Hey,
ik ben 13 jaar en ik doe mezelf pijn. Het begon ongeveer iets meer dan een half jaar geleden. Toen werd ik soms uit het niets heel boos op mezelf en ging ik mezelf slaan en kreeg ik blauwe plekken. Daarna ben ik erachter gekomen dat ik nu 4 maanden depressief ben. 2 maanden geleden begon ik met mezelf echt te snijden op mijn arm, het waren maar kleinen niet diepe sneetjes. Maar het word steeds erger sins mijn moeder mijn wondjes heeft gezien ben ik begonnen op mijn benen waardoor ze denkt dat het over is maar eigenlijk is het alleen maar erger geworden. Ik wil gewoon niet dat ik een probleem voor haar word of dat ze zich zorgen maakt. Nu snij ik mezelf zo diep dat het bloed. Iedere keer als ik mezelf zo boos, verdrietig voel denk ik “ik moet het tegen iemand zeggen” maar zodra ik bij iemand ben durf ik het niet meer.
Moet ik het zeggen of gewoon afwachten tot het weggaat. En als ik het moet zeggen, hoe dan. Als iemand kan helpen helpt mij dat enorm want ik word zo gek van mezelf dat het moet stoppen.
Bladzijde 1 / 1
Hoi,
Wat je schrijft is voor mij heel herkenbaar. Ik heb het ook gedaan. Het afgelopen jaar zat/zit ik in depressie en ook ik heb me gesneden. Ik ben ook gestopt en ik geloof ook dat jij dit kunt. Mijn ouders wisten er niet vanaf en ik durfde niet te zeggen dat ik naar een psygoloog wilde. Later ben ik wel gegaan en ik raad jou dit aan. Je kan gewoon zeggen dat je naar een psycholoog wilt om eens te proberen ofzo. Je hoeft niet direct te zeggen waarom. Als je dit niet wilt bespreek het dan met een vriend of vriendin. Toen ik dit deed hielp het al. Het zal vast niet in een keer lukken om te stoppen maar ik merk aan je dat je het wel wilt en dat is al goed! Zoek mensen om mee te praten en onthoud dat het niet erg is als het niet direct lukt om te stoppen. Verandering kost tijd maar jij kan dit. Veel succes liefje
Wat je schrijft is voor mij heel herkenbaar. Ik heb het ook gedaan. Het afgelopen jaar zat/zit ik in depressie en ook ik heb me gesneden. Ik ben ook gestopt en ik geloof ook dat jij dit kunt. Mijn ouders wisten er niet vanaf en ik durfde niet te zeggen dat ik naar een psygoloog wilde. Later ben ik wel gegaan en ik raad jou dit aan. Je kan gewoon zeggen dat je naar een psycholoog wilt om eens te proberen ofzo. Je hoeft niet direct te zeggen waarom. Als je dit niet wilt bespreek het dan met een vriend of vriendin. Toen ik dit deed hielp het al. Het zal vast niet in een keer lukken om te stoppen maar ik merk aan je dat je het wel wilt en dat is al goed! Zoek mensen om mee te praten en onthoud dat het niet erg is als het niet direct lukt om te stoppen. Verandering kost tijd maar jij kan dit. Veel succes liefje
Ow trouwens ik heb het een vriendin verteld door een brief te schrijven en op school te geven. Ik zei: thuis pas openmaken. Dit is misschien een manier om het te vertellen aan iemand
Hey!
Wat naar dat je je zo slecht in je vel voelt dat je jezelf snijdt!
Je wilt het heel graag aan iemand vertellen, maar elke keer dat je dit wilt klap je dicht.
Het is heel erg nodig om ermee te stoppen. Je krijgt er littekens van en wordt er alleen maar depressiever van. De beste manier om er mee te stoppen is door erover te praten met iemand die je vertrouwt.
Weet je zelf al aan wie je het zou willen vertellen?
Als je dit durft zou het wel een goed idee kunnen zijn het aan je mama te vertellen.
Als je dit nog niet meteen durft zou ik je aanraden om er zeker over te spreken met een vertrouwenspersoon op school zoals je mentor, schoolpsycholoog of school/huisarts.
