De Kindertelefoon.nl

Hey!

Haha, jep.

Ik weet het, ik weet het. Ik doe het gewoon niet  .

Van zelfbeschadiging, maar er zal vast ook wel iets van menstruatie bij zitten. Op mijn kussen zit ook ene flinke bloedvlek, maar die is van een bloedneus. Ik snij mezelf in bed, vandaar. Sorry als dit een hele vreemde vraag is (als je hem niet wilt beantwoorden, niet doen) , maar waar sneed jij je dan?

Ja, die had ik vroeger ook voor het bedplassen. Het ding is alleen dat je het dan wel kunt zien, maar dat is volgens mij niet wat ze wilt. Ze wilt dat ik stop, maar dat gaat niet en dat wil ik ook niet.

Ah, geeft niet. Zou je het wel nog uit willen leggen?

Nou, het is niet per se hoe ik het zou doen, maar het is een optie. Van de niet-professionele volwassenen is ze overigens wel de enige die weet hoe ik het wil doen…

Eh ik heb die opties wel een beetje gehad...

Ja, die stomme wachtlijsten toch…

Haha, ik vind het mooi hoe iedereen het vertrouwen een goede reden zou vinden, maar jij de koppigheid juist een betere reden vindt.

 Dat is inderdaad heel erg snel!

Nooit!

Denk het niet, je wilt altijd minder tot er straks geen minder meer is…

Oh, nog iets!

Zondag is het 1 maart, dan is SIAD (Self Injury Awareness Day). Ik weet niet, aan de ene kant vind ik dat ik iets moet doen ofzo? Maar waarom? Wat vinden jullie? Wat vinden jullie überhaupt van het feit dat er zo'n dag bestaat?

Groetjes,

Anoniempje

hey

de keren dat ik het bewust deed op mijn kleding kast.  ja je denkt nu hoezo op een kast. nou dat komt omdat ik daar rustig werd en als me ouders binnen kwamen konden ze niet zien wat ik deed. 

ooh echt in heb dat geschreven maar geen uit leg gegeven ooh ik ging toen drinken pakken. hier komt de uitleg hopelijk weet ik het zelf nog wel

ik bedoelde hier mee.  Clay die heeft een bepaalde manier met omgaan met jou. zo als over de methode praten. 

rick heeft ook zijn manieren... 

iedereen geeft jou ander advies en luistert op een andere manier naar jou. tot zo ver ik het bij mij weet vinden de professionele mensen fijn hoe en wat de andere voor jou doen.  

ik bedoelde hier mee dat het niet altijd serieus moet zijn dat het af en toe ook een luchtig gesprek mag zijn. met Sara zal dat minder snel kunnen dan met Clay of Rick (mijn telefoon maakte van Clay vlaai ) 

het is wel goed dat iemand weet hoe je het wilt gaan doen. bij mij weet helemaal niemand het en dat blijft ook zo. want zo dra ik ken baar maak dat ik weer een plan heb. dan woord ik op genomen door mijn verleden en me black outs. dus vertel ik het lekker niet. 

ik ben zelf ook heel koppig. door koppigheid kom je ergens door vertrouwen te hebben waar kom je dan? nee helemaal nergens.  

weet je het zeker? want als ik soms in jou toppic mijn reacties terug lees denk ik echt soms waar zat ik in me hoofd…

ik heb altijd tot dat ik bij me vader ging wonen net onder de grens van normaal. en dat wil ik terug... dat was goed. ik hoefde niet minder maar ik wouw ook niet meer wegen. en nu denk ik de hele tijd dat ik minder wil wegen want ik heb gezond gewicht.  

maar wat zou je dan willen doen?

licht er aan wat de bedoeling is. ik wil wel mee doen. dan doe ik net als of ik daar te druk mee bezig ben om me moeder (nouja de moeder van me broer tegenwoordig) de volgende dag te feliciteren

ik wist niet dat ie bestond. ik vind dat ie bekender moet worden zodat het bespreekbaar te maken. 

groetjes blue 

Hey,

Anoniem06 schreef:

Sorry als dit een hele vreemde vraag is (als je hem niet wilt beantwoorden, niet doen) , maar waar sneed jij je dan?

