Je kunt altijd nog met de camera's knoeien.Dat is wel een slim idee, maar dat lijkt me erg onverstandig, Omdat ze als ze eenmaal door hebben dat de camera's uit staan of geen beeld meer weergeven, dan komen ze sws checken. Dus daar schiet ik niet veel mee op. Daarnaast zijn het van die ronden camera's waardoor je er toch niks overheen kan plakken ofzo. En ze hangen te hoog. Als ik op me bureaustoel sta dan komt er al iemand naar boven gerend om te kijken wat ik aan het doen ben..
Dat van de camera was geen suggestie, maar een reden dat ze ook komen checken, ook al heb je camera's. Even voor de duidelijkheid: ik wil niet dat je zelfmoord pleegt, dat je doodgaat. Zoals Ronald eerder ook al heeft gezegd ben ik aan jullie gehecht geraakt ook al ken ik jullie niet.
Groetjes, Anoniempje
Hoi Future,
Eerst school, dan werk, nu me verplegers. Wat is er gebeurd dan?
Het laatste wat ik nog nooit heb geprobeerd. Ik zou eigenlijk een paar dingen willen zeggen, maar dat doe ik maar niet, aangezien dat gewoon onverstandig is en ik de forumregels dan waarschijnlijk ook breek. Laat ik dus maar wat verstandigs zeggen:
Heb je ook al alle vormen van hulp geprobeerd?
Dat is dan waarschijnlijk ook het enige waarom ik nog wil leven. [/quote}Dan zou ik je zeker blijven inzetten om dat te kunnen blijven doen. Maak het al die mensen ook maar duidelijk. Werk is gewoon super belangrijk voor je. Daarnaast houdt het regelmaat in je leven. Ook heb je zo sociale contacten en meng je je dus onder de mensen. Je helpt de maatschappij en zo kan ik nog wel even doorgaan. Het is gewoon goed voor je en ik hoop dat zij dat ook realiseren.
[quote=Future]Waarom zou je wachten op de dood als je hem nu al in handbereik hebt? Waarom zou je nog langer wachten op hoop die er niet is? Waarom zal je nog maanden verder willen leven terwijl je elke dag stukje voor stukje verder kapot gaat? Waarom verder leven als je elke dag wordt bedreigt en gepest? Wat heeft dat voor zin dan? Om eerlijk te zijn ben ik het echt met je eens, maar goed, dat gaat je niet van gedachten laten veranderen.
Waarom wachten op de dood? -> Om plezier te maken in het leven (moet je wel even doorhebben hoe dat moet).
Waarom wachten op hoop die er niet is? -> Er is altijd hoop? (wauw, lekker cliché Pin)
Waarom leven terwijl je verder kapot gaat? -> Dat je nog verder kapot kan gaan, betekent dat er ook nog delen heel zijn die je kan uitbreiden en gebruiken
Waarom leven als je wordt bedreigt en gepest? -> Om de pesters niet te laten winnen en jezelf te bewijzen dat je het leven waard bent en dat het mooi en fijn kan zijn.
Ehm ja. Niet alles is hiervan onzin. De helft ongeveer.
ik wil 2019 in gaan zonder opgenomen te zitten. Ik ben blij dat je 2019 in wilt gaan. Ik deel diezelfde wens niet, so good job 
Nope ik hou me masker wel op. Ookal weet iedereen langzamerhand wel dat Future in elkaar stort. Nee hoor ik voel me prima! Maar ga je je daar écht beter van voelen?
Gr. Pin
Heb je ook al alle vormen van hulp geprobeerd?
[quote=Future]Waarom zou je wachten op de dood als je hem nu al in handbereik hebt? Waarom zou je nog langer wachten op hoop die er niet is? Waarom zal je nog maanden verder willen leven terwijl je elke dag stukje voor stukje verder kapot gaat? Waarom verder leven als je elke dag wordt bedreigt en gepest? Wat heeft dat voor zin dan?
Waarom wachten op de dood? -> Om plezier te maken in het leven (moet je wel even doorhebben hoe dat moet).
Waarom wachten op hoop die er niet is? -> Er is altijd hoop? (wauw, lekker cliché Pin)
Waarom leven terwijl je verder kapot gaat? -> Dat je nog verder kapot kan gaan, betekent dat er ook nog delen heel zijn die je kan uitbreiden en gebruiken
Waarom leven als je wordt bedreigt en gepest? -> Om de pesters niet te laten winnen en jezelf te bewijzen dat je het leven waard bent en dat het mooi en fijn kan zijn.
Ehm ja. Niet alles is hiervan onzin. De helft ongeveer.
Gr. Pin
Heey,
Sorry voor zo'n late reactie. Het gaat allemaal.. verkeerd.
Ze zijn erachter gekomen wat ik heb gedaan. Wat ik van plan was. Alles is weg. Op school werd ik uit de klas gepikt en kreeg ik een gesprek over mijn suïcidaliteit. Niks verkeerd mee natuurlijk. Alleen ik ben te eerlijk. Dus die vrouw vroeg van ga je vandaag of morgen een poging wagen? Dus ik zei ja, die kans zit er dik in. En ze vroeg toen door. Of ik al een plan had en hoe die er uit zag. Dus ik zei nou ik heb meerdere plannen, maar ik denk dat ik met het scherpe voorwerp in me tas al een eindje verder kom. Die vrouw vroeg of ze het eruit mocht halen dat voorwerp. Nou ja waarom ook niet?
Daarna stond ze op en belde met iemand van de receptie. En ja dan weet je dat je het hebt verpest. Vooral als er ineens van die toezichthouders komen en even later er een politieauto langskomt. Want ja, het is natuurlijk vreselijk gevaarlijk.. Uiteindelijk moest ik weer eens met de politie mee naar het bureau en ja zoals ik al weet trek je dan veel aandacht van de rest van de school. En zo voel je je nog ellendiger.
Mijn ouders belde met me werkgever en vertelde het nieuws. Dus ik had naar me gesprek op maandag al niet veel vertrouwen meer qua werken. En na dit nieuws wist ik zeker dat ik me baan kwijt was. Maar blijkbaar was dat niet het geval en mag ik er nog komen werken. Wel een stuk minder. Van 30 uur in de week naar amper 18 uur. Ik moet rust hebben, en meer in de gaten gehouden worden.
Ik snap het echt niet, waarom willen ze me blijven helpen terwijl ik naar al die pogingen duidelijk heb gemaakt dat ik niet meer wil. Misschien moet ik de volgende keer gewoon is kijken naar spullen in de garage of onder het keukenkastje?
Ik kan een ding vertellen, ja ik heb de hoogte al is opgezocht en ik weet hoe snel iets kan zijn of kan aan komen.
Nee, ik weet wel zeker van niet. En ik weet ook niet zeker of ik die wel wil.
