Hoi!
Dit is mijn tweede topic in een korte tijd, maar dit moet ik even ergens kwijt.
Ik begrijp niet wat ik verkeerd doe. De hele tijd zeggen mensen tegen mij dat ik fout bezig ben, dat ik slecht ben in wat ik doe, dat ik er niet ben voor anderen, enz. Als ik ze dan vraag wat ik precies verkeerd doe, kunnen ze dat niet zeggen. Hoe verwachten ze dan dat ik mij verbeter?
Verder is er ook iets raars aan de hand waarbij iedereen alles meteen de schuld bij mij zet. Mijn moeder bijvoorbeeld. Zij zegt altijd dat ik naar haar kan komen met mijn problemen, maar als ik dat dan doe, is het meteen allemaal mijn fout. Echt bij alles. Het lijkt een automatisme: als mensen mijn gezicht zien, gaat er een alarmbelletje in hun hoofd af om alle schuld bij mij te leggen. Natuurlijk maak ik fouten, maar soms ben ik er oprecht van overtuigd dat het niet mijn schuld is.
Als ik dan eens doe wat die personen van me vragen, is het nét dat wat ik verkeerd doe. Ik ben het beu dingen te proberen, die uiteindelijk weer als fout worden beschreven. Dan krijg ik weer dingen te horen als 'mongool' of 'je bent te autistisch hiervoor'. Dat zijn al geen scheldwoorden, en daarbij weet niemand, buiten mijn ouders dan, dat ik effectief autisme heb.
Leven is voor het moment meer iets dat ik doe uit hoop dat ik er op een dag wel bijhoor. De mensen rond mij lijken me soms wel dood te willen. Als ze dat willen, hebben ze het maar te vragen, en als ze me een goede reden kunnen geven, maak ik er met plezier (nou ja) een eind aan. Het zal waarschijnlijk toch weer mijn schuld zijn.
Misschien ben ik nooit bedoeld geboren te worden. Ik lees hier topics van mensen die het verdienen te leven, en die zo'n goede personen zijn, ook al zien ze dat zelf soms niet.
Dan vind ik het weer hypocriet van mezelf dat ik personen probeer te doen inzien hoe belangrijk ze zijn, dat ze moeten blijven leven, terwijl ik zelf het liefste dood ben. Ik zie mezelf niet als één van die mensen die het verdienen, maar als iemand die het leven niet waard is. Zien die mensen zichzelf misschien ook zo, en ben ik toch zoals hen?
In mijn overtuiging dat mijn leven nog kan keren, blijf ik leven. Hoe lang zou dat wachten nog duren? Wat verwacht ik hier nu van, dat kan niemand weten. Ik denk dat mijn vraag eerder is: heeft iemand tips om die vervelende gevoelens tegen te gaan? Liefst geen medicijnen, daar ging ik me de vorige keer nog slechter door voelen.
Ondanks mijn geklaag hier, nog steeds met vriendelijke groeten
x
Bladzijde 2 / 8
A
Hoi,
Ben ik weer :8
Ik vind dat je helemaal geen raar kind was. Ik vind het zelfs heel knap hoe je omging met je dwangstoornis. Misschien besef je het niet of heb je het nooit zo gevoeld, maar je had er zeer zeker een mate van controle over en dat is alleen maar bewonderenswaardig. Jij had alleen maar handelingen als je alleen was (en dan ontplofte wel de bom, maar goed). Je had ze niet in het bijzijn van anderen. Zoals je waarschijnlijk wel weet heb ik ook een dwangstoornis gehad. Ik betrok op gegeven moment mijn ouders in mijn handelingen en mijn omgeving had eigenlijk ook zwaar te lijden onder mijn dwang, dus ik vind het best knap van je dat je het voor jezelf hebt weten te houden, of dit nu een goed ding of een slecht ding is. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je er dus meer controle over had dan je zelf realiseerde. Ook heb je het zelf weer opgelost, dus erg knap! :$
Zoals je die klasgenoten beschrijft, klinkt het allereerst alsof ze je gebruiken en dan vind ik best gemeen. Misschien moet je ze dat filmpje sturen wat je in het topic van @M en Ms had gestuurd (dit was jouw reactie). Ik denk dat dat wel leuk zou zijn haha.
Verder klinkt het ook alsof zij degenen zijn met problemen en niet jij... Als het allereerst in je omkomt om zo lelijk te doen tegen iemand, zit er toch wel ergens een draadje los en verder, nou ja, ze kunnen hun hersenen beter gebruiken om een normale woordenschat aan te leggen (dan hebben ze jouw schoolwerk ook niet meer nodig) in plaats van het vol te proppen met scheldwoorden. Zeker niet efficiënt van ze.
Vervelend dat je opeens deze problemen hebt met slapen. Mijn slaap is vaak het enige vredige momentje van de dag. Ik merk wel dat als ik een drukke dag heb gehad, ik altijd wilde dromen heb. Meestal droom ik waar ik nog aan dacht vlak voor ik ging slapen. Je kunt je hoofd dus vol stoppen met leuke dingen vlak voor je gaat slapen, zodat je daar hopelijk over droomt (?). Alleen moet je dan wel weer oppassen dat je hoofd niet té vol raakt, anders kun je weer niet in slaap komen...
Ik vind het wel mooi hoe je ontspanning kunt vinden in muziek :)
Dat je details opmerkt is iets van je autisme. Ik vind het zelf altijd wel leuk. Ik vind het alleen wat minder leuk als ik het grote geheel over het hoofd zie, omdat ik de details te interessant vind, maar dat gaat alweer stukken beter.
Uit je nachtmerries kan ik opzich wel iets positiefs opmaken. Namelijk dat jij schrikt en bang bent voor de dood. Ja, je pleegt regelmatig zelfmoord in je dromen, maar je wordt geschrokken wakker en je bestempelt ze als 'nachtmerrie'. Als ik in mijn dromen zelfmoord pleeg, zou ik dat een mooie droom vinden, zo graag wil ik dood. In je dromen zie je regelmatig terugkomen dat je bang bent om te sterven (in anderen wat minder, maar goed, das een detail), Dat kun je in je achterhoofd houden. Zo gestoord is je onderbewustzijn dus ook nog net weer niet. Ik zou het trouwens liever bestempelen als 'fantasie'. Dat klinkt dan al weer een stuk beter en is eigenlijk ook wel een compliment. Een levendige fantasie is eigenlijk wel iets leuks :)
Gr. Pin
Ben ik weer :8
Ik vind dat je helemaal geen raar kind was. Ik vind het zelfs heel knap hoe je omging met je dwangstoornis. Misschien besef je het niet of heb je het nooit zo gevoeld, maar je had er zeer zeker een mate van controle over en dat is alleen maar bewonderenswaardig. Jij had alleen maar handelingen als je alleen was (en dan ontplofte wel de bom, maar goed). Je had ze niet in het bijzijn van anderen. Zoals je waarschijnlijk wel weet heb ik ook een dwangstoornis gehad. Ik betrok op gegeven moment mijn ouders in mijn handelingen en mijn omgeving had eigenlijk ook zwaar te lijden onder mijn dwang, dus ik vind het best knap van je dat je het voor jezelf hebt weten te houden, of dit nu een goed ding of een slecht ding is. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je er dus meer controle over had dan je zelf realiseerde. Ook heb je het zelf weer opgelost, dus erg knap! :$
Zoals je die klasgenoten beschrijft, klinkt het allereerst alsof ze je gebruiken en dan vind ik best gemeen. Misschien moet je ze dat filmpje sturen wat je in het topic van @M en Ms had gestuurd (dit was jouw reactie). Ik denk dat dat wel leuk zou zijn haha.
Verder klinkt het ook alsof zij degenen zijn met problemen en niet jij... Als het allereerst in je omkomt om zo lelijk te doen tegen iemand, zit er toch wel ergens een draadje los en verder, nou ja, ze kunnen hun hersenen beter gebruiken om een normale woordenschat aan te leggen (dan hebben ze jouw schoolwerk ook niet meer nodig) in plaats van het vol te proppen met scheldwoorden. Zeker niet efficiënt van ze.
Vervelend dat je opeens deze problemen hebt met slapen. Mijn slaap is vaak het enige vredige momentje van de dag. Ik merk wel dat als ik een drukke dag heb gehad, ik altijd wilde dromen heb. Meestal droom ik waar ik nog aan dacht vlak voor ik ging slapen. Je kunt je hoofd dus vol stoppen met leuke dingen vlak voor je gaat slapen, zodat je daar hopelijk over droomt (?). Alleen moet je dan wel weer oppassen dat je hoofd niet té vol raakt, anders kun je weer niet in slaap komen...
Ik vind het wel mooi hoe je ontspanning kunt vinden in muziek :)
Dat je details opmerkt is iets van je autisme. Ik vind het zelf altijd wel leuk. Ik vind het alleen wat minder leuk als ik het grote geheel over het hoofd zie, omdat ik de details te interessant vind, maar dat gaat alweer stukken beter.
Uit je nachtmerries kan ik opzich wel iets positiefs opmaken. Namelijk dat jij schrikt en bang bent voor de dood. Ja, je pleegt regelmatig zelfmoord in je dromen, maar je wordt geschrokken wakker en je bestempelt ze als 'nachtmerrie'. Als ik in mijn dromen zelfmoord pleeg, zou ik dat een mooie droom vinden, zo graag wil ik dood. In je dromen zie je regelmatig terugkomen dat je bang bent om te sterven (in anderen wat minder, maar goed, das een detail), Dat kun je in je achterhoofd houden. Zo gestoord is je onderbewustzijn dus ook nog net weer niet. Ik zou het trouwens liever bestempelen als 'fantasie'. Dat klinkt dan al weer een stuk beter en is eigenlijk ook wel een compliment. Een levendige fantasie is eigenlijk wel iets leuks :)
Gr. Pin
A
@Pin, hoi, en bedankt voor je lieve reactie. Dat schrijf ik elke keer, waardoor het misschien niet gemeend overkomt, maar ja, als je reactie elke keer lief is, dan schrijf ik het maar gewoon :)
De dwanghandelingen waar ik mee zat kon ik wel verstoppen, maar dan moest ik ze "compenseren" als er niemand bij was. Dat was een gedoe.
Ik hoop dat jouw dwangstoornis verleden tijd is. Verder hoop ik dat je je depressie overwint, net zoals je je dwangstoornis overwonnen hebt, want zo sterk ben je wel.
Haha, dat filmpje sturen zou wel een goede zijn. Het probleem is alleen dat als ik iets kleins doe, er dan het verhaal wordt gedaan dat ik de ruziemaker ben, dus ik probeer nooit iets kwaad terug te zeggen of doen, zodat ze niets over mij kunnen zeggen. Zo'n filmpje is humoristisch, maar zij zouden dat anders kunnen opvatten.
Ik luister vaak rustige muziek voor ik ga slapen. Dat helpt al een beetje. Een liedje waar ik nu naar luister is het volgende: https://www.youtube.com/watch?v=r8oRahkQhK0
Er komt een piano in voor, dus misschien vind jij het ook wel leuk of inspirerend. Je ziet zijn handen niet, maar mensen die iets van muziek kennen kunnen de noten zo misschien raden. Geen idee :D
Dit is de oorspronkelijke versie: https://www.youtube.com/watch?v=aVmZpcrQBU4
Dat is wel grappig, hoe ik vaak covers mooier vind dan het origineel. Lijkt net alsof ik altijd moeilijk wil doen ofzo :D
Dat van die details is inderdaad van mijn autisme. Ik vind dat bij momenten best wel leuk. Als we op school een schilderij moeten bespreken, zie ik dingen die niemand anders ziet. Soms is het wel frustrerend, bv. als iedereen er een bepaalde vorm in ziet, en ik zie dat totaal niet, of met veel moeite.
Als ik bij mijn psycholoog iets van een detail zeg, dan geeft die me altijd het gevoel dat het iets negatief is, en dat ik ermee op moet houden. Dat vind ik dan wel jammer, aangezien die details opmerken soms een voordeel kan zijn in mijn ogen.
Die angst voor de dood in mijn nachtmerries is een beetje een angst voor de manier waarop. Opgegeten worden door zombies, overspoeld door een tsunami of in twee gezaagd worden door een clown lijken mij geen "charmante" manieren om te sterven. Ik hoop dat als ik sterf, het op een vredevolle manier is.
Ik had mijn fantasie fijner gevonden als ik elke nacht rondliep in tuinen met eenhoorns en thee kon drinken met elfjes, maar ja. Blijkbaar zijn dromen een manier van je hersenen om te 'dealen' met de dag, dus als het een verwerkingsproces is, moet ik er wel door.
Ergens hiervoor had ik iets gezegd over Sam Tsui. Hier is een nummer van hem dat ik wel mooi vind: https://www.youtube.com/watch?v=VpRQsLn-tZ4
Het beschrijft een beetje hoe mensen me willen "herstellen", omdat ik niet goed genoeg ben in hun ogen, maar in mijn ogen proberen ze alleen deeltjes van mezelf stuk te maken.
De dwanghandelingen waar ik mee zat kon ik wel verstoppen, maar dan moest ik ze "compenseren" als er niemand bij was. Dat was een gedoe.
Ik hoop dat jouw dwangstoornis verleden tijd is. Verder hoop ik dat je je depressie overwint, net zoals je je dwangstoornis overwonnen hebt, want zo sterk ben je wel.
Haha, dat filmpje sturen zou wel een goede zijn. Het probleem is alleen dat als ik iets kleins doe, er dan het verhaal wordt gedaan dat ik de ruziemaker ben, dus ik probeer nooit iets kwaad terug te zeggen of doen, zodat ze niets over mij kunnen zeggen. Zo'n filmpje is humoristisch, maar zij zouden dat anders kunnen opvatten.
Ik luister vaak rustige muziek voor ik ga slapen. Dat helpt al een beetje. Een liedje waar ik nu naar luister is het volgende: https://www.youtube.com/watch?v=r8oRahkQhK0
Er komt een piano in voor, dus misschien vind jij het ook wel leuk of inspirerend. Je ziet zijn handen niet, maar mensen die iets van muziek kennen kunnen de noten zo misschien raden. Geen idee :D
Dit is de oorspronkelijke versie: https://www.youtube.com/watch?v=aVmZpcrQBU4
Dat is wel grappig, hoe ik vaak covers mooier vind dan het origineel. Lijkt net alsof ik altijd moeilijk wil doen ofzo :D
Dat van die details is inderdaad van mijn autisme. Ik vind dat bij momenten best wel leuk. Als we op school een schilderij moeten bespreken, zie ik dingen die niemand anders ziet. Soms is het wel frustrerend, bv. als iedereen er een bepaalde vorm in ziet, en ik zie dat totaal niet, of met veel moeite.
Als ik bij mijn psycholoog iets van een detail zeg, dan geeft die me altijd het gevoel dat het iets negatief is, en dat ik ermee op moet houden. Dat vind ik dan wel jammer, aangezien die details opmerken soms een voordeel kan zijn in mijn ogen.
Die angst voor de dood in mijn nachtmerries is een beetje een angst voor de manier waarop. Opgegeten worden door zombies, overspoeld door een tsunami of in twee gezaagd worden door een clown lijken mij geen "charmante" manieren om te sterven. Ik hoop dat als ik sterf, het op een vredevolle manier is.
Ik had mijn fantasie fijner gevonden als ik elke nacht rondliep in tuinen met eenhoorns en thee kon drinken met elfjes, maar ja. Blijkbaar zijn dromen een manier van je hersenen om te 'dealen' met de dag, dus als het een verwerkingsproces is, moet ik er wel door.
Ergens hiervoor had ik iets gezegd over Sam Tsui. Hier is een nummer van hem dat ik wel mooi vind: https://www.youtube.com/watch?v=VpRQsLn-tZ4
Het beschrijft een beetje hoe mensen me willen "herstellen", omdat ik niet goed genoeg ben in hun ogen, maar in mijn ogen proberen ze alleen deeltjes van mezelf stuk te maken.
