Skip to main content

laten we zeggen leven is niet altijd leuk

alleen op sommige momenten heb je echt rust nodig en lukt dat niet altijd, ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken alleen veel helpt niet. ik schrijf wel brieven naar mezelf die ik graag terug lees om te kijken of het beter gaat. alleen ik heb alsnog wel veel aan mijn hoofd en het is best kut.

ik heb veel stress en ben gewoon veel aan het nadenken over het verleden en de domme dingen die ik heb gedaan waar ik veel spijt van heb.

vrienden? leuke vraag, heb het gevoel alsof ik ze niet meer heb, want als ik zelf geen moeite doe komt er ook niks van hun. als ik het zo bekijk heb ik 0 vrienden want geen een van hun doet of zegt iets vanuit hunzelf en dats oprecht echt kut gewoon.

ik ben niet een ik wil veel vrienden type, alleen had een leuke vriendengroep waar ik veel om gaf, alleen er komt gewoon niks vanuit hunzelf tenzij ik wat zeg. het is jammer want ik ben vaker teleurgesteld geweest door vrienden waardoor ik geen hoop meer heb in mensen. echt jammer maar wat kan je doen.

wat ik probeer te zeggen is, heb niet echt zin in mensen en dagelijkse dingen meer.

ben mentaal kapot lijkt wel en alles wat ik leuk vond boeit mij niet meer nu.

ik heb gewoon het gevoel alsof ik niemand heb en dats gewoon heel kut.

lost hope in life  i guess.

er was zelfs een tijd dat ik mezelf extreem veel pijn deed, gelukkig doe ik het minder dan eerst alleen soms wil ik het weer doen omdat dat mijn stress ook een beetje weg haalt, ook roken.

zo jammer en dom dat ik ben begonnen want nu kan ik niet stoppen, door slechte vrienden en domme gedachtes ben ik begonnen en heb extreem veel spijt gekregen.

ik weet gewoon niet wat ik meer met mezelf moet doen sinds ik het gevoel heb alsof ik iedereen teleurstel en gewoon aandacht zoek als ik erover wil praten.

het doet mij veel pijn dat ik niet durf open te zijn met eigen familie en oude goeie vrienden.

ik ben gewoon bang en heb geen vertrouwen meer in mensen.

laten we zeggen leven is niet altijd leuk

Hey Zeyla,

Wat vervelend voor jou allemaal. Het klinkt alsof je echt geen hoop meer hebt..

alleen op sommige momenten heb je echt rust nodig en lukt dat niet altijd, ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken alleen veel helpt niet. ik schrijf wel brieven naar mezelf die ik graag terug lees om te kijken of het beter gaat. alleen ik heb alsnog wel veel aan mijn hoofd en het is best kut.

Ik snap dat je rust nodig hebt, het is heel naar als je zo veel aan het denken bent enzo. Gelukkig heb je al wel een beetje afleiding. Ik weet niet of je een leuke hobby hebt en daar nog een beetje je ei in kwijt kan? En anders misschien iets van muziek, dat helpt bij de meeste ook wel. Rust kun je ook krijgen door genoeg te slapen, eten, drinken, bewegen. In ieder geval dat je ook goed voor jezelf zorgt. Wat ik je zou aanraden is dus dat je elke dag echt even naar buiten gaat en beweegt. Daar wordt je hoofd meestal ook wat leger van.

ik heb veel stress en ben gewoon veel aan het nadenken over het verleden en de domme dingen die ik heb gedaan waar ik veel spijt van heb.

Dat is heel vervelend! Je denkpatroon is iets moeilijks om te doorbreken, maar je kan het wel proberen. Door bijvoorbeeld een negatieve gedachten te vervangen door een positieve. Dat is aan het begin heel moeilijk, maar hoe vaker je dit doet. Hoe meer het je gaat helpen. Misschien kan het je ook helpen als je hiervoor hulpt zoekt, ik denk dat het namelijk niet iets is waar je makkelijk zelf uit kan komen. Je moet misschien dingen gaan verwerken en accepteren en dat is heel moeilijk. Maar het is voor jou ook niet fijn als je hiermee blijft rondlopen.

vrienden? leuke vraag, heb het gevoel alsof ik ze niet meer heb, want als ik zelf geen moeite doe komt er ook niks van hun. als ik het zo bekijk heb ik 0 vrienden want geen een van hun doet of zegt iets vanuit hunzelf en dats oprecht echt kut gewoon.

ik ben niet een ik wil veel vrienden type, alleen had een leuke vriendengroep waar ik veel om gaf, alleen er komt gewoon niks vanuit hunzelf tenzij ik wat zeg. het is jammer want ik ben vaker teleurgesteld geweest door vrienden waardoor ik geen hoop meer heb in mensen. echt jammer maar wat kan je doen.