Nou ja, zelf had ik het ook anders gezien, maar ik zie 2019 eerder als Jaar 3 om er een eind aan te maken. Met nieuwe plannen, nieuwe ideeën. Het moet toch een keer lukken. En ze zeggen altijd 3 keer is scheepsrecht? toch? Of niet? Ik weet niet. Ik ken die gezegdes niet.
Het grappige is dat iedereen uit me klas en familie spreekt over de plannen die ze maken voor de kerstvakantie. En hoeveel zin ze daar in hebben, om ringt zijn met familie en vrienden. Nou ik ben ook druk bezig, maar niet met kerst. Ik zit hier tot waarschijnlijk ver in de nacht. Elke plan uit te zoeken. Luister naar een of ander triest lied. Hij klinkt triest in ieder geval, maar volgens mij gaat het over hoop? Idk. Ik heb een kerstbal naast me laptop liggen, Hij is rood. Ik heb een kerstboom in mij eigen slaapkamer. Met de kleuren Zwart, Goud, en Blauw. Hij is best mooi geworden dit jaar. Alleen in deze rode kerstbal zit iets wat het allemaal kan stoppen. Mijn gedachten, mijn hart, mijn gevoel zeggen van DO IT, DO IT, en mijn verstand zegt DON'T DO IT!
Waarom vertel ik dit überhaupt? Alsof het iemand wat interesseert.
Nee, dat niet. Maar weken of maanden opgesloten zitten en niks kunnen doen en geen vrijheid hebben? Het geeft me meer de kracht om dood te gaan. Als ik deze masker nu zal afdoen, en me zelf zou zijn, dan ren ik nu nog naar beneden om een voorwerp te pakken. Het kan niet. Deze masker houdt me op mijn plaats. Alleen het wordt steeds erger en erger. En op een geven moment kan deze masker het niet meer alleen vasthouden, Het kan niet meer elke pijn, elke haat, alle gevoelens tegenhouden. En als die masker breekt dan is het te laat.
Ik durf mensen in mijn omgeving niet de waarheid te vertellen. Ik durf niet te zeggen wat ik voel, ik laat niks toe. Ik zit opgesloten in mij zelf.
^
Future
Sorry voor zo'n late reactie. Het gaat allemaal.. verkeerd.
Wat is er gebeurd dan?
Ze zijn erachter gekomen wat ik heb gedaan. Wat ik van plan was. Alles is weg. Op school werd ik uit de klas gepikt en kreeg ik een gesprek over mijn suïcidaliteit. Niks verkeerd mee natuurlijk. Alleen ik ben te eerlijk. Dus die vrouw vroeg van ga je vandaag of morgen een poging wagen? Dus ik zei ja, die kans zit er dik in. En ze vroeg toen door. Of ik al een plan had en hoe die er uit zag. Dus ik zei nou ik heb meerdere plannen, maar ik denk dat ik met het scherpe voorwerp in me tas al een eindje verder kom. Die vrouw vroeg of ze het eruit mocht halen dat voorwerp. Nou ja waarom ook niet?
Daarna stond ze op en belde met iemand van de receptie. En ja dan weet je dat je het hebt verpest. Vooral als er ineens van die toezichthouders komen en even later er een politieauto langskomt. Want ja, het is natuurlijk vreselijk gevaarlijk.. Uiteindelijk moest ik weer eens met de politie mee naar het bureau en ja zoals ik al weet trek je dan veel aandacht van de rest van de school. En zo voel je je nog ellendiger.
Mijn ouders belde met me werkgever en vertelde het nieuws. Dus ik had naar me gesprek op maandag al niet veel vertrouwen meer qua werken. En na dit nieuws wist ik zeker dat ik me baan kwijt was. Maar blijkbaar was dat niet het geval en mag ik er nog komen werken. Wel een stuk minder. Van 30 uur in de week naar amper 18 uur. Ik moet rust hebben, en meer in de gaten gehouden worden.
Ik snap het echt niet, waarom willen ze me blijven helpen terwijl ik naar al die pogingen duidelijk heb gemaakt dat ik niet meer wil. Misschien moet ik de volgende keer gewoon is kijken naar spullen in de garage of onder het keukenkastje?
Ik zou eigenlijk een paar dingen willen zeggen, maar dat doe ik maar niet, aangezien dat gewoon onverstandig is en ik de forumregels dan waarschijnlijk ook breek.
Ik kan een ding vertellen, ja ik heb de hoogte al is opgezocht en ik weet hoe snel iets kan zijn of kan aan komen.
Heb je ook al alle vormen van hulp geprobeerd?
Nee, ik weet wel zeker van niet. En ik weet ook niet zeker of ik die wel wil.
Ik ben blij dat je 2019 in wilt gaan. Ik deel diezelfde wens niet, so good job
Nou ja, zelf had ik het ook anders gezien, maar ik zie 2019 eerder als Jaar 3 om er een eind aan te maken. Met nieuwe plannen, nieuwe ideeën. Het moet toch een keer lukken. En ze zeggen altijd 3 keer is scheepsrecht? toch? Of niet? Ik weet niet. Ik ken die gezegdes niet.
Het grappige is dat iedereen uit me klas en familie spreekt over de plannen die ze maken voor de kerstvakantie. En hoeveel zin ze daar in hebben, om ringt zijn met familie en vrienden. Nou ik ben ook druk bezig, maar niet met kerst. Ik zit hier tot waarschijnlijk ver in de nacht. Elke plan uit te zoeken. Luister naar een of ander triest lied. Hij klinkt triest in ieder geval, maar volgens mij gaat het over hoop? Idk. Ik heb een kerstbal naast me laptop liggen, Hij is rood. Ik heb een kerstboom in mij eigen slaapkamer. Met de kleuren Zwart, Goud, en Blauw. Hij is best mooi geworden dit jaar. Alleen in deze rode kerstbal zit iets wat het allemaal kan stoppen. Mijn gedachten, mijn hart, mijn gevoel zeggen van DO IT, DO IT, en mijn verstand zegt DON'T DO IT!
Waarom vertel ik dit überhaupt? Alsof het iemand wat interesseert.
Maar ga je je daar écht beter van voelen?
Nee, dat niet. Maar weken of maanden opgesloten zitten en niks kunnen doen en geen vrijheid hebben? Het geeft me meer de kracht om dood te gaan. Als ik deze masker nu zal afdoen, en me zelf zou zijn, dan ren ik nu nog naar beneden om een voorwerp te pakken. Het kan niet. Deze masker houdt me op mijn plaats. Alleen het wordt steeds erger en erger. En op een geven moment kan deze masker het niet meer alleen vasthouden, Het kan niet meer elke pijn, elke haat, alle gevoelens tegenhouden. En als die masker breekt dan is het te laat.
Ik durf mensen in mijn omgeving niet de waarheid te vertellen. Ik durf niet te zeggen wat ik voel, ik laat niks toe. Ik zit opgesloten in mij zelf.