A
Hi 100Divergent11,
we zijn een tijdje bij een psycholoog geweest. Mijn twin is ook onder hypnose geweest en heeft hulp gehad voor o.a. die nachtmerries. Die komen door ons misbruik.
We moesten als voorbeeld van misbruik dan in de douche bloot op onze knieën zitten en dan moesten we jongens pijpen die bloot voor ons kwamen staan. We moesten dat ook bij elkaar doen en als we niet snel genoeg klaar kwamen was er wel een andere jongen die hielp met aftrekken en dan moesten we in elkaars gezicht spuiten/klaarkomen en daarna ook nog er overheen plassen. Daarna mochten we pas douchen, maar dan wel zonder zeep. En dan begon school alsof er niks was gebeurd.
In zijn nachtmerries doet mijn twin die handelingen na. Hij is dan in een soort trance/slaaptoestand en heeft er geen herinnering aan dat hij dat doet/gedaan heeft. In het begin, toen ik nog niks van die nachtmerries wist, heeft hij wel eens, terwijl ik lag te slapen en hij in die trance/slaaptoestand was, thuis in ons bed, in mijn gezicht gespoten en werd ik pas wakker toen hij daarna over me heen plaste. Tegenwoordig voel ik het aan hem, als het er aan zit te komen en dan kan ik hem in zijn slaaptoestand mee naar de badkamer nemen en help ik hem om te plassen en stop hem daarna weer in bed en slapen we verder, als het lukt.
Gelukkig gebeurt het nu niet zo vaak meer. Maar das eigenlijk ook een deel van de reden dat we bij elkaar slapen. En als het weer een keertje mis gaat, hebben we nog een tweede, schoon bed, waar we verder in kunnen slapen. Dus ja, weet je dat ook weer.
Even weer over jou. Wel goed dat je toch een beetje controle kunt uitoefenen op je dwanghandelingen en je nachtmerries. Ik heb net al de reactie die @Pin hierover geschreven heeft, gelezen en die is beter geschreven dan ik ooit zou kunnen doen. Ik maak me er maar even makkelijk vanaf door te zeggen dat ik het met @Pin eens ben (dat voorgaande stukje zit ook nog in mijn hoofd en ik kan nu niet zo goed meer nadenken en formuleren).
Bedankt voor het linkje naar dat liedje. Ik begrijp dat dit het origineel is van dat liedje van die vorige link, maar volgens mij is er ook nog een Engelse versie. Ik weet niet van wie en ook niet of de Mandarijn-versie of de Engelse het origineel is. Ook niet of het hele liedje hetzelfde of alleen een gedeelte. Die eerste pianoklanken doen me sws aan de Engelse versie denken en ook andere stukjes. Ik kan de Engelse versie bijna meezingen, maar ik kan niet op de woorden komen. Dus tips hierover zijn welkom.
Ik heb gelijk die andere 3 liedjes uit je nieuwste reacties, even geluisterd. Die eerste met die vertaling (goede tekst trouwens, wel jammer dat er een foutje in de Chinese tekst zit grapje :)) vind ik wel mooi, net als die tweede, alleen weet ik totaal niet waar het over gaat. Het begin van die derde vind ik ook mooi, alleen moet ik nog even wennen aan de rest van het liedje.
Ik kan me voorstellen dat je er steun aan hebt. Ik vind piano sws echt mooi en als er nog strijkers bij komen zoals cello of violen ken ik nog wel een paar mooie nummers.
Een paar andere nummers die jou misschien wel liggen zijn onderstaande. Ze zijn misschien wel een beetje “soft” met die samenzang, je moet er wel in de juiste stemming voor zijn. Kijk maar wat je er mee kunt.
RyanDan – The Face
https://www.youtube.com/watch?v=GJBtyr9aF9s
RyanDan – Like The Sun
https://www.youtube.com/watch?v=EVLNI2l3Dgs
Tot de volgende. Ik hoop dat je ’s morgens uitgerust uit je bed komt na een goede nacht zonder rare dromen of nachtmerries.
Groetjes,
M&M’s
we zijn een tijdje bij een psycholoog geweest. Mijn twin is ook onder hypnose geweest en heeft hulp gehad voor o.a. die nachtmerries. Die komen door ons misbruik.
We moesten als voorbeeld van misbruik dan in de douche bloot op onze knieën zitten en dan moesten we jongens pijpen die bloot voor ons kwamen staan. We moesten dat ook bij elkaar doen en als we niet snel genoeg klaar kwamen was er wel een andere jongen die hielp met aftrekken en dan moesten we in elkaars gezicht spuiten/klaarkomen en daarna ook nog er overheen plassen. Daarna mochten we pas douchen, maar dan wel zonder zeep. En dan begon school alsof er niks was gebeurd.
In zijn nachtmerries doet mijn twin die handelingen na. Hij is dan in een soort trance/slaaptoestand en heeft er geen herinnering aan dat hij dat doet/gedaan heeft. In het begin, toen ik nog niks van die nachtmerries wist, heeft hij wel eens, terwijl ik lag te slapen en hij in die trance/slaaptoestand was, thuis in ons bed, in mijn gezicht gespoten en werd ik pas wakker toen hij daarna over me heen plaste. Tegenwoordig voel ik het aan hem, als het er aan zit te komen en dan kan ik hem in zijn slaaptoestand mee naar de badkamer nemen en help ik hem om te plassen en stop hem daarna weer in bed en slapen we verder, als het lukt.
Gelukkig gebeurt het nu niet zo vaak meer. Maar das eigenlijk ook een deel van de reden dat we bij elkaar slapen. En als het weer een keertje mis gaat, hebben we nog een tweede, schoon bed, waar we verder in kunnen slapen. Dus ja, weet je dat ook weer.
Even weer over jou. Wel goed dat je toch een beetje controle kunt uitoefenen op je dwanghandelingen en je nachtmerries. Ik heb net al de reactie die @Pin hierover geschreven heeft, gelezen en die is beter geschreven dan ik ooit zou kunnen doen. Ik maak me er maar even makkelijk vanaf door te zeggen dat ik het met @Pin eens ben (dat voorgaande stukje zit ook nog in mijn hoofd en ik kan nu niet zo goed meer nadenken en formuleren).
Bedankt voor het linkje naar dat liedje. Ik begrijp dat dit het origineel is van dat liedje van die vorige link, maar volgens mij is er ook nog een Engelse versie. Ik weet niet van wie en ook niet of de Mandarijn-versie of de Engelse het origineel is. Ook niet of het hele liedje hetzelfde of alleen een gedeelte. Die eerste pianoklanken doen me sws aan de Engelse versie denken en ook andere stukjes. Ik kan de Engelse versie bijna meezingen, maar ik kan niet op de woorden komen. Dus tips hierover zijn welkom.
Ik heb gelijk die andere 3 liedjes uit je nieuwste reacties, even geluisterd. Die eerste met die vertaling (goede tekst trouwens, wel jammer dat er een foutje in de Chinese tekst zit grapje :)) vind ik wel mooi, net als die tweede, alleen weet ik totaal niet waar het over gaat. Het begin van die derde vind ik ook mooi, alleen moet ik nog even wennen aan de rest van het liedje.
Ik kan me voorstellen dat je er steun aan hebt. Ik vind piano sws echt mooi en als er nog strijkers bij komen zoals cello of violen ken ik nog wel een paar mooie nummers.
Een paar andere nummers die jou misschien wel liggen zijn onderstaande. Ze zijn misschien wel een beetje “soft” met die samenzang, je moet er wel in de juiste stemming voor zijn. Kijk maar wat je er mee kunt.
RyanDan – The Face
https://www.youtube.com/watch?v=GJBtyr9aF9s
RyanDan – Like The Sun
https://www.youtube.com/watch?v=EVLNI2l3Dgs
Tot de volgende. Ik hoop dat je ’s morgens uitgerust uit je bed komt na een goede nacht zonder rare dromen of nachtmerries.
Groetjes,
M&M’s
A
Terwijl ik dat van dat misbruik las, zat ik te huilen en te trillen. Ik kan me niet voorstellen hoe het moet geweest zijn om dat te moeten doormaken. Ik val elke keer omver van wat mensen elkaar aan kunnen doen, en als ik denk dat ik het heftigste gehoord hebt, komt er iets heftiger.
Dat dit gebeurt op een plek op school, schokt me nog meer. Op school zou je je veilig moeten voelen, en dan gebeurt er zoiets. Ik herinner me dat jullie mentor jullie had laten stikken i.v.m. het misbruik. Ik weet niet waar je dat precies gezegd had, maar als die jullie niet serieus heeft genomen, mag die mentor naar mijn mening een andere baan zoeken.
Ik ben zo blij dat jullie elkaar hebben, en er niet alleen voor staan. Ik vermoed dat jullie familie / gezin weet dat dit gebeurd is, en dat ze jullie ook steunen.
Ik heb op internet zitten zoeken naar remedies tegen ptss, want volgens mij hebben jullie een trauma overgehouden aan dat misbruik. Ik ben tot de conclusie gekomen dat jullie hulp het uiteraard allemaal beter weet, en dat een linkje naar één of andere site hier overbodig zou zijn. Weet alsjeblieft wel dat de KinderTelefoon er altijd voor jullie is. Misschien helpt bellen of chatten. Dat ligt misschien heel erg voor de hand, maar ik wilde het even herhalen.
Ik ga de linkjes later beluisteren. In mijn buurt zijn net een hele hoop politiesirenes geweest met geschreeuw door zo'n megafoon, dus ik ben redelijk overstuur nu. Ik ben van plan vandaag naar een natuurgebied te gaan dicht bij mij thuis. Daar is het stil, en ben ik even weg van alles. Van mijn ouders mag ik daar niet alleen naartoe, omdat daar gevaarlijke jongens en mannen kunnen rondhangen. Daar hebben ze misschien gelijk in, maar ik hou het niet meer uit thuis. Als ik word aangevallen door iemand met slechte bedoelingen, hoop ik dat ik de kracht zal hebben tenminste één goede mep uit te delen, want dat verdient het soort types dat misbruik maken van anderen. Sorry, mijn hoofd is aan het flippen.
Bedankt voor je reactie.
Knuffel aan je twin en jou!
@Pin, bedankt voor je reactie. Ik heb even niets te zeggen, maar misschien komt dat later nog. Ook een knuffel aan jou!
Nog een fijne dag, en bedankt voor de steun. Het is heel lief dat jullie naar mijn negatief geklaag blijven luisteren 😃
Dat dit gebeurt op een plek op school, schokt me nog meer. Op school zou je je veilig moeten voelen, en dan gebeurt er zoiets. Ik herinner me dat jullie mentor jullie had laten stikken i.v.m. het misbruik. Ik weet niet waar je dat precies gezegd had, maar als die jullie niet serieus heeft genomen, mag die mentor naar mijn mening een andere baan zoeken.
Ik ben zo blij dat jullie elkaar hebben, en er niet alleen voor staan. Ik vermoed dat jullie familie / gezin weet dat dit gebeurd is, en dat ze jullie ook steunen.
Ik heb op internet zitten zoeken naar remedies tegen ptss, want volgens mij hebben jullie een trauma overgehouden aan dat misbruik. Ik ben tot de conclusie gekomen dat jullie hulp het uiteraard allemaal beter weet, en dat een linkje naar één of andere site hier overbodig zou zijn. Weet alsjeblieft wel dat de KinderTelefoon er altijd voor jullie is. Misschien helpt bellen of chatten. Dat ligt misschien heel erg voor de hand, maar ik wilde het even herhalen.
Ik ga de linkjes later beluisteren. In mijn buurt zijn net een hele hoop politiesirenes geweest met geschreeuw door zo'n megafoon, dus ik ben redelijk overstuur nu. Ik ben van plan vandaag naar een natuurgebied te gaan dicht bij mij thuis. Daar is het stil, en ben ik even weg van alles. Van mijn ouders mag ik daar niet alleen naartoe, omdat daar gevaarlijke jongens en mannen kunnen rondhangen. Daar hebben ze misschien gelijk in, maar ik hou het niet meer uit thuis. Als ik word aangevallen door iemand met slechte bedoelingen, hoop ik dat ik de kracht zal hebben tenminste één goede mep uit te delen, want dat verdient het soort types dat misbruik maken van anderen. Sorry, mijn hoofd is aan het flippen.
Bedankt voor je reactie.
Knuffel aan je twin en jou!
@Pin, bedankt voor je reactie. Ik heb even niets te zeggen, maar misschien komt dat later nog. Ook een knuffel aan jou!
Nog een fijne dag, en bedankt voor de steun. Het is heel lief dat jullie naar mijn negatief geklaag blijven luisteren 😃
A
Hi 100Divergent11,
Sorry dat ik je zo hebt laten schrikken. We vinden het fijn dat je aan ons denkt, maar je moet je er niet slecht door gaan voelen. Jij en anderen doen altijd zo jullie best voor mij/ons en daar zijn we superblij mee.
Wat gebeurd is, is gebeurd. We kijken nu weer vooruit en maken er het beste van. We hebben goede hulp, nog steeds, wanneer het nodig is. Het gaat ook steeds beter.
Waar alles zich afgespeeld heeft houd ik een beetje vaag, want niemand heeft er iets aan als ik een naam of plaats noem. Ik kan alleen zeggen dat het op een privé school/internaat in het buitenland was, dus we waren daar intern en hadden samen een eigen kamer met 2 andere jongens. Wat er gebeurde, gebeurde meestal daar en niet op de school zelf waar we les kregen. Er waren natuurlijk veel meer andere jongens en een deel daarvan horen bij ons verhaal.
Wat naar dat je, net nu je al niet super in je vel zit, dit verhaal er ook nog bij krijgt. Ik hoop dat het weer wat rustiger is geworden bij jou in de buurt en dat de sirenes gestopt zijn.
Wandelen in een natuurgebied is altijd goed. Je ziet er mooie dingen en je hoort de geluiden van de vogels en misschien ook nog wel andere dieren. Bij ons in de buurt zijn er ook wel van die plekken en we komen er graag. Je kunt in een gedeelte gewoon fietsen en er zitten heel veel vogels en ook lopen er van die runderen los rond. Is wel grappig, zolang je niet te dicht bij ze komt. Ze kunnen niet bij het fietspad komen, anders krijg je van die komische dingen dat ze allemaal in colonne achter de fietsers aan gaan lopen.
Het gaat wel goed met ons, sommige dingen moet nog wel een beetje aan gewerkt worden, maar we hebben goede steun van jullie hier en thuis ook. Ik hoop dat ik je een beetje gerustgesteld hebt en probeer te genieten van je natuurwandeling.
Geniet van je “shinrinyoku” (boswandeling) en als je apenkoppen tegenkomt, wil je die dan mee maar huis nemen en er goed voor zorgen? :)
Draai de liedjes die je mooi vindt vanmiddag ook maar. Geniet van de dag en het (redelijk) mooie weer (tenminste bij ons is dat zo).
Doe inspiratie op in de natuur voor mooie dromen vannacht en de nachten daarna.
Liefs en een knuffel terug :)
Btw wij vinden niet dat je klaagt. Je deelt gewoon je gevoelens en dat mag hier. Nog sterker, dit is er een speciale plek voor. ;)
Groetjes,
M&M’s
Sorry dat ik je zo hebt laten schrikken. We vinden het fijn dat je aan ons denkt, maar je moet je er niet slecht door gaan voelen. Jij en anderen doen altijd zo jullie best voor mij/ons en daar zijn we superblij mee.
Wat gebeurd is, is gebeurd. We kijken nu weer vooruit en maken er het beste van. We hebben goede hulp, nog steeds, wanneer het nodig is. Het gaat ook steeds beter.
