Vraag

Ik heb geen zin meer in t levem

  • 8 March 2019
  • 1 reactie
  • 57 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Thuis heb ik vele problemen met mijn ouders en zaten we bij verschillende hulporganisaties maar alleen jeugdzorg luisterde naaf mij, de andere 4 hulporganisaties luisterden alleen maar naar mijn ouders. Mijn zus is nu al een tijdje uit huis (in een pleeggezin) omdat ze het niet meer volhield maar omdat zij 16 was kon ze dat zelf bepalen, ik ben 15 en kan niet zomaar uit huis maar er word op geen enkele manier naar mij geluisterd heb ii de mogelijkheid ook niet om dat aan te geven. Nu alle hulpverleners weg zijn ondat ze het wel goed vinden na 3jaad hulp te geven zit ik nogsteeds bij mijn ouders in deze gevangenis waariknooit meer uit kom. Sinds 2jaar eet ik bizar weinig, ik eet alleen in de avond en in de middag af en toe een snoepje of koekje dit doe ik al dik 2 jaar en weeg daardoor ook mar 56kg (zwaar ondergewicht voor een jongen van 1.80m). Ik weet dat ik meer moet eten alleen het lukt niet meer. Daarom ben ik opzoek naar DE oplossing. In het ziekenhuis terecht komen, daar kan ik hopelijk weer op een normaal gewicht komen en ben ik eindelijk uit huis.
Mijn ouders proberen mij zoveel mogelijk bij mijn zus weg te houden waardoor ik steeds meer vast kom te zitten en al een hele tijd last heb van zelfmoord gedachtes/neigingen. Ik heb dit aan mijn zus verteld en die zij dat ik dat echt nietg mag doen alleen het blijft in mij rond hangen en het neemt heel veel tijd van de dag in beslag.
Ook heb ik al vaker een uutgebreide depressie test gedaan en elke keer zit ik op het randje van depressie / zware depressie maar wat moet ik daarmee?

1 reactie

Hoi

Thuis is het niet fijn, en hier voel je de gevolgen van. Wat naar dat er onvoldoende naar je geluisterd werd 😐

Hoewel ik me kan voorstellen dat je na het telkens weer moeten uitleggen van je situatie het een beetje gehad hebt met professionele hulp, lijkt het me nuttig om aan te geven dat het niet meer gaat. Dit kan je bijvoorbeeld op school doen. Je kan terecht bij een leerlingenbegeleider, een leraar, je mentor, etc.

School is er onder andere om ervoor te zorgen dat de leerlingen zich goed voelen. Heb je iemand in gedachten die je in vertrouwen zou kunnen nemen? Via school kan jou hulp aangeboden worden.

Bij de KinderTelefoon kan je anoniem je verhaal doen. Daarnaast kan je er ook doorverwezen worden naar verdere hulp. Het lijkt me ook nuttig om nu en dan 113 te contacteren. Als er zware gedachten in je hoofd ronddolen, of als je nood hebt aan gesprek, kan je bij ze terecht.

Groetjes
Kenshin

Reageer