^
Future
Hoi Future,
Het is jouw topic, dus het is helemaal aan jou om te bepalen of, hoe en wanneer je reageert. Daar hoef je je dus niet voor te verontschuldigen.
Alleen ik ben te eerlijk. Herkenbaar. Toch vind ik het knap dat je ondanks alles wel eerlijk bent geweest.
Vervelend dat je mee moest met de politie. Is dat allemaal ''goed'' afgelopen?
En na dit nieuws wist ik zeker dat ik me baan kwijt was. Maar blijkbaar was dat niet het geval en mag ik er nog komen werken. Dat is dan nog wel een meevaller of vindt je dat je nu net zo goed niet zou kunnen werken?
Ik snap het echt niet, waarom willen ze me blijven helpen terwijl ik naar al die pogingen duidelijk heb gemaakt dat ik niet meer wil. Sommige mensen zijn er heilig van overtuigd dat iedereen moet blijven leven en dat jouw doodswens wordt veroorzaakt door een ziekte of door stoornissen. Dat ze je kunnen genezen en dat je dan wel wil leven. Ik ben niet een van die personen.
Misschien moet ik de volgende keer gewoon is kijken naar spullen in de garage of onder het keukenkastje? Ehm nee, doe maar niet.
Ik kan een ding vertellen, ja ik heb de hoogte al is opgezocht en ik weet hoe snel iets kan zijn of kan aan komen. Ik snap niet wat je hiermee probeert te zeggen, maar ik weet ook niet of je dat hier wel kan uitleggen..?
Nee, ik weet wel zeker van niet. En ik weet ook niet zeker of ik die wel wil. Begrijpelijk. Je bent bereid alles te proberen wat je leven kan beëindigen, maar je bent niet bereid alles te proberen wat je het plezier terug kan geven. Misschien is dat toch iets wat je zou kunnen proberen? Zeker aangezien je zelf aangeeft dat jouw aanpak niet heeft gewerkt.
En ze zeggen altijd 3 keer is scheepsrecht? toch? Of niet? Ik weet niet. Ik ken die gezegdes niet. Dat is inderdaad wat ze zeggen.
Alleen in deze rode kerstbal zit iets wat het allemaal kan stoppen. Ehm ja... Ik zou moeten zeggen: ''Gooi die Kerstbal weg.'' Maar ik weet dat je dat toch niet zal doen.
Mijn gedachten, mijn hart, mijn gevoel zeggen van DO IT, DO IT, en mijn verstand zegt DON'T DO IT! Mijn gevoel en gedachten spreken elkaar ook altijd flink tegen. Zeer irritant.
Deze masker houdt me op mijn plaats. ...] En als die masker breekt dan is het te laat. Wat als je hem afzet op bepaalde momenten? Momenten waar er mensen zijn die je kunnen helpen met alles wat erachter zit?
Ik zit opgesloten in mij zelf. En jij bent de enige die de sleutel heeft. Oprecht, ze kunnen je opsluiten, dingen verbieden en in instellingen stoppen, maar uiteindelijk moet jij die deur openmaken. En anderen kunnen je daarbij helpen, maar jij moet ze echt binnenlaten. En je kan bang zijn voor alle dingen die erachter zitten en daarom de sleutel verstoppen en ervan wegrennen, maar alles wat je hiermee bereikt, is dat je tegen die deur aan blijft lopen.
Gr. Pin
Het is jouw topic, dus het is helemaal aan jou om te bepalen of, hoe en wanneer je reageert. Daar hoef je je dus niet voor te verontschuldigen.
Vervelend dat je mee moest met de politie. Is dat allemaal ''goed'' afgelopen?
Gr. Pin
Hey Future
Dat is een hoop waar je mee zit. Ik kan me voorstellen dat je de moed verliest. Mag ik even zeggen dat het, ondanks de moeilijkheden die je dagelijks tegenkomt, heel sterk van je is dat je er nog steeds bent. Ook al is het verlangen naar de dood zo groot, ben je, onder andere hier op het forum, nog steeds naar antwoorden of een uitlaatklep aan het zoeken.
In dit topic kan je (een deel van) het verhaal van de gebruiker Mr.S lezen. Hij heeft het ook heel zwaar, maar is, als ik het goed begrijp, dankzij zijn doorzettingsvermogen bepaalde mensen tegengekomen waar hij zich goed bij voelt. Ik denk dat jij datzelfde doorzettingsvermogen in je hebt.
Zoals Pin zei, lijkt het me goed om aan te geven wat voor jou (niet) werkt.
‘Waarom zou je wachten op de dood als je hem nu al in handbereik hebt?’
Ik zou graag sterven met het idee dat ik alles geprobeerd heb. Alleen dan heb ik het gevoel dat ik in alle eerlijkheid mijn leven mag beëindigen.
‘Waarom verder leven als je elke dag wordt bedreigt en gepest?’
Ik vermoed dat hier al aan gewerkt wordt. Als je niet het gevoel hebt dat dat helpt, is het misschien een idee om een andere omgeving op te zoeken. Dat is niet hetzelfde als vluchten. Door een andere omgeving op te zoeken, vermijd je confrontatie met iets of iemand die je gelukkig(er) maakt.
‘En als ik dus ziek wordt. Dan linken ze dat meteen aan dat product...'
Dat klinkt als een lange en pijnlijke dood. Als dit voorwerp veel voor je betekent, kan je het bewaren, maar het gebruiken raad ik je ten strengste af. Zoals je zei, is de kans groot dat je poging opgemerkt zal worden.
De laatste dagen is er het een en ander gebeurd. Ik vind het jammer dat er op zo’n indiscrete manier mee om wordt gaan, bv. met die politiewagen.
‘Ik snap het echt niet, waarom willen ze me blijven helpen terwijl ik naar al die pogingen duidelijk heb gemaakt dat ik niet meer wil.’
Toen mijn psychiater zijn beroepsgeheim naar de maan heeft gestuurd en mijn moeder heeft ingelicht over mijn zelfmoordgedachten, zei hij dat hij dat deed uit menselijkheid. Hij deed het om mij te beschermen, ook al was hij er zich niet van bewust dat dat zo’n negatieve invloed op me zou hebben. Hulpverleners, aparte logica, I guess.
Ik ben er wat laat bij, maar ik hoop dat elk beetje steun jou een fijn gevoel geeft.
Groetjes
Kenshin
Dat is een hoop waar je mee zit. Ik kan me voorstellen dat je de moed verliest. Mag ik even zeggen dat het, ondanks de moeilijkheden die je dagelijks tegenkomt, heel sterk van je is dat je er nog steeds bent. Ook al is het verlangen naar de dood zo groot, ben je, onder andere hier op het forum, nog steeds naar antwoorden of een uitlaatklep aan het zoeken.
