Hee,
Ik ben de laatste tijd vaak opeens verdrietig. Op sxhool (4 vwo) ben ik heel blij en vrolijk en ook heb ik een fijne vriendengroep. Maar als ik thuis kom dan wordt ik chagarijnig boos en wil ik niet dat er iemand met mij praat. Mijn ouders begrijpen dit niet en worden boos op mij. Ik veol me er heel kut over maar ik kan niet uit die verdrietige kant komen zegmaar.
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet doen
Verdrietig zonder reden
A
A
Hoi!
Je bent vaak verdrietig zonder dat daar een aanwijsbare reden voor te vinden is. Op school ben je vrolijk, maar thuis slaat je stemming om. Het is waarschijnlijk lastig voor je ouders, omdat ze niet snappen waarom jij chagrijnig bent. Aangezien jij dat ook niet weet, is het misschien handig je ouders uit te leggen dat jij ook de reden van je boze humeur niet kent. Je ouders kunnen misschien meer begrip opbrengen als ze dat weten.
Het is vast niet fijn in huis met je ouders die boos doen. Daarom lijkt het me handig dat je dit met je ouders en je mentor bespreekt. Misschien is een gesprek met een psycholoog wel handig. Een psycholoog heeft dit soort dingen al eerder gezien, en kan, door het stellen van bepaalde vragen, misschien de oorzaak van jouw humeurigheid achterhalen.
Groetjes
x
Je bent vaak verdrietig zonder dat daar een aanwijsbare reden voor te vinden is. Op school ben je vrolijk, maar thuis slaat je stemming om. Het is waarschijnlijk lastig voor je ouders, omdat ze niet snappen waarom jij chagrijnig bent. Aangezien jij dat ook niet weet, is het misschien handig je ouders uit te leggen dat jij ook de reden van je boze humeur niet kent. Je ouders kunnen misschien meer begrip opbrengen als ze dat weten.
Het is vast niet fijn in huis met je ouders die boos doen. Daarom lijkt het me handig dat je dit met je ouders en je mentor bespreekt. Misschien is een gesprek met een psycholoog wel handig. Een psycholoog heeft dit soort dingen al eerder gezien, en kan, door het stellen van bepaalde vragen, misschien de oorzaak van jouw humeurigheid achterhalen.
Groetjes
x
A
Hoi,
Voor jou lijkt het nu alsof je verdrietig wordt zonder reden, maar geloof me, er is wel altijd een reden.
De reden kan lichamelijk zijn (bijvoorbeeld hormonen, dit kan erg ploteling komen en gaan), maar het kan ook geestelijk zijn. Dat er eigenlijk iets is wat je vervelend vindt of waar je je niet goed bij voelt. Iets wat lastig gaat of in de weg zit.
Als jij al niet weet wat het is, dan is het ook wel begrijpelijk dat je ouders dit ook niet weten. Kun je met je ouders gaan praten? Samen weet je meer dan alleen en misschien kunnen ze je wel helpen met het uitvogelen van die reden. Als jullie het dan nog niet weten, kunnen jullie samen naar de huisarts. Die kan jullie sowieso verder helpen. :)
Veel succes,
Gr. Pin
Voor jou lijkt het nu alsof je verdrietig wordt zonder reden, maar geloof me, er is wel altijd een reden.
De reden kan lichamelijk zijn (bijvoorbeeld hormonen, dit kan erg ploteling komen en gaan), maar het kan ook geestelijk zijn. Dat er eigenlijk iets is wat je vervelend vindt of waar je je niet goed bij voelt. Iets wat lastig gaat of in de weg zit.
Als jij al niet weet wat het is, dan is het ook wel begrijpelijk dat je ouders dit ook niet weten. Kun je met je ouders gaan praten? Samen weet je meer dan alleen en misschien kunnen ze je wel helpen met het uitvogelen van die reden. Als jullie het dan nog niet weten, kunnen jullie samen naar de huisarts. Die kan jullie sowieso verder helpen. :)
Veel succes,
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
