Kapot van verdriet. Wat moet ik doen:(?

  • 11 November 2017
  • 16 reacties
  • 421 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo, ik ben een meisje van 15, ik voel me al voor maanden heel vaak verdrietig en boos:( Ik heb geen vrienden op school en ik voel me heel eenzaam en onzeker. Ik word niet gepest, maar ik kan gwoon geen vrienden maken. Ik ben een buitenlander en toen ik op deze school kwam had iedereen al vrienden gemaakt. Het lijkt dat niemand mijn interesses heeft, dat niemand me leuk genoeg vindt. Ik probeer altijd om aardig te zijn met iedereen en ik heb wel geprobeerd om vrienden te maken, maar het lukte niet echt. Iedereen heeft zijn groepje vrienden terwijl ik alleen ben. Ik voel me zo kut dat ik nu geen motivatie meer lijk te hebben om sociaal te zijn. Ik ben jaloers op mijn broer. Hij kon heel makkelijk vrienden maken. Waarom kan ik niet zoals hem zijn? Sympathiek, sociaal... Ik voel dat ik tussen 4 muren zit en er geen uitgang is. Meeste dagen s nachts voel ik dat ik wil huilen. Ik mis mijn vrienden uit mijn geboorteland:( Hebben jullie tips voor mij? Wat doen jullie om vrienden te maken? Waar gaan jullie tijdens de pauzes als jullie geen vrienden hebben?

16 reacties

Hey

Wat vervelend dat je altijd alleen bent. Vrienden hoeven natuurlijk niet in jouw klas te zitten, misschien zit er in een andere klas wel iemand waar je vrienden mee kan worden. Je moet je gewoon open opstellen. Ik heb zelf ook niet echt veel vrienden, maar 1 of 2 beste vrienden is genoeg. Dus ga een keer ergens bij mensen zitten die je aardig lijken en start een gesprek. En als het nou echt erg wordt, ga dan naar je mentor of een andere leraar op school. Is er niemand anders ook een beetje alleen in de klas? Misschien kan je daar een keer naast gaan zitten.

Succes
Hi Van F,

wat hierboven staat is al goeie, maar je kunt misschien ook via je broer vrienden of vriendinnen maken. Ik weet niet of je broer een beetje dezelfde leeftijd als jou is en dan kun je misschien een keertje iets samen met je broer en zijn vrienden doen en misschien hebben die vrienden van je broer ook zussen en kun je die dan leren kennen? Dat jullie eerst iets in een groepje doen (bijvoorbeeld zwemmen of bios) en dan krijg je je eigen vrienden en vriendinnen en dan kun je makkelijker iets alleen gaan doen met hun. Dus dat.

M&M;s
Hoi!

Vervelend dat je je zo voelt en dat je het moeilijk vindt om vrienden te maken.
Zoals hierboven is gezegd vrienden hoeven niet bij jou in de klas te zitten. Ik weet niet wat jouw hobby's zijn, maar als je sporten bijvoorbeeld leuk vindt, kan je op een sportclub gaan. Het kan makkelijker zijn om daar vrienden te maken. Dan ontmoet je misschien meer mensen met dezelfde interesses.

Daarnaast is het goed om je open te stellen voor mensen en blijf proberen om vrienden te maken. Geef het niet op.

~ El1ne ~
Hoi!

Zelf ben ik ook niet zo'n held in vrienden maken, maar ik vind het het handigste om op mensen af te stappen die alleen zitten. Mensen die alleen zitten zijn misschien ook wel op zoek naar vrienden, en zullen blij zijn als jij bij hen komt zitten.

Het is inderdaad lastig om vrienden te zoeken wanneer iedereen al zijn "groepje" heeft, maar vriendschappen evolueren en groepjes kunnen veranderen.

Heb je hobby's? Ga je daarvoor naar een hobbyclub? Mensen in een hobbyclub hebben vaak ongeveer dezelfde interesses, en wie weet zit daar wel een goede vriend of vriendin voor jou tussen. Die persoon hoeft niet per se bij jou op school te zitten, een vriend buiten school is al heel fijn.

Hebben jullie een groepschat van de klas? Zo eentje waarin notities worden doorgestuurd? Als je daar redelijk actief op bent, gaan jouw klasgenoten inzien dat jij echt wel een leuk meisje bent, en vragen ze je misschien eens mee naar de film of de stad of zo.

Weten je ouders dit? Kun je er met hen over praten? Bij mij helpt praten heel erg als ik ergens mee zit, en misschien helpt dat jou ook wel. Je vrienden in het buitenland, heb je daar nog contact mee? Het is normaal dat ze je mist, en contact via alleen Skype is ook niet alles, maar het is al iets. Ga eens allemaal samen voor de webcam zitten en praat gezellig bij. Vertel maar dat je hen mist, ze missen jou vast ook, en dat je op je nieuwe school nog niet veel vrienden gemaakt hebt. Je vrienden daar kennen je al langer, dus misschien hebben zij nog wel wat tips voor je.

