waar begin ik nou, mijn ouders zijn dus gescheiden, dit begon allemaal in de zomer vakantie, ze hadden echt elke dag ruzie. ls grote zus was het ook ergens mijn taak om mijn broertje hier voor te beschermen. waardoor ik eigenlijk niks van mijn zomer had. nu woont mijn moeder echt 30 km van mij af. ik zie haar bijna nooit meer en daarbij was ze altijd mijn vertrouwens persoon. nou in mijn familie ging het verder ook niet prima er werd vast gesteld dat mijn opa alzheimer heeft en mijn oma het syndroom van Parkinson. waardoor ik vaak bij hun ben om te helpen aangezien mijn ma de hele dag werken is en mijn oma geen vreemde in huis wil (thuiszorg). verder zit ik nu in het eerste leerjaar van mijn studie die ik echt kut vindt, maar ja volgens mijn studiebegeleider moet ik dit jaar afmaken wat mij dus ook best dwars zit. ik heb dus best veel stress, het enige wat mij soms een beetje laat afkoelen is mijn vriend die er altijd voor mij is. maar ik mag hem alleen in het weekend zien van mijn vader omdat hij wil dat ik mij op mij studie concentreer (snap ik best) alleen wil ik die studie niet. om een lang verhaal kort te maken ik heb echt veel stress in mijn leven en ik weet echt niet hoe ik hier mee moet om gaan
Bladzijde 1 / 1
Hoi
Er is een hoop aan de hand, wat jou erg veel stress bezorgt. Het is heel begrijpelijk dat een opleiding die je niet ligt en veranderingen thuis je een naar gevoel kunnen geven.
Je bent naar je studiebegeleider geweest. Heel goed dat je die stap gezet hebt. Volgens je studiebegeleider moet je je jaar uitdoen. Is er een mogelijkheid om je jaar vroegtijdig te beëindigen, of over te stappen naar een andere richting? Desnoods kan je een jaar gaan werken. Daar doe je een hoop ervaring mee op, en het is vast beter voor je dan tegen je zin een opleiding volgen.
Je studiebegeleider of hulpverlener zou met je vader kunnen praten. Als je vader je dwingt tot het volgen van een bepaalde studie, terwijl die studie je helemaal niet ligt, helpt het misschien als een professioneel iemand dit met je vader bespreekt. Het lijkt me ook belangrijk dat jij je vriend kan zien wanneer je daar nood aan hebt.
Als je niet goed weet hoe om te gaan met de huidige situatie, kan je altijd terecht bij de huisarts. Daar kan je uitleggen waar je mee zit, waarna de huisarts je eventueel kan doorverwijzen naar een hulpverlener die jou hiermee verder kan helpen. Leren omgaan met je gevoelens is een kunst die in de rest van je leven van pas zal komen.
Kan je, ondanks dat ze ver woont, je moeder nog af en toe zien? Misschien kunnen jullie vaste afspraakjes maken, zodat jullie elkaar nog voldoende zien. Het lijkt me van belang dat je haar voldoende ziet, aangezien ze je vertrouwenspersoon was.
Je kan je hart ook steeds luchten bij de KinderTelefoon. In een anoniem gesprekje kan je vertellen waar je mee zit, en krijg je vast nog wat nuttig advies mee.
Groetjes
Kenshin
Er is een hoop aan de hand, wat jou erg veel stress bezorgt. Het is heel begrijpelijk dat een opleiding die je niet ligt en veranderingen thuis je een naar gevoel kunnen geven.
Je bent naar je studiebegeleider geweest. Heel goed dat je die stap gezet hebt. Volgens je studiebegeleider moet je je jaar uitdoen. Is er een mogelijkheid om je jaar vroegtijdig te beëindigen, of over te stappen naar een andere richting? Desnoods kan je een jaar gaan werken. Daar doe je een hoop ervaring mee op, en het is vast beter voor je dan tegen je zin een opleiding volgen.
Je studiebegeleider of hulpverlener zou met je vader kunnen praten. Als je vader je dwingt tot het volgen van een bepaalde studie, terwijl die studie je helemaal niet ligt, helpt het misschien als een professioneel iemand dit met je vader bespreekt. Het lijkt me ook belangrijk dat jij je vriend kan zien wanneer je daar nood aan hebt.
Als je niet goed weet hoe om te gaan met de huidige situatie, kan je altijd terecht bij de huisarts. Daar kan je uitleggen waar je mee zit, waarna de huisarts je eventueel kan doorverwijzen naar een hulpverlener die jou hiermee verder kan helpen. Leren omgaan met je gevoelens is een kunst die in de rest van je leven van pas zal komen.
Kan je, ondanks dat ze ver woont, je moeder nog af en toe zien? Misschien kunnen jullie vaste afspraakjes maken, zodat jullie elkaar nog voldoende zien. Het lijkt me van belang dat je haar voldoende ziet, aangezien ze je vertrouwenspersoon was.
Je kan je hart ook steeds luchten bij de KinderTelefoon. In een anoniem gesprekje kan je vertellen waar je mee zit, en krijg je vast nog wat nuttig advies mee.
Groetjes
Kenshin
Hoi,
Wat stom dat je dit allemaal meemaakt! Ook allemaal lekker tegelijk, pfffff, je treft het echt.
Mijn ouders zijn ook gescheiden. Bij mij is dat al heel lang zo, dus ik ben eigenlijk niet anders gewend. Desondanks vind ik het wel zeer vervelend. Mijn vader woont zo'n 70 km van me vandaan en er is altijd veel gedoe als ik naar hem moet. Ik zie hem (deels door de grote afstand) ook niet zo veel.