Aan m'n bureau. Grappig.

Ik zou gewoon inderdaad zo'n bedhoes ofzo gebruiken. Is sowieso wel wat hygiënischer. 

Anoniem06 schreef:

Ja, die stomme wachtlijsten toch…

Lol, dit is allemaal niks in vergelijking met transgenderzorg. Eigenlijk wou ik hier niks over zeggen, omdat ik niks af wil doen aan wat jullie nu beschrijven. Alle wachttijden zijn namelijk kut. Maar ja, ik sta al meer dan een jaar op een wachtlijst en ben nu ongeveer op de helft. Verder stond ik voor wat anders meer dan een half jaar op een wachtlijst voor ik daar hulp kon krijgen. Ondertussen wil ik nog steeds dood, so yay GGZ.

Anoniem06 schreef:

Zondag is het 1 maart, dan is SIAD (Self Injury Awareness Day). Ik weet niet, aan de ene kant vind ik dat ik iets moet doen ofzo? Maar waarom? Wat vinden jullie? Wat vinden jullie überhaupt van het feit dat er zo'n dag bestaat?

Er is tegenwoordig voor alles een dag. Echt, I couldn't care less about all those days. Als het voor jou iets positiefs toevoegt, dan zou ik zeggen, doe er wat mee, Anders lekker laten voor wat het is joh.

Blue schreef:

ik ben zelf ook heel koppig. door koppigheid kom je ergens door vertrouwen te hebben waar kom je dan? nee helemaal nergens.  

Oké, daar ben ik het niet mee eens. Mensen hebben jouw vertrouwen wel eens geschaad, dat is bij mij ook gebeurd, maar toch. Ik denk dat je zonder vertrouwen een erg moeilijk en eenzaam leven leidt.

Ik wil dit trouwens niet verkeerd brengen, maar Blue en Anoniem06, jullie hebben allebei issues met jullie gewicht. Ik hoop dat jullie elkaars mindset nu niet versterken… Ik weet niet of het zo voor jullie werkt en of het iets is wat überhaupt nu aan het gebeuren is, maar het viel me een beetje op dat jullie over en weer dezelfde mening delen over af willen vallen tot ongezonde getallen. Ik wil jullie er slechts op wijzen dat dit ook een slechte impact op jullie eetgedrag kan hebben. Ik kan en ga jullie natuurlijk niks verbieden. Doe hiermee wat je wil.

Gr. Pin

hey

ik had deze expres niet genoemd omdat Anoniem06 hier (voor zo ver ik weet) niet op hoef te wachten... 

je hebt ook wel vertrouwen nodig. maar als dat niet werkt moet je het uiteindelijk in koppigheid aan pakken. dat kan goed en fout gaan... het brengt ook zeker risico met zich mee... 

ik snap zeker wat je bedoelt! ja het kan verkeerd lopen. maar ik zelf ben er niet heel gevoelig voor als Anoniem06 zegt dat ze lichter is... want ik heb met een aantal mensen met eetstoornissen contact en we stimuleren elkaar alleen maar om te eten. 

groetjes blue 

Hey!

Nou, er is weer van alles gebeurd…

Ik reageer later wel op jullie reacties en vertel ook later wel over deze week, maar voor nu heb ik een vraag.

Ik wil mijn profielwerkstuk doen over zelfbeschadiging. Allereerst hebben we op school nog nauwelijks voorlichting hierover gekregen, maar heb ik het er wel al eerder met Clay over gehad en lijkt zelfbeschadiging me een interessant onderwerp. Nu gaat mijn mentor over de profielwerkstukken, dus ga kan ik bij haar terecht met vragen over wat praktisch allemaal mogelijk is. Echter weet ik nog niet waar ik dan precies onderzoek naar wil doen, ja, zelfbeschadiging, maar welk aspect ervan? Welke onderzoeksvragen? Clay leek het een goed idee om een professional op dit gebied (ik weet al wie) een berichtje te sturen met de vraag of zij op de hoogte is van de onderzoeken die er nu lopen en waar ik misschien onderzoek over zou kunnen doen. Lijkt jullie dit ook een goed idee? En zo ja, wat moet ik dan precies in dat berichtje zetten?

