De Kindertelefoon.nl

Hi,

Wat een gedoe, maar je mag nu gelukkig wel met Rick bellen! Top :)

Je zit er nu een beetje mee dat je denkt dat Rick denkt dat je hem vaker dan 1x per week wil spreken. Het kan ook zijn dat je ouders iets hebben gezegd waardoor hij dat denkt. In ieder geval is iets willen en iets van iemand vragen iets anders. Rick snapt dat ook, het is een slimme jongen.

Clay was een beetje je veilige back-up. Ik snap wel dat je het lastig vindt dat je daar geen beroep op kan doen. Daarom vind ik het wel knap van je dat je door zoekt naar anderen die je kunnen helpen, zoals Fleur en Rick. 

De psychiater heeft je niet gewogen en nu voel je je kut, want al je stress was nu voor niks. Dit is volgens mij zo'n typisch "mijn eerste uur valt uit en nu ben ik al aangekleed-geval". Het is kut dat je je bed al uit bent, maar je kan nu wel langer chillen op de bank -> Probeer het voordeel te zien, je bent immers niet gewogen! En ja, ik snap dat dat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan is.

Waarom gaat de psychiater nu weer mee in dat hele pms gebeuren? Dat hadden jullie toch al uitgesloten?

Gr. Pin

Hey!

Nee, ik denk dat hij dat denkt omdat ik hem tijdens mijn opname erg vaak heb gebeld. Dat kwam meer doordat ik het toen heel erg moeilijk vond en niet echt met iemand kon praten, dus hem maar steeds belde. Bovendien ben ik bij hem niet zo heel bang om hem te vaak te bellen. Bij Clay wil ik niet te vaak bellen, want ik wil haar niet lastigvallen, bij Rick heb ik daar iets meer schijt aan. Ik zou het nu niet doen hoor, het is te lang geleden dat ik een gesprek met hem heb gehouden en bij hem is het niet gegarandeerd dat ik me beter voel na een gesprek, bij Clay wel. Dus deze twee (eigenlijk anderhalve) we(e)ken bel ik Clay liever.

'In ieder geval is iets willen en iets van iemand vragen iets anders.'

Wat bedoel je daar precies mee?

Ja klopt, maar het voelt ook als uitstel van executie, want voor de volgende afspraak ga ik weer stressen.

Nou, ze ging er niet per se in mee hoor. De allereerste keer heb ik met mijn allereerste psychiater naar mijn cyclus gekeken, maar met deze psychiater niet. 

Groetjes,

Anoniempje

Hey,

Ik vind het wel grappig dat je Clay niet wil lastigvallen, maar Rick wel veel contact. Heb je een idee waarom?

Waarom vind je het dan zo vervelend dat Rick z'n grenzen aangeeft? Als je in het verleden wel veel beroep op hem hebt gedaan, snap ik dat hij dat voor wil wezen als hij dat niet ziet zitten.

Ik bedoelde dat je iets wel kan willen, maar het niet vraagt, omdat je bv weet dat je niet altijd kan krijgen wat je wil. Je kan ook altijd vragen naar wat je wil en dus niet nadenken of het handig is. Willen en doen zijn dus 2 andere dingen.

Ja maar als ze nu had gewogen, wie zegt dat ze dat de volgende keer dan niet weer had gedaan? Het is niet alsof er geen redenen zijn om te wegen, dus het was ook wel logisch geweest als je nu was gewogen en de keer erna weer.

Kan deze psychiater geen verslagen lezen ofzo? Ugh, irritant.

Gr. Pin

Hey!

Eh dat kan komen doordat ik dol ben op Clay en veel om haar geef en iets minder om Rick .

Omdat dat 4 maanden geleden was en het heel erg slecht met me ging, dus ik het een beetje vervelend vind dat hij denkt dat ik zodra ik de kans krijg hem iedere dag ga bellen, terwijl het veel beter met me gaat en hij dat weet en ik hem bovendien ook al 3 maanden niet echt heb gesproken.

En dan word ik opstandig en wil ik juist gaan bewijzen dat ik hem helemaal niet nodig heb.

Huh? Dus ik zou misschien willen dat ik vaker mocht bellen, maar daar zou ik niet om vragen? Of als ik het zou willen zou ik het niet vragen, dus dat hij nu die regel heeft gemaakt betekent dat het gaat zoals hij wil?

