Hey
hoelang heb je dit al? Ik kan je niet veel tips geven over dat snijden enz want ik doe het zelf ook, miss kan je het vlinder ding doen, dat houdt in dat elke x dat je een drang voelt om te snijden een vlinder moet tekenen en die vernoemen iemand van wie je houdt of erg belangrijk voor je is. Als je toch snijdt dan moet je een vlinder afwassen, die is dandoodgegaan.
Ik zou het wel tegen je ouders zeggen hoe je je voelt. Ook al wil je het niet, want ze komen er toch wel achter dat je snijdt je kan het onmogelijk verbergen in de zomer. En het is beter want dan kunnen ze je gaan helpen en naar een huisarts ofz gaan en die kijkt dan wel of je een depressie hebt.
Hey,
ik heb mezelf in het verleden ook gesneden en overwoog ook vaak zelfmoord, ik weet dus hoe je je voelt.
Het is fijn om er met iemand over te praten, het maakt niet uit met wie en anders bel je de kindertelefoon. Zoek afleiding: maak een “to do” lijstje en maak hem zo vol mogelijk. Het maakt niet uit als je niet alles gedaan hebt, als je maar genoeg afleiding hebt. Wandelen is ook een hele goede tip, het is een van de beste medicijnen tegen depressie. Zelf wandelde ik iedere dag 20/30 minuten en ging dan weer naar huis. Het hielp me om m’n hoofd leeg te maken en aan alle mooie herinneringen te denken. Je kan ook een brief naar je toekomstige zelf sturen, die mag je pas een paar jaar later openen, daar kan je alle problemen of gedachtes in kwijt en als je ouder bent, en weer gelukkig, kan je hem open maken.
Ik snap dat je niet naar je ouders durft te gaan, dat had ik ook. Misschien kan je proberen om een brief te schrijven en het aan ze te geven? Dan hoef je het ze niet te vertellen maar doe je het aan de hand van woorden op papier.
vergeet niet dat je er nooit alleen voor staat, er zijn altijd mensen die je helpen.
stay strong!
Hoi @Alexa,
Mag ik vragen waarom je je zo depressief voelt? Als je dat weet kan je daar misschien wat aan doen zodat je je beter voelt en dan heb je denk ik ook minder de neiging om te snijden.
Ik snap dat je het moeilijk vind om over te praten, dat vind ik ook, maar het lucht wel op. Heb je een goeie band met je ouders? Misschien kan je er met hun over praten. Je hoeft niet per se gelijk te zeggen dat je jezelf snijd, maar je kan wel zeggen dat je je sons depressief voelt, en dan kunnen zij je misschien helpen om je problemen op te lossen en dan kunnen ze er rekening mee houden. Ze kunne je ook helpen om naar de huisarts te gaan en die kan je dan doorverwijzen, want je kan hier niet uitkomen zonder hulp, dat kan niemand.
Als je het echt niet aan je ouders wil vertellen dan hoeft dat natuurlijk niet.
Het is nu idd lastig om contact te houden met vrienden nu je ze niet mag zien. Maar je kan je bff misschien wel bellen, dat vindt zij misschien ook wel gezellig. Dan hebben jullie allebij even afleiding en wat te doen.
Ik heb hieronder een link gezet naar een topic waarin allemaal tips staan wat je kan doen als je de neiging hebt om te snijden. Misschien werken ze niet allemaal bij jou, maar je moet een beetje kijken wat je fijn vindt en wat werkt bij jou.
https://forum.kindertelefoon.nl/succesverhalen-135/alternatieven-zelfbeschadiging-39544
Ik hopp dat je er wat aan hebt.
Liefs Lexy
Hey bedankt voor je reactie de reden waarom ik me depressief voel is omdat ik de laatste tijd veel problemen heb op school en het echt niet meer uithoud thuis met m’n broertje ik ben van moe en kan me niet concentreren het duurt heel lang voor ik in slaap val en kan het idee om zelfmoord te plegen maar niet uit mijn hoofd krijgen
vandaag heb ik er een vriendin over verteld (alleen over het snijden) het luchten wel op alleen ik ben er echt nog niet klaar voor om met mijn ouders er over te praten en hulp te zoeken.
gr. Alexa
Hoi @Alexa
Super goed dat je er over hebt gepraat met een vriendin. Hoe reageerde ze?
Ik snap dat zelfmoord het eerste is waar je aan denkt. Misschien kan je al je getachten op papier zetten voor jezelf, dat lucht ook op.
Als jij er nog niet klaar voor bent om het tegen je ouders te zeggen dan hoeft dat niet.
Liefs Lexy
Hoi @Alexa
Super goed dat je er over hebt gepraat met een vriendin. Hoe reageerde ze?
Ik snap dat zelfmoord het eerste is waar je aan denkt. Misschien kan je al je getachten op papier zetten voor jezelf, dat lucht ook op.
