Eventjes een tijdje niet geweest, maar toch ben ik er nu weer..

Allereerst sorry dat ik niet altijd reageer op mijn toppics als jullie reacties hebben geplaatst. Ik weet nooit zo goed wat ik moet zeggen of hoe ik het moet verwoorden. Ik wil jullie wel super bedanken voor de reacties!

Verder,
Zoals jullie uit mijn vorige toppics konden lezen, gaat het niet altijd even goed met mij. Veel onrust in Mn hoofd, negatieve gedachtes, snijden. Maar ik heb hier hulp voor, ik zit bij een psycholoog bij GGNet. Ook heb ik een jongen waar ik heel veel mee app, hij weet hoe ik me voel omdat hij zelf ook best diep heeft gezeten. Ik appte hem altijd als ik onrust had of als het niet goed ging. Ik denk dat we elke dag wel appte omdat er elke dag wel iets was wat mij onrust gaf. Ik heb veel respect voor hem, dat hij elke dag voor me klaar stond en er gewoon altijd was. De laatste dagen merkte ik dat het contact wat stroever liep. En gisteren kreeg ik een appje met dat het hem ook wel veel werd en dat het nu wel kan, omdat hij niet druk met school is. Maar straks als hij wel druk is met school dan of is hij er minder voor mij of heeft hij minder tijd voor school. Waarop ik antwoordde ik sta niet boven school. Waarop hij zei dat is het probleem, joun gezondheid staat wel boven mijn school. Dat vond ik lastig om te lezen, dat het voor iemand zoveel kan betekenen. Nouja we hebben nu afgesproken dat ik stappenplannen ga maken, die hem zegmaar vervangen. Ik vind dit een goed idee en omdat het al iets beter met me gaat, denk ik dat dit ook wel goed komt. Ook zei hij dat als er wat is of de stappenplannen niet helpen, ik hem altijd kan blijven appen. Toch voelt het zo erg alsof ik er nu opeens helemaal alleen voor sta, dat het nu opeens slechter met me zou gaan of het weer vaak mis gaat. Terwijl mijn positieve kant juist zegt van jawel, je bent er klaar voor, jij kunt dit. Ik vind dit erg moeilijk. Het is gewoon zo’n eng gevoel dat ik er dan straks alleen voor sta.