Groetjes,

Anoniempje 

Hey,

Ja en nee. Ik denk dat het ergens goed is dat je het onderwerp aanpakt en dan ook misschien minder taboe kan creëren op jouw school. Ik weet alleen niet of het goed voor jou is om intensief bezig te zijn met zelfbeschadiging. 

Ik weet uit ervaring dat een project doen over iets waar je mee zit, niet altijd even goed uitkomt. Ik heb het met vrienden gedaan, waardoor we op elkaar konden letten en zij dingen van mij over konden nemen die ik niet zag zitten. Alleen had het me nooit een goed idee geleken.

Aan de andere kant ben jij ook de ervaringsdeskundige en heb je enorm veel voorkennis wat van pas kan komen. 

Er zitten twee kanten aan en je moet goed voor jezelf nagaan of het niet te triggerend is.

Gr. Pin

hey 

ik ben het eens met pin.

ik moest eerst ff op zoeken wat een profielwerkstuk is . krijg je er van als je school eigenlijk geen huiswerk geeft

als het jou interessant lijkt zou je het kunnen doen. maar misschien moet je wel een onderwerp achter de hand hebben als je toch merkt dat het teveel is. 

je zou hier op het forum een vragenlijst kunnen maken of als er al 1tje is. of je wel eens iets uitgeprobeerd hebt. wat mensen doen als zelf beschadeging. hoevaak ze dat doen. dan zou je iniedergeval een percentage kunnen maken. 

misschien kan je wat met dit? 

groetjes blue

Blue schreef:

je zou hier op het forum een vragenlijst kunnen maken of als er al 1tje is. of je wel eens iets uitgeprobeerd hebt. wat mensen doen als zelf beschadeging. hoevaak ze dat doen. dan zou je iniedergeval een percentage kunnen maken. 

Dat is helaas tegen de forumregels, maar je kan wel op andere plekken een enquête verspreiden.

Hey!

Ik er zeker van dat ik dit wil. Ik zit namelijk al anderhalf jaar met dit idee. Zelf heb ik toen ik begon met zelfbeschadiging er ook veel over opgezocht en dat was niet triggerend of iets dergelijks. Wel begrijp ik dat het best veel kan zijn en als iemand dit onderzoek met mij wil doen dan vind ik dat niet erg. De mensen die ik hebben gevraagd willen alleen niet, maar misschien dat er later iemand op mijn pad kom. Ik denk dat het in mijn eentje ook wel zal lukken.

Eh het hele punt van mijn vraag was eigenlijk om dus een ervaringsdeskundige te vragen (ik mag haar naam niet noemen van de moderatoren). Ze komt ook voor in de docuserie Beschadigd en Clay stelde dus voor om haar te vragen naar waar ik dan precies onderzoek naar zou kunnen doen. Wat denken jullie daarvan? En wat moet ik dan precies in dat mailtje zetten?

Groetjes,

Anoniempje  

hey 

misschien iets van: 

Beste ......, 

ik doe mijn profiel werkstuk over zelfbeschadiging. ik zou u graag een paar vragen willen stellen. 

en dan de vragen en netjes afsluiten of zo, idk. ik heb geen verstand van

groetjes blue

Hey,

Het was niet triggerend? Maar je hebt een verslaving opgebouwd…

Je kan haar idd altijd wat vragen stellen. Ik zou gewoon mailen en je situatie uitleggen. Dus dat je een profielwerkstuk wil doen over zelfbeschadiging. Of zij ideeën heeft voor onderzoeksvragen en misschien ook wel of je haar mag interviewen als je bezig bent met je pws?

Gr. Pin

Hey!

Nee, dat staat voor mij los van elkaar.

Dit heb ik nu als mail:

Beste Mevrouw ....,

Ik ben Anoniem06, zestien jaar en ik zit in VWO 5. Dit schooljaar moet ik een begin maken aan mijn profielwerkstuk. Dit zou ik graag over zelfbeschadiging willen doen. Echter, ik weet nog niet zo goed wat ik als mijn onderzoeksvraag zou willen gebruiken.

Ik heb al enige kennis over het onderwerp zelfbeschadiging, maar zou hier graag wat meer over willen weten. 

