ik heb dit jaar in maart last gehad van depressie en begon mezelf te snijden. Ik zat op speciaal onderwijs vanwege mijn autisme, maar het ging totaal niet goed daar. Uiteindelijk ben ik veranderd van school en zit ik nu in de 2e klas op regulier onderwijs en dat gaat super goed. Het enige probleem ben ik nog.
Ik blijf terugkomen op mezelf snijden. Ik denk er super vaak aan, maar sinds kort doe ik het weer en t wordt alweer erger. Ik probeerde mezelf altijd te stoppen, maar ik sta nu op het punt om op te geven met vechten. Ik zit super vaak op google hoe je het snelst dood gaat en dat soort dingen. Het voelt verschrikkelijk om te zien hoe die drang naar het snijden mijn leven alweer overneemt... in principe ging alles prima en was IK degene die begon met snijden.
ik heb nu ook een scherper mesje dan ik had en stop die gewoon in mijn etui naar school...😢
laatst fietste ik naar huis en stopte ik bij een meertje. Ik wilde mezelf verdrinken maar ik heb het niet gedaan.
ik krijg vaak een plotselinge golf van stress ofzo door mn lichaam. Dan denk ik aan zelfmoord en poef daar gaat mn hoofd raar doen en krijg ik een extreem naar gevoel in mn buik. Mn hele lichaam protesteerd tegen zelfmoord. Alleen mijn hoofd niet.
Ik praat ook met een ander meisje dat snijd, maar ik wil niet dat mijn ouders het weten. Ze willen niet dat ik met mensen omga die dat doen omdat ze me denk ik willen beschermen. Ik wil juist met die mensen praten.
ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen....
veraly22
Beste antwoord door Anonymous
Bekijk origineel