Hey MightyAnoniem
Wat vervelend voor je dat je je zo onzeker voelt. Erg jammer dat je het mikpunt van pesterijen bent, en dat er in de familie het een en ander speelde.
Zou je rond het pesten je mentor kunnen inlichten? Deze zou in kunnen grijpen. Scholen horen pesterijen namelijk erg serieus te nemen.
Het lijkt me nuttig om je (on)welzijn met iemand te bespreken. Heb je een docent of leerlingenbegeleider in gedachten waar je bij terecht kan? Het is namelijk al erg goed van je om in dit topic aan te geven dat je je niet goed voelt. Echter kan een “real life” gesprek evenveel of zelfs meer opluchten.
Werk gerust aan je zelfbeeld. Zo zou je bijvoorbeeld kunnen beginnen met een gezond eetpatroon en lichaamsbeweging. Dit zijn twee zaken die velen zelfzekerheid biedt, en die ervoor zorgen dat je je beter in je vel gaat voelen.
Probeer dagelijks één ding te noteren waar je tevreden over bent. Op die manier word je eraan herinnerd dat je absoluut bewonderenswaardig bent, hoewel je positieve kanten vast vaak bedolven zitten onder onzekerheid.
Voor het snijden: neem gerust dit topic eens door. Daarin staan een hoop gezonde alternatieven voor zelfbeschadiging opgenoemd. Zo zou je bijvoorbeeld een playlist met krachtige nummers kunnen samenstellen, of zou je een papier vol kunnen schrijven met emoties, om het daarna te verscheuren. Ook zou je contact op kunnen nemen met de Kindertelefoon, zodat iemand je door de moeilijke gedachten heen kan gidsen.
Gr. Kenshin
@Kenshin over het pesten heb ik mijn mentor verteld en hij zou er werk van maken maar er gebeurd niks. Er is zelf een les waar ik meerdere keren huilend zat en niemand booide het. Zelfs de docent negeerde het. Ik probeer al wat minder ongezond eten te eten maar ik vind mezelf nogsteeds heel dik... ik heb een vriend die ik ken van mijn sport maar hij negeerd mijn emoties en luisterd niet goed. Ik heb gisteravond letterlijk gezegd dat ik soms gewoone en einde aan mijn leven wil maken en hij zei dat hij snapt wat ik bedoelde en ging verder met youtube kijken. Ik heb verder niemand meer om mee te praten behalve jullie dan. Ik doe mijn best om ook niet te snijden en soms lukt het ook.
Verder nog bedankt voor de tips!
Wat jammer dat je mentor geen actie lijkt te ondernemen. Denk je dat je naar een andere docent toe durft? Soms klikt het beter met een random docent dan met je mentor, en zal die random docent dan ook sneller ingrijpen.
Hey, wat naar dat er tijdens die ene les niemand naar je toe kwam. Ook jammer dat die ene vriend niet zo’n scherp luisterend oor heeft. Goed dat je naar het forum toe bent gekomen, en dat je je best doet om niet te snijden.
Gr. Kenshin
Heyy, ik snap je gevoel en dat is heel erg irritant. Ik ben zelf namelijk ook heel erg onzeker. Bij mij gaat het vooral om uiterlijk. Als ik in de spiegel kijk wil ik mijn ogen mooier, mijn pukkels weg of mijn haar anders. Vroeger ben ik ook gepest en buitengesloten en voelde me daardoor niet echt bij de groep. Ik vroeg me steeds af wat de reden was dat mensen mij moesten hebben.
Maar ik kan mezelf niet veranderen, ik ben mooi op mijn manier en dat ben jij ook. Ik draag wat ik wil, of mensen dat raar vinden of niet. Het belangrijkste is is dat je jezelf bent, waar word jij gelukkig van.
Je kan er ook met mensen over praten. Bij wie voel je je veilig? Misschien kan je het je ouders vertellen? Ik vertel wel eens dingen aan mijn oma omdat ik haar vertrouw en ik het gevoel heb alsof zij me echt begrijpt.
Ik hoop echt dat je hier wat aan hebt en je je er een beetje beter door voelt. Ik snap je gevoel echt. Succes en veel liefs, Naira193 
Ik kan goed praten met een vriend van de rugby maar hij luisterd niet altijd en daarom heb ik er gewoon wel eens moeite mee dat ik zo alleen ben. Ik heb verder niemand om mee te praten die echt vertrouw die ook echt weet wat ik heb meegemaakt en die mij ook echt begrijpt.... wel bedankt voor de tips