Waar alles zich afgespeeld heeft houd ik een beetje vaag, want niemand heeft er iets aan als ik een naam of plaats noem. Ik kan alleen zeggen dat het op een privé school/internaat in het buitenland was, dus we waren daar intern en hadden samen een eigen kamer met 2 andere jongens. Wat er gebeurde, gebeurde meestal daar en niet op de school zelf waar we les kregen. Er waren natuurlijk veel meer andere jongens en een deel daarvan horen bij ons verhaal.
Wat naar dat je, net nu je al niet super in je vel zit, dit verhaal er ook nog bij krijgt. Ik hoop dat het weer wat rustiger is geworden bij jou in de buurt en dat de sirenes gestopt zijn.
Wandelen in een natuurgebied is altijd goed. Je ziet er mooie dingen en je hoort de geluiden van de vogels en misschien ook nog wel andere dieren. Bij ons in de buurt zijn er ook wel van die plekken en we komen er graag. Je kunt in een gedeelte gewoon fietsen en er zitten heel veel vogels en ook lopen er van die runderen los rond. Is wel grappig, zolang je niet te dicht bij ze komt. Ze kunnen niet bij het fietspad komen, anders krijg je van die komische dingen dat ze allemaal in colonne achter de fietsers aan gaan lopen.
Het gaat wel goed met ons, sommige dingen moet nog wel een beetje aan gewerkt worden, maar we hebben goede steun van jullie hier en thuis ook. Ik hoop dat ik je een beetje gerustgesteld hebt en probeer te genieten van je natuurwandeling.
Geniet van je “shinrinyoku” (boswandeling) en als je apenkoppen tegenkomt, wil je die dan mee maar huis nemen en er goed voor zorgen? :)
Draai de liedjes die je mooi vindt vanmiddag ook maar. Geniet van de dag en het (redelijk) mooie weer (tenminste bij ons is dat zo).
Doe inspiratie op in de natuur voor mooie dromen vannacht en de nachten daarna.
Liefs en een knuffel terug :)
Btw wij vinden niet dat je klaagt. Je deelt gewoon je gevoelens en dat mag hier. Nog sterker, dit is er een speciale plek voor. ;)
Groetjes,
M&M’s
A
Je hoeft je niet te excuseren dat je me hebt laten schrikken. Ik snap het wel, maar het is goed dat je hierover praat, en de gevoelens die dat bij mij teweeg brengen, zijn niet jouw verantwoordelijkheid.
Jullie positieve mindset maakt jullie zo mooi en sterk.
Het is op een internaat / school gebeurd. Op een plek die als thuis zou moeten aanvoelen, zou dit niet mogen gebeuren. Het zou nergens mogen gebeuren. Als ik het goed begrijp wonen jullie nu thuis bij je ouders en broers en zus? Dat lijkt me veel fijner. Zij zijn er voor jullie, en weten dat je met hen kan praten is een grote steun.
Als je met iemand wilt praten, hoef je niet per se alle details te vermelden. Het gevoel dat je erbij had uitleggen kan al helpen.
De sirenes zijn gestopt. Er zijn nog wat ambulances langsgekomen, daar is het bij gebleven. Het zijn mijn zaken niet, dus ik zet het best uit mijn hoofd.
Dat is vast een mooi natuurgebied dat jullie daar hebben. Dat bij mij in de buurt is eerder klein, en een groot deel is beschermd, waardoor je er niet in kan. Dat is wel jammer, maar ook goed, zodat de dieren en planten daar rustig hun gang kunnen gaan.
Hebben die runderen de neiging achter fietsers aan te lopen? Misschien hebben ze jullie herkend uit een modeblaadje, en willen ze op de foto.
Yay, er is een Japans woordje blijven hangen 🙂 Leuk dat je eraan dacht. Het heeft me wat vrolijker gemaakt.
Bedankt voor de lieve woorden en wensen. Nog een fijne dag!
Jullie positieve mindset maakt jullie zo mooi en sterk.
Het is op een internaat / school gebeurd. Op een plek die als thuis zou moeten aanvoelen, zou dit niet mogen gebeuren. Het zou nergens mogen gebeuren. Als ik het goed begrijp wonen jullie nu thuis bij je ouders en broers en zus? Dat lijkt me veel fijner. Zij zijn er voor jullie, en weten dat je met hen kan praten is een grote steun.
Als je met iemand wilt praten, hoef je niet per se alle details te vermelden. Het gevoel dat je erbij had uitleggen kan al helpen.
De sirenes zijn gestopt. Er zijn nog wat ambulances langsgekomen, daar is het bij gebleven. Het zijn mijn zaken niet, dus ik zet het best uit mijn hoofd.
Dat is vast een mooi natuurgebied dat jullie daar hebben. Dat bij mij in de buurt is eerder klein, en een groot deel is beschermd, waardoor je er niet in kan. Dat is wel jammer, maar ook goed, zodat de dieren en planten daar rustig hun gang kunnen gaan.
Hebben die runderen de neiging achter fietsers aan te lopen? Misschien hebben ze jullie herkend uit een modeblaadje, en willen ze op de foto.
Yay, er is een Japans woordje blijven hangen 🙂 Leuk dat je eraan dacht. Het heeft me wat vrolijker gemaakt.
Bedankt voor de lieve woorden en wensen. Nog een fijne dag!
A
Hi 100Divergent11,
ook al is het natuurgebied absoluut gezien, niet groot, je kunt het zo groot maken als je zelf wilt.
Als je ergens hurkt en kijkt wat er zich allemaal in het klein afspeelt, dan ontdek je een wereld op zich. Je ziet mieren sjouwen met blaadjes en insecten vliegen.
Kijk je de lucht in dan zie je de wolken, de oneindige ruimte. Je kunt er wegdromen en erover fantaseren hoe het zou zijn als jij die vogel bent die sierlijk over je heen vliegt. Volg die vogel eens een tijdje in zijn vlucht. Mooi toch.
I believe I can fly - R Kelly
https://www.youtube.com/watch?v=zK2ZuescJGA
I believe I can fly
I believe I can touch the sky
I think about it every night and day (Night and day)
Spread my wings and fly away
Soms kan de werkelijkheid waar je dagelijks in rondloopt toch zijn mooie kanten laten zien.
Dat internaat leek een mooie opportunity voor onze toekomst, maar het heeft anders uitgepakt. We zitten nou gewoon op een school bij ons in de buurt en zijn voor de rest lekker thuis bij iedereen waar we van houden
Haha, van die Japanse naam, ik moest wel even spieken maar het juiste woord, maar het is nu wel blijven hangen, denk ik.
Goed dat de sirenes gestopt zijn en ja, soms lopen er schapen of andere dieren een stukje met ons mee. Leuk toch. Het gebeurt allemaal om je heen. Kunst is alleen om het te leren zien en er van te genieten.
We hebben wel eens selfies met een paar schapen gemaakt. Mensen die voorbij fietsen keken ons raar aan. Maakt ons niks uit. Ik denk dat wij meer plezier hadden dan zij, die middag. Nu nog op zoek naar de apenkoppen :P
Groetjes,
M&M's
ook al is het natuurgebied absoluut gezien, niet groot, je kunt het zo groot maken als je zelf wilt.
Als je ergens hurkt en kijkt wat er zich allemaal in het klein afspeelt, dan ontdek je een wereld op zich. Je ziet mieren sjouwen met blaadjes en insecten vliegen.
Kijk je de lucht in dan zie je de wolken, de oneindige ruimte. Je kunt er wegdromen en erover fantaseren hoe het zou zijn als jij die vogel bent die sierlijk over je heen vliegt. Volg die vogel eens een tijdje in zijn vlucht. Mooi toch.
I believe I can fly - R Kelly
https://www.youtube.com/watch?v=zK2ZuescJGA
I believe I can fly
I believe I can touch the sky
I think about it every night and day (Night and day)
Spread my wings and fly away
Soms kan de werkelijkheid waar je dagelijks in rondloopt toch zijn mooie kanten laten zien.
Dat internaat leek een mooie opportunity voor onze toekomst, maar het heeft anders uitgepakt. We zitten nou gewoon op een school bij ons in de buurt en zijn voor de rest lekker thuis bij iedereen waar we van houden
Haha, van die Japanse naam, ik moest wel even spieken maar het juiste woord, maar het is nu wel blijven hangen, denk ik.
Goed dat de sirenes gestopt zijn en ja, soms lopen er schapen of andere dieren een stukje met ons mee. Leuk toch. Het gebeurt allemaal om je heen. Kunst is alleen om het te leren zien en er van te genieten.
We hebben wel eens selfies met een paar schapen gemaakt. Mensen die voorbij fietsen keken ons raar aan. Maakt ons niks uit. Ik denk dat wij meer plezier hadden dan zij, die middag. Nu nog op zoek naar de apenkoppen :P
Groetjes,
M&M's
A
Je hebt heel mooi geschreven over dat natuurgebied. Ja, het is uit welke hoek en met welke geest je naar iets kijk, dat bepaalt wat je ziet.
Ik ben net terug van mijn shinrinyoku, en heb best leuke dingen gezien. Een paar leuke eenden, een mooie kat, en twee reigers. Nu ja, twee, misschien was het dezelfde, die bij een andere vijver was gaan zitten, en mij voor de gek houdt. Ik heb hem een knipoogje gegeven, of toch geprobeerd, want ik kan niet knipogen (geen idee waarom).
Verder heb ik nog een man gezien die aan het spelen was met een prachtige witte herdershond. Die man heb ik al vaker gezien, en hij heeft me nog nooit iets gedaan, dus ik denk niet dat hij gevaarlijk is. Verder heb ik op mijn terugweg mijn lerares Frans gezien. Zij heeft mij niet gezien. Ze is een leuke lerares, maar niet een die je in je vrije tijd wilt tegenkomen :D
Op een bepaald moment kwam ik en groepje van vijf jongens tegen van ongeveer mijn leeftijd. Ze waren op een oude elektriciteitskast aan het klimmen. Daar was ik even bang voor, maar die hebben me ook niets gedaan, dus dat is goed afgelopen.
Misschien is het allerleukste wat ik gezien heb wel die ene man met, ik veronderstel, zijn twee zoontjes. Het was volgens mij een tweeling, en ze hadden exact dezelfde kleren aan. Ik schat ze zo'n 6-7 jaar, dus het zullen jullie niet geweest zijn 😃 Ik moest wel even glimlachen, omdat ze me aan jullie deden denken.
Leuk liedje. Vroeger dacht ik dat, als je het hard genoeg wilde, je vleugels ontwikkelde. In mijn hoofd kwamen die dan tijdens de puberteit ofzo :D
Volgens mij hebben jullie dat internaat niet nodig voor jullie toekomst. Met jullie positieve ingesteldheid komen jullie vast heel ver.
No worries, even spieken kan geen kwaad (behalve op toetsen :D). Het was met de beste bedoelingen, dus dan heb je spiekrecht.
Geen apenkoppen gezien, sorry. Ik blijf alert. Als ik ze vind, bied ik ze onderdak totdat ze de weg naar jou hebben teruggevonden, want ze missen je vast.
Ik ben net terug van mijn shinrinyoku, en heb best leuke dingen gezien. Een paar leuke eenden, een mooie kat, en twee reigers. Nu ja, twee, misschien was het dezelfde, die bij een andere vijver was gaan zitten, en mij voor de gek houdt. Ik heb hem een knipoogje gegeven, of toch geprobeerd, want ik kan niet knipogen (geen idee waarom).
Verder heb ik nog een man gezien die aan het spelen was met een prachtige witte herdershond. Die man heb ik al vaker gezien, en hij heeft me nog nooit iets gedaan, dus ik denk niet dat hij gevaarlijk is. Verder heb ik op mijn terugweg mijn lerares Frans gezien. Zij heeft mij niet gezien. Ze is een leuke lerares, maar niet een die je in je vrije tijd wilt tegenkomen :D
Op een bepaald moment kwam ik en groepje van vijf jongens tegen van ongeveer mijn leeftijd. Ze waren op een oude elektriciteitskast aan het klimmen. Daar was ik even bang voor, maar die hebben me ook niets gedaan, dus dat is goed afgelopen.
Misschien is het allerleukste wat ik gezien heb wel die ene man met, ik veronderstel, zijn twee zoontjes. Het was volgens mij een tweeling, en ze hadden exact dezelfde kleren aan. Ik schat ze zo'n 6-7 jaar, dus het zullen jullie niet geweest zijn 😃 Ik moest wel even glimlachen, omdat ze me aan jullie deden denken.
Leuk liedje. Vroeger dacht ik dat, als je het hard genoeg wilde, je vleugels ontwikkelde. In mijn hoofd kwamen die dan tijdens de puberteit ofzo :D
Volgens mij hebben jullie dat internaat niet nodig voor jullie toekomst. Met jullie positieve ingesteldheid komen jullie vast heel ver.
No worries, even spieken kan geen kwaad (behalve op toetsen :D). Het was met de beste bedoelingen, dus dan heb je spiekrecht.
Geen apenkoppen gezien, sorry. Ik blijf alert. Als ik ze vind, bied ik ze onderdak totdat ze de weg naar jou hebben teruggevonden, want ze missen je vast.
A
Dat ben ik vergeten zeggen, maar de liedjes van RyanDan vond ik ook heel mooi. De tekst is mooi, het is rustig en de melodie doet je vanalles voelen.
Ik vind het leuk hoe jij van die betekenisvolle muziek weet, en die op de juiste momenten met anderen deelt. Het is vaak muziek waar ik nog nooit van gehoord heb, net zoals bij die van Spinvis. Die is ook heel betekenisvol.
Ik vind het leuk hoe jij van die betekenisvolle muziek weet, en die op de juiste momenten met anderen deelt. Het is vaak muziek waar ik nog nooit van gehoord heb, net zoals bij die van Spinvis. Die is ook heel betekenisvol.
A
Hi 100Divergent11,
Je bent een snelle leerling in leren genieten van wat je ziet om je heen. Je eigen verhaaltjes verzinnen bij de dingen die je ziet, doen wij ook graag. Zoals over die reiger, ik denk dat hij een grapje met je uit heeft gehaald en jij had hem door, vandaar jouw knipoogje. Hij heeft het vast begrepen en er op zijn manier om gelachen.
Maak je wel vaker hetzelfde rondje? De kans dat je dan af en toe dezelfde mensen tegenkomt is dan wel groter. Die man laat zijn herdershond waarschijnlijk wel vaker uit rond die tijd. Een volgende keer zou je hem misschien kunnen begroeten door “hoi” te zeggen of “hoe houdt u die hond zo mooi wit? Moet je hem dan vaak borstelen?” of iets heel anders natuurlijk. Net wat je op dat moment te binnen schiet. Zomaar een paar woorden.
Zulke dingen doen wij ook vaak. Niet iedereen zegt iets terug, maar dan denken wij “jullie probleem”. Er zijn genoeg mensen die wel aardig zijn en terug groeten of een praatje maken. Goed voor je zelfvertrouwen en gezellig bovendien.
Die tweeling hadden wij kunnen zijn. Toen we klein waren, hadden we ook wel eens dezelfde kleren aan. Wel grappig dat je aan ons dacht.
Mensen kijken is altijd leuk, dat kan overal. Let maar eens op hoe lang sommigen er in de supermarkt over doen om met één hand (waarom niet met twee, want je hoeft die telefoon toch niet een hele dag in je andere hand te houden) alle boodschappen uit hun karretje op de band te krijgen (meestal hebben ze dan ook nog een schoudertas om die na elke 2 boodschappen van hun schouder afglijdt haha). Na de kassa doen ze precies hetzelfde in omgekeerde volgorde, alsof dat de beste manier van boodschappen in je kar zetten is. Te grappig om te zien.
Door je af en toe op zulke dingen te concentreren heb je geen tijd om je druk te maken in je hoofd over andere dingen. Het kan dus ontspanning geven en een glimlach op je gezicht toveren.