Ja, maar de vorige keer had ze expliciet gezegd dat ze me zou wegen. Dus vind ik het vervelend dat ze eigenlijk iets belooft, maar haar belofte niet nakomt.

Haha, blijkbaar niet. Ben blij dat ik niet de enige ben die haar niet zo geweldig vindt

Groetjes,

Anoniempje 

Hey,

Je geeft wat minder om Rick en daarom ben je minder bang om jullie relatie te pushen ofzo?

Het kan best zijn dat hij niet per se denkt dat je meteen gaat bellen als je de kans krijgt. Het kan ook zijn dat hij het gewoon wil voorkomen voor het geval dat... Praktisch alles waar je je nu over opfokt (om het even zo te verwoorden) berust op een aanname die je voor hem hebt gemaakt. Je hebt zijn gedachtes ingevuld en dat werkt niet. Je weet niet wat hij denkt, dus erover piekeren is dan eigenlijk ook niet echt effectief. Helpt zo'n soort gedachte?

Huh? Dus ik zou misschien willen dat ik vaker mocht bellen, maar daar zou ik niet om vragen?

Dat was idd mijn originele gedachte, maar jij hebt inmiddels al verteld dat je hem niet vaker wil bellen dan wat hij voorstelt. Ik dacht alleen dat, wat Ricks gedachtes ook zijn, dat hij ook kan bedenken dat er een verschil zit tussen willen en erom vragen. Idk, het is heel logisch in mijn hoofd.

Gr. Pin

Hey!

Eh ja, soort van ja.

Nee, niet echt, want dan denk ik: ja, maar ik ken hem beter dan letterlijk iedereen die me dat kan vertellen (niet dat ik die man zo goed ken of begrijp hoor, ook in dat opzicht is het bij Clay makkelijker).

Haha, oké, in mijn hoofd niet, maar dat geeft niet.

Groetjes,

Anoniempje

Hey,

Hmmm ja ik dacht al dat die gedachte niet zou helpen. 

Ik dacht ook al dat het allemaal niet logisch zou klinken, want ik vind het lastig om uit te leggen

Gr. Pin

hey! 

volgens mij heb ik iets gemist

ik ben weer helemaal bij hoor

vervelend dat de psychiater jou weer niet gewogen heeft! zo fijn de afspraken niet na komen.

ik begrijp wel dat je je net wat beter bij Clay voelt dan bij Rick. elk persoon is anders dus je hebt ook bij iedereen het een andere band.  

veder heb ik niet zo veel te zeggen...

groetjes blue 

hey

hoe gaat het?

we hebben al fftjes niks van je gehoord... 

hou je het thuis nog uit?

groetjes blue

Hey!

Ja hoor, het gaat prima. Het is best rustig eigenlijk.

Er komen wel 2 spannende dingen aan: 15 mei hebben we een adviesgesprek, omdat ik 3 maanden in therapie zit gaan ze over mij overleggen en op 15 mei wordt verteld wat daar uit is gekomen. Ook komt er binnenkort een gesprek met mijn ouders (weten zij zelf nog niet) waarin ik mijn littekens ga laten zien.

Groetjes,

Anoniempje

hey

ik vind het stiekem toch wel fijn dat je iets laat horen!

fijn! dan is de corona maat regeling nog ergens goed voor!

lijkt me best spannend! 

veel succes met de gesprekken! 

groetjes blue 

Hi,

Wel chill dat ze dezelfde dag al een terugkoppeling geven over wat er uit het gesprek is gekomen. Dan zit je daar ook niet de hele tijd op te wachten.

Spannend dat je je littekens gaat laten zien! 

Heb je het idee dat je vooruit gaat met de therapie?

Gr. Pin

Hi ik vind dat je het als nog moet zeggen omdat je weer terug kan vallen en dan word het misshien veel ernstiger dus ik zou het als nog zeggen ik snap dat je geen zin hebt dat iedereen steeds op je let enz maar ik denk dat het goed is en met je meester kan je dan als je iets dwars zit ook over praten het hoeft niet perse met je ouders als je dat niet wil!! Sterkte!!!!

Hey!