Zoals Anna al zei zou je een brief kunnen schrijven naar iemand.
Je zou ook een mailtje kunnen sturen dat je even wilt praten na de les. ALs je bang bent dat je dan ook niets meer durft te vertellen lijkt het me ook fijn om een briefje bij de hand te hebben met een beetje in grote lijnen wat je graag wilt zeggen.
Hulp zoeken is echt je eerste stap, zeker doen hé! Daarnaast kun je zelf al een beetje proberen om niet te snijden door de tips uit deze lijst.
Het zou je ook kunnen helpen als je de voorwerpen waarmee je snijdt aan je mama of iemand anders in bewaring kunt geven zodat jij er niet zomaar bij kan.
Heel veel succes, ik ben zeker dat het je lukt!
Groetjes
Lot
Wat naar dat je je zo slecht in je vel voelt dat je jezelf snijdt!
Je wilt het heel graag aan iemand vertellen, maar elke keer dat je dit wilt klap je dicht.
Het is heel erg nodig om ermee te stoppen. Je krijgt er littekens van en wordt er alleen maar depressiever van. De beste manier om er mee te stoppen is door erover te praten met iemand die je vertrouwt.
Weet je zelf al aan wie je het zou willen vertellen?
Als je dit durft zou het wel een goed idee kunnen zijn het aan je mama te vertellen.
Als je dit nog niet meteen durft zou ik je aanraden om er zeker over te spreken met een vertrouwenspersoon op school zoals je mentor, schoolpsycholoog of school/huisarts.
Zoals Anna al zei zou je een brief kunnen schrijven naar iemand.
Je zou ook een mailtje kunnen sturen dat je even wilt praten na de les. ALs je bang bent dat je dan ook niets meer durft te vertellen lijkt het me ook fijn om een briefje bij de hand te hebben met een beetje in grote lijnen wat je graag wilt zeggen.
Hulp zoeken is echt je eerste stap, zeker doen hé! Daarnaast kun je zelf al een beetje proberen om niet te snijden door de tips uit deze lijst.
Het zou je ook kunnen helpen als je de voorwerpen waarmee je snijdt aan je mama of iemand anders in bewaring kunt geven zodat jij er niet zomaar bij kan.
Heel veel succes, ik ben zeker dat het je lukt!
Groetjes
Lot
Wat je schrijft is voor mij heel herkenbaar. Ik heb het ook gedaan. Het afgelopen jaar zat/zit ik in depressie en ook ik heb me gesneden. Ik ben ook gestopt en ik geloof ook dat jij dit kunt. Mijn ouders wisten er niet vanaf en ik durfde niet te zeggen dat ik naar een psygoloog wilde. Later ben ik wel gegaan en ik raad jou dit aan. Je kan gewoon zeggen dat je naar een psycholoog wilt om eens te proberen ofzo. Je hoeft niet direct te zeggen waarom. Als je dit niet wilt bespreek het dan met een vriend of vriendin. Toen ik dit deed hielp het al. Het zal vast niet in een keer lukken om te stoppen maar ik merk aan je dat je het wel wilt en dat is al goed! Zoek mensen om mee te praten en onthoud dat het niet erg is als het niet direct lukt om te stoppen. Verandering kost tijd maar jij kan dit. Veel succes liefje
Ik heb het vertelt en het helpt wel. Het vervelende is wel dat ze maar blijven vragen waarom maar dat weet ik niet precies.
Dankjewel het helpt enorm.
Hoi ik snij mezelf ook en je kan er niet veel aan doen behalve stoppen of er make up op smeren of smoesjes voor je littekens verzinnen jezelf pijn doen is natuurlijk niet goed
Ze vragen steeds waarom je jezelf snijd maar je kan het niet uitleggen?