Als jij er nog niet klaar voor bent om het tegen je ouders te zeggen dan hoeft dat niet.
Liefs Lexy
ze reageerde heel goed, ze wil me graag helpen en ze zal het geheim houden heeft ze beloofd
Hey,
Wat rot voor je!
Ik raad het je aan om dit tegen je ouders te zeggen. Het leven kan heel leuk zijn, maar heeft soms ook zo zijn dieptepunten.
Als je niet direct alles tegen je ouders wil zeggen kan je ook een briefje ofzo achterlaten voor ze. Als ze je dan na het lezen zien, hebben ze zich al een beetje kunnen voorberijden en hebben ze al tijd gehad om de eerste klap te kunnen verwerken. Als je ze erna weer ziet hoef je niet alles nog uit te leggen, en kan je samen met ze begeleiding zoeken.
Je kan ook met dit verhaal naar je mentor, de huisarts of een andere docent op school gaan. Via hem/haar kunnen je ouders wordeningelicht.
Ik hoop dat je hier wat mee kunt.
Sterkte,
Xx
Heyy,
hoe gaat het inmiddels met je?
ik hoop dat het beter gaat!
Hey het gaat niet perse veel beter ofz maar ik heb met iemand van de kindertelefoon een plan bedacht hoe ik met m’n mentor kan afspreken zonder het tegen m’n moeder te zeggen tijdens Corona, bedankt voor het vragen
Hoi,
Ik heb alles even teruggelezen. Fijn dat je met de kindertelefoon een plan hebt bedacht. Misschien heb je nog wat aan dit topic: https://forum.kindertelefoon.nl/succesverhalen-135/alternatieven-zelfbeschadiging-39544
Groeten,
TheColorGreen
Hey mijn nichtje snijd ook en ik wil je best helpen om je aan leuke gedachtes te laten denken pak al je foto's van je beste herinneringen plak ze samen en speel ze af tot dat je weer happy bent ik hoop dat je je weer beter gaat voelen xxx
Hey ik wil je echt graag helpen ik heb het zelf ook gedacht en ik weet hoeveel pijn het doet maar weetje wat je moet doen je moet een video maken met alle leuke momenten en video's en die moet je afspelen ik word daar zelf echt heel vrolijk van xx en kijk naar je favo serie ik zelf ben een hele erge fan van Cole sprouse dus ik kijk Riverdale de hele tijd ala ik sad ben ik hoop dat je hier iets aan hebt x
Hey,
Ik heb van mijn therapeut een tip gekregen.
in plaats van snijden kan je ook zo’n post elastiekje om je arm doen en dan trekken en loslaten. Dit geeft hetzelfde effect alleen krijg je dan geen littekens, zo kan je het ook makkelijker afleren.
xx
Hey alexa, ik snap dat het moeilijk is maar ke moet het je ouders wel vertellen zij kunnen je alleen helpen of je moet zelf een psychiater zoeken om mee te praten en bel of app je bff dan miss voel je je dan beter. Sterkte
Hey,
Ik heb van mijn therapeut een tip gekregen.
in plaats van snijden kan je ook zo’n post elastiekje om je arm doen en dan trekken en loslaten. Dit geeft hetzelfde effect alleen krijg je dan geen littekens, zo kan je het ook makkelijker afleren.
xx
Ja gebruik ik ook werkt
Hey @Alexa
Ik snap dat dit heel moeilijk is in de Corona tijden, ik ben best goed in het geven van advies, en heb hier ook eigen ervaringen mee. Misschien als je meer laat weten kan ik je helpen om het te verminderen.
Ik wil je heel graag helpen
xx
Hey,
een tijd geleden sneed ik mezelf ook en overweeg ook zelfmoord. Ik stond op het punt maar toen besloot ik hulp te zoeken. Dit was de beste beslissing ooit. Ik ging naar mijn mentor zij verwees me door met alle liefde naar de school psycholoog. Met haar heb ik elke week gepraat totdat ik zelf aangaf dat het goed ging met me en het niet meer nodig had. Na een halfjaar ben ik gestopt met de gesprekken en tot nu toe ( jaar later) gaat het goed me ik sta weer positief in het leven en ik ben gelukkig. Mijn ouders weten nog steeds niet dat ik mezelf sneed en dat ga ik niet meer vertellen zodat het verleden zich niet herhaald en ik wil ze geen pijn doen.
hoe gaat het met je?