In dit topic kan je (een deel van) het verhaal van de gebruiker Mr.S lezen. Hij heeft het ook heel zwaar, maar is, als ik het goed begrijp, dankzij zijn doorzettingsvermogen bepaalde mensen tegengekomen waar hij zich goed bij voelt. Ik denk dat jij datzelfde doorzettingsvermogen in je hebt.
Zoals Pin zei, lijkt het me goed om aan te geven wat voor jou (niet) werkt.
‘Waarom zou je wachten op de dood als je hem nu al in handbereik hebt?’
Ik zou graag sterven met het idee dat ik alles geprobeerd heb. Alleen dan heb ik het gevoel dat ik in alle eerlijkheid mijn leven mag beëindigen.
‘Waarom verder leven als je elke dag wordt bedreigt en gepest?’
Ik vermoed dat hier al aan gewerkt wordt. Als je niet het gevoel hebt dat dat helpt, is het misschien een idee om een andere omgeving op te zoeken. Dat is niet hetzelfde als vluchten. Door een andere omgeving op te zoeken, vermijd je confrontatie met iets of iemand die je gelukkig(er) maakt.
‘En als ik dus ziek wordt. Dan linken ze dat meteen aan dat product...'
Dat klinkt als een lange en pijnlijke dood. Als dit voorwerp veel voor je betekent, kan je het bewaren, maar het gebruiken raad ik je ten strengste af. Zoals je zei, is de kans groot dat je poging opgemerkt zal worden.
De laatste dagen is er het een en ander gebeurd. Ik vind het jammer dat er op zo’n indiscrete manier mee om wordt gaan, bv. met die politiewagen.
‘Ik snap het echt niet, waarom willen ze me blijven helpen terwijl ik naar al die pogingen duidelijk heb gemaakt dat ik niet meer wil.’
Toen mijn psychiater zijn beroepsgeheim naar de maan heeft gestuurd en mijn moeder heeft ingelicht over mijn zelfmoordgedachten, zei hij dat hij dat deed uit menselijkheid. Hij deed het om mij te beschermen, ook al was hij er zich niet van bewust dat dat zo’n negatieve invloed op me zou hebben. Hulpverleners, aparte logica, I guess.
Ik ben er wat laat bij, maar ik hoop dat elk beetje steun jou een fijn gevoel geeft.
Groetjes
Kenshin
Hi Future,
Kenshin helpt me aan iets herinneren wat ik nog wou vragen:
Jouw handtekening, Tik tak, tik tak , meen ik ook eens gezien te hebben bij de gebruiker die Kenshin noemde, Mr.S. Wat betekent deze handtekening, als ik vragen mag?
Gr. Pin
Kenshin helpt me aan iets herinneren wat ik nog wou vragen:
Jouw handtekening, Tik tak, tik tak , meen ik ook eens gezien te hebben bij de gebruiker die Kenshin noemde, Mr.S. Wat betekent deze handtekening, als ik vragen mag?
Gr. Pin
Heey,
Vorige week liep alles even anders dan was gepland. En er zijn ook wat dingen weer eens veranderd. Zo mag ik niet meer naar me échte ouders tijdens kerst vanwege mijn ongepaste gedrag. En mag ik 3x per week naar een psycholoog toe gaan. Gisteren wou ik dan toch maar weer opgenomen worden, maar niet bij een bepaalde instelling omdat daar niks gebeurd tijdens een opname. Maar helaas kan ik niet naar een andere dan diegene. Dus dan kom je bij de specialist van GGZ en vertel je ik wil nu opgenomen worden, anders ga ik 2019 niet eens halen en ik heb al een plan. Maar dan krijg je dus te horen nee het kan alleen bij hun. Nou dat wou ik absoluut niet. Dus ben ik weer naar huis gegaan.
Oh en die plan, dat spul dat ik had verstopt in de kerstbal? Dat gaat niet door. Ik had gisteren een glas water en dat spul dus en ik nam een hap en het ging niet zoals ik had gehoopt. Ik kon het niet eens doorslikken. Dus dat was een en al geldverspilling. Maar ik heb meer ideeën. Deze was toch niet zo prettig en het resultaat zal ook niet spectaculair zijn geweest.
Ik vind werken erg leuk. Maar door wat er is gebeurd wordt er nu constant op me gelet. Als ik bijvoorbeeld afwasmiddel inpak, en er is een fles kapot en die wil ik dus afscannen, en die terminals liggen in het kantoor. Als ik daar naartoe loop en ik ben daar 10 seconden, dan komt er al een teamleider bij. En die heeft daar niks anders te doen dan mij in de gatenhouden. Ik mag veel dingen niet doen meer, zoals de papierpers vervangen, of flessenzak verwisselen, ik mag niet op de vleesafdeling komen, ook niet op de kaas en broodafdeling trouwens. En als ik daar wel kom, dan komen meteen 3 vaste medewerkers aangerend die me weer eens in de gaten houden.
En als ik klaar ben met werken dan check ik meestal uit en stap op me fiets en ga naar huis, dat mag ook niet meer. Ik moet me melden bij de teamleider of bedrijfsleider. En die belt dan op met me ouders en die komen dan me ophalen. Net alsof je nog 6 bent en niet zelfstandig naar huis kan. Dan gaat het plezier van werken van 90% in een klap naar 40%.
Ik kan helaas niet precies zeggen wat ik bedoel, maar hoogte bedoel ik het dak mee, en iets snel aankomen, als je wat bedenkt aan zm, dan kan je denk ik wel begrijpen wat ik bedoel. Helaas slaagt het niet altijd.
Nou 2018 is al bijna afgelopen en in 2 weken een succesvolle uitvoering maken is best lastig. Om iedereen in me omgeving happy te maken ben ik wel bezig met het opzoeken naar nieuwe instellingen. Gelukkig is de tijd tussen aanmelding en de eerste intake redelijk lang, dus dan kan ik van 2 weken wel 8 weken maken Jeej!
Nou ja over die kerstbal die is wel weg nu, of nou ja de kerstbal is er nog, en de inhoud ligt nu in me kast in een bakje. Ik weet dat weggooien het beste is, en nu het zo smerig is, zou je denken dan kun je het nu nog weggooien. Maar dat lukt niet. Gisteren heb ik het wel met zakje en al weggegooid, maar vervolgens vanochtend weer teruggepakt.
Dat wil ik best doen en dat heb ik al is eerder gedaan tijdens sommige opnames. Maar als ik dat nu doe, dan zit ik meteen weer vast in de instelling waar ik dus niet meer naartoe wil. En mijn vorige opname bij een andere instelling was super maar daar kan je alleen terecht als je ook lichamelijke klachten hebt. En mijn oh zo fantastische huisarts wilt daar niet eens naar kijken.