Oh sorry, ik heb het denk ik verkeerd verwoord. We krijgen op 15 mei dus het advies, maar eerder die week hebben ze een soort overleg over mij. Ik krijg dus niet meteen terugkoppeling, ik moet zelfs de dag voor het adviesgesprek nog naar therapie, waar zij dan dus denk ik niks mag zeggen over dat overleg…

Ja, inderdaad spannend! Ik ga ook een brief schrijven aan mijn ouders om voor te lezen.

Ik had afgelopen week een evaluatiegesprek met Sara over hoe de therapie tot nu toe is verlopen en zij vond dat ik goede vooruitgang maakte en daar ben ik het wel mee eens.

Groetjes,

Anoniempje

Ah, jullie hebben de 15e gewoon een soort evaluatie? Snap 'm. Is dat een groot ding voor jou of heb je al een beetje besproken wat er dan gaat gebeuren met Sara? Als ik wel eens zo'n gesprek had vroeger, sprak ik daar namelijk vooraf over met m'n therapeut.

Fijn dat je vooruitgang boekt en dat het beter lijkt te gaan! :)

Hey!

Nou, ze zeiden dat er misschien een diagnose uit zou komen (mijn trajectbegeleidster), dus dat vind ik wel spannend. Sara heeft het er echter niet over gehad.

Misschien dat ze het er komende afspraak over wil hebben.

Dan zit ik nog met iets. Hannah zit al een tijdje op een plek waar ze hulp krijgt, het ding is dat ze me had geschreven dat ik na 5 weken post kon sturen, maar ze hè tegen die tijd wel zou laten weten. Die 5 weken zijn al lang voorbij en nog steeds heb ik niks van haar gehoord. Ik weet dat ze na er in totaal 10 weken te hebben gezeten weg zou mogen, maar ik weet niet waar ze dan naartoe gaat. Volgende week woensdag is het 10 weken geleden dat ik voor het laatst iets van haar heb gehoord. Ik weet dat de post er even over doet en het goed zou kunnen dat ik na 2 weken iets van haar hoor. Ik ben alleen heel erg bezorgd, omdat ze dus had gezegd dat ze na 5 weken iets van zich zou laten horen maar dat niet heeft gedaan. Ik weet niet waar ze is of waar ze naartoe gaat en voor hetzelfde geld leeft ze misschien wel niet meer zonder dat ik daar iets vanaf weet. Nu ben ik aan het doemdenken, dat weet ik, maar het is moeilijk om dat niet te doen. Hoe langer de ik niks van haar hoor, hoe meer zorgen ik me ga maken.

Ik heb het telefoonnummer van haar vader, maar ken hem niet zo goed. Ook wil ik haar niet in de problemen brengen door hem een berichtje te sturen en haar nieuwe naam te noemen (ze heeft haar naam veranderd en ik neem aan vanwege de veiligheid). Oftewel: ik ben bang iets verkeerd te doen.

Groetjes,

Anoniempje

Hey,

Sorry, ik heb geen mailtje hiervan gehad. 

Oh, een diagnose. Leuk, stickertjes. Zou je blij zijn met een diagnose of juist niet?

Ik snap dat je je zorgen maakt om Hannah, maar momenteel kun je niks doen. Je zou jezelf meer helpen door te proberen om los te laten wat je niet kan veranderen en te kijken naar dingen waar je wel invloed op hebt. Je kan geen invloed uitoefenen op wat Hannah doet. Je kan je dus zorgen maken om een kaartje wat wel/niet gaat komen, maar jouw zorgen gaan niks veranderen aan dat kaartje en of deze wel/niet/snel/langzaam aankomt. De zorgen gaan je alleen maar in de weg zitten. 

Wat je wel kan doen, is die vader bellen. Het is aan jou om na te denken of je dat wel of niet wil. Zo ja, doe het. Zo niet, accepteer dat dat geen optie is en probeer dat ook los te laten.

Het is oké dat je je zorgen maakt. Dat gevoel is er. Laat het toe, accepteer dat je nu niks aan de situatie kan veranderen en probeer je aandacht op iets te richten waar je wel invloed op hebt. Op iets positiefs, iets wat je kan afleiden of waar je je (al is het maar even) beter door gaat voelen. Jij bent niet verantwoordelijk voor Hannah, voor haar welzijn en haar veiligheid. 