Mijn vraag aan u is of u misschien op de hoogte bent van eventuele recente onderzoeken over zelfbeschadiging en of u daar wat over zou kunnen vertellen. Als u misschien nog wat tips heeft zou ik dat ook zeer op prijs stellen.

Graag hoor ik van u.

Met vriendelijke groet,

Anoniem06

Is dit goed?

Groetjes,

Anoniempje

pin ik ben het deels eens en deels oneens. 

kijk je depressief voelen kost energie. je goed voelen kost ook veel energie.

bij mij kost me goed voelen even veel energie als voor 3 dagen depri zijn. ik zou super graag het allemaal aan de kant schuiven om me goed te voelen. maar als ik iets positiefs doe dan voel ik me daarna weer een stuk slechter. 

maar je hebt zegt gelijk dat je niet op zoek moet gaan naar het negatieve maar op zoek moet gaan naar positieve dingen. dat doe ik zelf altijd. ik kijk Netflix omdat ik het leuk vind. ik doe me andere hobbys omdat het mij ook ff blij maakt. maar bij mij gaat daardoor mijn depressie niet weg. ik moet daar wel echt aan werken. 

pin wil je alsjeblieft wel uitkijken dat dit niet een soort valstrik is. ik heb wel eens gedacht ik probeer alleen naar het positieve te gaan. maar daardoor heb ik mijn gevoel uitgeschakeld... ik zeg zeker niet dat dit ook zo bij jou is. maar er is een kans dat het zo is... 

anoniem06, ik heb blijkbaar een mail wel gekregen maar niet gezien waardoor ik niet heb gereageerd. 

ik vind het een goeie mail. ik vroeg me vandaag af wanneer je dat gesprek hebt.  wanneer heb/had je die? 

groetjes blue 

Hey Blue,

Mijn gevoel is zeker niet uitgeschakeld, maar bedankt voor de zorgen. Ik voel me nog steeds net zo kut hoor. 

Mijn depressie gaat ook zeker niet weg door deze dingen te doen. Depressie gaat alleen weg door idd aan jezelf te werken. Dat is veel meer dan positieve dingen opzoeken.

Wat ik probeerde over te brengen, is dat soms kleine dingen voor grote effecten kunnen zorgen. Op de een of andere manier had ik me dit gewoon nooit bedacht. Ik dacht dat ik geen andere keuze had, dat ik vastzat in die slechte copingsmechanismen. Dat ik dit deed, omdat dit hetgene was waar ik nog wel energie voor had. Dat is dus niet zo. 

Ik ben der nog lang niet, maar het was ff een lichtpuntje. Ik hoop dat het voor iemand anders ook een lichtpuntje kan zijn.

Kan het zijn dat je je na iets positiefs extra slecht voelt, omdat het contrast dan groter is? Dus het lijkt slechter, omdat je het vergelijkt met wat je eerst voelde?

Gr. Pin

hey

jammer dat je je even kut voelt. maar ik vind het wel fijn om te horen dat je je gevoel niet hebt uit geschakeld.

ik weet zeker dat het voor iemand een licht puntje zal zijn. maar voor mij denk ik niet. ik zal het morgen of binnenkort nog wel een x lezen als ik me iets positiever voel dan nu…

dat klopt deels. het komt na een beter moment binnen als een klap in je gezicht. maar ik heb ook om van iets leuks te genieten dat ik mijn gevoel wegdruk waardoor het daarna het er ff extra uit komt…

groetjes blue 

hey @Anoniem06 

hoe gaat het? 

we hebben al een tijdje niks van je gehoord…

overleef je deze weken een beetje? heb je een beetje een planning gemaakt? 

groetjes blue 

hey @Anoniem06 

ik maak me zorgen om je! 

wil je alsjeblieft iets achter laten. al is het een klavertje 4…

ik kijk elke ochtend als ik op sta en elke avond als ik naar bed ga of je al iets hebt achter gelaten. 

je hebt al bijna 20 dagen niks van je laten horen. ik hoop dat je het een beetje ret in deze tijd zonder school (afleiding van thuis).

groetjes blue

ik hoop snel weer iets van je te zien! (ik heb namelijk een slecht gevoel er bij dat je zo lang we blijft...)