Je kunt een volgende keer ook eens een oude boterham ofzo meenemen en de eendjes voeren. Als er kleine kinderen in de buurt lopen, kun je vragen of ze ook een stukje aan de eendjes willen voeren. Voor je het weet heb je dan een leuk gesprekje met de moeder ofzo. Misschien is het maar een minuutje, maar dat geeft niet.
We luisteren best veel muziek en soms hebben we yt op autoplay staan en dan krijg je muziek te horen die je zelf van tevoren misschien niet gekozen zou hebben, maar die wel leuk blijkt te zijn. Onze broers en zus komen ook wel eens met leuke muziek die wij nog niet kennen, net als papa en mama. Opa was vroeger dj en dan ging hij muziek draaien op feestjes. Hij heeft nog kasten vol met platen en wij kennen daarom ook best veel oude muziek van voor we geboren waren.
Verder Shazam ik best veel liedjes bij van die “huilprogramma’s” als All you need is love en Hello, goodbye enzo. Meestal zijn dat dan ook gevoelige liedjes waarvan we de titel en artiest niet kennen. We laten Shazam (gratis app) er dan naar luisteren en binnen een paar seconden laat die titel en artiest zien.
Zo komen we de tijd dus door als we geen huiswerk aan het maken zijn of sporten.
Groetjes,
M&M’s
Je bent een snelle leerling in leren genieten van wat je ziet om je heen. Je eigen verhaaltjes verzinnen bij de dingen die je ziet, doen wij ook graag. Zoals over die reiger, ik denk dat hij een grapje met je uit heeft gehaald en jij had hem door, vandaar jouw knipoogje. Hij heeft het vast begrepen en er op zijn manier om gelachen.
Maak je wel vaker hetzelfde rondje? De kans dat je dan af en toe dezelfde mensen tegenkomt is dan wel groter. Die man laat zijn herdershond waarschijnlijk wel vaker uit rond die tijd. Een volgende keer zou je hem misschien kunnen begroeten door “hoi” te zeggen of “hoe houdt u die hond zo mooi wit? Moet je hem dan vaak borstelen?” of iets heel anders natuurlijk. Net wat je op dat moment te binnen schiet. Zomaar een paar woorden.
Zulke dingen doen wij ook vaak. Niet iedereen zegt iets terug, maar dan denken wij “jullie probleem”. Er zijn genoeg mensen die wel aardig zijn en terug groeten of een praatje maken. Goed voor je zelfvertrouwen en gezellig bovendien.
Die tweeling hadden wij kunnen zijn. Toen we klein waren, hadden we ook wel eens dezelfde kleren aan. Wel grappig dat je aan ons dacht.
Mensen kijken is altijd leuk, dat kan overal. Let maar eens op hoe lang sommigen er in de supermarkt over doen om met één hand (waarom niet met twee, want je hoeft die telefoon toch niet een hele dag in je andere hand te houden) alle boodschappen uit hun karretje op de band te krijgen (meestal hebben ze dan ook nog een schoudertas om die na elke 2 boodschappen van hun schouder afglijdt haha). Na de kassa doen ze precies hetzelfde in omgekeerde volgorde, alsof dat de beste manier van boodschappen in je kar zetten is. Te grappig om te zien.
Door je af en toe op zulke dingen te concentreren heb je geen tijd om je druk te maken in je hoofd over andere dingen. Het kan dus ontspanning geven en een glimlach op je gezicht toveren.
Je kunt een volgende keer ook eens een oude boterham ofzo meenemen en de eendjes voeren. Als er kleine kinderen in de buurt lopen, kun je vragen of ze ook een stukje aan de eendjes willen voeren. Voor je het weet heb je dan een leuk gesprekje met de moeder ofzo. Misschien is het maar een minuutje, maar dat geeft niet.
We luisteren best veel muziek en soms hebben we yt op autoplay staan en dan krijg je muziek te horen die je zelf van tevoren misschien niet gekozen zou hebben, maar die wel leuk blijkt te zijn. Onze broers en zus komen ook wel eens met leuke muziek die wij nog niet kennen, net als papa en mama. Opa was vroeger dj en dan ging hij muziek draaien op feestjes. Hij heeft nog kasten vol met platen en wij kennen daarom ook best veel oude muziek van voor we geboren waren.
Verder Shazam ik best veel liedjes bij van die “huilprogramma’s” als All you need is love en Hello, goodbye enzo. Meestal zijn dat dan ook gevoelige liedjes waarvan we de titel en artiest niet kennen. We laten Shazam (gratis app) er dan naar luisteren en binnen een paar seconden laat die titel en artiest zien.
Zo komen we de tijd dus door als we geen huiswerk aan het maken zijn of sporten.
Groetjes,
M&M’s
A
Het zou heel fijn zijn als mensen elkaar meer begroeten. Ik woon aan de rand van een stad, en de mensen hier zijn vaak gehaast en/of slechtgezind. Dat merk ik vooral als ik terugkom uit vakantie. Ik ging vaak op vakantie naar de bergen, en als je daar gaat wandelen, is het tegen iedereen die je tegenkomt 'hello', 'bonjour' of iets anders. Dat is supergezellig, en je wordt er telkens vrolijker van. Als ik dan weer thuiskom, en ik begroet iemand op straat, kijken ze me heel naar aan. Soms trek ik me daar niets van aan, en blijf ik anderen begroeten, maar het werkt ontmoedigend als ze dat niet terugdoen.
Een keer was mijn nicht mee op vakantie, en we hadden er een spelletje van gemaakt telkens in een andere taal hallo te zeggen. Als we een wandelaar zagen aankomen, spraken we iets af als: 'Deze keer in het Turks? Of nog eens Chinees?' Dat was grappig. Jammer genoeg zijn we uit elkaar gegroeid.
Haha, mensen kijken, inderdaad leuk. Ik kan vanuit mijn kamer de ruzies zien tussen een oud vrouwtje en een man. Dat oud vrouwtje strooit broodkruimels voor de duiven vanuit haar balkonraam, en sinds de dag dat dat eens op het hoofd van die man is terechtgekomen, wat een ongelukje was, klaagt die man, die hoger in dat appartementsgebouw woont, dat er al genoeg duiven zijn in de stad en blablabla. Dat oude vrouwtje wordt zo vrolijk van die duiven, dus ik hoop dat ze ze blijft voederen.
Gisteren in het natuurgebied kwam het volgende in mij op. Ik zag wat konijntjes huppelen, met zo'n wit staartje, en toen vroeg ik me af of dat een communicatiesysteem zou kunnen zijn, bv. morse. Afhankelijk van de korte en langere huppeltjes geven ze boodschappen door. Hoe cool zou dat zijn :D
Dat zijn de soort kronkels die mijn hersenen maken. Tot nu toe is deze reactie maar wat gebabbel van mij, maar ja, het heeft iets therapeutisch, dus ik ga maar door.
Jullie opa was vroeger dj? Dat is zo cool! Mijn ene opa werkte als vakman in de bouw en mijn andere opa werkte bij een krantendrukkerij. Ze zijn jammer genoeg overleden, en waren geweldige mensen met een mooi beroep, maar een dj als opa, dat lijkt me super 🆒
Shazam, die app is onmisbaar. Als mijn telefoon vol zit, gooi ik er vanalles af, maar Shazam en de muziekapp blijven staan.
Bedankt voor je reactie (en bedankt voor het lezen van mijn vreemde bedenkingen)
Een keer was mijn nicht mee op vakantie, en we hadden er een spelletje van gemaakt telkens in een andere taal hallo te zeggen. Als we een wandelaar zagen aankomen, spraken we iets af als: 'Deze keer in het Turks? Of nog eens Chinees?' Dat was grappig. Jammer genoeg zijn we uit elkaar gegroeid.
Haha, mensen kijken, inderdaad leuk. Ik kan vanuit mijn kamer de ruzies zien tussen een oud vrouwtje en een man. Dat oud vrouwtje strooit broodkruimels voor de duiven vanuit haar balkonraam, en sinds de dag dat dat eens op het hoofd van die man is terechtgekomen, wat een ongelukje was, klaagt die man, die hoger in dat appartementsgebouw woont, dat er al genoeg duiven zijn in de stad en blablabla. Dat oude vrouwtje wordt zo vrolijk van die duiven, dus ik hoop dat ze ze blijft voederen.
Gisteren in het natuurgebied kwam het volgende in mij op. Ik zag wat konijntjes huppelen, met zo'n wit staartje, en toen vroeg ik me af of dat een communicatiesysteem zou kunnen zijn, bv. morse. Afhankelijk van de korte en langere huppeltjes geven ze boodschappen door. Hoe cool zou dat zijn :D
Dat zijn de soort kronkels die mijn hersenen maken. Tot nu toe is deze reactie maar wat gebabbel van mij, maar ja, het heeft iets therapeutisch, dus ik ga maar door.
Jullie opa was vroeger dj? Dat is zo cool! Mijn ene opa werkte als vakman in de bouw en mijn andere opa werkte bij een krantendrukkerij. Ze zijn jammer genoeg overleden, en waren geweldige mensen met een mooi beroep, maar een dj als opa, dat lijkt me super 🆒
Shazam, die app is onmisbaar. Als mijn telefoon vol zit, gooi ik er vanalles af, maar Shazam en de muziekapp blijven staan.
Bedankt voor je reactie (en bedankt voor het lezen van mijn vreemde bedenkingen)
A
Misschien even een update.
Er is een hoop gebeurd. Het komt erop neer dat ik een brief heb geschreven aan mijn moeder, met daarin hoe het écht met me gaat. Niet veel later had ze me meegesleurd naar mijn psychiater, en eigenlijk was dat een heel fijn gesprek. Dat heeft zeker geholpen, en de band met mijn moeder is ook wat beter. Nu zij weet wat er aan de hand is.
Ik was een paar dagen thuisgebleven van school. Twee dagen geleden vroeg mijn mentor na de les of het goed met me ging. Ik heb toen 'ja' gezegd, maar dat kwam er op zo'n depressieve, ongeloofwaardige manier uit, dat ik verwacht dat ze me daar nog op gaat aanspreken. Na die 'ja' ben ik de klas uitgerend.
Op zich wil ik nu minder dood, maar voel ik me wel dood vanbinnen. De laatste keer dat ik iets 'gevoeld' heb, was ongeveer een week geleden, toen ik die brief geschreven had. Toen voelde ik me heel verdrietig en depressief. Vanaf de dag daarna heb ik het gevoel alsof ik vanbinnen dood bent. Het is misschien een vreemde beschrijving, maar het lijkt of mijn ziel gestorven is, en alleen mijn verstand over is (voor zover dat verstand eerder aanwezig was). Ik voel me als een robot.
Toen ik terug op school kwam, deed die ene vriendin heel vervelend. Ze zei dat ik had moeten zeggen dat ik niet naar school ging komen (net of ik voor haar werk, en me afwezig moet melden), dat ik nooit wat voor iemand doe, een slechte vriendin ben, niets vertel, etc. Van haar moet ik alles tegen haar zeggen, maar als ik dat doe, zou ze het bij de eerstvolgende ruzie door te klas schreeuwen om mij te kwetsen.
Die dingen had ze tegen mij gezegd in de pauze. In de les daarna zat ik vooraan, en hoorde ik hoe ze achteraan tegen iedereen aan het vertellen was wat ik allemaal fout had gedaan. Ik heb het gevoel dat ik nu nog meer genegeerd wordt dan vroeger. Het is haar gelukt, nu vind iedereen haar het slachtoffer.
De les daarna zat ik weer naast haar, en deed ze alsof er niets gebeurd was. Zo gaat het altijd: mij eerst met de grond gelijkmaken en dan ineens niets meer boos zijn. Ik begin dat nogal zat te worden.
Vorig jaar had mijn moeder aangevraagd of we in verschillende klassen geplaatst konden worden, maar school heeft daar niets mee gedaan, en ons toch in dezelfde klas geplaatst. Nu gaat mijn moeder een nieuwe afspraak maken, om dat nog eens te vragen voor volgend jaar, maar ik vermoed dat school daar weer niets mee gaat doen, aangezien het ze vorig jaar ook al niet kon schelen.
Buiten die vriendin heb ik niet echt iemand op school. Ik had nog twee andere vriendinnen, maar die heeft mijn vriendin tegen mij opgezet, waardoor die mij ook stom vinden.
Nu doet die vriendin gezellig alsof er niets gebeurd is. Ik voel me niet eens verdrietig ofzo, gewoon leeg. Misschien is het beter zo, dat ik niets voel. Jammer genoeg voel ik wel dat ik daardoor ook niet meer vrolijk kan zijn. Ik vind mijn reacties hier de laatste tijd ook aan de depressieve kant.
Nog een klaagreactie van mij hier. Dit op internet gooien helpt hopelijk het wat ordelijker te maken in mijn hoofd.
Er is een hoop gebeurd. Het komt erop neer dat ik een brief heb geschreven aan mijn moeder, met daarin hoe het écht met me gaat. Niet veel later had ze me meegesleurd naar mijn psychiater, en eigenlijk was dat een heel fijn gesprek. Dat heeft zeker geholpen, en de band met mijn moeder is ook wat beter. Nu zij weet wat er aan de hand is.
Ik was een paar dagen thuisgebleven van school. Twee dagen geleden vroeg mijn mentor na de les of het goed met me ging. Ik heb toen 'ja' gezegd, maar dat kwam er op zo'n depressieve, ongeloofwaardige manier uit, dat ik verwacht dat ze me daar nog op gaat aanspreken. Na die 'ja' ben ik de klas uitgerend.
Op zich wil ik nu minder dood, maar voel ik me wel dood vanbinnen. De laatste keer dat ik iets 'gevoeld' heb, was ongeveer een week geleden, toen ik die brief geschreven had. Toen voelde ik me heel verdrietig en depressief. Vanaf de dag daarna heb ik het gevoel alsof ik vanbinnen dood bent. Het is misschien een vreemde beschrijving, maar het lijkt of mijn ziel gestorven is, en alleen mijn verstand over is (voor zover dat verstand eerder aanwezig was). Ik voel me als een robot.
Toen ik terug op school kwam, deed die ene vriendin heel vervelend. Ze zei dat ik had moeten zeggen dat ik niet naar school ging komen (net of ik voor haar werk, en me afwezig moet melden), dat ik nooit wat voor iemand doe, een slechte vriendin ben, niets vertel, etc. Van haar moet ik alles tegen haar zeggen, maar als ik dat doe, zou ze het bij de eerstvolgende ruzie door te klas schreeuwen om mij te kwetsen.
Die dingen had ze tegen mij gezegd in de pauze. In de les daarna zat ik vooraan, en hoorde ik hoe ze achteraan tegen iedereen aan het vertellen was wat ik allemaal fout had gedaan. Ik heb het gevoel dat ik nu nog meer genegeerd wordt dan vroeger. Het is haar gelukt, nu vind iedereen haar het slachtoffer.
De les daarna zat ik weer naast haar, en deed ze alsof er niets gebeurd was. Zo gaat het altijd: mij eerst met de grond gelijkmaken en dan ineens niets meer boos zijn. Ik begin dat nogal zat te worden.
Vorig jaar had mijn moeder aangevraagd of we in verschillende klassen geplaatst konden worden, maar school heeft daar niets mee gedaan, en ons toch in dezelfde klas geplaatst. Nu gaat mijn moeder een nieuwe afspraak maken, om dat nog eens te vragen voor volgend jaar, maar ik vermoed dat school daar weer niets mee gaat doen, aangezien het ze vorig jaar ook al niet kon schelen.
Buiten die vriendin heb ik niet echt iemand op school. Ik had nog twee andere vriendinnen, maar die heeft mijn vriendin tegen mij opgezet, waardoor die mij ook stom vinden.