Je kunt je mentor hierover aanspreken. Je bent ongelukkig in je huidige klas, en misschien kan hij/zij daar wel iets aan doen.

Groetjes
x
Dankjewel iedereen voor jullie reacties:) Ik ben een beetje verlegen dus het is moeilijk voor mij om zomaar naar een groep kinderen te gaan en met ze beginnen te praten... Ook als ik het wil, ik word bang:/ Ik vind sporten niet echt leuk en mijn hobby's zijn schrijven, lezen, piano spelen. We hebben wel een groepschat van ons klas en het is een goede idee wat Topper zegt! Ik ga proberen om wat meer te praten daar, dan zien de andere meiden dat ik aardig ben. Ook op school probeer ik om praatje te maken en zo, om mensen beter te leren kennen. Helaas kan ik met mijn ouders niet over dit praten. Mijn moeder is nu niet eens in Nederland, en ik wil dit niet met mijn vader delen. Ik heb nooit een goede communicatie met mijn ouders gehad:/ Daarom zoek ik hulp op internet. Ik zou niet durven om over dit met mijn mentor te praten. In het land waar ik vandaan kom hebbe we geen mentor. Problemen moet je zelf oplossen. Dat ben ik aan gewend. Ik hoop dat het gewoon goed komt. Ik ga niet opgeven, ik wil ook vrienden hebben. Ik hoop dat het niet heel langer duurt... Ik blijft wachten en meer tips/commentaars zijn natuurlijk welkom
Je bent eraan gewent je problemen zelf op te lossen.
Je kunt beginnen met die groepschat, dan zien we wel. Op groepjes afstappen is een beetje eng, zeker als je verlegen bent.

Mis je je moeder? Komt ze snel terug?
Hoi,

Als er al bestaande vriendengroepjes zijn en je daar zelf in moet komen, dat is echt lastig. Ik weet er alles van. Gelukkig is dat bij mij nu goed gekomen doordat het groepje mij erbij ging betrekken.

Heb je ongeveer een idee welke mensen je wel aardig lijken? Ga dan bij ze in de buurt zitten in de lessen. Ze kunnen je niet voor altijd negeren en ze maken vanzelf wel een keer contact. Als je dan jezelf bent, klikt het misschien wel. Dat is de tactiek die ik heb toegepast. Plus de tactiek om naast mensen te gaan zitten die ook alleen zijn. Werkt ook erg goed.

Je houd van lezen, je hebt boekenclubs. Misschien zit er wel eentje in de buurt?
Je kunt ook vrienden ontmoeten op werkt. Ik weet niet of je oud genoeg bent en zin en/of tijd hebt voor een baantje, maar leuke collega's kunnen vrienden worden.

Wees vooral jezelf. Altijd en overal. Mensen die je niet nemen zoals je bent, zijn het niet waard je vriend te zijn.

Gr. Pin
Ik mis haar wel, we weten niet wanneer ze komt. Maar waarschijnlijk iets van 2 maanden of zo. Ze was hier in Nederland maar moest terug naar ons land om de invurgeringsexam te doen. Ik weet wel welke mensen me aardig lijken. En ze zijn ook wel aardig met mij. Ik probeer als ik kan om bij ze te zitten. ik moet ze beter leren kennen denk ik. En ja ik ga inderdaad mezelf blijven. Ik zou niet doen alsof ik verschillend ben. Ik heb een baantje maar een krantenwijk.
Goed dat je jezelf gaat blijven! Iemand anders spelen heeft idd geen zin, dat komt toch uit. Met jezelf heb je sowieso meer succes 🙂 Kun je met je moeder Skypen?

