Bel gratis en anoniem 0800 - 0432 of chat

De Kindertelefoon.nl
Vraag

Machteloos en ten einde raad

  • 14 April 2021
  • 6 reacties
  • 112 Bekeken
A
  • Anonymous
  • 0 reacties

Hoi allemaal,

 

Ik ben 16 jaar. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 8 jaar was. Mijn moeder heeft een nieuwe man. Zij zijn nu getrouwd en mijn vader is nog steeds alleen. Ik heb veel dingen meegemaakt in mijn leven. De scheiding van mijn ouders, mijn vader kreeg prostaatkanker, veel ruzies en gedoe.

 

Ik voel me af en toe een beetje verloren. Ik zit al sinds een hele lange tijd niet lekker in me vel. Ik weet niet wat ik moet denken, wat ik moet voelen, wat ik wil en wie ik ben. Ik voel me machteloos en ik ben een beetje ten einde raad. 

 

Ik heb dagen gehad dat ik achter elkaar alleen maar verdrietig was en veel aan het huilen ben en dat ik gewoon even niet meer wist wat ik moest doen. Dat ik bang was dat ik nooit meer gelukkig kon zijn. Ik weet op dit moment ook niet hoe ik het moet aanpakken om een gelukkig leven te leiden.

 

Ik ga sinds een aantal maanden naar een psycholoog omdat ik al voor zo'n lange tijd niet lekker in me vel zit dat ik toch had besloten om deze stap te nemen. Maar nu ga ik bij mijzelf twijfelen of die pyscholoog wel het juiste is dat mij kan helpen om mij goed in me vel te laten voelen. Haar manier van werken ligt me nog niet hellemaal lekker en ben me daar nog niet echt beter van gaan voelen. 

 

Nu gaat het wel iets beter met mijn vader en met de ruzies etc. Maar hoe hard ik ook mijn best doe, maar hart laat het niet toe om gelukkig te zijn. Ik weet ook niet wat ik moet doen. Ik mis het gevoel van gelukkig zijn zo erg. De tijd dat ik geen zorgen had, dat ik me nergens druk om hoefde te maken. Maar die tijd is hellaas voorbij

 

Ik maak me alleen maar snel druk om dingen, en niet eens om mijzelf. Maar om alle mensen om mijn heen. En niet alleen de mensen die dichtbij me staan maar ook de mensen die ik niet eens ken. Als ik iets op het nieuws zie dat er iets heftigs is gebeurd met mensen of dieren kan ik daar al de hele dag mee zitten.  Ik zeg ook altijd dat ik dat soort dingen niet wil weten. Maar dat ik het dan niet weet betekent niet dat het er niet is. Dus dat is niet de juiste manier.

 

En in ben echt zo iemand die iedereen gelukkig wil maken en ik voel me zo machteloos daarin. Ik kan het gewoon niet hebben dat ik niet de hele wereld gelukkig kan maken. 

 

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik wil zo graag met iemand praten over mijn gevoelens en gedachtes over het leven en het universum. Maar de mensen in mijn omgeving zijn leuk om mee te praten over feestjes van de vrijdagavond maar niet over serieuze diepe dingen en problemen. Vandaar dat ik dit maar probeer. Dit is mijn eerste keer hierop en ik hoop dat ik hierbij wat meer inzicht in mijn leven krijg.

 

Ik hoop dat jullie je een beetje kunnen vinden in mijn situatie en met mij erover willen praten en mij advies kunnen geven.

 

Liefs Fayenne

6 reacties

E
Reputatie 3
Badge +2

Hi! Ik zou als ik jou was gewoon m’n gevoelens delen met de mensen die je echt kennen. Ook helpt het als je het bijvoorbeeld moeilijk hebt met je vader, om dan met je vader zelf te praten. Jullie kunnen dan samen over het probleem nadenken. Je kunt ook een andere psycholoog nemen, maar ikzelf ben niet zo van de psychologen. Tip: zit je echt diep in de problemen enz, bedenk dan waarom. Vaak kom je er dan achter dat het allemaal wel meevalt. Zelf heb ik geen gescheiden ouders, maar ik hoop dat je jezelf weer een beetje omhoog helpt. No stress! Komt allemaal goed!

xShqdow
Reputatie 6
Badge +12

Probeer erover te praten

Dat zou ik doen als ik jou was.

{TheShadowOfMortis}
Karin_
Reputatie 5
Badge +2

Hai Fayenne,

Als je behoefte hebt even anoniem met iemand te praten kan je ook altijd met de Kindertelefoon chatten of bellen. We zijn elke dag bereikbaar van 11:00 tot 21:00 uur.

Telefoonnummer: 0800-0432

Sterkte!

Karin,De Kindertelefoon

A

Heey,

Heb je met je psycholoog besproken dat je denkt dat haar manier van werken voor jou niet werkt en je je daardoor niet echt beter voelt?
Een psycholoog is er om jou te helpen en het is niet andersom de bedoeling. Het is wel belangrijk om dit bij haar aan te geven.

Ik denk dat een psycholoog je ook kan helpen met je verloren gevoelens en hoe je daarmee om kunt gaan. Ik denk namelijk wel dat jij je weer anders kunt gaan voelen. Alleen dat is een heel proces en kost tijd. En het kost tijd en vertrouwen om dat in te zien. Maar het is zeker iets waar je aan kunt werken.

