Hey,
Ik snij mezelf al 3 jaar en het wordt steeds dieper naar mate ik mij slechter voel. Het begon op mijn bovenbeen, toen werden het alle twee de benen, en nu mn pols.
Eerst praatte ik erover met een leraar en liet ik hem mijn "depressieve" tekeningen zien, maar hij hielp niet echt of zo. Hij deed het meer voor z'n "status" op school.
Nu een jaartje verder, zijn de sneeën dieper en over mijn hele onderarm. Ik wordt bang van mijn eigen gedachtes, omdat ik sommige sneeën 'mooi' vind. En hoe langer ik erover nadenk, hoe ingewikkelder het is om uit te zoeken 'waarom' ik mezelf zo voel.
Ik beschadig mezelf op twee andere manieren maar dat lijkt mij niet zo relevant.
Iemand tips hoe ik erover kan praten/beginnen met iemand?
Of tips om het zelf in de hand te houden?...
-XxX-
Hoe kan ik over zelfbeschadiging praten of het in de hand houden?
A
A
Hoi
Probeer echt te praten het helpt je wel kan je een andere leraar vertrouwen vertel het die dan of heb je een hele goede vriend (in) vertel die het anders het maakt niks uit wie je het verteld maar doe het wel ga er niet alleen mee lopen zo kan het wel heftiger worden
XXX Mij
Probeer echt te praten het helpt je wel kan je een andere leraar vertrouwen vertel het die dan of heb je een hele goede vriend (in) vertel die het anders het maakt niks uit wie je het verteld maar doe het wel ga er niet alleen mee lopen zo kan het wel heftiger worden
XXX Mij
A
Hoi !
Jeetje , klikt niet echt fijn , en 3 jaar is al best lang .
Het is heel erg moeilijk om dat uit jezelf te stoppen ( blijf wel proberen hé ) maar het is dus best dat je andere (betere) hulp zoekt want die leraar lijkt me niet geschikt hiervoor . Zoals Saar zei , heb je geen andere leerkrachten die je vertrouwt ? Een vriend of vriendin vertellen kan ook een beetje helpen , als kan er onbegrip komen of 'neemt iemand het over' , maar als je goede en betrouwbare vrienden hebt kan je dit zeker proberen . Als de band met je ouders sterk is kan je dit ook aan hen kwijt .
Het is toch het beste dat je met iemand die hier voor opgeleid is in gesprek gaat , dan denk ik aan de leerlingenbegeleiding bij jou op school , of een psycholoog ,...
Als je dit heel moeilijk vindt kan je eerst een mailtje sturen naar hen , of met de KinderTelefoon chatten .
Weet je voor jezelf waarom je het zo moeilijk hebt dat je dit doet ? Kijken naar de achterliggende problemen kan al een heel goed begin zijn en ook veel verklaren .
Veel sterkte en zoek hulp hé !
Groetjes, Lot
Jeetje , klikt niet echt fijn , en 3 jaar is al best lang .
Het is heel erg moeilijk om dat uit jezelf te stoppen ( blijf wel proberen hé ) maar het is dus best dat je andere (betere) hulp zoekt want die leraar lijkt me niet geschikt hiervoor . Zoals Saar zei , heb je geen andere leerkrachten die je vertrouwt ? Een vriend of vriendin vertellen kan ook een beetje helpen , als kan er onbegrip komen of 'neemt iemand het over' , maar als je goede en betrouwbare vrienden hebt kan je dit zeker proberen . Als de band met je ouders sterk is kan je dit ook aan hen kwijt .
Het is toch het beste dat je met iemand die hier voor opgeleid is in gesprek gaat , dan denk ik aan de leerlingenbegeleiding bij jou op school , of een psycholoog ,...
Als je dit heel moeilijk vindt kan je eerst een mailtje sturen naar hen , of met de KinderTelefoon chatten .
Weet je voor jezelf waarom je het zo moeilijk hebt dat je dit doet ? Kijken naar de achterliggende problemen kan al een heel goed begin zijn en ook veel verklaren .
Veel sterkte en zoek hulp hé !
Groetjes, Lot
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