Als je vast blijft zitten in het gevoel van zorgen en stress, probeer er dan met iemand over te praten, bv met Sara. Kijk samen hoe jullie aan dit gevoel kunnen werken. Wat jullie wel kunnen doen. 

Gr. Pin

Hey Anoniem06

ik ben wel benieuwd hoe het nu met je gaat. 
betekend het omdat je al 3 maanden niet online ben geweest dat het goed gaat? 
 

weet dat als er ooit iets is dat wij er dan voor je zijn! 
 

Groetjes blue

Hi mijn naam is finn ik ben 14 

He ik weet dat het lastig is maar, nu je net begonnen bent plz probeer te stoppen. Lukt dit niet probeer een elastiekje. Ik snij nu 3 jaar mijn arme zullen nooit meer het zelfde zijn met gaten en scheuren liefi je bent zoveel meer waard, de enige hobby die ik had kan ik niet meer doen door dit oftewel zwemmen. Ik wou dat ik nu bij je was om je te helpen praat er over en probeer anderen dingen. Ben trots op je

Groetjes finn 14 

*gives biggest vr hug ever given* 

Hey!

@Pin en @Blue . Dit bericht is voornamelijk voor jullie bedoeld, maar voor anderen die dit topic misschien ook hebben gevolgd misschien wel interessant.

Zoals Blue al zei is het inderdaad wel een goed teken dat ik hier al een tijdje niet ben geweest. Ik ben nog lang niet waar ik wil zijn, maar ik denk wel dat ik op de goede weg ben. 

Ik heb uiteindelijk nog contact gezocht met Hannah's vader en ben zo met haarzelf in contact gekomen. Ik ben zelfs nog een keer bij haar thuis geweest, maar sindsdien hebben we eigenlijk geen contact meer gehad en vond ik dat ook niet nodig.

Eh Clay is sindsdien bevallen van een dochtertje, iets wat ik volgens mij ook niet heb verteld. Ik ben zelfs een keer bij haar op bezoek geweest (waar ik zelf best trots op ben). We hebben nog wel eens contact, ook al is het niet zo vaak als voorheen, ben ik wel blij dat ik haar ken en soms nog kan bellen voor een leuk gesprek of wat advies. 

Het schooljaar komt voor mij bijna ten einde, ik hoef alleen nog maar eindexamens te doen. Ik kan aan de ene kant niet wachten, maar vind het aan de andere kant ook nog wel spannend. Ik heb wel al besloten wat ik wil studeren, alleen wordt die studie maar op 1 andere plek in Nederland aangeboden : aan de andere kant van Nederland. Oftewel: ik zal op kamers moeten. Dat is best spannend, maar ik denk dat ik ook zal genieten van de vrijheid. Dus ja, ik ben eigenlijk alleen nog bezig met leren en houd me steeds meer bezig met afscheid nemen (wat toch best lastig is). 

Oh Rick hebben we ook nog: we praten nog steeds iedere week met elkaar en volgende week zal de laatste keer zijn. Hij wordt volgend jaar vertrouwenspersoon bij ons op school, dus hij heeft al vervanging voor me gevonden, haha.

Met therapie gaat het best goed, Sara is naar een andere instelling gegaan, maar ik mocht mee. Helaas zal ik nu toch echt van haar gescheiden worden als ik ga verhuizen. We hebben EMDR geprobeerd en gaan nu aan schematherapie beginnen om te zien welke therapievorm het beste bij me past. Binnenkort krijg ik ook nog een diagnostisch onderzoek, dus ik ben benieuwd naar wat daar nog uit gaat komen.  Oh en ik heb met mijn ouders systeemtherapie (therapie met het gezin) gedaan (technisch gezien doen we het nog steeds, maar de therapeute is al een paar maanden ziek), wat op zich best helpvol is, maar wat ik gewoon niet zo geweldig vind. Ik moet wel zeggen dat de relatie met mijn ouders is verbeterd. 

Oh en een leuke fun-fact als afsluiter: ik heb 2 nieuwe dingen gevonden als tijdverdrijf tijdens de lockdown: radio luisteren en borduren, haha, ik klink als een oude oma.