De enigste mens waar ik me masker eindelijk is af kan zetten, is bij de schoolpsycholoog. Bij haar kan ik alles zeggen en vertellen wat ik ga doen en wat ik al heb gedaan, en zij is iemand die dan gewoon samen met mij een oplossing bedenkt. Alleen bij haar en hier kan ik dat. Soms zou ik wel willen dat zij een vaste psycholoog was. Bij haar hoef je geen afspraken te maken, maar kan ik gewoon binnen lopen en vragen van heeft u heel even tijd? Ze houdt me niet vast ook al vertel ik iets verschrikkelijks.
Ik weet dat ik de eerste stap moet zetten en mensen moet binnenlaten, maar dat is zo lastig. Ik wil me zwakte niet laten zien aan andere. Ik heb echt zo in mijn hoofd dat ik zwak ben, en als ik het niemand vertel, dan lijk ik sterk van de buitenkant. En van de binnenkant ben ik zo zwak als een papiertje.
Klopt ja, Mr.S gebruikte die handtekening ook best vaak.
Tik Tak.. Tik Tak.. Staat eigenlijk gewoon voor de tijd, wat misschien ook wel logisch is. Het betekent alles wat je nu op dit moment doet, dat doe je nooit meer. Dus je kan je tijd beter nuttig besteden dan je tijd te verdoem. Het is nu momenteel 22.41 en nu 22.42 die ene minuut maak je nooit meer mee, het zal nooit meer Dinsdag 18 november, 22,41 in het jaar 2018 worden. Het is zoiets van dat je moet genieten van elk moment, zolang dat nog kan, op een dag is het misschien wel te laat.
En die klok 00.00 dat is voor sommige belangrijke tijd. We zijn dan stil 5 min voor 00.00 tot 5 min na 00.00. Het is een moment dat je nadenkt over hoe je deze dag hebt doorgemaakt. En wat goed ging en wat je morgen beter kan doen. Meestal slapen de gewone mensen rond deze tijd al, maar als je zo'n iemand bent als ik die genoeg moet nemen aan 2/4 uurtjes slaap elke avond.
Klinkt waarschijnlijk erg vaag, maar het is een soort steuntje in de rug.
^
Future
Vorige week liep alles even anders dan was gepland. En er zijn ook wat dingen weer eens veranderd. Zo mag ik niet meer naar me échte ouders tijdens kerst vanwege mijn ongepaste gedrag. En mag ik 3x per week naar een psycholoog toe gaan. Gisteren wou ik dan toch maar weer opgenomen worden, maar niet bij een bepaalde instelling omdat daar niks gebeurd tijdens een opname. Maar helaas kan ik niet naar een andere dan diegene. Dus dan kom je bij de specialist van GGZ en vertel je ik wil nu opgenomen worden, anders ga ik 2019 niet eens halen en ik heb al een plan. Maar dan krijg je dus te horen nee het kan alleen bij hun. Nou dat wou ik absoluut niet. Dus ben ik weer naar huis gegaan.
Oh en die plan, dat spul dat ik had verstopt in de kerstbal? Dat gaat niet door. Ik had gisteren een glas water en dat spul dus en ik nam een hap en het ging niet zoals ik had gehoopt. Ik kon het niet eens doorslikken. Dus dat was een en al geldverspilling. Maar ik heb meer ideeën. Deze was toch niet zo prettig en het resultaat zal ook niet spectaculair zijn geweest.
of vindt je dat je nu net zo goed niet zou kunnen werken?
Ik vind werken erg leuk. Maar door wat er is gebeurd wordt er nu constant op me gelet. Als ik bijvoorbeeld afwasmiddel inpak, en er is een fles kapot en die wil ik dus afscannen, en die terminals liggen in het kantoor. Als ik daar naartoe loop en ik ben daar 10 seconden, dan komt er al een teamleider bij. En die heeft daar niks anders te doen dan mij in de gatenhouden. Ik mag veel dingen niet doen meer, zoals de papierpers vervangen, of flessenzak verwisselen, ik mag niet op de vleesafdeling komen, ook niet op de kaas en broodafdeling trouwens. En als ik daar wel kom, dan komen meteen 3 vaste medewerkers aangerend die me weer eens in de gaten houden.
En als ik klaar ben met werken dan check ik meestal uit en stap op me fiets en ga naar huis, dat mag ook niet meer. Ik moet me melden bij de teamleider of bedrijfsleider. En die belt dan op met me ouders en die komen dan me ophalen. Net alsof je nog 6 bent en niet zelfstandig naar huis kan. Dan gaat het plezier van werken van 90% in een klap naar 40%.
Ik snap niet wat je hiermee probeert te zeggen, maar ik weet ook niet of je dat hier wel kan uitleggen..?
Ik kan helaas niet precies zeggen wat ik bedoel, maar hoogte bedoel ik het dak mee, en iets snel aankomen, als je wat bedenkt aan zm, dan kan je denk ik wel begrijpen wat ik bedoel. Helaas slaagt het niet altijd.
Misschien is dat toch iets wat je zou kunnen proberen?
Nou 2018 is al bijna afgelopen en in 2 weken een succesvolle uitvoering maken is best lastig. Om iedereen in me omgeving happy te maken ben ik wel bezig met het opzoeken naar nieuwe instellingen. Gelukkig is de tijd tussen aanmelding en de eerste intake redelijk lang, dus dan kan ik van 2 weken wel 8 weken maken Jeej!
Nou ja over die kerstbal die is wel weg nu, of nou ja de kerstbal is er nog, en de inhoud ligt nu in me kast in een bakje. Ik weet dat weggooien het beste is, en nu het zo smerig is, zou je denken dan kun je het nu nog weggooien. Maar dat lukt niet. Gisteren heb ik het wel met zakje en al weggegooid, maar vervolgens vanochtend weer teruggepakt.
Wat als je hem afzet op bepaalde momenten? Momenten waar er mensen zijn die je kunnen helpen met alles wat erachter zit?
Dat wil ik best doen en dat heb ik al is eerder gedaan tijdens sommige opnames. Maar als ik dat nu doe, dan zit ik meteen weer vast in de instelling waar ik dus niet meer naartoe wil. En mijn vorige opname bij een andere instelling was super maar daar kan je alleen terecht als je ook lichamelijke klachten hebt. En mijn oh zo fantastische huisarts wilt daar niet eens naar kijken.
De enigste mens waar ik me masker eindelijk is af kan zetten, is bij de schoolpsycholoog. Bij haar kan ik alles zeggen en vertellen wat ik ga doen en wat ik al heb gedaan, en zij is iemand die dan gewoon samen met mij een oplossing bedenkt. Alleen bij haar en hier kan ik dat. Soms zou ik wel willen dat zij een vaste psycholoog was. Bij haar hoef je geen afspraken te maken, maar kan ik gewoon binnen lopen en vragen van heeft u heel even tijd? Ze houdt me niet vast ook al vertel ik iets verschrikkelijks.
