Hi allemaal, hebben jullie ooit iets gedaan of gezegd of wat dan ook tegen iemand waar je je nu nog steeds voor schaamt en spijt van hebt. Zo ja, wat? (Als je het wil vertellen natuurlijk!!)
Ik heb dit namelijk en heb na bijna een jaar denk ik nogsteeds schaamte en spijt, ik ben bang dat diegene het nog weet en het opeens door vertelt. Ook voel ik me raar ofzo
+6
hoi
...hebben jullie ooit iets gedaan of gezegd of wat dan ook tegen iemand waar je je nu nog steeds voor schaamt en spijt van hebt…..
Ik heb dit namelijk en heb na bijna een jaar denk ik nogsteeds schaamte en spijt
ok, klinkt vervelend dat je het gedaan hebt en mooi, dat je er spijt van hebt, maar
ik ben bang dat diegene het nog weet en het opeens door vertelt
en nu vraag ik me af wat het grootste probleem is…..
Is dat, dat je bang bent dat diegene het ooit doorvertelt en je er opnieuw mee wordt geconfronteerd, want ik mis het stukje dat jij spijt/excuses hebt gegeven aan diegene. Ik bedoel na excuses en uitleg zouden jullie het bijgelegd kunnen hebben, toch? Je hoopt dat diegene het vergeet en niet ineens doorvertelt. Voor wie ben je het meest bezorgd? Voor jezelf of die ander?
Heb je ooit persoonlijk spijt betuigd?
Dat vroeg ik me gewoon af en op de openingsvraag of ik zoiets heb gedaan of gezegd is het antwoord: nee.
PS het is geen aanval, maar meer een vraag om verduidelijking.
Doei,
SpiegeleierenOpMijnZeemanBoxer
Ja 1x. In het ziekenhuis. Toen was ik heel zenuwachtig voor een uitslag. Ging om een operatie die mss niet goed was gegaan en opnieuw moest. En toen heb ik heel boos/geïrriteerd/chagrijnig gedaan naar de zusters. Dat ik te lang moest wachten.
Later had ik spijt. Maar nooit sorry gezegd omdat het ziekenhuis in een andere stad was en ik die zuster nooit meer gezien heb. Nu denk ik nog wel eens dat ik stom en hoos heb gereageerd. Het was niet nodig. En soms voel mij nog schuldig. Is al 3 jaar geleden.
Heb ik ook gehad, maar het met tijd steeds minder al gaat het volgens mij nooit helemaal weg.
Sterkte
Hi, ik heb diegene niks misdaan of iets gedaan om sorry voor te zeggen. ik heb wat gezegd waar ik me nu voor schaam dat ik dat vertelt heb en ik ben bang dat hij dat “geheim” van mij vertelt
groetjes
Ooh dat bedoel je. Weet die persoon dat het een geheim is? Of kan die bedenken dat het een geheim is?
Als je iemands geheim doorverteld dan is degene die doorverteld fout. En dan moet die zich schamen.
Tenzij het om iets gevaarlijks gaat, als je zelfmoord wil plegen ofzo. En die het tegen een leraar zegt om te helpen.
+6
Hoi
dankjewel voor je snelle, extra uitleg. Nu begrijp ik wat je er mee bedoelde en snap ik ook dat je 'hoopt dat ie het vergeet’.
Ik weet niet hoe je relatie met diegene is en of je überhaupt bang hoeft te zijn dat ie (als ie het zich herinnert) dit ooit door zou vertellen. Als het een vriend (man of vrouw etc) is zou je denken dat je dingen waarvan je kunt weten dat ze iemand anders (jou) 'pijn’ kunnen doen, niet door gaat vertellen. Het kan natuurlijk dat het op het oog lijkt dat het niet een echt ‘beschadigend’ bericht is, maar toch beschamend voor jou zelf is en dan wordt het een stuk lastiger. Misschien kun je het er met diegene over hebben, maar ja, dan rakel je het zelf op en dan moet je idd inschatten of dat meer kwaad dan goed doet. Da's een dilemma.
Ik wens je het beste en ik wil het goed met je maken door je een welverdiend klavertje te geven 😉
Ja 1x. ….. was ik heel zenuwachtig voor een uitslag…...toen heb ik heel boos/geïrriteerd/chagrijnig gedaan naar de zusters…….
Later had ik spijt. Maar nooit sorry gezegd omdat het ziekenhuis in een andere stad was en ik die zuster nooit meer gezien heb. …...soms voel mij nog schuldig. Is al 3 jaar geleden.
ik snap je gevoel en tegelijk ook de onmacht, maar misschien kun je iets met het volgende:
wat als je een 'dankjewel’ kaart stuurt naar die afdeling in dat ziekenhuis (voor zover je dat nog weet) en in het kort je verhaal uitlegt (zoals je hier hebt gedaan) en dan sorry zegt voor al die keren dat de verpleging zulke dingen mee moet maken en steeds positief blijft en goed voor hun patiënten blijft zorgen. Zoiets, maar dan in je eigen woorden.
Waarschijnlijk herinneren ze zich jou niet persoonlijk, omdat ik me voor kan stellen dat er elke dag wel mensen zijn die een beetje bozig kunnen reageren in die situaties en dat namen ze je toen vast ook niet kwalijk, maar ze zullen het opvatten als een vet compliment en jou daarom nu zeker niet meer vergeten.
Misschien kun je het zo afsluiten voor jezelf. De verpleging zal die kaart vast op het prikbord hangen zodat alle collega's het kunnen lezen.
Kijk maar of het iets voor je is. Je mag me best raar vinden hoor, dat ben ik ook wel een beetje 😄
Heb ik ook gehad, maar het met tijd steeds minder al gaat het volgens mij nooit helemaal weg.
ze zeggen idd wel dat tijd alle wonden heelt, het haalt de scherpe kantjes er wsch wel af, maar ik kan me voorstellen dat het ergens toch een beetje in je achterhoofd kan blijven zitten. Het moet niet zo zijn dat dat je je leven lang blijft achtervolgen in de zin van dat het iets negatiefs is. Als je het je dan toch blijft herinneren, zie het dan als een leermoment, iets positiefs. Does this make sense?
Veel liefs aan en een klavertje voor iedereen 😉
Doei,
SpiegeleierenOpMijnZeemanBoxer
Ooh dat bedoel je. Weet die persoon dat het een geheim is? Of kan die bedenken dat het een geheim is? (…)
Ja, diegene vertelde ook iets tegen mij wat geheim was dus ik denk niet dat diegene het zomaar zegt. Diegene wist dat het geheim was
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
