• Ik schaam me om uit de kast te komen. Ik ben nog nooit verliefd op iemand geweest en ik ben nog erg jong. Hoewel ik het zeker weet kan mezelf niet serieus nemen. 

Je hoeft niet persé verliefd op iemand te zijn geweest op er achter te komen op wie/wat je valt, het kan heel goed zijn dat jij dat gewoon zo voelt.

• Ik haat het om een ​​uitzondering te zijn. Ik wil niet opvallen. Het spijt me zo voor mijn moeder. Ze heeft "het is goed!" nu al meer dan een miljoen keer gezegd, maar het spijt me heel erg dat ze dat allemaal moet meemaken. Ik wil niet dat mensen om mij heen anders handelen, ik ben dezelfde persoon. 

Je bent niet anders en je "valt" niet extra op!!! Het is gewoon normaal. We leven in 2022, niet in de middeleeuwen, het is echt niet raar om niet hetero te zijn! Mensen hebben vroeger bedacht dat het alleen goed is als je op het andere geslacht valt, maar omdat mensen dat vroeger hebben bedacht, wil het niet zeggen dat dat ook zo is!! Het is niet erg, je mag echt jezelf zijn!! Zoals je zelf al zegt: ik ben dezelfde persoon, waarom zouden mensen jou dan in hemelsnaam anders behandelen? En wat moet je moeder precies meemaken?? Dat haar zoon zichzelf is en gelukkig is, dat is het enige wat ze meemaakt en de meeste moeders willen dat hun kind gelukkig is en vinden dat je kind gelukkig zien het mooiste is wat er is, je doet anderen en je moeder echt niet iets verschikkelijks aan door jezelf te zijn hoor!!!

• Er is veel homofobie in de wereld. Er wordt op de homo's op mijn school neergekeken. Ik heb mijn vrienden horen zeggen: "Ew, ik zou niet willen dat een homo in mijn buurt komt en fantasieën over mij heeft". Ze zullen denken dat ik walgelijk ben, ook al betekent homo zijn niet dat je seks wilt hebben met elke man die je ziet.

Als anderen je niet accepteren zoals je bent, zijn het helemaal geen echte vrienden!! En moet je juist blij zijn dat je van ze af bent!! Ze zijn jouw vriendschap dan helemaal niet waard!! Ik hoop dat je het met mij eens bent dat vriendschap niet gaat over je uiterlijk en geaardheid, maar over wie je bent. Dat jij op jongens valt betekent niet dat je ineens een slechte of andere vriend bent! Je bent gewoon wie je bent en dat is goed!! Als ze je niet accepteren is dat hun probleem, lekker echte vrienden zoeken zou ik zeggen!!

• Mijn vader zou kunnen denken dat hij gefaald heeft om mij als man op te voeden. Ik bedoel, ik ben helemaal niet meisjesachtig, maar hij zou kunnen denken dat hij gefaald heeft in het onderwijzen van de auto's, motoren en basketbalkant van mannelijkheid.

Op wie je valt of op wie je verliefd word/bent heb je zelf niet in de hand! Dus het heeft helemaal niets met de opvoeding te maken!! Waarom zou je vader dat in hemelsnaam denken?? Hij is geen klein kind, dus hij weet heus wel dat je niet kunt kiezen op wie je verliefd word, dus maak je geen zorgen!!! 

Je moet blij zijn dat je ouders het accepteren, er zijn ook mensen waarvan de familie het niet accepteert en die wil dan niks meer met diegene te maken hebben, omdat het zogenaamd niet mag of zogenaamde niet normaal is. Voel je niet schuldig, je kan er niks aan doen en het is gewoon normaal!! En je moeder zegt dat het goed is, dus luister daar dan ook naar, ga niet de hele tijd in onnodige spijt en schuldgevoelens hangen, dat is nergens voor nodig! Wees jezelf, dat is nooit verkeerd!!