Vraag

Seksueel misbruikt door 10 jaar oudere halfbroer

  • 31 January 2018
  • 1 reactie
  • 666 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo , ik ben luna ik ben nu dertien jaar en ben rond mijn 7 misbruikt door mijn half broer die 10 jaar ouder is dan mij(aan mijn vaders kant) het was maar 1 avond toen hij kwam slapen..? ik ga niet verder in de details maar het is al lang geleden gebeurd en ik denk er nog elke dag aan. Ik voel me vuil en vies waarom ging ik mee met zijn spelletjes??mijn ouders waren naar de politie gegaan maar volgens mij geloofde ze me niet met mijn rare verhaal(ik moest een verhoor doen) ik verzon ook wat dingen tijdens het verhoor ma wat moet je ik was 7.. ik vond overlaatst het verhoor op papier geschreven nu denk ik er nog meer aan en herinner ik me alles terug., nog iemand die zoiets heeft meegemaakt??

1 reactie

Hoi!

Wat verschrikkelijk dat je dit hebt meegemaakt. Ik geloof dat je het al ergens anders in een topic vernoemd had, maar goed dat je nu je eigen topic hebt aangemaakt.

Je bent verhoord bij de politie. Dat is een teken dat je ouders je toch wel serieus hebben genomen. Welke stappen zijn er toen ondernomen?

Tijdens het verhoor heb je wat dingen verzonnen, maar je was 7, en na zo'n gebeurtenis is het best begrijpelijk dat je het even niet meer weet.

Je hebt onlangs het verhoorverslag (of hoe dat ook heet) teruggevonden en er zijn een hoop herinneringen teruggekomen. Ik vermoed dat je een trauma hebt opgelopen door het misbruik, wat heel begrijpelijk zou zijn. Het is goed om hier met iemand over te gaan praten, want hoe meer je de gevoelens die je nu voelt probeert weg te stoppen, hoe harder ze gaan blijven terugkomen. Zie je het zitten om eens met bv. een psycholoog te gaan praten?

Een eerste stap kan zijn om dit met je ouders te bespreken. Het feit dat je er nu nog steeds mee zit, geeft aan dat er toen effectief dingen gebeurd zijn die niet ok zijn. Je kunt dit ook aan je mentor of huisarts vertellen. Die hebben de rol van vertrouwenspersoon, en mogen niet zomaar dingen doorvertellen aan je ouders, als je dat liever niet hebt.

Je kunt dat verhoor meenemen als je een gesprek met je psycholoog, ouders, huisarts of mentor hebt. Zo heb je iets waar je je op kunt baseren.
Je mentor, huisarts en ouders zijn maar voorbeelden van vertrouwenspersonen. Als jij iemand kent waar je een hele goede band mee hebt, is die persoon misschien wel de juiste vertrouwenspersoon voor jou. Dat hoeft niet per se familie te zijn.

Een dagboek bijhouden met alles wat je voelt is ook een optie. Alles wat in je omgaat opschrijven helpt bij mij altijd om structuur in mijn hoofd te krijgen, en meer te snappen wat er aan de hand is. Nadat je dingen hebt opgeschreven, krijg je vaak een duidelijker beeld van de situatie.

Eén ding dat ik wil dat je snapt is dat dit niet jouw schuld is. Je zegt 'waarom ging ik mee met zijn spelletjes?' en dat klinkt in mijn oren alsof je jezelf iets verwijt. Jij hebt jezelf helemaal niets te verwijten. Je was 7, heel erg jong, en had waarschijnlijk amper door wat er aan de hand was. Degene die zich hier schuldig zou moeten voelen, is je halfbroer. Wat hij gedaan heeft kan gewoonweg niet. Hij is veel te ver gegaan, en ik hoop dat dat hem duidelijk gemaakt wordt.

Groetjes
x

Reageer