Nu doet die vriendin gezellig alsof er niets gebeurd is. Ik voel me niet eens verdrietig ofzo, gewoon leeg. Misschien is het beter zo, dat ik niets voel. Jammer genoeg voel ik wel dat ik daardoor ook niet meer vrolijk kan zijn. Ik vind mijn reacties hier de laatste tijd ook aan de depressieve kant.
Nog een klaagreactie van mij hier. Dit op internet gooien helpt hopelijk het wat ordelijker te maken in mijn hoofd.
A
Hoihoi,
Wauw, ik vind het echt heel erg knap van je dat je die brief hebt geschreven! Gelukkig heeft het goed uitgepakt, dat is dan ten minste 1 puntje op de positieve lijst :)
Een leeg gevoel. Dat lijkt me ergens wel lekker, want dan kun je je ook niet k*t voelen, maar ook wel weer eng, want je kunt je inderdaad ook niet vrolijk voelen. Kun je jezelf misschien fysiek uitdagen om iets te voelen? En nee, dan doel ik niet op zelfbeschadiging, maar op sporten en dergelijken. Mij helpt het altijd om te gaan sporten om me beter te voelen. Eerst moet ik wel door de sleur ervoor heen, maar als ik klaar ben en tijdens voel ik me wel best goed.
Ik vind die 'vriendin' van jou echt gemeen. Ik denk dat je beter met haar kan breken dan bij haar kan blijven. Zij doet je mentaal alleen maar meer pijn. Ik denk dat zij ook de oorzaak is dat je geen vrienden hebt. Het kan namelijk niet aan jou liggen, je lijkt me echt een geweldig persoon! Dat zeg ik niet om je op te vrolijken, maar omdat ik het meen. Als ik jou in mijn leven zou hebben, zou ik je koesteren en net zo goed behandelen als jij doet bij anderen, want dat verdien je dubbel en dwars!
Ik vind jouw reacties nog steeds erg positief hoor! (Behalve deze dan :P) Ondanks alles ga je hier gewoon door en daar heb ik best wel veel respect voor! Ik weet uit ervaring dat dat nog best lastig is.
Hoe gaat het met de scheiding van je ouders en jouw gemoedstoestand daar omheen?
Nog een paar uurtjes en dan kun je weer slapen 😳 (vind ik altijd lekker :8) Zet 'm op! Je kan het! Ik geloof in je! (Ik voel me nu net zo'n tomtom. Mijn vader had een tomtom die zo op het einde zei "Goed zo! Zie je wel dat je het kunt!" Echt mooi haha. Dus nu speel ik dat even voor jou :8)
Groetjes Pin
Wauw, ik vind het echt heel erg knap van je dat je die brief hebt geschreven! Gelukkig heeft het goed uitgepakt, dat is dan ten minste 1 puntje op de positieve lijst :)
Een leeg gevoel. Dat lijkt me ergens wel lekker, want dan kun je je ook niet k*t voelen, maar ook wel weer eng, want je kunt je inderdaad ook niet vrolijk voelen. Kun je jezelf misschien fysiek uitdagen om iets te voelen? En nee, dan doel ik niet op zelfbeschadiging, maar op sporten en dergelijken. Mij helpt het altijd om te gaan sporten om me beter te voelen. Eerst moet ik wel door de sleur ervoor heen, maar als ik klaar ben en tijdens voel ik me wel best goed.
Ik vind die 'vriendin' van jou echt gemeen. Ik denk dat je beter met haar kan breken dan bij haar kan blijven. Zij doet je mentaal alleen maar meer pijn. Ik denk dat zij ook de oorzaak is dat je geen vrienden hebt. Het kan namelijk niet aan jou liggen, je lijkt me echt een geweldig persoon! Dat zeg ik niet om je op te vrolijken, maar omdat ik het meen. Als ik jou in mijn leven zou hebben, zou ik je koesteren en net zo goed behandelen als jij doet bij anderen, want dat verdien je dubbel en dwars!
Ik vind jouw reacties nog steeds erg positief hoor! (Behalve deze dan :P) Ondanks alles ga je hier gewoon door en daar heb ik best wel veel respect voor! Ik weet uit ervaring dat dat nog best lastig is.
Hoe gaat het met de scheiding van je ouders en jouw gemoedstoestand daar omheen?
Nog een paar uurtjes en dan kun je weer slapen 😳 (vind ik altijd lekker :8) Zet 'm op! Je kan het! Ik geloof in je! (Ik voel me nu net zo'n tomtom. Mijn vader had een tomtom die zo op het einde zei "Goed zo! Zie je wel dat je het kunt!" Echt mooi haha. Dus nu speel ik dat even voor jou :8)
Groetjes Pin
A
@Pin, bedankt voor je superlieve reactie 🙂 alleen al de vijf emoji's hebben me opgevrolijkt.
Ik ben bang dat ik nog meer ga verliezen van mijn "menselijkheid". Nu is mijn gevoel weg, straks mijn medelijden, en dan word ik een of ander monster dat anderen pijn doet. Als het zo gaat, neem ik liever mijn eigen leven, zodat ik niemand pijn doe.
Ik ga sinds kort vaker wandelen. Iets wat ik ervaar is dat, als ik uit school kom, ik zo geïrriteerd, boos en verdrietig ben, dat het voelt alsof mijn hersenen maar voor 30% werken. Als ik ga wandelen, voelt het na die wandeling of mijn hersenen "opgeladen" zijn, en ze weer voor 80% werken. Ik voel me altijd dommer na school, haha.
Als ik jou in mijn leven zou hebben, zou ik jou ook koesteren. Ondanks de depressie zijn je reacties sterk, bemoedigend, vrolijk, betekenisvol, er zit humor in, alles. Jij verdient een standbeeld (laten we beginnen met een virtual hug). Als ik één of ander Japans ritueel tegenkom dat depressies kan doen verdwijnen, laat ik het weten.
Die scheiding. Mijn moeder is vastberaden, mijn vader zit er maar wat bij. Mijn moeder doet in alle enthousiasme dingen naar het containerpark voor 'de nieuwe start', en mijn vader komt altijd met zijn klassieke 'Dat ruim ik volgende week wel op.'
Slapen, ja, dat is inderdaad een fijn moment. Om een of andere reden word ik altijd wakker om 4 uur 's ochtends, en blijf ik soms wel twee uur wakker liggen. Echt vervelend is dat. Ik probeer van die ademhalingsoefeningen, maar die worden altijd onderbroken door gedachten die door mijn hoofd razen. Het zijn waarschijnlijk die gedachten die mij wakker houden.
Nogmaals bedankt voor je reactie 🙂 Nog een virtual hug
Zo'n tomtom, haha, die dingen lijken me leuk. Ik moest eerst opzoeken wat het was (zo vervreemd van de wereld ben ik). Zo eentje wil ik ook wel. Neem ik die mee naar school, en als ik thuiskom, zegt 'ie: 'Goed zo! Zie je wel dat je het kunt!'
Ik ben bang dat ik nog meer ga verliezen van mijn "menselijkheid". Nu is mijn gevoel weg, straks mijn medelijden, en dan word ik een of ander monster dat anderen pijn doet. Als het zo gaat, neem ik liever mijn eigen leven, zodat ik niemand pijn doe.
Ik ga sinds kort vaker wandelen. Iets wat ik ervaar is dat, als ik uit school kom, ik zo geïrriteerd, boos en verdrietig ben, dat het voelt alsof mijn hersenen maar voor 30% werken. Als ik ga wandelen, voelt het na die wandeling of mijn hersenen "opgeladen" zijn, en ze weer voor 80% werken. Ik voel me altijd dommer na school, haha.
Als ik jou in mijn leven zou hebben, zou ik jou ook koesteren. Ondanks de depressie zijn je reacties sterk, bemoedigend, vrolijk, betekenisvol, er zit humor in, alles. Jij verdient een standbeeld (laten we beginnen met een virtual hug). Als ik één of ander Japans ritueel tegenkom dat depressies kan doen verdwijnen, laat ik het weten.
Die scheiding. Mijn moeder is vastberaden, mijn vader zit er maar wat bij. Mijn moeder doet in alle enthousiasme dingen naar het containerpark voor 'de nieuwe start', en mijn vader komt altijd met zijn klassieke 'Dat ruim ik volgende week wel op.'
Slapen, ja, dat is inderdaad een fijn moment. Om een of andere reden word ik altijd wakker om 4 uur 's ochtends, en blijf ik soms wel twee uur wakker liggen. Echt vervelend is dat. Ik probeer van die ademhalingsoefeningen, maar die worden altijd onderbroken door gedachten die door mijn hoofd razen. Het zijn waarschijnlijk die gedachten die mij wakker houden.
Nogmaals bedankt voor je reactie 🙂 Nog een virtual hug
Zo'n tomtom, haha, die dingen lijken me leuk. Ik moest eerst opzoeken wat het was (zo vervreemd van de wereld ben ik). Zo eentje wil ik ook wel. Neem ik die mee naar school, en als ik thuiskom, zegt 'ie: 'Goed zo! Zie je wel dat je het kunt!'
A
Hi,
Kijk, een depressie is wel een ziekte, maar volgens mij staat 'menselijkheid verliezen' niet op de symptomen lijst. Angstig worden wel, vermindering emoties ook, maar zeker niet vermindering van je menselijkheid. Wellicht brengt de ziekte uit hulpeloosheid je ware aard naar boven, maar dat kan niet anders dan goed zijn bij jou.
Jezelf pijn doen vind ik trouwens net zo erg als anderen pijn doen. Je kan er niks aan doen hè, blijf dat bedenken. Oké, dit is misschien een hele foute vergelijking, maar ik zal hem uitleggen: mensen die psychisch ziek zijn en een misdaad begaan worden ontoerekeningsvatbaar verklaard en krijgen een tweede kans. Jij, iemand die alleen zichzelf pijn doet en verder niemand iets kwaad doet, waarom zou jij geen tweede kans krijgen?
Dat je ziek bent, betekent dat je beter kunt worden. En daar gaan we ook voor. Dat is moeilijk, maar wel het juiste pad om te bewandelen.
Je gebruikt wel degelijk 100% van je hersenen. Niet alles tegelijk natuurlijk, maar het is een fabeltje dat we maar 10% van onze hersencapaciteit zouden gebruiken. Anders waren onze hersenen wel kleiner geëvolueerd. Misschien is het dus wel waar dat je hersenactiviteit minder is na school of gewoon op de verkeerde plekken aanwezig is. Ik vind het knap van je dat je dan kiest voor de wandeling in plaats van thuis zitten met je verdriet en woede.
Hmmmm, als je je na school dommer voelt, nadat je al die nieuwe informatie naar binnen hebt gezogen in het sponsbreintje van je, wat is er dan mis met het onderwijs? :? :8
Van een virtual hug naar een standbeeld, ik ben benieuwd hoe dat loopt :8 😉 Haha nee maar heel erg bedankt. Ik geef je twee virtuele hug terug. Enne jij verdient ook een standbeeld hoor!
Ja, dat zou wel mooi zijn, een ritueel tegen depressie. Ik hoor het graag als je het vind :8 En trouwens, als die niet Japans is, vind ik het ook goed :8 😳 ;)
Heel erg lief dat je hebt verteld hoe je ouders zich voelen/gedragen rond de scheiding, maar ik was eigenlijk meer benieuwd naar hoe jij je eronder voelt momenteel :8 Of probeer je dat expres te vermijden omdat je het er liever niet over hebt? Want dat is natuurlijk oké en dan laten we het gewoon zo. Dan ben je gewoon kwijt wat je kwijt wilt en niet meer of minder 🙂
Ik hoop vooral ook niet dat je moeder zo 'actief' doet, om haar emoties te verstoppen. Het is voor niemand leuk een scheiding.
Ai, mijn moeder heeft dat ook, dat ze 's nachts steeds wakker wordt. Ik heb alleen inslaap en uitslaap problemen. Ik merk ook dat als het ochtend wordt, mijn hoofd op gegeven moment gewoon aan gaat. Ik kan dan ook niet meer verder slapen.
Ademhalingsoefeningen zijn een goed idee. Mij helpt het altijd om sudoku's te maken. Woorzoekers ook wel, maar die vind ik minder leuk.
Ja, tomtoms zijn eigenlijk veel leuker dan Google Maps. Maar die voice over kun je ook gewoon zelf inspreken hoor! Ik kon helaas de zin waar ik op doelde niet op youtube vinden, dus je zult het wel zelf in moeten spreken :8 :P
En dan tot slot nog even alle emoji's die ik uit mijn hoofd ken op een rijtje:
:8 😉 😳 😃 😛 :?
Hè wat grappig, ze wensen ze een fijne avond, een goede nacht en een geweldig leven toe. Dat wou ik net zeggen ;)
Gr. Pin
Kijk, een depressie is wel een ziekte, maar volgens mij staat 'menselijkheid verliezen' niet op de symptomen lijst. Angstig worden wel, vermindering emoties ook, maar zeker niet vermindering van je menselijkheid. Wellicht brengt de ziekte uit hulpeloosheid je ware aard naar boven, maar dat kan niet anders dan goed zijn bij jou.
Jezelf pijn doen vind ik trouwens net zo erg als anderen pijn doen. Je kan er niks aan doen hè, blijf dat bedenken. Oké, dit is misschien een hele foute vergelijking, maar ik zal hem uitleggen: mensen die psychisch ziek zijn en een misdaad begaan worden ontoerekeningsvatbaar verklaard en krijgen een tweede kans. Jij, iemand die alleen zichzelf pijn doet en verder niemand iets kwaad doet, waarom zou jij geen tweede kans krijgen?
Dat je ziek bent, betekent dat je beter kunt worden. En daar gaan we ook voor. Dat is moeilijk, maar wel het juiste pad om te bewandelen.
Je gebruikt wel degelijk 100% van je hersenen. Niet alles tegelijk natuurlijk, maar het is een fabeltje dat we maar 10% van onze hersencapaciteit zouden gebruiken. Anders waren onze hersenen wel kleiner geëvolueerd. Misschien is het dus wel waar dat je hersenactiviteit minder is na school of gewoon op de verkeerde plekken aanwezig is. Ik vind het knap van je dat je dan kiest voor de wandeling in plaats van thuis zitten met je verdriet en woede.
Hmmmm, als je je na school dommer voelt, nadat je al die nieuwe informatie naar binnen hebt gezogen in het sponsbreintje van je, wat is er dan mis met het onderwijs? :? :8
Van een virtual hug naar een standbeeld, ik ben benieuwd hoe dat loopt :8 😉 Haha nee maar heel erg bedankt. Ik geef je twee virtuele hug terug. Enne jij verdient ook een standbeeld hoor!
Ja, dat zou wel mooi zijn, een ritueel tegen depressie. Ik hoor het graag als je het vind :8 En trouwens, als die niet Japans is, vind ik het ook goed :8 😳 ;)
Heel erg lief dat je hebt verteld hoe je ouders zich voelen/gedragen rond de scheiding, maar ik was eigenlijk meer benieuwd naar hoe jij je eronder voelt momenteel :8 Of probeer je dat expres te vermijden omdat je het er liever niet over hebt? Want dat is natuurlijk oké en dan laten we het gewoon zo. Dan ben je gewoon kwijt wat je kwijt wilt en niet meer of minder 🙂
Ik hoop vooral ook niet dat je moeder zo 'actief' doet, om haar emoties te verstoppen. Het is voor niemand leuk een scheiding.
Ai, mijn moeder heeft dat ook, dat ze 's nachts steeds wakker wordt. Ik heb alleen inslaap en uitslaap problemen. Ik merk ook dat als het ochtend wordt, mijn hoofd op gegeven moment gewoon aan gaat. Ik kan dan ook niet meer verder slapen.
Ademhalingsoefeningen zijn een goed idee. Mij helpt het altijd om sudoku's te maken. Woorzoekers ook wel, maar die vind ik minder leuk.