Bij de krantenwijk ben je niet veel in contact met je collega’s, dat is jammer. Is er een club van iets dat je leuk vindt in je buurt?
Goed dat je het gaat proberen!
Een krantenwijk is inderdaad niet echt de plek om leeftijdsgenoten te ontmoeten. Doe je aan een sport?
Hallo iedereen. Het is al over 3 weken. Helaas is niks veranderde:( ik ben nog zo eenzaam... Ik heb een meisje naar mijn huis uitgenodigd om een film te kijken. Het ging niet echt goed. We keken de film maar daarna hadden we echt niets om over te praten. Ze ging snel weg. Ik denk dat we geen vrienden gaan worden.. Ik voel dat ik z'n een "loser" ben. Niemand wilt bij mij zijn. Als ik over dit denk word ik echt verdrietig. Ik ga over de clubs kijken deze week denk ik. Ik denk dat dat wel helpt. Ik kan niet wachten tot de vakantie... Dank jullie wel voor de reacties.
Hoi,
Wat knap dat je iemand hebt uitgenodigd thuis! Je hoeft ook niet in 1x dikke maatjes te zijn hè, sommige vriendschappen moeten echt groeien. Als jij al hebt opgegeven, dan is dat merkbaar voor de ander. Probeer de hoop er in te houden, want er is écht iemand die jou vriend wilt zijn! Jij bent zeker geen loser, jij bent hartstikke leuk!
Ik hoop dat er een leuk clubje met leuke mensen bij zit!
Gr. Pin
Nou ja ik snap dat van vriendschappen, maar dit meisje die heeft al zelf vrienden en ze zegt nooit zelf van "hey wil je iets leuks doen?", ik ben altijd degene die dat zegt. Een goede vriendschap moet toch van beide kanten komen? Het doet me pijn om alleen te zijn, maar met iemand zijn die mij niet leuk vindt vind ik niet veel beter... Ze zeggen dat je jeugd de beste tijd van je leven is. Toch had ik me nog nooit zo alleen gevoeld:/ ik weet dat ik moet proberen om de hoop er in te houden, maar het wordt wel moeilijk. Het is nu al voor maanden zo geweest... Het lijkt dat er geen uitgang is. Of misschien wel maar dan ben ik de weg helemaal kjiwt.
Hoi,
Dat is vervelend met dat meisje!
Mensen denken vaak terug aan 'die goede, oude tijd'. Toen was alles simpel, blabla, omdat ze het zelf als leuk ervaarden. Tegen mij zegt iedereen juist dat het later beter wordt. Mijn tante bijvoorbeeld had ook nooit echt vrienden, tot ze ging studeren en die vrienden heeft ze nog steeds. Dat het nu niet lukt, betekent niet dat het nooit gaat lukken. Er is altijd licht aan het einde van de tunnel.
Gr. Pin
Het is al een tijdje geweest en het gaat nu alleen maar slechter. Ik heb nog steeds geen vrienden, zit altijd alleen tijdens de pauze. Blijkbaar weet mijn hele klas nu dit, omdat vandaag werd ik aangesproken door een meisje uit mijn klas. Ze is aardig hoor, en ze zei van "Hey, je kunt bij ons komen zitten, omdat ik zie dat je vaak alleen bent". Ik glimlachte en zei "oké, bedankt" maar ik voelde me zo slecht en verdrietig van binnen. Mijn hele klas denkt zeker dat ik zo'n asociaal, raar kind ben die geen vrienden kan maken. Ik haat dit en ik wil niet dat mensen medelijden hebben voor mij. Nu weet ik niet wat ik moet doen. Ik wil bij haar gaan want ik ken haar wel een klein beetje, maar wat gaan haar vrienden dan denken? Ze gaan denken van "wat doet opeens dit meisje hier?". Ik ben bang dat ik me zo ontzettend ongemakkelijk ga voelen, dat het een mislukking zal zijn zoals de eerdere keren die ik heb geprobeerd om vrienden te maken. Ik voel me zo slecht, ik voel dat ik een mislukking ben, dat ik zo raar en anders ben, dat mensen met mij praten alleen maar door medelijden. Ik voel me ongewenst, onbelangrijk. Maar als ik niets doe, dan is het 100% zeker dat niets gaat veranderen. Ik denk mijn enige optie is om naar die meisje toe te gaan. Ik hoop met mijn hele geest dat het goed komt. Maar ik ben alsnog zo bang. Ik ben bang dat ik niet ga durven. Ik ga proberen om zo gezellig mogelijk te zijn zodat ze me leuk vinden. Hebben jullie tips? Heel erg Bedankt voor het lezen
Hoi,

Ik denk niet dat dat meisje het aan jou vroeg uit medelijden. Ik denk dat ze je gewoon aardig vindt. Je zit eigenlijk in een situatie waarin je niks hebt te verliezen, dus waarom zou je het niet proberen? Dan kun je haar in ieder geval een kans geven :)

Ik denk echt niet dat anderen problemen met je hebben of zo over je denken. Ik denk dat jij dit zelf denkt, omdat je een erg laag zelfbeeld hebt. Als je veel alleen bent, kan ik me ook voorstellen dat het lastig is als iemand dan opeens toenadering zoekt.

Ik denk dat je het dus het beste kunt proberen. Wees dan gewoon jezelf. Als je doet alsof je iemand anders bent, in de hoop dat ze je dan leuker vinden, dan gebeurt dat niet. Ze willen jou, dus geef ze jezelf! :)

Gr. Pin

Reageer