En wat zegt je menist er van en wat adviseert je mentor ? 
men anders kan je altijd nog naar je ouders gaan als je dat wilt en durft want ik snap dat dat spannend is en anders een afspraak bij de huisarts ofzo maaken 

Hey!

Wat lastig dat je met zoveel twijfels over jezelf zit en dit uit door jezelf te snijden. Ik vind het wel super van je dat je hiermee naar je mentor en vriendinnen bent gegaan!

Een site waar je vast jongeren zult tegenkomen die hetzelfde meemaken is Jong&Out. 

De zoektocht naar wie je bent op vlak van gender is natuurlijk niet simpel, en vraagt ook wat tijd. Iets wat hierin wel kan helpen is experimenteren. Probeer eens kledij te dragen die typisch is voor een bepaald gender en te proberen voelen hoe jij dit ervaart. Vraag misschien eens aan je vrienden om zij/ze of hij/hem of die/hun pronouns te gebruiken, en probeer wat te kijken waar je je het meest comfortabel bij voelt.

Zou je het aandurven om je ouders te vertellen hierover, en hen uit te leggen dat je nogal twijfelt over je genderidentiteit? Dit is zeker geen simpele stap, maar thuis jezelf kunnen zijn is echt een hele overwinning.

Het snijden.  Wat naar dat je dit gebruikt om om te gaan met de negatieve gevoelens. Je mentor heeft natuurlijk gelijk dat je ermee moet stoppen, maar dit is inderdaad niet zo simpel. Een goed begin is om alternatieven te zoeken die je ook helpen om te gaan met deze negatieve gevoelens, maar dan op een positievere manier. Deze lijst kan je daar zeker wat inspiratie voor geven. Het kan ook helpend zijn om op lastige momenten de dingen te doen die je gewoon graag doet en ervoor te zorgen dat er geen gevaarlijke voorwerpen in de omgeving liggen. Nu lijkt het namelijk een oplossing, maar wanneer je met levenslange littekens rondloopt is dat niet meer het geval.

Het lijkt me nuttig dit eens te bespreken met een hulpverlener, Thom. Is dit ook iets dat je besproken hebt met je mentor? 

Succes!

Groetjes

Lot