Ja, tomtoms zijn eigenlijk veel leuker dan Google Maps. Maar die voice over kun je ook gewoon zelf inspreken hoor! Ik kon helaas de zin waar ik op doelde niet op youtube vinden, dus je zult het wel zelf in moeten spreken :8 :P
En dan tot slot nog even alle emoji's die ik uit mijn hoofd ken op een rijtje:
:8 😉 😳 😃 😛 :?
Hè wat grappig, ze wensen ze een fijne avond, een goede nacht en een geweldig leven toe. Dat wou ik net zeggen ;)
Gr. Pin
A
Nou, wat leuk dit! 2 virtuele hugs en 2 standbeelden, kunnen ze die niet gewoon combineren? Dan krijgen jullie same een heel groot gouden beeld!
Dat van die menselijkheid verliezen heb ik ook, het grootste deel van de tijd voel ik niks, of tenminste een verdovende soort pijn.
Over die ademhingsoefening:
Ik heb er laatst een geleerd en dat is dat je tegen jezelf gaat praten, nou ja zo iets. He begint bij je voeten en je probeert alle spanning je lijf uit te praten ( dat werkt ook voor verdriet, pijn, onzekerheid of wat dan ook )
Ik hoop dat je er iets aan hebt.
~Asy
Ps: hoe krijgen jullie het voor elkaar om steeds tegelijk online te zijn?
Dat van die menselijkheid verliezen heb ik ook, het grootste deel van de tijd voel ik niks, of tenminste een verdovende soort pijn.
Over die ademhingsoefening:
Ik heb er laatst een geleerd en dat is dat je tegen jezelf gaat praten, nou ja zo iets. He begint bij je voeten en je probeert alle spanning je lijf uit te praten ( dat werkt ook voor verdriet, pijn, onzekerheid of wat dan ook )
Ik hoop dat je er iets aan hebt.
~Asy
Ps: hoe krijgen jullie het voor elkaar om steeds tegelijk online te zijn?
A
@Asy Silivana
Gewoon een standbeeld vol virtuele hugs voor iedereen ;)
Ik denk dat we allebei gewoon veel online zijn en daarom ook veel tegelijk online zijn. Ik heb sowieso mails aanstaan als er iemand reageert op een topic, dus dan krijg ik een melding en ben ik er soms ook snel bij (mijn geluid staat wel altijd uit).
Ik heb ook ooit zo'n soort ademhalingsoefening geleerd. Goeie!
Gr. Pin
Gewoon een standbeeld vol virtuele hugs voor iedereen ;)
Ik denk dat we allebei gewoon veel online zijn en daarom ook veel tegelijk online zijn. Ik heb sowieso mails aanstaan als er iemand reageert op een topic, dus dan krijg ik een melding en ben ik er soms ook snel bij (mijn geluid staat wel altijd uit).
Ik heb ook ooit zo'n soort ademhalingsoefening geleerd. Goeie!
Gr. Pin
A
Hi 100Divergent11,
Wow, er is weer een heleboel gebeurd in de tijd dat je mij, ondanks alles wat ik nu lees, geholpen heb 🙂 Beetje kromme zin geloof ik, maar ik ben net wakker, is dat een excuus?
Ik liep al een aantal dagen rond met het idee om iets te posten in één van je topics om te vragen hoe het met je ging. Maar ja, aan plannen die ik niet uitvoer heb je niks, natuurlijk. Ik was, denk ik, een beetje teveel met mezelf bezig 😞, zoals teveel mensen dat zijn.
Hoog tijd om jou weer wat welverdiende aandacht te geven 😃 Het kan natuurlijk niet zo zijn dat ik jou vergeet 🙂 Ik denk vaak aan je en aan de dingen die je me geschreven hebt en die Japanse wijsheden waar je me steeds mee verrast en dan komt er vaak een glimlach op mijn gezicht en heb ik een goed gevoel bij jouw adviezen 😉 Je stopt er volgens mij best veel tijd in om anderen zo goed te helpen.
Ik zou willen dat ik een Japans ritueel wist waarmee ik je in één klap kon verlossen van alles wat je kunt missen als kiespijn, maar ja, ik heb dat niet in mijn toverdoos zitten.
Ik vind het wel goed, net zoals @Pin alweer allemaal zo mooi heeft opgeschreven dat jij ondanks alles toch weer stappen hebt gezet met die brief aan je moeder 🙂 Zo te lezen heeft het wel effect gehad en is dat een pluspunt. Op school wordt het vast ook wel een keer beter, maar soms moet het kennelijk eerst nog slechter worden voordat het weer beter wordt.
Die vriendin lijkt me een beetje een aparte. Het is mij en jou ondertussen waarschijnlijk ook een beetje onduidelijk wat je aan haar hebt. Zeker als ze anderen tegen jou opzet. Je verdient zoveel beter dan dat.
Ik ben elke keer weer verbaasd dat anderen jou niet op waarde kunnen schatten. Jij en ook @Pin zijn voor mij belangrijk hier op het forum. Jullie zijn ook zo’n beetje de eerste meisjes waarmee ik zo’n contact heb en dat voelt goed, want twin en ik zijn lange tijd een beetje bang van meisjes geweest, omdat ze altijd bijbedoelingen hadden. Dat hebben jullie niet. Jullie zijn gewoon straight. Geven commentaar zoals het is. Hebben inlevingsvermogen en empathie en daarnaast zijn jullie ook vaak praktisch. Ook bekijken jullie de dingen soms vanuit een andere kant en dat zet mij dan weer aan het denken. Misschien zijn we het niet altijd over alles eens, maar we respecteren wel elkaars meningen en kunnen het accepteren zonder ruzie te maken en bij een volgend topic gewoon weer verder te gaan 🆒 😃 :)
Zijn al die mensen in jouw omgeving dan blind dat ze al die kwaliteiten van jou niet zien? :?
Je hebt wel eens gezegd dat je niet zo op de hoogte bent van alle laatste nieuwtjes over allerlei bekende mensen. Als dat de maatstaf is waarop je op waarde wordt ingeschat en niet al die kwaliteiten die je wel hebt, dan vind ik de wereld om jou heen maar gek.
Ik heb liever een vriendin die me helpt en moeite en tijd in me wilt steken, zoals jij ipv iemand die weet hoe de hond van Paris Hilton heet en van wat voor merk de kleertjes zijn die die hond draagt. Kleren voor een hond, ook al zo’n idioot idee :P
Tsja, waar gaat dit verhaal naartoe. Ik weet het ook niet precies. Maar ik wil je wel een hart onder de riem steken door gewoon een aantal kwaliteiten van je op te noemen. Het is geen verzinsel, de dingen die ik noem. Die kwaliteiten heb je.
Jammer dat je op het ogenblik niet echt iets voelt en vervelend dat je je dommer voelt als je net uit school komt. Maar toch ben je een surviver en doe je dingen om je toch weer wat beter te voelen, zoals die wandeling bijvoorbeeld :)
Ik hoop dat er meer dingen in de goede richting gaan veranderen. Sommige heb je al in gang gezet met die brief. Misschien heeft dat een soort sneeuwbaleffect en komen er meer positieve dingen op je pad.
Ik ga er nu maar een eind aan breien, terwijl ik helemaal niet echt kan breien, want ja, het verhaal wordt steeds maar langer en jij moet (nou ja, je moet niets van mij, behalve jezelf zijn en blijven) die “onzin” maar allemaal weer lezen.
Nu nog even snel teruglezen en de grootste spel- en taalfouten eruit halen en wat emoticons toevoegen op de juiste plekken. Dan ziet het er sws al weer wat vrolijker uit, dan alleen maar letters.
Tot de volgende.
Liefs.
Groetjes,
M&M’s en iedereen die hier is geven je high-fives en hugs 🆒 😛 😃 😉 🙂
Wow, er is weer een heleboel gebeurd in de tijd dat je mij, ondanks alles wat ik nu lees, geholpen heb 🙂 Beetje kromme zin geloof ik, maar ik ben net wakker, is dat een excuus?
Ik liep al een aantal dagen rond met het idee om iets te posten in één van je topics om te vragen hoe het met je ging. Maar ja, aan plannen die ik niet uitvoer heb je niks, natuurlijk. Ik was, denk ik, een beetje teveel met mezelf bezig 😞, zoals teveel mensen dat zijn.
Hoog tijd om jou weer wat welverdiende aandacht te geven 😃 Het kan natuurlijk niet zo zijn dat ik jou vergeet 🙂 Ik denk vaak aan je en aan de dingen die je me geschreven hebt en die Japanse wijsheden waar je me steeds mee verrast en dan komt er vaak een glimlach op mijn gezicht en heb ik een goed gevoel bij jouw adviezen 😉 Je stopt er volgens mij best veel tijd in om anderen zo goed te helpen.
Ik zou willen dat ik een Japans ritueel wist waarmee ik je in één klap kon verlossen van alles wat je kunt missen als kiespijn, maar ja, ik heb dat niet in mijn toverdoos zitten.
Ik vind het wel goed, net zoals @Pin alweer allemaal zo mooi heeft opgeschreven dat jij ondanks alles toch weer stappen hebt gezet met die brief aan je moeder 🙂 Zo te lezen heeft het wel effect gehad en is dat een pluspunt. Op school wordt het vast ook wel een keer beter, maar soms moet het kennelijk eerst nog slechter worden voordat het weer beter wordt.
Die vriendin lijkt me een beetje een aparte. Het is mij en jou ondertussen waarschijnlijk ook een beetje onduidelijk wat je aan haar hebt. Zeker als ze anderen tegen jou opzet. Je verdient zoveel beter dan dat.
Ik ben elke keer weer verbaasd dat anderen jou niet op waarde kunnen schatten. Jij en ook @Pin zijn voor mij belangrijk hier op het forum. Jullie zijn ook zo’n beetje de eerste meisjes waarmee ik zo’n contact heb en dat voelt goed, want twin en ik zijn lange tijd een beetje bang van meisjes geweest, omdat ze altijd bijbedoelingen hadden. Dat hebben jullie niet. Jullie zijn gewoon straight. Geven commentaar zoals het is. Hebben inlevingsvermogen en empathie en daarnaast zijn jullie ook vaak praktisch. Ook bekijken jullie de dingen soms vanuit een andere kant en dat zet mij dan weer aan het denken. Misschien zijn we het niet altijd over alles eens, maar we respecteren wel elkaars meningen en kunnen het accepteren zonder ruzie te maken en bij een volgend topic gewoon weer verder te gaan 🆒 😃 :)
Zijn al die mensen in jouw omgeving dan blind dat ze al die kwaliteiten van jou niet zien? :?
Je hebt wel eens gezegd dat je niet zo op de hoogte bent van alle laatste nieuwtjes over allerlei bekende mensen. Als dat de maatstaf is waarop je op waarde wordt ingeschat en niet al die kwaliteiten die je wel hebt, dan vind ik de wereld om jou heen maar gek.
Ik heb liever een vriendin die me helpt en moeite en tijd in me wilt steken, zoals jij ipv iemand die weet hoe de hond van Paris Hilton heet en van wat voor merk de kleertjes zijn die die hond draagt. Kleren voor een hond, ook al zo’n idioot idee :P
Tsja, waar gaat dit verhaal naartoe. Ik weet het ook niet precies. Maar ik wil je wel een hart onder de riem steken door gewoon een aantal kwaliteiten van je op te noemen. Het is geen verzinsel, de dingen die ik noem. Die kwaliteiten heb je.
Jammer dat je op het ogenblik niet echt iets voelt en vervelend dat je je dommer voelt als je net uit school komt. Maar toch ben je een surviver en doe je dingen om je toch weer wat beter te voelen, zoals die wandeling bijvoorbeeld :)
Ik hoop dat er meer dingen in de goede richting gaan veranderen. Sommige heb je al in gang gezet met die brief. Misschien heeft dat een soort sneeuwbaleffect en komen er meer positieve dingen op je pad.
Ik ga er nu maar een eind aan breien, terwijl ik helemaal niet echt kan breien, want ja, het verhaal wordt steeds maar langer en jij moet (nou ja, je moet niets van mij, behalve jezelf zijn en blijven) die “onzin” maar allemaal weer lezen.
Nu nog even snel teruglezen en de grootste spel- en taalfouten eruit halen en wat emoticons toevoegen op de juiste plekken. Dan ziet het er sws al weer wat vrolijker uit, dan alleen maar letters.
Tot de volgende.
Liefs.
Groetjes,
M&M’s en iedereen die hier is geven je high-fives en hugs 🆒 😛 😃 😉 🙂
A
@M&M's
Jullie zijn gewoon straight. Geven commentaar zoals het is. Hebben inlevingsvermogen en empathie en daarnaast zijn jullie ook vaak praktisch. Ook bekijken jullie de dingen soms vanuit een andere kant...
Volgens mij omschreef je zojuist iemand met autisme :8 Althans, dit zijn eigenschappen, waarvan mijn psych zei dat het kwam door mijn autisme. Behalve het inlevingsvermogen en empathie dan, dat zal ik wel ergens anders vandaan hebben, want dat past niet heel erg in het plaatje.
Maare, niet alle meiden hebben bijbedoelingen hoor... Je moet gewoon de juiste vinden :$
Oh ja, deze emoji: 🆒 was ik helemaal vergeten! Hier dan nog een paar om het in te halen ;)
🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒
Gr. Pin
Volgens mij omschreef je zojuist iemand met autisme :8 Althans, dit zijn eigenschappen, waarvan mijn psych zei dat het kwam door mijn autisme. Behalve het inlevingsvermogen en empathie dan, dat zal ik wel ergens anders vandaan hebben, want dat past niet heel erg in het plaatje.
Maare, niet alle meiden hebben bijbedoelingen hoor... Je moet gewoon de juiste vinden :$
Oh ja, deze emoji: 🆒 was ik helemaal vergeten! Hier dan nog een paar om het in te halen ;)
🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒🆒
Gr. Pin
A
Er zijn nog meer lieve en leuke reacties bijgekomen. Die hebben me heel erg opgevrolijkt :)
Goed nieuws: vandaag heb ik weer een soort van gevoel gehad. Het was een steek van verdriet, niet zo fijn op zich, maar wel een teken dat ik vanbinnen niet dood ben. Het was nogal vervelend op school, niemand praatte tegen me, op straat uitgescholden door wat random personen van een andere school, niet gezellig. Tijdens de laatste les kreeg ik dat diepe verdrietige gevoel, dus dat is hopelijk al iets van gevoel dat terugkomt.
@Pin, dat van mijn hersenen die voor een bepaald procent werken, was eerder een manier om het gevoel te beschrijven, dan echt iets wat is. Op school hoor ik gemiddeld vijf keer per dag het woord 'autist' als scheldwoord, leraren geven ons groepswerk alsof wij dat leuk vinden (de rest van de klas vindt dat wel leuk denk ik, maar ik niet, omdat ik vaak alles moet doen), en zo zijn er nog ergernissen en frustraties die school minder leuk maken.
Het zijn vooral Japanse dingen die in mijn hersenen blijven hangen, vandaar dat ik daar sneller iets zou vinden. Dan lees ik één keer hoe je thee moet zetten volgens een Japans ritueel, en blijft dat in mijn hersenen hangen, maar Duitse of Franse woordjes willen er niet in 😃
Hoe ik me voel bij de scheiding, ik zal even nadenken. Eerlijk gezegd was ik dat een beetje 'uit het oog verloren', door mijn eigen problemen. Hoe grof is dat, dat ik die scheiding zomaar vergeet.
Ik zal eens proberen na te denken hoe ik me erbij voel. Misschien minder nadenken, en meer voelen.