Hey Blue!

Het spijt me dat je je zorgen maakt, de afgelopen tijd heb ik niet de behoefte gevoeld om bezig te zijn met het forum.

In principe ging het best goed. Vorige week zou eigenlijk de toetsweek zijn geweest, dus daar ben ik mooi onderuit gekomen. De eerste week van de ‘quarantaine’ (ik vind het zo'n stom woord) ging ook best lekker, deels vanwege het mooie weer. Tot de vrijdag kwam. Toen ging het best slecht: huilbuien, niet uit bed willen komen, geen eetlust, vermoeidheid. Dat duurde het hele weekend en toe de volgende week begon was het wel oké. Op dinsdag overleed mijn buurvrouw aan corona, dus dat was best heftig. De hele week voelde ik me onrustig, ook omdat ik me zorgen maakte omdat Clay binnenkort met zwangerschapsverlof gaat en ik niet denk dat de scholen op tijd open zullen gaan om een overstap te maken van Clay op Rick (ik mag Clay gewoon tijdens haar zwangerschapsverlof bellen van haar, maar ik moet ergens een grens trekken en dat doe ik dus daar). Op donderdag ging mijn afspraak met Sara niet door in verband met een crisis (van een van haar cliënten). Dat was ook top. Wel mocht ik haar op vrijdagochtend bellen, maar dat is toch niet echt hetzelfde. Toen begon weer hetzelfde riedeltje als vorige week: huilbuien, niet uit bed willen komen en vermoeidheid. Deze week ging over het algemeen ook slechter qua school en dergelijke.

En nu zitten we hier. 

Ik heb mezelf gisteravond bij elkaar geraapt en heb een planning gemaakt voor volgende week. 

Volgende week maandag (morgen) is de crematie van mijn buurvrouw.

Op dinsdag of donderdag gaan mijn ouders met Rick videobellen om te praten zodat ik, zolang de scholen dicht blijven, wekelijks met Rick mag bellen.

Donderdag heb ik therapie en hebben we ook een afspraak met de psychiater. Iets waar ik du absoluut geen zin in heb, want ze gaat me nu dus echt wegen (had ze de vorige keer geen tijd voor).

Volgens mij was dat wel een goede en beknopte update.

Groetjes,

Anoniempje

hey!

wat ben ik blij om een bericht van je te zien

maakt niks uit hoor. maar omdat het de afgelopen tijd niet heel lekker ging vreesde ik voor het ergste aangezien de scholen ook nog eens dicht zijn... 

ik ben het met je eens ik zou niet eens weten hoe je dat woord kan schrijven als het hier boven niet zou staan. 

die dagen zijn vervelend maar ze horen er wel bij. maar gelukkig duurde ze niet heel lang. 

ik blijf het ook maar vreemd vinden iedereen wikt bellen en niet viezieke afspraken hebben.

da's wel goed! ik heb nu ook meer een planning. moet van de leiding dit is de eerste dag dat ik er niet aan hou ik ben 3 uur langer blijven slapen

denk je dat je lichter bent geworden? 

ik moet dat na corona crisis ook gaan doen bij mijn psychiater. heb van de week voor het eerst psychiater gesproken (bellend ). en er moet nog een therapeut voor mij uit gekozen worden iemand die bij mij past. ze willen me eerst zien. dus ze wouden video bellen maar nee daar doe ik niet aan ‍♂️

het was een prima update. ik ben echt blij dat je nog leeft... en bedankt voor je update!

groetjes blue 

Hey!

die dagen zijn vervelend maar ze horen er wel bij. maar gelukkig duurde ze niet heel lang. 

Nee, dat klopt, maar mijn moeder wordt dan moe van me en na afloop zeggen mijn ouders dat ze denken dat het pms is en ze vinden dat ik aan de pil moet. Daar kan ik echt zo boos om worden...

ik blijf het ook maar vreemd vinden iedereen wikt bellen en niet viezieke afspraken hebben.

