Hoi,

Ik vind het helemaal niet raar dat je dit doet. Ik heb dat ook. Het gebeurt vaak niet eens express, er komt gewoon zo'n gedachte in je op en voor je het weet ben je bang.

Om er voor te zorgen dat je angsten weg gaan, kun je ze het beste confronteren. Ik durf me bijvoorbeeld niet met mijn gezicht naar de muur te draaien in bed, omdat ik bang ben dat er iemand achter me staat. Ik probeer dit dan toch te doen. Iedere keer iets langer en op gegeven moment gaat dit beter.

Als je kunt geloven in fantasiedingen, kun je ook geloven in magische knuffels. Dat zeg ik altijd tegen mezelf. Mijn knuffels op mijn kussen hebben een wakende en beschermende functie. Kan helpen.

Verder voor het in slaap komen, als je echt niet kan slapen, kun je jezelf ook gaan afleiden. Even een boek lezen, een woordzoeker maken, oid. Daarna weer proberen te slapen en maak een verhaaltje in je hoofd. Zo denk je niet aan de enge dingen.

Je hebt je angsten eigenlijk vooral als je alleen bent. Het kan dus helpen je gedachten te delen met iemand. Je kan daar minder bang van worden.

Als je echt denkt dat je het zelf niet meer aan kan, kun je (met je ouders) naar de huisarts voor een verwijzing naar een psycholoog die je verder kan helpen.

Gr. Pin