Nou ja, dat was het eigenlijk wel. Ik hoop dat jullie het interessant vonden. Als jullie vragen hebben, of misschien zelf nog iets willen vertellen, hoor ik het graag en zo niet, eh vaarwel?

Groetjes,

Anoniempje

hey 

als het niet nodig is het ook goed. Ik heb ook gemerkt in een iets betere periode dat sommige contacten er waren door de negatievitijd dus misschien was dat ook met Hannah?

fijn dat je met Clay nog steeds contact hebt. Ik heb ook met een oud docent contact. Waar ik ook leuke gesprekken mee kan hebben of advies kan vragen. En zij vraagt soms ook advies aan mij

lastig maar ik weet dat jij dat aan kan

dus hij heeft eigenlijk door het fijt dat hij met jou pratte gevonden wat ie leuk vind

ik ken meerdere die borduren hoor! Dus het is geen oude oma dingen. Zolang je het maar leuk vind toch?

groetjes blue 

Kutzooi weer m'n hele reactie weg. Ga proberen 'm zo goed mogelijk na te reproduceren.

Ah wat fijn om te horen!

Fijn dat je het dan wel in ieder geval goed hebt kunnen afsluiten toch? Je maakte je best veel zorgen vgm over hoe het met haar ging, niet?

Ah wat leuk en goed dat je nog eens langs bent geweest! Mooi dat je nog wat contact hebt! Zelf heb ik geen contact meer met docenten van de middelbare.

Jou kennende zal je er wel goed voor staan, dus dat moet vast goedkomen! 

Ai ja, dat heb je inderdaad met sommige studies. Wel tof dat je er ook de uitdaging van inziet. Ik denk dat op kamers gaan je ook echt goed kan doen. Ik hoop dat je inderdaad van de vrijheid zal genieten :)

Wat fijn dat jullie dus toch een manier hebben gevonden om met elkaar te praten! Ik kan me herinneren dat jullie in het begin nog wat problemen hadden, omdat hij heel bezorgd was. Ook tof dat hij wss door jou heeft ontdekt dat hij een top vertrouwenspersoon maakt!

Noooo wat kut. Heb je die overstap naar andere instelling succesvol gemaakt, moet je alsnog naar een ander straks Wel vind ik het fijn om te horen dat er echt nu wel goede plannen liggen voor behandeling en ook voor meer onderzoek straks. Ik hoop dat het je helpt en gaat blijven helpen en dat je snel vooruitgang merkt!

Kan ik me voorstellen dat het niet je favoriete activiteit is, maar wel echt super dat het jullie band heeft verbeterd!

Haha, helemaal niet als een oude oma hoor! Klinken als goede lockdown hobbies :)

Ik heb eigenlijk nog één vraag over. Dit begon allemaal omdat je jezelf beschadigde. Nu vraag ik me dus af, hoe gaat het daar nu mee? Als je daar meer over wil vertellen ofc.

Echt super tof dat ik je nog tref op het forum, Anoniempje! Het was me een eer om onderdeel te mogen zijn van jouw verhaal en om mee te mogen lezen en denken. Ik heb het heel graag gedaan! Ik wens je alle goeds en ik hoop dat het beginnen van je studie een nieuw hoofdstuk opent in je leven waar je een stuk meer van kan genieten! Jaja, ook mijn woorden klinken een beetje cheesy, maar ik meen ze wel!   Veel succes en ik wens je alle goeds!

Gr. Pin

Hey!

Oh, nu gaan we quoten, kijken of ik het nog kan.

Negatief was het niet per se, ik vond het heel erg fijn om haar weer te zien en met eigen ogen te zien dat ze oké is, maar ik heb niet echt dingen waar ik per se met haar over wil praten, dus ja, dan gebeurt dat ook niet?

Haha, zoiets, zijn letterlijke woorden waren: Ik heb door jou wel geleerd dat het belangrijk is goed op mijn leerlingen te letten.

Daar heb je helemaal gelijk in.

Dit is en blijft wel een veelvoorkomend probleem bij je hè?

Ja en ja. Ik vind het ook goed zo en ben gewoon blij dat het goed met haar gaat.

Grappig dat je dat zegt, want als ik nu kijk is hij nog steeds wel bezorgd, maar is hij ook degene waarvan ik zeker weet dat hij geen actie zal nemen en gewoon luistert.