Daar ben ik inmiddels wel aan gewend. Ik ben alleen nog niet in de supermarkt geweest bijvoorbeeld, dat lijkt me best heftig. Zonder dat bellen zou ik trouwens echt gek worden. Ik hou ook niet van videobellen, maar met Fleur wil ik het nog wel doen.

denk je dat je lichter bent geworden? 

Nee, juist aangekomen (met dat thuiszitten eet ik echt veel meer). Zullen zij niet erg vinden, maar ik wil dan wel zelf van te voren wegen, dus dan ben ik er weer heel erg veel mee bezig. En dat terwijl ik de afgelopen maand helemaal niet op de weegschaal heb gestaan.

ik moet dat na corona crisis ook gaan doen bij mijn psychiater. heb van de week voor het eerst psychiater gesproken (bellend ). en er moet nog een therapeut voor mij uit gekozen worden iemand die bij mij past. ze willen me eerst zien. dus ze wouden video bellen maar nee daar doe ik niet aan ‍♂️

Ik las het ja. Ik hoop dat je psychiater een beetje oké is. Ik zit nu op mijn derde (!) en deze vind ik echt niks… Ik hoop ook dat ze een goede therapeut voor je uit zullen kiezen en dat jullie snel kunnen beginnen nadat deze ellende voorbij is. Ik denk dat je echt heel erg blij zult zijn als je een goede therapeut hebt! Weet overigens wel dat het niet zo zal zijn dat je je ook (meteen) beter zult voelen als je een goede therapeut hebt. Ik raakte ook in een flinke crisis nadat ik in therapie ging bij Sara, maar het kost gewoon heel erg veel tijd om je überhaupt een klein beetje beter te voelen.

Groetjes,

Anoniempje

Hey Anoniem06,

Fijn om weer iets van je te horen! Ik maakte me ook wel een beetje zorgen!

Wel fijn dat het begin van de quarantaine goed ging. Helaas ging het daarna wat slechter, maar dat vind ik niet heel gek gezien de omstandigheden. 

Heb jij gewoon fysieke afspraken met je behandelaar? Dat zou ik ook wel willen... (Of heb ik het verkeerd begrepen?) Ik moet nu beeldbellen :/

Gecondoleerd met je buurvrouw!

Goed dat je een planning hebt gemaakt! Zo ver ben ik nog niet gekomen... whoops.

Hee je ouders willen dat je met Rick kan bellen? Vooruitgang?

Je ouders denken dat je depressie pms is? Oh oké... Vreemd.

Is het een goed teken dat je een maand niet op de weegschaal hebt gekeken of juist niet?

Wow, jij gaat snel door je psychiaters heen! Hoezo switcht dat zo veel bij jou?

Hoe gaat het trouwens bij jou op school? Moet je online lessen volgen en gaat jouw toetsweek nog door?

Gr. Pin

Hey!

Ja, ik heb geluk. Zolang er niks verandert in de maatregelen en zij of ik geen klachten hebben, hebben we gewoon fysieke afspraken. Voor komende week had ik het alleen niet erg gevonden, want dan had ik ook niet naar de psychiater gehoeven . Hoe het komt dat ik nu op mijn derde psychiater zit? Eerst had ik een hele fijne, toen werd ik opgenomen en werd zij ziek dus kreeg ik tijdens mijn opname een andere en nu werkt zij voornamelijk op een andere plek, dus heb ik weer een andere, maar dat is dus permanent.

Nou, ze doen heel erg moeilijk over dat bellen. Ze snappen allereerst niet wat de meerwaarde ervan is en dat vonden ze ook niet erg om goed te benadrukken. Daarnaast moet ik constant vragen of ze al een datum en tijd hebben om met hem te bellen, waarna ik weer een geïrriteerde reactie krijg. Ja, sorry, ik wil het gewoon geregeld krijgen ja.

Ja, meerdere psychiaters hebben gezegd dat het iets hormonaals kan zijn, oké. Het ding is alleen dat we met mijn psychiater naar mijn menstruatiecyclus hebben gekeken en het uit de data niet klopte, dus het was niet pms. Nu zijn ze er dus over de tweede keer weer over begonnen…

Ja, dat ik een maand niet meer op de weegschaal heb gekeken is positief.

