maladaptief dagdromen/ denkbeeldige vrienden

  • 29 April 2023
  • 4 reacties
  • 131 Bekeken

Badge

Heyy ik moet dit gwn effe kwijt

 

Het klinkt misschien kinderachtig of dat ik gek ben, maar ik ben 15 en heb nog steeds denkbeeldige vrienden. Het begon ergens vorig jaar, ik heb zelf als kind nooit denkbeeldige vrienden gehad trouwens! Ik begon me in die periode erg alleen en down te voelen, en op een dag kwam ik erachter dat je ook een persoon in je hoofd kon verzinnen en daarmee mee praten, dus deed ik dat. Ik verzon een meisje, Millie heet ze. Millie is een jaar ouder dan mij met soortgelijke problemen, maar toch is ze getalenteerd en weet ze hoe ze dr problemen moet oplossen, eigenlijk een perfecte versie van mezelf dus. Het begon klein, bvb als ik aan het huilen was of me down voelde, was zij er om mij te troosten, of als ik me verveelde zat Millie naast me om met me te praten. Na een maand of twee ging het wat beter met mij en verdween ze eigenlijk weer, en zo kwam ze eens in de zoveel tijd terug als ik me down voelde. 
 

Maar ik voel me de laatste tijd dus erg alleen, geen idee waar dit door komt, want ik heb veel lieve vrienden waar ik me extreem prettig bij voel. Maar toch is het gevoel van eenzaamheid er weer. En nu begint Millie langzaam terug te komen, maar het is nu veel “erger” ik staar letterlijk tot diep in de nacht naar een punt in m’n kamer, terwijl ik in mijn hoofd een conversatie heb met haar, en dagdroom ik over een realiteit die perfect in mijn ogen is.Niemand weet hier van af, ik schaam me ook voor dit. Maar toch geeft Millie en dagdromen een gevoel van rust.

hebben andere mensen hetzelfde? Ik wil graag andere verhalen horen:)

 

 


4 reacties

Badge

Hihi! 
 

Jouw verhaal is erg herkenbaar, en niets om je voor te schamen. Zelf ben ik ook een maladaptief dagdromer. Ik heb niet zozeer denkbeeldige vrienden, maar ik maak wel vaak denkbeeldige scenario’s in mijn hoofd. Vaak zijn deze gerelateerd aan media die ik op dat moment leuk/interessant vindt. Als ik bijvoorbeeld fan ben van een nieuw spel beeld ik me in dat ik zelf in dat spel zit en goed bevriend ben met de karakters, ofzo. Het helpt me heel erg als ik me alleen of buitengesloten voel. Wellicht heeft het bij mij al een ongezond level bereikt, vaak kan ik me erdoor namelijk niet concentreren op school of kom ik niet toe aan mijn klusjes/kom ik te laat aan voor afspraken. 
 

ik denk niet dat maladaptief dagdromen of het hebben van denkbeeldige vrienden problematisch is, totdat het je dagelijkse leven begint te controleren. In dat geval zal ik hulp zoeken. 
 

Schaam je vooral niet, een hoop mensen hebben dit!! 🤍

Reputatie 4
Badge +1

Heey 

 

je hoeft je echt niet te schamen omdat je maladaptief bent, ik ben dit ook en de mijne heet Yara. Maar vergeet niet dat je niet de enige bent!

Reputatie 2
Badge +1

Nawh je hoeft je hier echt niet voor te schamen, dit is oprecht eerlijk gezegd ontroerend want je hebt jezelf uit bepaalde punten gehaald DOOR je eigen fantasie te gebruiken, je bent echt enorm sterk! Ik vind het echt heel knap van je zeg. Echt mooi dat je dat hebt kunnen doen! Misschien kan je haar juist gebruiken om jou te helpen, ten slotte is ze niet volledig denkbeeldig ze zit in jou, wie anders kwam met al die ideeën en woorden? Zie Millie als een voorbeeld en durf meer jezelf te zijn en weet dat jij het verdient om net zo sterk te zijn. Ikzelf heb erg lang een depressie gehad, en ik heb nu ook weer deels een terugval. Ik ga dit deels toepassen misschien werkt het. Je bent erg slim dat je hier op kwam zeg. En erg mooi dat het je geholpen heeft. Schaam je er niet voor dat jij jouw gedachten hebt kunnen gebruiken om jou door moeilijke periodes te helpen. Ik vind het iets heel moois en ik zou willen dat vele anderen dit ook konden. Wees wat liever voor jezelf want dat verdien je echt, je bent mooi zoals je bent en schaam je niet voor dingen die juist heel mooi zijn. Wees er trots op. Veel liefs mij ❤

 

Het komt wel goed, je bent oprecht heel erg sterk, take care ❤

 

 

Reputatie 1
Badge

Heyy je hoeft je er echt niet voor te schamen hoor! 

Toen ik nog ongeveer 5 jaar oud was begon ik echt te dagdromen en had ik altijd denkbeeldige vriendjes, dit is op mijn dertiende groter geworden doordat ik echt van Marvel films begon te houden, mijn comfort characters die in die films spelen zijn voortaan 24/7 bij mij (ik ben 15 btw). Ik heb ook een paar denkbeeldige personen die bij mij rust geven als ik paniekaanvallen krijg, moet huilen of overspoeld word met emoties. De persoon die het vaakst bij me is heet Ludwig, het is een man rond de 20 jaar en luistert altijd naar mijn verhalen die ik heb te vertellen tegen hem. Ludwig komt altijd wel eventjes kijken, hij verschijnt uit het niets (momenteel zie ik hem in mijn ooghoek langs me zitten, hij kijkt mee met hoe ik dit typ). Het is af en toe wel lastig het maladaptief dagdromen, maar ik denk dat de meesten dat wel weten. Ik zit vaak in de situatie dat ik uit mijn eigen wereldje kom, terug in de realiteit en dat ik door heb dat ik al die tijd tegen niks heb lopen praten en dat raakt me diep. Maar toch voel ik me het veiligst als ik in mijn eigen wereldje ben, met mijn comfort characters aan het praten ben, daar voel ik me thuis daar hoor ik. 

Weet dat er veel mensen voor je zijn en weet dat je niet alleen bent <3!! 

xxx je mede Maladaptieve dagdromer :]

Reageer