groetjes mij xxx
Hey ik snij mezelf nu ook al heel lang en ben ook vaak in het ziekenhuis terecht gekomen en heb een tijd anorexia gehad dat is nu weg maar snij wel uhh er van af komen is heel lastig en ik snap dat je niet wilt praten met anderen dus ik zou proberen een hobby ofzo te zoeken wat je heelll leuk vind ik naai nu al een lange tijd en helpt enorm veel suc6
Hey,
een tijd geleden sneed ik mezelf ook en overweeg ook zelfmoord. Ik stond op het punt maar toen besloot ik hulp te zoeken. Dit was de beste beslissing ooit. Ik ging naar mijn mentor zij verwees me door met alle liefde naar de school psycholoog. Met haar heb ik elke week gepraat totdat ik zelf aangaf dat het goed ging met me en het niet meer nodig had. Na een halfjaar ben ik gestopt met de gesprekken en tot nu toe ( jaar later) gaat het goed me ik sta weer positief in het leven en ik ben gelukkig. Mijn ouders weten nog steeds niet dat ik mezelf sneed en dat ga ik niet meer vertellen zodat het verleden zich niet herhaald en ik wil ze geen pijn doen.
hoe gaat het met je?
groetjes mij xxx
Hey bedankt voor het reageren, het is eigenlijk nog steeds hetzelfde (eigenlijk erger hehe) ik dacht er ook aan om naar me mentor te gaan maar ergens ben ik nog steeds bang dat Mn ouders erbij betrokken worden, ik kan me hun reactie wel indenken want me moeder zag kaatst wat op me arm, ik zijnent het wat takken in het bos waren en volgens mij geloofde ze me niet helemaal maar uiteindelijk kon ik haar er van overtuigen dat ik me niet sneed, en ze zat ton al half te huilen alleen om het idee al.. en ik wou die dag ook niet verpesten want ze had eindelijk een goeie uitslag van het ziekenhuis..
Beste @Alexa ik snap wat je bedoelt. Ik heb ook die gedachtes gehad en werd ook vaak gepest op de basisschool tot het te ver ging en ik dacht dat ik beter dood kon zijn, ik heb toen een aantal pogingen gedaan. Niet gelukt. En was toen begonnen met snijden weet niet welke leeftijd meer maar denk 10 of 11 ben toen ik 13 werd gestopt met snijden want toen ik naar de middelbare school ging , stopte het pesten. Ik ben nu 15 en 2 jaar niet gesneden. Ik heb wel wat littekens, maar probeer ze te verbergen maar bij sommige is dat erg moeilijk, ik heb bij mijn arm denk ik wel de grootste, die is dus goed zichtbaar, vaak doe ik daar speciale huid olie op zodat het minder opvalt.
Ik denk wel dat je het moet vertellen tegen iemand , zoals je mentor zoals sommige zeggen. Ik heb het niet gedaan en heb er nog steeds spijt van dat ik dat niet heb gedaan. Dan had ik veel minder littekens gehad en minder schade aan mijzelf gericht.
In plaats van snijden kan je misschien beter gewoon een elastiekje om je arm doen als een soort armband ofzo(ben zelf een jongen) zodat als je weer de nijging krijgt om te snijden je aan dat elastiekje trekt en dat je dan niet meer wilt snijden.
Als je er nu hulp voor vind en het verteld tegen iemand in je omgeving die je vertrouwt zoals je mentor, dan kan je het nog beperken of zorgen dat het niet erger word. Want telkens naar die littekens kijken als je wakker word , word je nog gekker van.
Ik snap dat je je moeder niet verdrietig wil maken als ze goed nieuws had gekregen, maar je moet er wel hulp voor zoeken. En desnoods naar je huisarts gaan en vragen of hij je kan doorsturen naar iemand die vertrouwelijk is en jij dus ammoniem bent.
En vroeg of laat denk je dat het anders had gekund en dan is het te laat. En heb je jezelf en de mensen die het meest om je geven mee.
Hopelijk helpt dit.
Gr.Gebruikerc
Snij gewoon in brood dan kan je gelijk gaan chappen twee vliegen in 1. Klappeke
Hey.
Ik heb dit zelf ook een lange tijd gehad. Ik heb nu een beetje het gevoel dat ik een terugval ga krijgen maar dat doet er niet toe. Het is heel goed om hier met mensen over te praten. Het hoeven niet persee je ouders te zijn maar doe iemand die je vertrouwt. Dit kunnen mensen op school zijn of de huisarts.
Ik heb nog een kleine tip. Misschien is het een idee om al je afscheidsbrieven weg te gooien. Zo denk je minder aan alle stomme dingen. Je kan ook in plaats van afscheidsbrieven proberen om positieve brieven te schrijven.
Ik hoop dat je je snel beter voelt
Xx mij
Snij gewoon in brood dan kan je gelijk gaan chappen twee vliegen in 1. Klappeke
Nah eet het toch Niet op, word misselijk van eten
Hey
ik denk dat je de afscheidsbrief het beste weg kan gooien zo denk je er misschien minder aan. Ik zou een persoon in vertrouwen nemen en het haar vertellen. Mischien kan zij je helpen het is altijd fijn als je iemand hebt die voor je klaar staat.
xx mij
Ik snij zelf niet, maar ik zelf wel eens gedacht om het allemaal te beëindigen.ik kon mezelf toen erg helpen door boos te zijn.dit klinkt misschien een beetje raar, maar het is goede afleiding.