hoi, ik ben 13 jaar, een meisje en heb autisme

Oke misschien hebben jullie in mijn andere topic gezien dat ik mezelf snijd en hie dat komt. anders hier even 80 miljoen regels om het uit te leggen

Ik struggle al best wel eventjes met snijden en zelfmoord gedachten. Ik wil dit graag aan mijn mentor vertellen, maar ik weet niet hoe. Ik heb begeleiding gekregen voor het snijden en de zelfmoordgedachten maar maar ik heb dus een vriendin (gewoon platonisch)  (2 jaar ouder, 1 klas blijven zitten) laten we haar M noemen. M vertelde mij dus via snap dat ze ook sh deed en wel eens aan zm denkt we hebben toen gesprek enzo gehad wat ze zei heel fijn te vinden maar daarna praatten we veel minder en nu zein het alleen nog maar die basic gesprekjes, maar ik zie haar dus bijna nooit want ze zit een klas hoger  en heeft dus andere pauzes enzo.ik voel me nu gestrest en bang dat ik iets verkeerd gedaan heb.

maar daardoor ben ik ook weer begonnen met sh en denken over zm. hoewel M niet de enige reden is ik heb veel stress van school, het gaat moeilijk met vrienden en ik voel me steeds leeg, alsof er niks leuks meer is maar dat het me niet kan schelen. 

ik heb het nu aan mijn mentor verteld maar ik moet het van haar dit weekend aan mijn ouders vertellen, normaal praat ik als er zware dingen zijn over mn vader mee als we gaan wanderel met de hond.

Maar nu heb ik gewoon geen idee hoe ik moet beginnen en hoe ik moet zeggen dat ik het mijn mentor eerder heb verteld als hun. Ik ben bang dat ik weer naar een psygoloog moet. Niet dat het niet werkte ofzo ik heb gewoon geen zin om terug te gaan omdat; ik het nu gewoon weet wat ik moet doen als ik zo denk, ik een baby ben als ik niet voor mezelf kan zorgen en ik kan gewon voor mezelf zorgen en normaal leven.

Maar ik heb dus geen idee hoe ik moet beginnen met het vertellen, iemand tips?