Misschien een beetje gekke vraag, maar: wat zou jij bereiken als de hele wereld wél gelukkig was? Dan was iedereen gelukkig, behalve jij? Dan is nog steeds niet heel de wereld gelukkig. En het is ook niet jouw verantwoording. Ik kan me voorstellen dat je graag het beste voor iemand wilt en je snel zorgen maakt, maar daar bereik je zelf uiteindelijk niet meer mee.

Het is ergens een stukje acceptatie van die dingen. Het nieuws niet kijken is daarin een stap, maar dat betekent inderdaad niet dat er geen nare dingen zijn. En dat zal je moeten accepteren, want die dingen zijn er eenmaal. Het gaat erom hoe je daarmee kunt omgaan.

Je wilt graag wat diepgaander gesprekken dan je momenteel hebt met de mensen in je omgeving. Heb je misschien een vriend/vriendin met wie je daarover kan praten? Of misschien wel een (volwassen) familielid?

Je vragen, gevoelens en gedachten zijn niet raar. Het is normaal dat je over dingen gaat nadenken en soms meer diepg wilt. Ook kan ik je gevoelens van machteloosheid begrijpen, maar ik hoop dat jij begrijpt dat dit gevoel ook minder kan worden of over kan gaan. Praat erover met je psycholoog en geef het eerlijk aan. Die psycholoog is er juist om jou te helpen!

Groetjes,
Simply Me

A

Heey,

Heb je met je psycholoog besproken dat je denkt dat haar manier van werken voor jou niet werkt en je je daardoor niet echt beter voelt?
Een psycholoog is er om jou te helpen en het is niet andersom de bedoeling. Het is wel belangrijk om dit bij haar aan te geven.

Ik denk dat een psycholoog je ook kan helpen met je verloren gevoelens en hoe je daarmee om kunt gaan. Ik denk namelijk wel dat jij je weer anders kunt gaan voelen. Alleen dat is een heel proces en kost tijd. En het kost tijd en vertrouwen om dat in te zien. Maar het is zeker iets waar je aan kunt werken.

Misschien een beetje gekke vraag, maar: wat zou jij bereiken als de hele wereld wél gelukkig was? Dan was iedereen gelukkig, behalve jij? Dan is nog steeds niet heel de wereld gelukkig. En het is ook niet jouw verantwoording. Ik kan me voorstellen dat je graag het beste voor iemand wilt en je snel zorgen maakt, maar daar bereik je zelf uiteindelijk niet meer mee.

Het is ergens een stukje acceptatie van die dingen. Het nieuws niet kijken is daarin een stap, maar dat betekent inderdaad niet dat er geen nare dingen zijn. En dat zal je moeten accepteren, want die dingen zijn er eenmaal. Het gaat erom hoe je daarmee kunt omgaan.

Je wilt graag wat diepgaander gesprekken dan je momenteel hebt met de mensen in je omgeving. Heb je misschien een vriend/vriendin met wie je daarover kan praten? Of misschien wel een (volwassen) familielid?

Je vragen, gevoelens en gedachten zijn niet raar. Het is normaal dat je over dingen gaat nadenken en soms meer diepg wilt. Ook kan ik je gevoelens van machteloosheid begrijpen, maar ik hoop dat jij begrijpt dat dit gevoel ook minder kan worden of over kan gaan. Praat erover met je psycholoog en geef het eerlijk aan. Die psycholoog is er juist om jou te helpen!

Groetjes,
Simply Me

Hee, ik begrijp wat je me verteld. Ik heb tegen haar gezegd dat ik haar manier niet hellemaal begrijp maar dat ik het wel een kans wilde geven, dus zijn we ermee door gegaan.  

Ik weet niet wat ik zou bereiken als de hele wereld gelukkig zou zijn. Maar ik weet eigenlijk wel zeker dat het bij mij is dat ik gelukkig ben als ik andere mensen gelukkig zie. Want dat is wat mij nu zo dwars zit dat er zoveel mensen op de wereld zijn die een klote leven hebben en/of niet gelukkig zijn en dat is wat mij zo zeer doet. En ik weet dat ik het moet loslaten en accepteren maar het lukt me niet en ik weet niet hoe. 

Ik heb een hoop mensen met wie ik graag omga en gezellig mee kan kletsen, maar niemand waarmee ik echt diepgaande gesprekken kan voeren en dat vind ik erg jammer.

A
Badge

heyy, je hebt altijd het recht om bij een psycholoog vandaan te stappen hè, zolang je eerlijk bent  en duidelijk maar waarom je die keuze hebt gemaakt kan je gewoon vragen of je misschien een andere psycholoog mag. probeer je er vooral niet al te veel zorgen over te maken. dit soort dingen zijn super lastig maar hier moet je niet erger van worden. veel sterkte met alles en mijn tip is toch om met iemand die je vertrouwd te praten over dit alles :)

Reageer


Toon alle badges
ForumvoorwaardenCookie instellingen
Bel gratis en anoniem
0800-0432 of kom chatten

Elke dag van 11:00 tot 21:00 uur
Of praat met anderen op het forum