Ik weet dat ik de eerste stap moet zetten en mensen moet binnenlaten, maar dat is zo lastig. Ik wil me zwakte niet laten zien aan andere. Ik heb echt zo in mijn hoofd dat ik zwak ben, en als ik het niemand vertel, dan lijk ik sterk van de buitenkant. En van de binnenkant ben ik zo zwak als een papiertje.
Jouw handtekening, Tik tak, tik tak , meen ik ook eens gezien te hebben bij de gebruiker die Kenshin noemde, Mr.S. Wat betekent deze handtekening, als ik vragen mag?
Klopt ja, Mr.S gebruikte die handtekening ook best vaak.
Tik Tak.. Tik Tak.. Staat eigenlijk gewoon voor de tijd, wat misschien ook wel logisch is. Het betekent alles wat je nu op dit moment doet, dat doe je nooit meer. Dus je kan je tijd beter nuttig besteden dan je tijd te verdoem. Het is nu momenteel 22.41 en nu 22.42 die ene minuut maak je nooit meer mee, het zal nooit meer Dinsdag 18 november, 22,41 in het jaar 2018 worden. Het is zoiets van dat je moet genieten van elk moment, zolang dat nog kan, op een dag is het misschien wel te laat.
En die klok 00.00 dat is voor sommige belangrijke tijd. We zijn dan stil 5 min voor 00.00 tot 5 min na 00.00. Het is een moment dat je nadenkt over hoe je deze dag hebt doorgemaakt. En wat goed ging en wat je morgen beter kan doen. Meestal slapen de gewone mensen rond deze tijd al, maar als je zo'n iemand bent als ik die genoeg moet nemen aan 2/4 uurtjes slaap elke avond.
Klinkt waarschijnlijk erg vaag, maar het is een soort steuntje in de rug.
^
Future
Heey Kenshin,
Thnx voor het reageren. Het helpt altijd heel goed!
Mr.S ja, die is er uiteindelijk wel goed terecht gekomen. Maar daar moest die wel wat voor doen. Als hij die poging nou niet had gedaan, was het dan ook allemaal goed afgelopen, of zou die dan net als ik en andere hier nog steeds diep ongelukkig voelen?
Maar er zijn wel honderden wegen die mensen willen toepassen bij iemand als ik. Dat duurt jaren, en dan kom je er uiteindelijk als nog achter dat niks heeft geholpen. Stel ik doe dat. Ik aanvaard de hulp en doe er alles aan om te genezen. Na alle behandelingen die niks opleverde en 40 jaar later. Voel ik me nog steeds zo slecht als nu. Dan heb ik dus letterlijk 40 jaar verspild aan niks doen. Dan heb ik de dood 40 jaar uitgesteld. Waarom zou je dat willen? Zodat andere dan iets hebben van Future je hebt gedaan wat je kon, maar het lukte niet, dus je mag gaan.
Eerlijkheid is het dan wel ja, maar wat heb je er dan zelf aan gehad? Elke dag of een aantal per week naar de psycholoog en 2x per week behandelingen, de hele week reizen, reizen en reizen. En uiteindelijk is het nutteloos. Ik kan me niet voorstellen dat ik nog 1 jaar zou willen leven. Dan is het maar niet eerlijk.
Dat is best wel een goed idee eigenlijk. Met een beetje geluk zou het binnen 24uur klaar moeten zijn, maar als je pech hebt dan ja, dan wordt het een lange pijnlijke dood. Dus weer een reden om het niet te gebruiken.
Het was inderdaad jammer dat de politie weer te pas kwam, maar naar de zoveelste keer dan voelt het alsnog niet fijn, maar het zijt zo.
Zo irritant. Maar dan verlies je toch ook de vertrouwen in zo'n iemand. Tenminste zo merk ik dat dan. Als ik iemand alles vertel hoe ik me voel en wat ik denk, en diegene gaat dan vervolgens me ouders inlichten daarover, dan ga ik meestal gelijk helemaal op slot. Daarom hou ik me " masker'' ook op. Het is nu al 6x gebeurd dat ik heel eerlijk ben tegen mensen en dat zij me dan verraden, of me opsluiten, of ook tegen me ouders alles vertellen. Ik heb dan echt het gevoel dat je gewoon gestraft wordt omdat je eerlijk bent.
Ik vind het altijd prettig als ik met mensen kan praten over het gene waar ik mee zit. En ik vind het dan zo knap van jullie dat je toch iemand helpt terwijl het bij je zelf ook niet lekker gaat. Dus tot zoverre Super bedankt allemaal!
^
Future
Thnx voor het reageren. Het helpt altijd heel goed!
Mr.S ja, die is er uiteindelijk wel goed terecht gekomen. Maar daar moest die wel wat voor doen. Als hij die poging nou niet had gedaan, was het dan ook allemaal goed afgelopen, of zou die dan net als ik en andere hier nog steeds diep ongelukkig voelen?
Ik zou graag sterven met het idee dat ik alles geprobeerd heb. Alleen dan heb ik het gevoel dat ik in alle eerlijkheid mijn leven mag beëindigen.
Maar er zijn wel honderden wegen die mensen willen toepassen bij iemand als ik. Dat duurt jaren, en dan kom je er uiteindelijk als nog achter dat niks heeft geholpen. Stel ik doe dat. Ik aanvaard de hulp en doe er alles aan om te genezen. Na alle behandelingen die niks opleverde en 40 jaar later. Voel ik me nog steeds zo slecht als nu. Dan heb ik dus letterlijk 40 jaar verspild aan niks doen. Dan heb ik de dood 40 jaar uitgesteld. Waarom zou je dat willen? Zodat andere dan iets hebben van Future je hebt gedaan wat je kon, maar het lukte niet, dus je mag gaan.
Eerlijkheid is het dan wel ja, maar wat heb je er dan zelf aan gehad? Elke dag of een aantal per week naar de psycholoog en 2x per week behandelingen, de hele week reizen, reizen en reizen. En uiteindelijk is het nutteloos. Ik kan me niet voorstellen dat ik nog 1 jaar zou willen leven. Dan is het maar niet eerlijk.
Dat klinkt als een lange en pijnlijke dood. Als dit voorwerp veel voor je betekent, kan je het bewaren, maar het gebruiken raad ik je ten strengste af.
Dat is best wel een goed idee eigenlijk. Met een beetje geluk zou het binnen 24uur klaar moeten zijn, maar als je pech hebt dan ja, dan wordt het een lange pijnlijke dood. Dus weer een reden om het niet te gebruiken.
Ik vind het jammer dat er op zo’n indiscrete manier mee om wordt gaan, bv. met die politiewagen.
Het was inderdaad jammer dat de politie weer te pas kwam, maar naar de zoveelste keer dan voelt het alsnog niet fijn, maar het zijt zo.
zei hij dat hij dat deed uit menselijkheid. Hij deed het om mij te beschermen, ook al was hij er zich niet van bewust dat dat zo’n negatieve invloed op me zou hebben. Hulpverleners, aparte logica, I guess.