Misschien helpt het om eens voor jezelf op te schrijven wat je voelt wanneer je dat doet. Ik kwam er zo achter dat ik het deed wanneer ik me ongelukkig en gefrustreerd voelde. Toen ik dit wist leerde ik om er steeds meer woorden aan te geven en er beter over te praten, dat helpt. Wanneer je mentale pijn hebt dan kan het zijn dat het als een ontlading voelt om die pijn fysiek te maken door het snijden. Hierdoor word de metale pijn alleen maar erger en erger. Zo gaat dit steeds door. Probeer eens een soort dagboekje bij te houden waarin je opschrijft op wat voor momenten je jezelf zou willen snijden. Zo komt er in je hoofd misschien wat meer logica. Als je hier over praat gaat dit misschien beter en word het makkelijker om er mee te stoppen.
Als je nog vragen hebt, laat maar weten
Kusjes! Xx
Misschien helpt het om eens voor jezelf op te schrijven wat je voelt wanneer je dat doet. Ik kwam er zo achter dat ik het deed wanneer ik me ongelukkig en gefrustreerd voelde. Toen ik dit wist leerde ik om er steeds meer woorden aan te geven en er beter over te praten, dat helpt. Wanneer je mentale pijn hebt dan kan het zijn dat het als een ontlading voelt om die pijn fysiek te maken door het snijden. Hierdoor word de metale pijn alleen maar erger en erger. Zo gaat dit steeds door. Probeer eens een soort dagboekje bij te houden waarin je opschrijft op wat voor momenten je jezelf zou willen snijden. Zo komt er in je hoofd misschien wat meer logica. Als je hier over praat gaat dit misschien beter en word het makkelijker om er mee te stoppen.
Als je nog vragen hebt, laat maar weten
Kusjes! Xx
Onnodige quote verwijderd
Dankjewel ik zal het proberen.
Dankjewel ik zal het proberen.
Ikzelf vind het altijd heel vervelend als mensen dan blijven zeggen “je moet stoppen, je moet stoppen”. Dat weet ik maar het probleem is niet dat ik mezelf snij maar dat ik de nijging krijg. Ik denk dat je de oorzaak moet aanpakken en niet moet stoppen met snijden maar moet uitzoeken hoe je de behoefde niet meer krijgt. Vinden jullie dat ook? En weten jullie hoe....
Ja je hebt helemaal gelijk. Daarom is het dus belangrijk dat je gaat opschrijven op wat voor momenten je die neiging krijgt. Zo kun je er achter komen wat er voor zorgt dat je jezelf wilt snijden. Of zoek een alternatief. Ik heb mezelf aangeleerd om simpelweg te gaan netflixen als ik me zo kut voelde dat ik mezelf wilde snijden. Ik ben een of andere grappige show gaan kijken om mezelf af te leiden en dit zorgde ervoor dat ik vrolijker werd. Netflixen werkt misschien niet voor jou maar probeer iets te zoeken wat helpt. Succes!
Dankjewel
.En Netflix werkt zeker bij mij
.
Wat zegge je ouders of andere mensen van die sneetjes?
Nou de mensen die het niet weten vragen meestal wat is er gebeurd en als ik dan zeg dat het mijn kat was ofzo stoppen mensen erover en sommigen zeggen dat het er wel heel veel zijn voor een kat. Mijn moeder reageerde eigenlijk heel rustig en zij dat zij het vroeger ook gedaan heeft. Maar mijn vriendinnen begrijpen het niet ze blijven maar vragen waarom en dat ik hulp moet zoeken. Dat komt natuurlijk ook omdat ze het gevoel niet kennen. Toch sins ik het heb verteld aan mijn vrienden heb ik het niet meer gedaan( het is dan wel 1 week maar tog).
Ik zag laatst een bericht dat je inplaats van jezelf te snijden ook op je kunt tekenen/schilderen. Ik zit niet echt in jouw situatie maar ik heb soms ook neigingen om mezelf te snijden en dan teken ik op mijn huid. Als je hard genoeg drukt met bijvoorbeeld een potlood of pen doet het nog steeds pijn maar krijg je er geen littekens of verwondingen van. Zelf word ik er uiteindelijk veel rustiger van dus je zou het een keer kunnen proberen ig?
Bedankt ik zal het proberen!!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