Bedankt voor je leuke, vrolijke en lieve reactie, inclusief de emoji's met leuke boodschappen 🙂
Hier nog een knuffel: (heb je hem gevoeld? :8)
@Asy Silivana, het liefst een standbeeld voor alle forumgebruikers die elkaar hier helpen. Zo'n standbeeld dat je knuffels kan geven, net zoals bij bomen. Al van boomknuffelen gehoord? Hier staat er meer over: http://www.arianebauwens.be/blog-artikels/de-magie-van-boomknuffelen/
Een stukje van op de site: 'Het is reeds wetenschappelijk aangewezen dat bomen een positief effect hebben op depressie, concentratie problemen en het wegnemen van hoofdpijn.'
Allen naar het bos.
Bedankt voor de ademhalingsoefening. Ik denk dat we die eens op school hadden geleerd in een bepaalde les. Bij mij werkte het niet, maar dat kan ook gelegen hebben aan een paar personen die telkens in de lach schoten.
Steeds tegelijk online? Geen idee. Misschien een magische kracht, misschien toeval. Waarschijnlijk dat laatste :D
Bedankt voor je reactie 🙂 Ook een knuffel voor jou
@M en Ms, jij teveel met jezelf bezig? Toen je aan het helpen was met het schoolproject van vrienden, bij de voorbereidingen voor het Ereveld, of nee, wanneer je vrijwillig helpt op begraafplaatsen. Jij te veel met jezelf bezig, ik denk het niet :)
Er is een Japans ritueel, genaamd Kaizen. Dat houdt in dat je per dag één minuut iets doet waarvan je een goede gewoonte wilt maken. Als je bv. wilt beginnen met mediteren of yoga, begin je met één minuut per dag. Meteen je goal op dertig minuten per dag zetten heeft geen zin, aangezien de kans dan groot is dat je het dan niet volhoudt.
Kaizen betekent letterlijk 'verbetering'. Als er iets is wat je een gewoonte wilt maken, kan je deze methode toepassen. Misschien moet ik vanaf nu elke dag één minuut bomen gaan knuffelen.
https://sushiculture.wordpress.com/2016/05/10/kaizen-the-one-minute-principle/
(de naam van die site ook: sushiculture :D)
Ik ben blij dat mijn random Japanse toevoegingen jou, en hopelijk nog anderen, helpen, of even kunnen doen lachen. Daar doen we het voor :)
Ik was voor de grap naar moppen over Japan gaan zoeken, blijkt dat, toch voor degene die ik tegengekomen ben, die allemaal mega racistisch zijn. Die laten we hier maar even weg 😃 (ik moet wel toegeven dat ik met sommige gelachen heb, maar eigenlijk waren ze best beledigend)
Jammer dat veel meisjes rond jullie bijbedoelingen hadden. Ze zijn niet allemaal zo. Ik schrik ook vaak van uitspraken die meisjes doen over andere meisjes, of over jongens. Ze kunnen echt gemene dingen zeggen.
Er zijn zeker meisjes en jongens zonder bijbedoelingen. Jullie zus bijvoorbeeld, zij lijkt mij een lief, vriendelijk meisje.
Wij hadden eens een les waarin we opdrachten kregen, en iemand had de opdracht: 'Vertel over een nare ervaring uit je kindertijd.' Die persoon had een nogal heftig verhaal verteld, en ik (die altijd zwijgt) begin een heel ding over dat dat geen ok situatie was, dat hij zijn ouders erover moest vertellen, dat ze op school hem kunnen helpen, enz. Ik had bijna gezegd dat hij bij de KinderTelefoon terecht kon, maar dat leek me nogal "risicovol". Wat bleek dan, zijn opdracht was niet: 'Vertel over een nare ervaring uit je kindertijd', maar 'Verzin een heftig verhaal, en laat het zo geloofwaardig mogelijk overkomen.' Die klas met mij lachen natuurlijk. Die persoon had het wel goed gespeeld, want ik was er helemaal ingelopen.
Trouwens, ik had onlangs nieuwe schoenen gekocht, die heel erg af blijken te wijken van de nieuwe trends. Daar had ik van die vriendin ook commentaar op gekregen, maar jammer hoor, ik vind die schoenen mooi en ga ze aandoen tot ze versleten zijn.
(Zijn wel de schoenen waar ik blaren van heb gekregen, maar goed.)
Ik heb even opgezocht wie Paris Hilton was (kende de naam, maar wist niet wat ze doet). Haar huisdieren, die chiwawa's, hebben een Instagramaccount. Ik hoop dat die hondjes genoeg beweging krijgen en kunnen spelen, en niet de hele tijd in handtassen worden gepropt.
Jouw reactie heeft me zeker een hart onder de riem gestoken. Je bent altijd zo lief in de dingen die je zegt. Jouw gevoel van humor vind ik ook fijn.
'Ik ga er nu maar een eind aan breien, terwijl ik helemaal niet echt kan breien, want ja, het verhaal wordt steeds maar langer en jij moet (nou ja, je moet niets van mij, behalve jezelf zijn en blijven) die “onzin” maar allemaal weer lezen.'
Jouw reacties zijn niet te omschrijven als "onzin". De dubbele aanhalingstekens maken het niet goed. Jouw reacties zijn lief, nuttig, vrolijk, en steunend.
O ja, voor als je wilt leren breien: https://www.youtube.com/watch?v=xe46WHfO-H0
Bedankt voor je reactie 🙂 High five en hugs aan iedereen rond je, en nog een extra high five en hugs voor jou :)
@Pin, haha, nog even over die empathie. Toen ik vorige week bij die last-minute afspraak bij mijn psychiater zat, zaten we daar rond de middag, en ik vermoedde dat ik zijn lunchpauze daarmee 'afgepakt' had. Daarom had ik een flesje water een een koekje meegenomen. Hij is in de lach geschoten toen ik dat bovenhaalde, en zei: 'En dan zijn er die beweren dat autisten geen empathie hebben.' Haha, heb ik het tegendeel bewezen. Ik had bijna gezegd dat ik iemand met autisme "kende", en dat dat een van de personen met de meeste empathie was die ik kende, maar dat heb ik toch maar voor mezelf gehouden, anders had ik moeten uitleggen vanwaar ik jou kende :D
Allemaal heel, heel erg bedankt voor jullie lieve reacties 🙂 Ze hebben me zo opgevrolijkt en nieuwe energie gegeven. Nog een knuffel 🙂
Goed nieuws: vandaag heb ik weer een soort van gevoel gehad. Het was een steek van verdriet, niet zo fijn op zich, maar wel een teken dat ik vanbinnen niet dood ben. Het was nogal vervelend op school, niemand praatte tegen me, op straat uitgescholden door wat random personen van een andere school, niet gezellig. Tijdens de laatste les kreeg ik dat diepe verdrietige gevoel, dus dat is hopelijk al iets van gevoel dat terugkomt.
@Pin, dat van mijn hersenen die voor een bepaald procent werken, was eerder een manier om het gevoel te beschrijven, dan echt iets wat is. Op school hoor ik gemiddeld vijf keer per dag het woord 'autist' als scheldwoord, leraren geven ons groepswerk alsof wij dat leuk vinden (de rest van de klas vindt dat wel leuk denk ik, maar ik niet, omdat ik vaak alles moet doen), en zo zijn er nog ergernissen en frustraties die school minder leuk maken.
Het zijn vooral Japanse dingen die in mijn hersenen blijven hangen, vandaar dat ik daar sneller iets zou vinden. Dan lees ik één keer hoe je thee moet zetten volgens een Japans ritueel, en blijft dat in mijn hersenen hangen, maar Duitse of Franse woordjes willen er niet in 😃
Hoe ik me voel bij de scheiding, ik zal even nadenken. Eerlijk gezegd was ik dat een beetje 'uit het oog verloren', door mijn eigen problemen. Hoe grof is dat, dat ik die scheiding zomaar vergeet.
Ik zal eens proberen na te denken hoe ik me erbij voel. Misschien minder nadenken, en meer voelen.
Bedankt voor je leuke, vrolijke en lieve reactie, inclusief de emoji's met leuke boodschappen 🙂
Hier nog een knuffel: (heb je hem gevoeld? :8)
@Asy Silivana, het liefst een standbeeld voor alle forumgebruikers die elkaar hier helpen. Zo'n standbeeld dat je knuffels kan geven, net zoals bij bomen. Al van boomknuffelen gehoord? Hier staat er meer over: http://www.arianebauwens.be/blog-artikels/de-magie-van-boomknuffelen/
Een stukje van op de site: 'Het is reeds wetenschappelijk aangewezen dat bomen een positief effect hebben op depressie, concentratie problemen en het wegnemen van hoofdpijn.'
Allen naar het bos.
Bedankt voor de ademhalingsoefening. Ik denk dat we die eens op school hadden geleerd in een bepaalde les. Bij mij werkte het niet, maar dat kan ook gelegen hebben aan een paar personen die telkens in de lach schoten.
Steeds tegelijk online? Geen idee. Misschien een magische kracht, misschien toeval. Waarschijnlijk dat laatste :D
Bedankt voor je reactie 🙂 Ook een knuffel voor jou
@M en Ms, jij teveel met jezelf bezig? Toen je aan het helpen was met het schoolproject van vrienden, bij de voorbereidingen voor het Ereveld, of nee, wanneer je vrijwillig helpt op begraafplaatsen. Jij te veel met jezelf bezig, ik denk het niet :)
Er is een Japans ritueel, genaamd Kaizen. Dat houdt in dat je per dag één minuut iets doet waarvan je een goede gewoonte wilt maken. Als je bv. wilt beginnen met mediteren of yoga, begin je met één minuut per dag. Meteen je goal op dertig minuten per dag zetten heeft geen zin, aangezien de kans dan groot is dat je het dan niet volhoudt.
Kaizen betekent letterlijk 'verbetering'. Als er iets is wat je een gewoonte wilt maken, kan je deze methode toepassen. Misschien moet ik vanaf nu elke dag één minuut bomen gaan knuffelen.
https://sushiculture.wordpress.com/2016/05/10/kaizen-the-one-minute-principle/
(de naam van die site ook: sushiculture :D)
Ik ben blij dat mijn random Japanse toevoegingen jou, en hopelijk nog anderen, helpen, of even kunnen doen lachen. Daar doen we het voor :)
Ik was voor de grap naar moppen over Japan gaan zoeken, blijkt dat, toch voor degene die ik tegengekomen ben, die allemaal mega racistisch zijn. Die laten we hier maar even weg 😃 (ik moet wel toegeven dat ik met sommige gelachen heb, maar eigenlijk waren ze best beledigend)
Jammer dat veel meisjes rond jullie bijbedoelingen hadden. Ze zijn niet allemaal zo. Ik schrik ook vaak van uitspraken die meisjes doen over andere meisjes, of over jongens. Ze kunnen echt gemene dingen zeggen.
Er zijn zeker meisjes en jongens zonder bijbedoelingen. Jullie zus bijvoorbeeld, zij lijkt mij een lief, vriendelijk meisje.
Wij hadden eens een les waarin we opdrachten kregen, en iemand had de opdracht: 'Vertel over een nare ervaring uit je kindertijd.' Die persoon had een nogal heftig verhaal verteld, en ik (die altijd zwijgt) begin een heel ding over dat dat geen ok situatie was, dat hij zijn ouders erover moest vertellen, dat ze op school hem kunnen helpen, enz. Ik had bijna gezegd dat hij bij de KinderTelefoon terecht kon, maar dat leek me nogal "risicovol". Wat bleek dan, zijn opdracht was niet: 'Vertel over een nare ervaring uit je kindertijd', maar 'Verzin een heftig verhaal, en laat het zo geloofwaardig mogelijk overkomen.' Die klas met mij lachen natuurlijk. Die persoon had het wel goed gespeeld, want ik was er helemaal ingelopen.
Trouwens, ik had onlangs nieuwe schoenen gekocht, die heel erg af blijken te wijken van de nieuwe trends. Daar had ik van die vriendin ook commentaar op gekregen, maar jammer hoor, ik vind die schoenen mooi en ga ze aandoen tot ze versleten zijn.
(Zijn wel de schoenen waar ik blaren van heb gekregen, maar goed.)
Ik heb even opgezocht wie Paris Hilton was (kende de naam, maar wist niet wat ze doet). Haar huisdieren, die chiwawa's, hebben een Instagramaccount. Ik hoop dat die hondjes genoeg beweging krijgen en kunnen spelen, en niet de hele tijd in handtassen worden gepropt.
Jouw reactie heeft me zeker een hart onder de riem gestoken. Je bent altijd zo lief in de dingen die je zegt. Jouw gevoel van humor vind ik ook fijn.
'Ik ga er nu maar een eind aan breien, terwijl ik helemaal niet echt kan breien, want ja, het verhaal wordt steeds maar langer en jij moet (nou ja, je moet niets van mij, behalve jezelf zijn en blijven) die “onzin” maar allemaal weer lezen.'
Jouw reacties zijn niet te omschrijven als "onzin". De dubbele aanhalingstekens maken het niet goed. Jouw reacties zijn lief, nuttig, vrolijk, en steunend.
O ja, voor als je wilt leren breien: https://www.youtube.com/watch?v=xe46WHfO-H0
Bedankt voor je reactie 🙂 High five en hugs aan iedereen rond je, en nog een extra high five en hugs voor jou :)
@Pin, haha, nog even over die empathie. Toen ik vorige week bij die last-minute afspraak bij mijn psychiater zat, zaten we daar rond de middag, en ik vermoedde dat ik zijn lunchpauze daarmee 'afgepakt' had. Daarom had ik een flesje water een een koekje meegenomen. Hij is in de lach geschoten toen ik dat bovenhaalde, en zei: 'En dan zijn er die beweren dat autisten geen empathie hebben.' Haha, heb ik het tegendeel bewezen. Ik had bijna gezegd dat ik iemand met autisme "kende", en dat dat een van de personen met de meeste empathie was die ik kende, maar dat heb ik toch maar voor mezelf gehouden, anders had ik moeten uitleggen vanwaar ik jou kende :D
Allemaal heel, heel erg bedankt voor jullie lieve reacties 🙂 Ze hebben me zo opgevrolijkt en nieuwe energie gegeven. Nog een knuffel 🙂
A
@divirgent
Nou, als ik op die biomknuffel manier van mijn depressie af wil komen kan ik mezelf net zo goed Aan zo'n boom vastlijmen... het gaat geloof ik wel even duren tot dat mijn depressie in die boom zit ( arme zielige boom? )
En met dat Kaizen, werkt dat ook als ik vanaf nu 1 minuut per dag aan mijn huiswerk ga?
Voor de ademhalingsoefening: er zijn op youtube ook van die filmpjes waar mensen met zo'n langzame saaie stem je een verhaaltje gaan vertellen waar je rustig van zou moeten worden. In mijn geval werkt het soms wel, als ik een soort hyper-suiker aanval heb ofz.
Oja, je gevoel.
Wat fijn dat je weer wat voelt, nou ja... ik weet niet wat ik liever heb, geen gevoel of verdriet. Ik wil er niet aan denken, want als mijn vakantie af is zal ik weer moeten kiezen... en dan zijn er van die mensen die je vragen waarom he zo depressief kijkt... helpt ook lekker.
Die schoenen, het boeit echt niet of ze trend schoenen zijn ( persoonlijk vind ik die altijd lelijker ofzo ) en met die andere schoenen ben je tenminste jou aardige zelf. In plaats van dat bitchy mode mensen gedoe.
En wil je me alsjeblieft niet zo dood knuffelen met al die knuffels?? ( als ze ook voor mij gelden )
nou ik hoop dat je er wat aan hebt ( hoewel ik niet heel veel nuttigs heb getypt )
~Asy
Nou, als ik op die biomknuffel manier van mijn depressie af wil komen kan ik mezelf net zo goed Aan zo'n boom vastlijmen... het gaat geloof ik wel even duren tot dat mijn depressie in die boom zit ( arme zielige boom? )
En met dat Kaizen, werkt dat ook als ik vanaf nu 1 minuut per dag aan mijn huiswerk ga?
