Vraag

Verdriet

  • 27 July 2018
  • 3 reacties
  • 118 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi!
De laatste tijd ben ik erg verdrietig maar waarom?
Het lijkt soms dat ik dan ook een beetje in paniek ben tijdens het huilen.
Ik weet niet wat het is en wat ik er aan zou kunnen doen. Ik was afgelopen week met een paar vriendinnen weg en ik hielt het niet meer uit ik moest en zou naar huis gaan omdat ik zo’n naar gevoel ik me lichaam had. Het voelde niet goed. Eerst dacht ik dat het heimwee kon zijn. Maar vroeger had ik daar ook nooit last van. Nu ben ik net een paar uur thuis en is het nare gevoel mega aanwezig. Kent iemand dit? Of wel eens iets van gehoord? Ik hoop jullie we raad kunnen geven.

Mar. X

3 reacties

Hey, wat naar en wat ontzettend vervelend voor je! Ik heb wel vaak gehoord dat wij als pubers veel en vaak opeens moeten huilen, terwijl we niet weten waarom. Met dank aan die vervelende hormonen 🙂 Maar dit lijkt me wel erg heftig daarvoor. Kan je het er niet met je ouders over hebben? Ik weet hier heel erg weinig van af, maar ik denk dat je ouders je kunnen helpen.

Ik hoop dat het snel beter gaat met je :)

Xxx
Heeey,
Wat je zij. Helaas weten mijn ouders ook niet echt een oplossing. En heb het er met een paar. Vriendinnen ook overgehad dat helpt vaak ook wel om even te praten. Maar hartstikke bedankt voor je tip!?
Hoi,

Dat je vroeger geen heimwee had, betekent niet dat je het nooit meer kan krijgen. Al denk ik niet dat dit heimwee was/is.

Ik weet zelf niet zo goed wat het is. Het kan, zoals @Unicornsarenotreal zei, puberteit en een hormonenkwestie zijn. Het kan ook wat anders zijn wat dieper ligt. Heb je bijvoorbeeld recent iets heftigs meegemaakt? Maak je je erg veel zorgen om iets? Voel je je mentaal oké? Ben je tevreden met jezelf? Allemaal dingen die eventueel ook al langer spelen maar die je hebt onderdrukt. Nu kan het te veel zijn en loopt de emmer over.

Goed dat je met je ouders en met vrienden hebt gesproken. Met je vrienden praten hielp goed, mooi zo! En met je ouders? Hoe was dat?
Je kunt natuurlijk ook altijd bellen en/of chatten met de Kindertelefoon!

Ik denk dat het goed is hierover te blijven praten met iemand. Misschien kom je er zo achter wat het is. Als het langdurig aan blijft houden zou je ook hulp kunnen zoeken.

Gr. Pin

Reageer