Zo irritant. Maar dan verlies je toch ook de vertrouwen in zo'n iemand. Tenminste zo merk ik dat dan. Als ik iemand alles vertel hoe ik me voel en wat ik denk, en diegene gaat dan vervolgens me ouders inlichten daarover, dan ga ik meestal gelijk helemaal op slot. Daarom hou ik me " masker'' ook op. Het is nu al 6x gebeurd dat ik heel eerlijk ben tegen mensen en dat zij me dan verraden, of me opsluiten, of ook tegen me ouders alles vertellen. Ik heb dan echt het gevoel dat je gewoon gestraft wordt omdat je eerlijk bent.
Ik vind het altijd prettig als ik met mensen kan praten over het gene waar ik mee zit. En ik vind het dan zo knap van jullie dat je toch iemand helpt terwijl het bij je zelf ook niet lekker gaat. Dus tot zoverre Super bedankt allemaal!
^
Future
Hey Future
Als ik het goed begrijp heb je een zelfmoordpoging achter de rug. Heel naar dat je niet naar die ene instelling mag waar je je goed voelde. Kan je langs bij de schoolpsycholoog? Het lijkt me van belang dat je snel met iemand praat waar je je goed bij voelt.
‘En van de binnenkant ben ik zo zwak als een papiertje.’
Van een papiertje kan je d.m.v. origami een draak maken. Dat papiertje kan, na inspanning, iets moois en krachtigs worden.
‘Na alle behandelingen die niks opleverde en 40 jaar later. Voel ik me nog steeds zo slecht als nu.’
Dit kan iets persoonlijks zijn, maar voor mij zou het “fijner” voelen om, na al het vechten en doorzetten, mijn leven te kunnen beëindigen met de gedachte dat ik toch maar ben blijven proberen.
‘Zodat andere dan iets hebben van Future je hebt gedaan wat je kon, maar het lukte niet, dus je mag gaan.’
Eerlijk, ja, zo zie ik het. Als je alles geprobeerd hebt, kunnen anderen, noch jezelf, je iets verwijten.
‘Als ik iemand alles vertel hoe ik me voel en wat ik denk, en diegene gaat dan vervolgens me ouders inlichten daarover, dan ga ik meestal gelijk helemaal op slot.’
Dat herken ik. Ik hoop dat je vroeg of laat nog eens bij de schoolpsycholoog terecht kan. In de tussentijd kan je 24/7 op het forum en bij 113 terecht.
Groetjes
Kenshin
Als ik het goed begrijp heb je een zelfmoordpoging achter de rug. Heel naar dat je niet naar die ene instelling mag waar je je goed voelde. Kan je langs bij de schoolpsycholoog? Het lijkt me van belang dat je snel met iemand praat waar je je goed bij voelt.
‘En van de binnenkant ben ik zo zwak als een papiertje.’
Van een papiertje kan je d.m.v. origami een draak maken. Dat papiertje kan, na inspanning, iets moois en krachtigs worden.
‘Na alle behandelingen die niks opleverde en 40 jaar later. Voel ik me nog steeds zo slecht als nu.’
Dit kan iets persoonlijks zijn, maar voor mij zou het “fijner” voelen om, na al het vechten en doorzetten, mijn leven te kunnen beëindigen met de gedachte dat ik toch maar ben blijven proberen.
‘Zodat andere dan iets hebben van Future je hebt gedaan wat je kon, maar het lukte niet, dus je mag gaan.’
Eerlijk, ja, zo zie ik het. Als je alles geprobeerd hebt, kunnen anderen, noch jezelf, je iets verwijten.
‘Als ik iemand alles vertel hoe ik me voel en wat ik denk, en diegene gaat dan vervolgens me ouders inlichten daarover, dan ga ik meestal gelijk helemaal op slot.’
Dat herken ik. Ik hoop dat je vroeg of laat nog eens bij de schoolpsycholoog terecht kan. In de tussentijd kan je 24/7 op het forum en bij 113 terecht.
Groetjes
Kenshin
Hoi,
Dus dan kom je bij de specialist van GGZ en vertel je ik wil nu opgenomen worden, anders ga ik 2019 niet eens halen en ik heb al een plan. Maar dan krijg je dus te horen nee het kan alleen bij hun. Nou dat wou ik absoluut niet. Dus ben ik weer naar huis gegaan. Wauw, bij jou is het dus net zo triest als bij mij! Ik wil ook per se niet naar een bepaalde instelling, maar moest daar toch heen, omdat een andere mij niet wou, omdat ik niet in hun regio woon... Dan niet hè.
Ik schrik er wel van dat je heb geprobeerd om zelfmoord te plegen. Waarom bewaar je de kerstbal nog? Heb je dit gedeeld toen je vertelde dat je opgenomen wou worden of kwam de kerstbal pas na dat gesprek? Misschien kun je het anders nog eens vragen en het kerstbalverhaal er wel bij halen.
Ik snap wel wat je bedoelt qua werk. Er zijn nu opeens zo veel beperkingen en aanpassingen, dat het niet écht meer werken is. In ieder geval niet op de manier die je prettig vond. Dan gaat er inderdaad wel plezier vanaf ja.
Gelukkig is de tijd tussen aanmelding en de eerste intake redelijk lang, dus dan kan ik van 2 weken wel 8 weken maken Jeej! Crisisopnames gaan wel wat sneller.
Dat wil ik best doen en dat heb ik al is eerder gedaan tijdens sommige opnames. Maar als ik dat nu doe, dan zit ik meteen weer vast in de instelling waar ik dus niet meer naartoe wil. Oh ja, das natuurlijk niet handig. Hmmm lastig. Als je huisarts niet meewerkt, dan kun je ook gewoon een andere huisarts vragen je te beoordelen hè. Second opinion.
Fijn dat je je in ieder geval wel erg goed voelt bij de schoolpsycholoog. Ik hoop dat je daar regelmatig weer even binnen kan lopen 🙂 Zulke mensen zijn er gewoon nodig.
En van de binnenkant ben ik zo zwak als een papiertje. Vouw dat papiertje maar eens een paar keer dubbel en probeer het dan nog eens door te scheuren. Moeilijk...
Interessant waar je handtekening voor staat. Zeker met jouw kijk op het leven. Heb je het idee dat je je tijd goed benut en dat je er alles uit haalt?
Ik heb een keer een voorbeeld gehoord van een vrouw die rond de 20-30 was en zij was al bijna op het punt om een levenseinde kliniek in te kunnen lopen. Alles proberen is onmogelijk, maar het is niet onmogelijk om euthanasie te krijgen bij depressie of somberheidsklachten. Je zou kunnen informeren bij zo'n organisatie als dat is wat je wil.