Voor de ademhalingsoefening: er zijn op youtube ook van die filmpjes waar mensen met zo'n langzame saaie stem je een verhaaltje gaan vertellen waar je rustig van zou moeten worden. In mijn geval werkt het soms wel, als ik een soort hyper-suiker aanval heb ofz.
Oja, je gevoel.
Wat fijn dat je weer wat voelt, nou ja... ik weet niet wat ik liever heb, geen gevoel of verdriet. Ik wil er niet aan denken, want als mijn vakantie af is zal ik weer moeten kiezen... en dan zijn er van die mensen die je vragen waarom he zo depressief kijkt... helpt ook lekker.
Die schoenen, het boeit echt niet of ze trend schoenen zijn ( persoonlijk vind ik die altijd lelijker ofzo ) en met die andere schoenen ben je tenminste jou aardige zelf. In plaats van dat bitchy mode mensen gedoe.
En wil je me alsjeblieft niet zo dood knuffelen met al die knuffels?? ( als ze ook voor mij gelden )
nou ik hoop dat je er wat aan hebt ( hoewel ik niet heel veel nuttigs heb getypt )
~Asy
A
@Asy Silivana, ik ben ervan overtuigd dat er een boom is die bereid is jouw depressie over te nemen. Je kan beginnen met een boswandeling, misschien kom je daar de juiste boom tegen.
Kaizen niet voor alles 😃 het is vooral bedoeld om gewoonten op te pikken, zodat je die later kan uitbreiden.
Bedankt voor de tip van de filmpjes. Ik zal eens kijken of ik een rustige stem vind die ik niet te eng vind klinken, want dat heb ik wel eens met van die "hypnotiserende" stemmen :D
Vervelend, die personen die vragen waarom je zo depressief kijkt. Zij lijken het woord depressief te gebruiken in de zin van 'niet vrolijk'. Ze lijken de zwaarte van het woord niet door te hebben.
Liefst wel gevoel, maar zonder dat verdriet daar één van is. Weet je wat je verdrietig maakt?
In ieder geval: probeer te genieten van je vakantie. Nu heb je vakantie, geen school. In het 'nu' leven is de boodschap.
Ik vind trends vaak niet mooi. Het ding is dat ik nooit opmerkingen maak over iemands kleding, maar dat anderen dat wel bij mij doen. Waarom laat iedereen elkaar niet gewoon dragen wat de ander wil?
Zijn knuffels je ding niet? Dan zullen we het op de Japanse manier doen. Japanners houden in het algemeen niet van lichamelijk contact, en maken een buiging. Bij deze, een bedankbuiging voor jou. Ik hoop dat je dat fijner vindt :)
De knuffels golden inderdaad ook voor jou, maar als je ze niet fijn vindt, zoeken we wel een alternatief :)
Ik heb hier zeker wat aan. Jij hebt heel nuttige dingen getypt hoor 🙂 Wat meer geloven in je eigen kunnen is hier wel op zijn plaats.
Kaizen niet voor alles 😃 het is vooral bedoeld om gewoonten op te pikken, zodat je die later kan uitbreiden.
Bedankt voor de tip van de filmpjes. Ik zal eens kijken of ik een rustige stem vind die ik niet te eng vind klinken, want dat heb ik wel eens met van die "hypnotiserende" stemmen :D
Vervelend, die personen die vragen waarom je zo depressief kijkt. Zij lijken het woord depressief te gebruiken in de zin van 'niet vrolijk'. Ze lijken de zwaarte van het woord niet door te hebben.
Liefst wel gevoel, maar zonder dat verdriet daar één van is. Weet je wat je verdrietig maakt?
In ieder geval: probeer te genieten van je vakantie. Nu heb je vakantie, geen school. In het 'nu' leven is de boodschap.
Ik vind trends vaak niet mooi. Het ding is dat ik nooit opmerkingen maak over iemands kleding, maar dat anderen dat wel bij mij doen. Waarom laat iedereen elkaar niet gewoon dragen wat de ander wil?
Zijn knuffels je ding niet? Dan zullen we het op de Japanse manier doen. Japanners houden in het algemeen niet van lichamelijk contact, en maken een buiging. Bij deze, een bedankbuiging voor jou. Ik hoop dat je dat fijner vindt :)
De knuffels golden inderdaad ook voor jou, maar als je ze niet fijn vindt, zoeken we wel een alternatief :)
Ik heb hier zeker wat aan. Jij hebt heel nuttige dingen getypt hoor 🙂 Wat meer geloven in je eigen kunnen is hier wel op zijn plaats.
A
Nou, dat geloven in mijn eigen kunnen lukt op dit gebied wel, maar op andere..
Nou, die japanse buigingen zijn meer mijn ding denk ik, hoewel een knuffel op zijn tijd ook wel fijn is
Probleem: van mijn vakantie genieten gaat niet met echt... i heb nog 3 dagen en een hele stapel huiswerk...? daar ga ik nou echt "depressief" van kijken. Hoewel mijn gevoel dan nog deressiever is.
Die boom die mijn depressie wil hebben moet dan wel echt heel groot zijn hoor!, anders sterft hij af denk ik...
Heb je nog wat meer japanse rituelen ( chinees of indisch mag ook, dat maakt voor mij niet zoveel uit )
Dat over die kleding en opmerkingen is wel waar, mensen zeuren altijd over wat iemand anders aan heeft, of dat van hun nou beter is of niet. De meeste mensen zijn maar een stel egoïstische idioten ( sorry, dit geld niet voor jou hoor! )
Een buiging naar iedereen die het verdiend, en sommige zijn ook wel een knuffel waard.
~Asy
Nou, die japanse buigingen zijn meer mijn ding denk ik, hoewel een knuffel op zijn tijd ook wel fijn is
Probleem: van mijn vakantie genieten gaat niet met echt... i heb nog 3 dagen en een hele stapel huiswerk...? daar ga ik nou echt "depressief" van kijken. Hoewel mijn gevoel dan nog deressiever is.
Die boom die mijn depressie wil hebben moet dan wel echt heel groot zijn hoor!, anders sterft hij af denk ik...
Heb je nog wat meer japanse rituelen ( chinees of indisch mag ook, dat maakt voor mij niet zoveel uit )
Dat over die kleding en opmerkingen is wel waar, mensen zeuren altijd over wat iemand anders aan heeft, of dat van hun nou beter is of niet. De meeste mensen zijn maar een stel egoïstische idioten ( sorry, dit geld niet voor jou hoor! )
Een buiging naar iedereen die het verdiend, en sommige zijn ook wel een knuffel waard.
~Asy
A
@Asy Silivana, in jezelf geloven is soms moeilijk. Soms zit je zo diep dat je niet meer ziet wat voor goed persoon je bent.
Je hebt nog drie dagen. Daar kan je nog veel van maken. Je kan je dag indelen in stukjes: stukjes voor school, stukjes voor ontspanning. Het kan helpen een schema te maken. Als je planning op papier staat, ben je sneller geneigd je eraan te houden. Een evenwicht dat voor mij werkt is een uur studeren, gevolgd door tien minuten ontspanning.
Als je je best doet, mag te tevreden zijn. Ik vind het sterk van je dat je, ondanks je depressie, nog steeds met school bezig bent. Het is wel belangrijk dat je jezelf niet verliest in het schoolwerk. Jij bent veel belangrijker dan een verslag voor Nederlands of een toets wiskunde. School lukt beter als je goed in je vel zit. Het kan nuttig zijn daar eerst op te focussen.
Van mij krijg je nog een buiging als bedankje, en alvast een knuffel, die je kan bewaren tot je hem nodig hebt :)
https://en.wikipedia.org/wiki/General_Sherman_%28tree%29
General Sherman is de grootste boom op aarde. Je moet ervoor naar Californië.
De grootte van de boom is niet van belang. Het is eerder het gevoel dat je erbij hebt. (ga ik zitten filosoferen over bomen)
Een ritueel dat jou zou kunnen helpen is dat van Bonsai. Het is de Japanse kunst van het kweken van bomen in potten, en ze in een bepaalde manier laten groeien. Misschien is een plantje verzorgen iets dat jou rust brengt? Dat plantje kan staan voor je mentale gezondheid, en goed voor dat plantje zorgen, kan staan voor het goed verzorgen van je mentale (en fysieke) gezondheid.
(Kleine disclaimer: laat je niet ontmoedigen als dat plantje dood zou gaan. Sommige plantjes leven niet lang, dus als je er eentje wilt om voor een langere tijd te houden, kan het nuttig zijn eerst research te doen naar het soort plantje.)
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bonsai
Je hebt nog drie dagen. Daar kan je nog veel van maken. Je kan je dag indelen in stukjes: stukjes voor school, stukjes voor ontspanning. Het kan helpen een schema te maken. Als je planning op papier staat, ben je sneller geneigd je eraan te houden. Een evenwicht dat voor mij werkt is een uur studeren, gevolgd door tien minuten ontspanning.
Als je je best doet, mag te tevreden zijn. Ik vind het sterk van je dat je, ondanks je depressie, nog steeds met school bezig bent. Het is wel belangrijk dat je jezelf niet verliest in het schoolwerk. Jij bent veel belangrijker dan een verslag voor Nederlands of een toets wiskunde. School lukt beter als je goed in je vel zit. Het kan nuttig zijn daar eerst op te focussen.
Van mij krijg je nog een buiging als bedankje, en alvast een knuffel, die je kan bewaren tot je hem nodig hebt :)
https://en.wikipedia.org/wiki/General_Sherman_%28tree%29
General Sherman is de grootste boom op aarde. Je moet ervoor naar Californië.
De grootte van de boom is niet van belang. Het is eerder het gevoel dat je erbij hebt. (ga ik zitten filosoferen over bomen)
Een ritueel dat jou zou kunnen helpen is dat van Bonsai. Het is de Japanse kunst van het kweken van bomen in potten, en ze in een bepaalde manier laten groeien. Misschien is een plantje verzorgen iets dat jou rust brengt? Dat plantje kan staan voor je mentale gezondheid, en goed voor dat plantje zorgen, kan staan voor het goed verzorgen van je mentale (en fysieke) gezondheid.
(Kleine disclaimer: laat je niet ontmoedigen als dat plantje dood zou gaan. Sommige plantjes leven niet lang, dus als je er eentje wilt om voor een langere tijd te houden, kan het nuttig zijn eerst research te doen naar het soort plantje.)
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bonsai
A
Wat een vrolijkheid opeens, dat is mooi! 🙂 🆒
Oké, een vervelend gevoel is een beetje jammer, máár het blijft gevoel. Kleine stapjes. Bijna het Kaizen ritueel 😉
Ik snapte wat je bedoelde met je hersenactiviteit. Ik dacht van 'laat ik er een leuk fun fact tegenaan gooien', dus dan weet je dat ook weer.
Ja, samenwerken... Ik snap niet echt waarom ze het samenwerken noemen, aangezien ik meestal degene ben die het werk doet. Ik heb nu gelukkig wat goede mensen gevonden die het uiteindelijk wel doen, maar wel 1 dag voor de deadline ugh...
Als je niet echt weet hoe je je voelt bij de scheiding, is dat op zich niet slecht. Dat betekent dat je er niet zo veel mee bezig bent en dat je er waarschijnlijk niet geweldig veel last van hebt.
Ik heb de knuffel ontvangen, heb jij de knuffel die ik je nu stuur gekregen?
Ik zag laatst zo'n programma waarbij iemand een boom muziek liet maken. Was erg raar, maar ook wel grappig. Bomen hebben geheime krachten I guess.
Leedvermaak is het beste vermaak niet waar? Ik wil de mop best horen.
Om het dan toch even te hebben over autisme; een kenmerk van autisme is dat je een fiep (kan) hebt (/hebben). Dus dat je iets heel erg leuk vindt. Een soort extreme hobby. Bij jou Japan? :8
Je hoeft dit trouwens niet te hebben. Volgens mij heb ik geen fiep.
Ik snap niet waarom jullie alleen maar meiden kennen met bijbedoelingen... Ik ken genoeg meiden die dat niet hebben. Zal ik ze maar richting jullie sturen?
HAHAHAHA een hond met een Instagram account!! Dat is een goede. Ik heb niet eens een Instagram account (naja, ik heb er een, maar er staat helemaal niks op). Wat heeft die hond er nu aan? :8 Echt ik lig helemaal stuk. Ook om de manier waarop je het bracht. Lekker droog.
Haha als je je psych had verteld over mij, had je inderdaad waarschijnlijk over het forum moeten vertellen. Ik heb het ook bijna iedere keer moeten vertellen omdat ze maar bleven vragen naar dingen ugh.
@Asy Silivana
Haha ja same, als een boom mijn depressie wilt opnemen, moet ie wel van goede huizen komen!
@100divergent11
Mijn planten gaan altijd dood, dus ik denk dat ze heel erg representatief zijn voor mijn mentale gezondheid 🆒 :8 ;)
Trouwens, die Japanse groetingen zijn wel tof. Stiekem zijn Japanners een stel autisten. We houden niet van lichamelijke aanraking. Dat heb ik zelf ook wel, maar een virtuele hug is toch wel anders.
Groetjes Pin
Oké, een vervelend gevoel is een beetje jammer, máár het blijft gevoel. Kleine stapjes. Bijna het Kaizen ritueel 😉
Ik snapte wat je bedoelde met je hersenactiviteit. Ik dacht van 'laat ik er een leuk fun fact tegenaan gooien', dus dan weet je dat ook weer.
Ja, samenwerken... Ik snap niet echt waarom ze het samenwerken noemen, aangezien ik meestal degene ben die het werk doet. Ik heb nu gelukkig wat goede mensen gevonden die het uiteindelijk wel doen, maar wel 1 dag voor de deadline ugh...
Als je niet echt weet hoe je je voelt bij de scheiding, is dat op zich niet slecht. Dat betekent dat je er niet zo veel mee bezig bent en dat je er waarschijnlijk niet geweldig veel last van hebt.
Ik heb de knuffel ontvangen, heb jij de knuffel die ik je nu stuur gekregen?
Ik zag laatst zo'n programma waarbij iemand een boom muziek liet maken. Was erg raar, maar ook wel grappig. Bomen hebben geheime krachten I guess.
Leedvermaak is het beste vermaak niet waar? Ik wil de mop best horen.
Om het dan toch even te hebben over autisme; een kenmerk van autisme is dat je een fiep (kan) hebt (/hebben). Dus dat je iets heel erg leuk vindt. Een soort extreme hobby. Bij jou Japan? :8
Je hoeft dit trouwens niet te hebben. Volgens mij heb ik geen fiep.
Ik snap niet waarom jullie alleen maar meiden kennen met bijbedoelingen... Ik ken genoeg meiden die dat niet hebben. Zal ik ze maar richting jullie sturen?
HAHAHAHA een hond met een Instagram account!! Dat is een goede. Ik heb niet eens een Instagram account (naja, ik heb er een, maar er staat helemaal niks op). Wat heeft die hond er nu aan? :8 Echt ik lig helemaal stuk. Ook om de manier waarop je het bracht. Lekker droog.
Haha als je je psych had verteld over mij, had je inderdaad waarschijnlijk over het forum moeten vertellen. Ik heb het ook bijna iedere keer moeten vertellen omdat ze maar bleven vragen naar dingen ugh.
@Asy Silivana
Haha ja same, als een boom mijn depressie wilt opnemen, moet ie wel van goede huizen komen!
@100divergent11
Mijn planten gaan altijd dood, dus ik denk dat ze heel erg representatief zijn voor mijn mentale gezondheid 🆒 :8 ;)
Trouwens, die Japanse groetingen zijn wel tof. Stiekem zijn Japanners een stel autisten. We houden niet van lichamelijke aanraking. Dat heb ik zelf ook wel, maar een virtuele hug is toch wel anders.
Groetjes Pin
Bladzijde 2 / 8
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