Eh school is op zich oké. Sommige leraren kiezen ervoor om online les te geven, maar dat zijn er tot nu toe slechts 3. Voor zover ik weet gaat de toetsweek niet door, maar goed, wie weet wat er nog gaat gebeuren.

Groetjes,

Anoniempje

hey

ik vind het vooral vreemd je moet verplicht een winkel kar mee nemen. echt zo'n onzin. in de winkel waar ik boodschappen doe heb ik nog nooit in een rij gestaan. ik kan altijd meteen door naar de kassa. 

ik zou ook gek worden als de leidingen niet vieziek konden komen. bellen mag niet eens als je op een begeleid wonen locatie woont al vraag ik me af of dit begeleid wonen is. ze komen 3x in de week op afspraak en nooit ff tussen door kijken. 

ja dat heb ik dus ook met een vriendin. het helpt ook dat ze me knap vind (daar was ik toen zo verbaasd over). ik haat video bellen maar met haar doe ik het elke avond tijdens het koken zodat ik ff tegen iemand kan aan lullen en het stimuleert mij om te gaan eten.  

nee zij vinden het juist goed omdat het zou kunnen betekenen dat het beter met het eten gaat.  

kan je dat niet aan geven? 

ik weet van de mijne helemaal niks ik weet zijn naam niet. dus kan ook geen foto op internet zoeken. ik weet alleen hoe z'n stem klinkt en die is echt heel zwaar haha.  

ik ben al super blij met me pber haha zij gaat tot dat ik een beetje aan de mensen gewent ben met me mee of nu zit ze er bij en bellen we samen. 

ik ga er van uit dat ik me helemaal niet beter ga voelen. maar ja ik moet wel iets een kans geven. want anders weet ik nooit zeker of het wel helpt. 

dat is in mijn ogen ook logisch! toen ik voor het eerst iets deelde met rosa (vorige pber) belande ik de x daarop waar zij bij was in een crisis. 

dat komt omdat je in eens je gevoel een plekje in je hoofd gaat geven maar daarvoor moet je het eerst voelen.  klinkt vast vaag. ik weet moet hoe ik het moet verworden haha

volgens mij kan het niet verergerd worden dan dit. je mag alleen voor een noodzaak buiten de deur komen…

mijn mentor geeft bij mij elk vak dus ik heb gewoon van bijna elke vaak huiswerk. ze wilt mij extra nederlands en rekenen geven haha. ze zij je mag veder werken in je boek en als je een stukje heb gemaakt vraag je of ik de antwoorden wil sturen. en ik moet het vooral ik m'n eigen tempo doen. dus conclusie is: als ik me echt kapot verveel en heel netfkix disney+ uit zijn. Pokémon een storing heeft. de ps3, ps4 en de Nintendo switch het niet doen dan ga ik wel werken

groetjes blue 

Hey,

Wat fijn dat je gewoon in real life naar Sara kan! Hopelijk blijft dat zo en hopelijk valt je afspraak met je psychiater wel mee.

Wat stom dat je moest wisselen, terwijl je je psychiater erg prettig vond. Dat is nooit relaxed.

Ah, je ouders doen wel moeilijk over het bellen met Rick. Jammer, maar ze gaan tenminste wel een gesprek aan met jou en Rick? Dus het is niet uitgesloten dat je met Rick kan gaan bellen toch?

Als je het vervelend vindt dat je ouders steeds over PMS beginnen, kun je je psychiater misschien vragen om je ouders even goed uit te leggen dat het dat dus niet is.

Blue schreef:

ik vind het vooral vreemd je moet verplicht een winkel kar mee nemen. echt zo'n onzin. in de winkel waar ik boodschappen doe heb ik nog nooit in een rij gestaan. ik kan altijd meteen door naar de kassa. 

Het zorgt er ook voor dat je in de winkel meer afstand houdt.

Blue schreef:

ik weet van de mijne helemaal niks ik weet zijn naam niet.

Kun je dat niet vragen? Like, ik vind het wel een beetje vreemd dat je zijn naam niet weet…

Gr. Pin

Hey!

Blue schreef:

kan je dat niet aan geven? 

Nee, volgens mij niet. Tenzij ik haar gewoon echt helemaal niks vertel ofzo, maar volgens mij is zij de enige psychiater op onze locatie.

