Hoi hoi,
Nog een topic van mij. Iedereen is wel eens onzeker. Of je nou een pestkop bent of een volwassen persoon. Ik heb dit alleen heel erg. Ik ben vroeger gepest en daar heb ik heel wat mentale schade aan over gehouden. Ik heb woede problemen die soms nog wel eens problemen veroorzaken. Ik heb een depressie en snij. Mijn vader heeft een jaar geleden in het ziekenhuis gelegen door meerdere hart infarcten en mijn opa heeft een tumor in zijn galblaas gehad. Dit alles is een van de grootste redenen waarom ik extreem onzeker ben. Ik zit nu in het derde leerjaar van tl en daar ben ik ook het mikpunt voor beledigingen of pesterijen. Hierdoor voel ik mij opgesloten in mijn eigen hoofd. Ik ben er eigenlijk wel klaar me denk ik dan. Maar zodra ik probeer mezelf te zijn zijn er mensen die me pesten of gewoon laten vallen. Op somige dagen slaap ik bijna niet, ik eet niet of weinig omdat ik gewoon bang ben van wat anderen vinden... dat ze mij dik vinden ofzo... ik wilde dit gewoon even kwijt... dankje voor het lezen.