Je bedoelt dat je wel vrienden hebt, maar alles komt van jou. Dat is niet zoals het hoort, want een relatie hoort van twee kanten te komen. Heb je dit weleens met hun besproken, dat je dat lastig vind. En dat je het idee hebt dat alles van jou komt en jij investeert. Dat is gewoon heel eerlijk als je dat zegt en ik denk dat je dat best kan zeggen.

wat ik probeer te zeggen is, heb niet echt zin in mensen en dagelijkse dingen meer.

ben mentaal kapot lijkt wel en alles wat ik leuk vond boeit mij niet meer nu.

ik heb gewoon het gevoel alsof ik niemand heb en dats gewoon heel kut.

lost hope in life  i guess.

 

er was zelfs een tijd dat ik mezelf extreem veel pijn deed, gelukkig doe ik het minder dan eerst alleen soms wil ik het weer doen omdat dat mijn stress ook een beetje weg haalt, ook roken.

zo jammer en dom dat ik ben begonnen want nu kan ik niet stoppen, door slechte vrienden en domme gedachtes ben ik begonnen en heb extreem veel spijt gekregen.

Ik denk dat er andere manieren zijn om met je pijn om te gaan. Misschien kan je in een soort afkick proces gaan of op het moment dat je het wilt doen, jezelf afleiden.

ik weet gewoon niet wat ik meer met mezelf moet doen sinds ik het gevoel heb alsof ik iedereen teleurstel en gewoon aandacht zoek als ik erover wil praten.

het doet mij veel pijn dat ik niet durf open te zijn met eigen familie en oude goeie vrienden.

ik ben gewoon bang en heb geen vertrouwen meer in mensen.

Is er echt niemand waarmee je kan praten? Het is heel moeilijk om mensen te vertrouwen, maar je kan ook niet op deze manier blijven rondlopen. Dat lijkt me nog zwaarder en je zegt al dat je mentaal gebroken bent. Is er misschien een vertrouwenspersoon op school? Zoals de naam zegt kan je die persoon echt vertrouwen en die zal niet zomaar iets doen wat jij niet wilt. Je kunt dan ergens je verhaal kwijt en iemand kan naar je luisteren en met je meedenken.

Net zoals dat je met de Kindertelefoon kunt chatten of bellen, www.kindertelefoon.nl of 0800-0432

of als je last hebt van zelfmoordgedachten of neigingen met 113. Zij zijn daarin gespecialiseerd. www.113.nl of 0800-0113.

113 heeft ook een gratis en anoniem online training. Je hebt dan 8 sessies met een vaste psycholoog. Via de chat, bellen of mail. Misschien kan je zoiets proberen?

Probeer dus iemand te vertrouwen en erover te praten, want ik geloof dat dat je echt kan helpen!

Succes en sterkte gewenst,

Xx Simply Me


Nog even een aanvulling op mijn bericht hierboven,

Hier is een linkje naar een topic voor alternatieven zelfbeschadiging. Als je de neiging of de drang hebt, zou ik dat eens lezen en dan zit er vast en zeker wel een alternatief bij wat bij jou past. Je kan natuurlijk ook van te voren kijken en dat je weet wat je kan doen als je de neiging hebt.

En je kan ook naar de huisarts gaan, dat is vrijblijvend, en daarmee bespreken hoe je je voelt. Je kan dan samen met de huisarts kijken wat je zou kunnen doen. Maar in ieder geval kan de huisarts luisteren en met je meedenken. vanaf 16+ heeft de huisarts ook zwijgplicht.

Succes,

Xx Simply Me


Reageer