Het is nu al 6x gebeurd dat ik heel eerlijk ben tegen mensen en dat zij me dan verraden, of me opsluiten, of ook tegen me ouders alles vertellen. Dat is inderdaad heel herkenbaar en demotiverend om nog met mensen te spreken. Ik heb het ook meegemaakt en daardoor ben ik goed op mensen afgeknapt.
Gr. Pin
Ik schrik er wel van dat je heb geprobeerd om zelfmoord te plegen. Waarom bewaar je de kerstbal nog? Heb je dit gedeeld toen je vertelde dat je opgenomen wou worden of kwam de kerstbal pas na dat gesprek? Misschien kun je het anders nog eens vragen en het kerstbalverhaal er wel bij halen.
Ik snap wel wat je bedoelt qua werk. Er zijn nu opeens zo veel beperkingen en aanpassingen, dat het niet écht meer werken is. In ieder geval niet op de manier die je prettig vond. Dan gaat er inderdaad wel plezier vanaf ja.
Fijn dat je je in ieder geval wel erg goed voelt bij de schoolpsycholoog. Ik hoop dat je daar regelmatig weer even binnen kan lopen 🙂 Zulke mensen zijn er gewoon nodig.
Interessant waar je handtekening voor staat. Zeker met jouw kijk op het leven. Heb je het idee dat je je tijd goed benut en dat je er alles uit haalt?
Ik heb een keer een voorbeeld gehoord van een vrouw die rond de 20-30 was en zij was al bijna op het punt om een levenseinde kliniek in te kunnen lopen. Alles proberen is onmogelijk, maar het is niet onmogelijk om euthanasie te krijgen bij depressie of somberheidsklachten. Je zou kunnen informeren bij zo'n organisatie als dat is wat je wil.
Gr. Pin
Heey,
Ik dacht laat ik maar is een update doen. Ik voel me momenteel eigenlijk heel erg goed. Me webshop doet het behoorlijk goed, en dankzij de supermarkt waar ik werk mocht ik een beetje reclame maken erover. Dus dat gaat echt super goed.
Ik en me vriendin hebben vandaag en waarschijnlijk morgen weer al een aantal winkelpanden bekeken. Ik wil immers graag me eigen winkel hebben. En we zijn samen aan het kijken naar een appartement of flat waar we samen in kunnen gaan wonen. We moeten sowieso nog wel wachten tot November 2019 omdat dan pas me vriendin 18 wordt. En volgens mij mag je als minderjarige niet zomaar bij een ander wonen? Of wel?
We hoeven niet perse een groot of luxe flat te hebben, omdat we nu al plannen aan het maken zijn om uit Nederland te gaan. We willen graag naar Finland of Noorwegen toe. En de kansen om daar verder te kunnen groeien als bedrijf is daar zoveel groter.
Ik ben woensdag weer naar het ziekenhuis geweest vanwege mijn vele hyperventilaties in een week tijd. Ik heb daar ook meteen nieuwe medicatie gekregen, als een antidepressiva en een medicatie tegen hallucinaties. Ik slik de antidepressiva niet, ik heb het doosje meteen weggegooid thuis. Je wordt er letterlijk zo moe van, en in het begin voel ik me heel down. Dat kan ik niet gebruiken nu.
Voor de rest, opleiding gaat heel goed. Ik hoef niet altijd meer naar school toe dus kan me nu nog meer focussen op het werk. Zo zijn we stappen aan het maken dat ik de vulploeg ga leidinggeven en dat ik mag gaan afsluiten.
Met het geloof gaat ook super. Ik ben dus bezig met een rang omhoog te gaan. Wel heel veel leer werk, er zijn zoveel boeken. Ik heb er al 5 bestudeert en ken ze soort van uit het hoofd, Nog iets van 30 te gaan. Maar ja het jaar is pas begonnen haha.
Dat was het wel voor nu. Oh de kerstbal met dat spul erin heb ik samen met me vriendin weggegooid. Zonder van het geld dat wel, maar er zullen wel andere manieren zijn.
Het is alweer 17u geweest, ik en me vriendin ik noem haar maar even Sue (niet echte naam). Ik noem haar maar even zo, omdat ik denk dat ik haar wel vaker ga noemen nu. Maar we gaan koken voor haar opa en oma, bij hun thuis. Met mijn kookkunsten wordt dat vast een succes
^
Future
Ik dacht laat ik maar is een update doen. Ik voel me momenteel eigenlijk heel erg goed. Me webshop doet het behoorlijk goed, en dankzij de supermarkt waar ik werk mocht ik een beetje reclame maken erover. Dus dat gaat echt super goed.
Ik en me vriendin hebben vandaag en waarschijnlijk morgen weer al een aantal winkelpanden bekeken. Ik wil immers graag me eigen winkel hebben. En we zijn samen aan het kijken naar een appartement of flat waar we samen in kunnen gaan wonen. We moeten sowieso nog wel wachten tot November 2019 omdat dan pas me vriendin 18 wordt. En volgens mij mag je als minderjarige niet zomaar bij een ander wonen? Of wel?
We hoeven niet perse een groot of luxe flat te hebben, omdat we nu al plannen aan het maken zijn om uit Nederland te gaan. We willen graag naar Finland of Noorwegen toe. En de kansen om daar verder te kunnen groeien als bedrijf is daar zoveel groter.
Ik ben woensdag weer naar het ziekenhuis geweest vanwege mijn vele hyperventilaties in een week tijd. Ik heb daar ook meteen nieuwe medicatie gekregen, als een antidepressiva en een medicatie tegen hallucinaties. Ik slik de antidepressiva niet, ik heb het doosje meteen weggegooid thuis. Je wordt er letterlijk zo moe van, en in het begin voel ik me heel down. Dat kan ik niet gebruiken nu.
Voor de rest, opleiding gaat heel goed. Ik hoef niet altijd meer naar school toe dus kan me nu nog meer focussen op het werk. Zo zijn we stappen aan het maken dat ik de vulploeg ga leidinggeven en dat ik mag gaan afsluiten.
Met het geloof gaat ook super. Ik ben dus bezig met een rang omhoog te gaan. Wel heel veel leer werk, er zijn zoveel boeken. Ik heb er al 5 bestudeert en ken ze soort van uit het hoofd, Nog iets van 30 te gaan. Maar ja het jaar is pas begonnen haha.
Dat was het wel voor nu. Oh de kerstbal met dat spul erin heb ik samen met me vriendin weggegooid. Zonder van het geld dat wel, maar er zullen wel andere manieren zijn.
Het is alweer 17u geweest, ik en me vriendin ik noem haar maar even Sue (niet echte naam). Ik noem haar maar even zo, omdat ik denk dat ik haar wel vaker ga noemen nu. Maar we gaan koken voor haar opa en oma, bij hun thuis. Met mijn kookkunsten wordt dat vast een succes
^
Future
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