Je zegt dat je eigenlijk meer met je moeder hebt dan met je vader? Je hoeft niet per se bij je vader te gaan wonen. Je kan ook kijken of je bij je moeder kan gaan wonen. Als dit qua ruimte en kosten allemaal kan, is het verder jouw keuze.
Toen dacht is, misschien houdt je studie je bij je vader. Je volgt een studie waarmee je wil stoppen. Je bent zelfs al bij je studiebegeleider geweest. Dat was een goede stap. Je moet je jaar afmaken, maar daarna mag je dus stoppen? Heb je al gekeken wat je dan wel wil studeren? Dit hoeft vgm niet per se bij dezelfde opleider (al weet ik niet hoe dat dan met kosten zit). Je kan bv ook kijken naar hoger onderwijs bij je moeder in de buurt, zodat je dat goed kan combineren.
Je studiebegeleider kan je hier ook mee helpen.
Heb je aan je vader uitgelegd dat je deze studie niet wil volgen? Als je dat goed uitlegt, kunnen jullie misschien meer dingen afspreken over het zien van je vriend en dat je focus nu misschien bij andere dingen moeten liggen. (Zoals het vinden van een andere studie bv.)
Verder vind ik het ook een beetje raar dat je voor je opa en oma moet zorgen. Je bent nog een kind, dat zou absoluut niet jouw taak moeten zijn. Thuiszorg kan misschien wel eng zijn voor je oma, maar ik denk wel dat het gepast zou zijn in deze situatie. Ze hebben van jou praktisch een mantelzorger gemaakt en dat is niet oké op jouw leeftijd en zeker niet in jouw situatie. Is het een idee om dit met je moeder en je oma (en opa) te overleggen? Je kan het bijvoorbeeld opbouwen, dat jij erbij bent de eerste keren dat degene van Thuiszorg komt. Zo kan je oma wennen met iemand uit haar omgeving erbij.
Verder denk ik dat het misschien wel fijn voor je is om dit met iemand te bespreken. Goed dat je een uitlaatklep vindt bij je vriend. Verder wil ik je ook nog wijzen op de Kindertelefoon, waarmee je altijd kan chatten of bellen (0800 0432). Ook kun je natuurlijk contact opnemen met je huisarts. Je kan met hem/haar praten of hij/zij kan je verder doorverwijzen. Ook kan je huisarts meedenken voor oplossingen voor je situatie.
Je staat er niet alleen voor,
Gr. Pin
Wat stom dat je dit allemaal meemaakt! Ook allemaal lekker tegelijk, pfffff, je treft het echt.
Mijn ouders zijn ook gescheiden. Bij mij is dat al heel lang zo, dus ik ben eigenlijk niet anders gewend. Desondanks vind ik het wel zeer vervelend. Mijn vader woont zo'n 70 km van me vandaan en er is altijd veel gedoe als ik naar hem moet. Ik zie hem (deels door de grote afstand) ook niet zo veel.
Je zegt dat je eigenlijk meer met je moeder hebt dan met je vader? Je hoeft niet per se bij je vader te gaan wonen. Je kan ook kijken of je bij je moeder kan gaan wonen. Als dit qua ruimte en kosten allemaal kan, is het verder jouw keuze.
Toen dacht is, misschien houdt je studie je bij je vader. Je volgt een studie waarmee je wil stoppen. Je bent zelfs al bij je studiebegeleider geweest. Dat was een goede stap. Je moet je jaar afmaken, maar daarna mag je dus stoppen? Heb je al gekeken wat je dan wel wil studeren? Dit hoeft vgm niet per se bij dezelfde opleider (al weet ik niet hoe dat dan met kosten zit). Je kan bv ook kijken naar hoger onderwijs bij je moeder in de buurt, zodat je dat goed kan combineren.
Je studiebegeleider kan je hier ook mee helpen.
Heb je aan je vader uitgelegd dat je deze studie niet wil volgen? Als je dat goed uitlegt, kunnen jullie misschien meer dingen afspreken over het zien van je vriend en dat je focus nu misschien bij andere dingen moeten liggen. (Zoals het vinden van een andere studie bv.)
Verder vind ik het ook een beetje raar dat je voor je opa en oma moet zorgen. Je bent nog een kind, dat zou absoluut niet jouw taak moeten zijn. Thuiszorg kan misschien wel eng zijn voor je oma, maar ik denk wel dat het gepast zou zijn in deze situatie. Ze hebben van jou praktisch een mantelzorger gemaakt en dat is niet oké op jouw leeftijd en zeker niet in jouw situatie. Is het een idee om dit met je moeder en je oma (en opa) te overleggen? Je kan het bijvoorbeeld opbouwen, dat jij erbij bent de eerste keren dat degene van Thuiszorg komt. Zo kan je oma wennen met iemand uit haar omgeving erbij.
Verder denk ik dat het misschien wel fijn voor je is om dit met iemand te bespreken. Goed dat je een uitlaatklep vindt bij je vriend. Verder wil ik je ook nog wijzen op de Kindertelefoon, waarmee je altijd kan chatten of bellen (0800 0432). Ook kun je natuurlijk contact opnemen met je huisarts. Je kan met hem/haar praten of hij/zij kan je verder doorverwijzen. Ook kan je huisarts meedenken voor oplossingen voor je situatie.
Je staat er niet alleen voor,
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