Ja, zelfbeschadiging. In de vorm van snijden doe ik het nog nauwelijks. Soms is mijn spanning zo hoog dat het de enige optie is, maar dat komt nog nauwelijks voor (ben wel benieuwd hoe het gaat zijn tijdens de eindexamens, maar goed). In de vorm van niet eten, is het nog wel een probleem dat regelmatig opspeelt, maar ook weer iets waar we aan werken.

Oh en Pin, ik vind het ook leuk om even terug te zijn. Om te zien hoe er bijna niks is veranderd hier en het nog steeds dezelfde veilige plek is als eerst (en natuurlijk om van jullie afscheid te nemen).

Groetjes, 

Anoniempje 

hey 

zo te zien kan je het nog haha 

dat kan ook nog natuurlijk. 
 

het is meer een veel voorkomend probleem op het forum ik heb er ook regelmatig last van. en ik ben ook zo’n geheugen van een vergiet die dus echt niet meer weet wat ie getypt heeft

Fijn dat hier aan gewerkt word! Het moet namelijk geen groot ding worden want dan kom je er niet makkelijk af, kan ik je met ervaring vertellen

afscheid nemen van mij duurt iets langer dan van pin. Want ik vind het moeilijk om echt die stap te maken . Ik vermijd veranderingen dus ja. 
maar ik denk dat ik over 2 week “eindelijk” ga verdwijnen. Want dan is mijn topic als het goed is rond

groetjes blue 

Hi Anoniempje,

Anoniem06 schreef:

Negatief was het niet per se, ik vond het heel erg fijn om haar weer te zien en met eigen ogen te zien dat ze oké is, maar ik heb niet echt dingen waar ik per se met haar over wil praten, dus ja, dan gebeurt dat ook niet?

Het heeft idd ook geen zin om het verder te forceren.

Anoniem06 schreef:

Dit is en blijft wel een veelvoorkomend probleem bij je hè?

Ja nu toevallig 2x snel achter elkaar. Net ook weer de melding dat m'n reactie goedgekeurd moet worden door een moderator…

Anoniem06 schreef:

Grappig dat je dat zegt, want als ik nu kijk is hij nog steeds wel bezorgd, maar is hij ook degene waarvan ik zeker weet dat hij geen actie zal nemen en gewoon luistert.

Dat is in ieder geval wel heel fijn. Ook fijn dat je precies weet waar je aan toe bent met hem :)

Anoniem06 schreef:

Ja, zelfbeschadiging. In de vorm van snijden doe ik het nog nauwelijks. Soms is mijn spanning zo hoog dat het de enige optie is, maar dat komt nog nauwelijks voor (ben wel benieuwd hoe het gaat zijn tijdens de eindexamens, maar goed). In de vorm van niet eten, is het nog wel een probleem dat regelmatig opspeelt, maar ook weer iets waar we aan werken.

Oh wat super fijn om te horen! Heb je daar actief aan gewerkt in therapie of was het iets wat gewoon wegging of waar de behoefte aan afnam als je je wat beter ging voelen? Ik vind het wel echt tof dat we je topic dan eigenlijk ook af kunnen sluiten. Het begon met snijden en nu is dat eigenlijk geen issue meer. Wat knap van je zeg!

Anoniem06 schreef:

Oh en Pin, ik vind het ook leuk om even terug te zijn. Om te zien hoe er bijna niks is veranderd hier en het nog steeds dezelfde veilige plek is als eerst (en natuurlijk om van jullie afscheid te nemen).

Hm er zijn op zich best veel dingen veranderd in dynamiek, vind ik dan persoonlijk. Sinds Kenshin weg is zijn de dingen toch anders voor mij geworden… Wat natuurlijk wel hetzelfde is is dat het inderdaad nog steeds dezelfde veilige plek is :)

Blue schreef:

afscheid nemen van mij duurt iets langer dan van pin. Want ik vind het moeilijk om echt die stap te maken . Ik vermijd veranderingen dus ja. 
maar ik denk dat ik over 2 week “eindelijk” ga verdwijnen. Want dan is mijn topic als het goed is rond 

Ik heb nog geen definitieve vertrekdatum hoor

Gr. Pin