Pin schreef:

Ah, je ouders doen wel moeilijk over het bellen met Rick. Jammer, maar ze gaan tenminste wel een gesprek aan met jou en Rick? Dus het is niet uitgesloten dat je met Rick kan gaan bellen toch?

Ja, ze hebben gebeld. Heel irritant, want in eerste instantie moest ik Rick een mailtje sturen om een afspraak te maken, van mijn moeder moest ik ook aangeven dat ze graag wilden videobellen. Toen waren we op het moment dat mijn ouders een datum en tijd door zouden geven voor een afspraak, maar iedere keer dat ik het vroeg moesten ze nog 'overleggen’ en des te vaker ik het vroeg, des te geïrriteerder ze raakten (snap ik, maar als je nu gewoon even een datum en tijd doorgeeft zeur ik niet meer aan je kop). Toen gingen ze de volgende dag opeens bellen om een afspraak te maken (fijn, echt heel fijn dat ze lang me heen gaan) en hadden ze de volgende dag een belafspraak, maar nu vond mijn vader het niet nodig om te videobellen. Zucht. Dus ja, dat was gister en nu is het zeg maar rond. Wel hebben ze een aantal afspraken gemaakt, dit mailtje kreeg ik van Rick:

• Bij belangrijke uitspraken, bijvoorbeeld over suïcidale gedachten of ernstige zelfbeschadigingen, neem ik contact op met je ouders, ook zonder toestemming van jou.
• Vanuit mijn functie als docent moet ik belangrijke zaken kunnen blijven delen met je mentor en de zorgcoördinator. Dit doe ik wanneer ik dat zelf prettig/noodzakelijk vind.
• Ik zal er voor waken om niet een spreekbuis te worden van jou, maar zal zo veel mogelijk proberen je te ondersteunen/stimuleren om dingen zelf te vertellen aan ouders en anderen.
• De hoeveelheid contact zou ik voorlopig even willen beperken tot het volgende:
  • We bellen 1x per week, net zoals we eerst 1x per week een gesprek hadden.
  • Je mag me altijd mailen, in principe stuur ik 1x per dag een mailtje terug.
• Over een maand heb ik een korte evaluatie met je ouders.

• De hoeveelheid contact zou ik voorlopig even willen beperken tot het volgende:
  • We bellen 1x per week, net zoals we eerst 1x per week een gesprek hadden.
  • Je mag me altijd mailen, in principe stuur ik 1x per dag een mailtje terug.

Dit stukje doet wel een beetje pijn en niet omdat ik vaker contact wil. Het is meer dat het pijn doet dat hij niet het vertrouwen in me heeft dat ik ook niet meer verwacht van hem dat ik eens per week bel. 

En toen dacht ik: Clay zou nooit zoiets zeggen of denken. Rick wil nog wel eens negatief over me denken en dit ook uitspreken, maar Clay doet dat niet. Zij houdt gewoon haar mening voor zich tenzij ik er iets aan heb, zij begrijpt mij. Alleen nu moet ik een aantal maandjes zonder haar en ik weet niet of ik dat vol ga houden, zeker in deze onzekere tijden. 

Nou en toen begon ik te huilen en ben ik de rest van de dag niet meer gestopt.

Ik weet dat ik prima zonder haar zou moeten kunnen, het is ook niet zo dat ik haar zo vaak bel of heel erg afhankelijk ben, maar gewoon het idee dat ik niet bij haar aan kan kloppen vind ik heel erg lastig.

Dat dus.

Dan: de psychiater.

Die vrouw heeft me weer niet gewogen! Ik kan hier zo boos om worden, omdat ik mezelf van te voren helemaal zit op te vreten en dan doet ze het gewoon niet. Mijn vader was mee en vroeg zich af of mijn stemmingswisselingen van pms zouden kunnen komen. Bij mij komen ze heel plotseling en dat is niet gebruikelijk bij pms. Ze zei dat ze het maar bij moesten houden, of het maandelijks gebeurde (nee, dat is niet zo, daar let ik zelf ook op), maar dat gaan ze nu dus in de gaten houden. Bah.

Groetjes,

Anoniempje