Ik zit altijd tegen mijn bijbaan op. Ik ga niet zeggen waar ik werk.
Ik werk bij deze winkel al… rond november 2023 denk ik? Ik genoot heel erg van de eerste keren want dan ging ik lekker samen, ik voelde me veilig en blij.
Ik ben een vakkenvuller als ik dat mag zeggen?
Door wat awkward ongelukjes en sociale problemen in het algemeen begon ik minder te genieten van mijn baan. Ik kan wel wat kenmerken vertellen over wat ik voel/beleefd heb:
• Ik voel me altijd angstig wanneer een klant mij iets vraagt en ik moet altijd naar iemand anders toe lopen (zoals teamleider) om om hulp te vragen, ik voel me dan als een last ook al zeggen ze dat ik geen last ben. Het is moeilijk!
• Groepjes… soms heb je weleens van die mensen die in de winkel lopen die stoeien en te lopen schreeuwen? Ik weet dat ze alleen komen voor een paar blikjes Monster Energy maar zulke groepjes maken mij gewoon bang. Een “leider” (zo ga ik het even noemen) van 1 van deze groepjes heeft een winkelverbod gekregen omdat hij iets met een steen tegen de winkel had gegooid.
• Ik ben bang om te lachen soms om grappen, want dan gaan mijn collega’s doen zo van “Oh zij lacht mee!” “Kijk die lach op haar gezicht” “kijk wie lacht!”, en dan raak ik ongemakkelijk.
• En sorry, ik weet dat ik hier niet moet schelden maar sommige van mijn collega’s zijn gewoon enorme idioten. Echt.
We hadden ooit muizen in de winkel en ik zat te spiegelen, gaat deze man de hele tijd zo doen zo van “Oh de muizen gaan je pakken, Luci! Ze gaan je pakken!” Ik was toen boos weggelopen maar ben wel teruggekeerd.
• Huilende kinderen, kleuters en peuters… sorry als ik vreemd klink maar ik vind het vreselijk.
Ooit moest ik iets pakken voor iemand die in een rijdend ding zat (sorry ik weet de naam even niet) en ik wist niet wat ze bedoelde en ze raakte steeds meer pissig, er kwam een vrouw langs met een schreeuwende, krijsende baby en ik knapte. Ik gooide mijn krukje op de grond en had een complete paniekaanval achterin de winkel. Ik zei dingen zoals: “IK WIL NIET MEER” “EINDIG DIT” “STOP! STOP! STOP!” Ik had daarna een gesprek met mijn teamleider, was wel fijn maar ik voelde me als een fout. Het ging ZO GOED op die zaterdag, het lijkt alsof altijd wanneer er iets goeds met mij gebeurt dat er altijd iets slechts DIRECT DAARNA gebeurt.
En het vreemdste? Mijn moeder werkt waar ik werk, dus ze krijgt van alles mee!
Ik vind het lastig om te vertellen dat deze baan mij prikkels geeft, veel prikkels zelfs! Ik ben gediagnosestd met autisme, en ik raak gewoon gek van deze plek.
Ik heb het gevoel dat ik me hier alleen heb aangemeld voor het geld en verder niks… ik heb daar alleen 1 of 2 goede vrienden ofzo, maar die 2 vrienden haten elkaar zo erg.
Dat gebeurt ook altijd met mij: ik maak 2 vrienden, DIE 2 vrienden krijgen ruzie, hele vriendengroep uit elkaar en ik moet een kant kiezen.
Ik weet niet meer eens of ik van mijn baan kan genieten, ik focus altijd op de fouten en op de dingen die niet goed gaan. Ik associeer mijn werk soms vaak (gaan we weer) met wat gebeurd is met mij in 2023, omdat ik me direct daarna heb aangemeld daarvoor.
Weet iemand wat ik moet doen?
